ΕΚΠΑΙ

1. Ν Τ Α Χ Α Ο Υ
(ΓΕΡΜΑΝΙΑ – 6ος Προορισμός )
ΝΤΑΧΑΟΥ : όνομα ταυτόσημο της φρίκης και της κόλασης.

2. ΝΤΑΧΑΟΥ : όνομα ταυτόσημο της φρίκης και της κόλασης.
Αναχωρώντας από την
Αλσατία της Γαλλίας
(Στρασβούργο) και
περνώντας έξω από το
Baden-Baden και τη
Στουτγάρδη, φτάσαμε στο
στρατόπεδο
συγκέντρωσης του Χίτλερ
στην πόλη Νταχάου της
Γερμανίας.

3. Ήταν ίσως η κουραστικότερη ημέρα
αφού ξεκινώντας από την Γαλλία,
διασχίσαμε την Γερμανία και
Αυστρία για να καταλήξουμε τη
νύχτα στην Βερόνα της Ιταλίας για
….ύπνο. Τέσσερις χώρες σε μια
μέρα !
Στο, κατά τα άλλα γραφικότατο και
ήσυχο Νταχάου, μας περίμενε ό
Ελληνορθόδοξος ιερέας π.
Αντώνιος Βήχος, ο οποίος με
μεγάλη προθυμία και απλότητα
δέχθηκε να μας ξεναγήσει σε όλους
σχεδόν τους χώρους του
φρικτότατου στρατοπέδου και να
μας ενημερώσει σχετικά.

4. Επίσης στο Ρωσικό Ορθόδοξο
παρεκκλήσι του Στρατοπέδου που είναι
αφιερωμένο στην Ανάσταση του
Χριστού, τελέσαμε τρισάγιο στην
μνήμη όλων των εκτελεσθέντων και
βασανισθέντων στα ναζιστικά
στρατόπεδα του Χίτλερ και ιδιαίτερα
των Ελλήνων λαϊκών και κληρικών,
που υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια ή
και θανατική εκτέλεση στο στρατόπεδο
του Νταχάου.

5. Ιδιαιτέρως έγινε ονομαστική
μνημόνευση στους 2 Έλληνες
Αρχιμανδρίτες και κατόπιν
Επισκόπους της Εκκλησίας της
Ελλάδας, που φυλακίστηκαν και
βασανίστηκαν από τους Ναζί, π.
Δαμασκηνό Χατζόπουλο και π.
Μελέτιο Γαλανόπουλο αλλά
και τον Σέρβο κληρικό π.
Νικόλαο Βελιμίροβιτς ο οποίος
τιμάται ως Άγιος από την
Ορθόδοξη Εκκλησία της
Σερβίας.

6. Επίσης μνημονεύτηκε και το όνομα του
Μητροπολίτη Λήμνου και κατόπιν
Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών Διονυσίου
Χαραλάμπους, ο οποίος τον Αύγουστο του 1942
μεταφέρθηκε από την Ελλάδα βίαια από γερμανούς
στρατιώτες, για τρία χρόνια στα παραδιπλανά προς
το στρατόπεδο του Νταχάου στρατόπεδα, Στόουν
και Μπερνάου, με την κατηγορία ότι έκρυψε σε
Μοναστήρι Βρετανούς στρατιώτες, σώζοντας τους
από θανατική εκτέλεση. Για το λόγο αυτό τον
βασάνισαν και τον κατεδίκασαν σε δεκαετή
φυλάκιση. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι ενώ
στο Στρατόπεδο «Παύλου Μελά»στη
Θεσσαλονίκη, όπου αρχικά είχε φυλακιστεί, οι
Γερμανοί τον ξεχώρισαν από τους
συγκρατουμένους του και του προσέφεραν χάρη,
εκείνος – πραγματικός χριστιανός - την απέρριψε,
ζητώντας να συγκακοπαθήσει με τους άλλους
φυλακισμένους συμπατριώτες του.! Έτσι βρέθηκε
για τρία χρόνια στα γερμανικά στρατόπεδα, όπου
υπέστη φρικτά βασανιστήρια, ξεριζώνοντάς του
βασανιστικά γένια και μαλλιά και φθάνοντας
πολλές φορές κοντά στον θάνατο. Με την
απελευθέρωση, εργάσθηκε για την συγκέντρωση
και την επιστροφή των Ελλήνων κρατουμένων από
την Γερμανία στην Ελλάδα.

7. Αφού βγάλαμε τις σχετικές
αναμνηστικές φωτογραφίες ευχόμενοι
κρυφά …..ή φανερά ποτέ να μην
ξαναζήσει η ανθρωπότητα τέτοιες
τραγικές στιγμές και καταστάσεις,
ευχαριστήσαμε τον π. Αντώνιο
προσφέροντας του πλούσια κορινθιακά
προϊόντα και δώρα.

8. Και κατόπιν, αναχωρήσαμε
για το πανέμορφο ΜΟΝΑΧΟ
( = οίκος των Μοναχών από
το μοναστήρι των
Βενεδικτίνων μοναχών της
Τέγκερνζεε) όπου εκεί μας
περίμενε η Ελληνίδα ξεναγός
και αρχαιολόγος κ. Μαρία
Λιανού - Νικολακοπούλου για
να μας ξεναγήσει και να μας
ενημερώσει για την Βαυαρική
πρωτεύουσα, η οποία είναι η
τρίτη μεγαλύτερη πόλη της
Γερμανίας μετά το Βερολίνο
και το Αμβούργο.
ΟΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
Ρουμελιώτης Χρήστος – Παραδείση Δήμητρα
Παντελέων Γρηγόρης – Παρασκευόπουλος Κωνσταντίνος

9. Μαθητές και καθηγητές, λοιπόν, πήραμε μια «γεύση» από τις φρικαλεότητες και
θηριωδίες που διαπράχτηκαν στο Νταχάου - ένα από τα πάμπολλα γερμανικά
ναζιστικά στρατόπεδα που ίδρυσε ο Χίτλερ - πριν λίγες μόνο δεκαετίες !!! Ας
ευχηθούμε κανείς από τους απογόνους του Χίτλερ, σημερινούς……. εταίρους και
συμμάχους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση , αλλά και κανένας πολίτης αυτού του πλανήτη,
να μην επαναλάβει ποτέ τέτοιου είδους εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας !!!

10. Και κατόπιν, αναχωρήσαμε για το
πανέμορφο ΜΟΝΑΧΟ ( = οίκος
των Μοναχών από το μοναστήρι
των Βενεδικτίνων μοναχών της
Τέγκερνζεε) όπου εκεί μας
περίμενε η Ελληνίδα ξεναγός και
αρχαιολόγος κ. Μαρία Λιανού -
Νικολακοπούλου για να μας
ξεναγήσει και να μας ενημερώσει
για την Βαυαρική πρωτεύουσα, η
οποία είναι η τρίτη μεγαλύτερη
πόλη της Γερμανίας μετά το
Βερολίνο και το Αμβούργο.
ΟΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
Ρουμελιώτης Χρήστος
Παραδείση Δήμητρα
Παντελέων Γρηγόρης
Παρασκευόπουλος Κωνσταντίνος

11. Και τώρα μια σύντομη, περιεκτική αλλά και άκρως απαραίτητη
ενημέρωση για το στρατόπεδο Συγκέντρωσης του Νταχάου και την
φρίκη του Ναζισμού…. ΟΥ
ΑΧΑ
Σ ΝΤ
Ρ ΩΣΗ
ΕΝΤ
ΥΓΚ
ΔΟ Σ
ΟΠΕ
ΣΤ ΡΑΤ
Το Στρατόπεδο συγκέντρωσης
Νταχάου (γερμ.
Konzentrationslager Dachau)
ήταν ένα
στρατόπεδο συγκέντρωσης της
Ναζιστικής Γερμανίας που
δημιούργησε η Γκεστάπο, μετά
την άνοδο στην εξουσία του
Αδόλφου Χίτλερ, το 1933. Το
στρατόπεδο κατασκευάστηκε
στην πόλη Νταχάου που βρίσκεται
κοντά στο Μόναχο

12. Στο στρατόπεδο αυτό οι
Ναζιστές συγκέντρωναν και
βασάνιζαν, αρχικά τους
αντιστασιακούς Γερμανούς
και αργότερα αιχμαλώτους
κάθε ηλικίας, κυρίως
Εβραίους και διάφορες
άλλες πληθυσμιακές ομάδες
ή μειονότητες από τις χώρες
που κατελάμβαναν.
Ανάμεσα σ' εκείνους που
πέρασαν από το φριχτό αυτό
στρατόπεδο ή βρήκαν το
θάνατο εκεί,
συγκαταλέγονται και πολλοί
Έλληνες αγωνιστές. Το
Νταχάου λειτούργησε μέχρι Arbeit Macht Frei, Η εργασία απελευθερώνει, το
τη συντριβή της Ναζιστικής σύνθημα-"καλωσόρισμα" στην πύλη του Νταχάου.
Γερμανίας το 1945.

13. Ίδρυση, λειτουργία
Τo στρατόπεδο ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1933
πάνω στα απομεινάρια ενός εργοστασίου
πυρομαχικών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ήταν το πρώτο από τα
Στρατόπεδα συγκέντρωσης που δημιούργησαν οι
Ναζί. Ο Χάινριχ Χίμλερ, ως αρχηγός της
Αστυνομίας του Μονάχου, το περιέγραψε
επίσημα ως "το πρώτο στρατόπεδο
συγκέντρωσης για πολιτικούς κρατουμένους.
Σε αυτό μεταφέρθηκαν αρχικά αντίπαλοι του
καθεστώτος, Σοσιαλδημοκράτες, Κομμουνιστές
και συνδικαλιστές. Τον πρώτο χρόνο λειτουργίας
του αριθμούσε περίπου 4.800 κρατουμένους. Συν
τω χρόνω, όμως, άρχισαν να αυξάνονται καθώς
μεταφέρθηκαν εκεί και Μάρτυρες του Ιεχωβά,
Ρομά και ομοφυλόφιλοι. Οι Εβραίοι αρχικά ήσαν
ελάχιστοι και ανήκαν σε κάποια από τις πιο πάνω
ομάδες. Στις αρχές του 1937 ξεκίνησαν εργασίες
επέκτασης του στρατοπέδου.

14. Τις εργασίες αυτές υποχρεώθηκαν να εκτελέσουν οι
κρατούμενοι, ξεκινώντας από την κατεδάφιση των
εγκαταστάσεων του παλαιού εργοστασίου. Χτίστηκαν
ξύλινα καταλύματα και βοηθητικές εγκαταστάσεις,
μεταξύ των οποίων και κρεματόριο. Οι εργασίες αυτές
εκτελέσθηκαν μέσα σε φρικτές για τους κρατούμενους
συνθήκες και ολοκληρώθηκαν στα μέσα του 1938. Το
στρατόπεδο δεν υπέστη σημαντικές κτιριακές αλλαγές
μέχρι την απελευθέρωσή του από τις Συμμαχικές
δυνάμεις το 1945.
Το στρατόπεδο αποτελούνταν από 32 κτίρια για
κρατούμενους, ένα από τα οποία προοριζόταν
αποκλειστικά για τους ιερείς όλων των βαθμίδων, που
αντιτίθονταν στο καθεστώς (υπολογίζεται ότι
"φιλοξενήθηκαν" εκεί περίπου 3.000 ιερείς και
θεολόγοι), και ένα ήταν δεσμευμένο για "ιατρικά
πειράματα". Ολόκληρο το στρατόπεδο περιβαλλόταν
από αγκαθωτό ηλεκτροφόρο συρματόπλεγμα, μετά το
οποίο ακολουθούσε τάφρος και υπήρχαν επτά εν
συνόλω υπερυψωμένες σκοπιές. Το στρατόπεδο
αποτέλεσε πρότυπο οργάνωσης και των υπολοίπων
στρατοπέδων που δημιούργησε το Ναζιστικό
καθεστώς.

15. Οι πλέον διάσημοι "απόφοιτοι" αυτού του
κέντρου ήταν ο Ρούντολφ Χες (Rudolf
Hoess), ο οποίος έγινε διοικητής του
στρατοπέδου εξόντωσης του Άουσβιτς
(Auschwitz), ο Άντολφ Άιχμαν και ο
Γιόζεφ Κράμερ (Josef Kramer), Διοικητής του
Στρατοπέδου Μπέργκεν-Μπέλσεν (Bergen-
Belsen).
Ο αριθμός των κρατουμένων μεγάλωσε
ακόμη περισσότερο ύστερα από τα γεγονότα
της Νύχτας των Κρυστάλλων, τον Νοέμβριο
του 1938. Τότε μεταφέρθηκαν εκεί περίπου
10.000 Εβραίοι, οι περισσότεροι, όμως,
αποχώρησαν ύστερα από μερικούς μήνες,
αφού υπέγραψαν δήλωση υποχρεωτικής
μετανάστευσης[2].
Ο αριθμός των κρατουμένων αυξήθηκε
σημαντικά από το 1940 και ύστερα. Οι
κρατούμενοι περνούσαν μια πύλη, η οποία
έφερε την επιγραφή "Arbeit macht frei" (= Η
εργασία απελευθερώνει).

16. Περίπου 33.000 κρατούμενοι
διαμοιράστηκαν σε "θυγατρικά" στρατόπεδα και
από εκεί εκμισθώνονταν σε επιχειρήσεις και
βιομηχανίες, τόσο ιδιωτικές όσο και κρατικές,
για χειρωνακτική εργασία.
Τα χρήματα της εκμίσθωσης, φυσικά, δεν
κατέληγαν στους κρατούμενους αλλά στο
Ταμείο των SS. Αν και το Νταχάου δεν ήταν
στρατόπεδο εξόντωσης, καταγράφηκαν 31.000
θάνατοι κρατουμένων, κύρια λόγω των πολύ
κακών συνθηκών διαβίωσης αλλά και
εκτελέσεων από δεσμοφύλακες.

17. Δεν είναι, επίσης, καταγεγραμμένα όλα τα
θύματα των ιατρικών πειραμάτων που
εκτελούνταν εκεί με προϊστάμενο το Δρα
Ζίγκμουντ Ράσερ (Sigmund Rascher), μέλος των
Waffen-SS (Ενόπλων SS), που έκανε έρευνες για
λογαριασμό της Λουφτβάφε. Φυσικά, οι
εντολές των SS ήταν να εκτελείται οποιοσδήποτε
κρατούμενος υπέπιπτε στο παραμικρό
παράπτωμα.
Οι εκτελέσεις των Σοβιετικών αιχμαλώτων,
επίσης, δεν καταγράφηκαν ποτέ[3]. Δημιουργήθηκε,
έτσι, πρόβλημα με την διαχείριση των πτωμάτων,
καθώς το αρχικό κρεματόριο διέθετε μόνο δύο
αποτεφρωτήρες. Κατασκευάστηκε, έτσι, επέκτασή
του με τέσσερεις επιπλέον αποτεφρωτήρες και
στην επέκταση αυτή περιλήφθηκαν εξ αρχής και
πέντε θάλαμοι αερίων (έναρξη κατασκευής 1942,
ολοκλήρωση το 1943).
Οι θάλαμοι αυτοί δεν προορίζονταν για την
εξόντωση κρατουμένων αλλά για την
απολύμανση, καθώς υπήρχε έντονος και
δικαιολογημένος ο φόβος για εμφάνιση τύφου που
οφειλόταν στις ψείρες.

18. Ο πέμπτος θάλαμος χρησιμοποιήθηκε για
εξόντωση κρατουμένων, καθώς παρουσιάζει
σαφείς κατασκευαστικές διαφορές από τους
υπόλοιπους τέσσερεις και πιθανότατα
προοριζόταν για χρήση στα πλαίσια του
Προγράμματος ευθανασίας Τ-4, όπως φαίνεται
από επιστολή του Ράσερ στον Χίμλερ το 1942.
Προς το τέλος του πολέμου, οι συνθήκες
διαβίωσης χειροτέρευσαν σημαντικά, καθώς δεν
υπήρχαν και τα σχετικά εφόδια, ενώ οι SS
μετέφεραν εκεί συνεχώς κρατούμενους από τα
στρατόπεδα που βρίσκονταν σε κατεχόμενες
χώρες, φοβούμενοι είτε την απελευθέρωση είτε
τη δραπέτευσή τους.

19. Οι συνθήκες υγιεινής ήταν ανύπαρκτες, με
αποτέλεσμα το θάνατο περίπου 15.000 ατόμων
την περίοδο αυτή, ενώ συνεχίζονταν και οι
εκτελέσεις αιχμαλώτων πολέμου από
αποσπάσματα.
Το στρατόπεδο απελευθερώθηκε στις 28
Απριλίου 1945. Οι Διοικητές του Βάις και Όττο
πρόλαβαν να διαφύγουν. Οι κρατούμενοι δεν
απελευθερώθηκαν αμέσως, γιατί υπήρχε φόβος
διασποράς του τύφου, που είχε ξεσπάσει στο
στρατόπεδο κατά τις τελευταίες ημέρες
λειτουργίας του. Το θέαμα που αντίκρισαν οι
απελευθερωτές του ήταν από τα πλέον
φρικτά που μπορεί να αντικρύσει άνθρωπος,
όπως περιγράφουν ο Βίκτορ Μάουρερ,
εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού, και οι
Αμερικανοί αξιωματικοί και στρατιώτες που
μπήκαν στο στρατόπεδο.

20. Σήμερα, το Στρατόπεδο του
Νταχάου έχει μετατραπεί σε
μνημείο από τη Γερμανική
Κυβέρνηση.
ΟΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
Ρουμελιώτης Χρήστος –
Παραδείση Δήμητρα
Παντελέων Γρηγόρης –
Παρασκευόπουλος
Κωνσταντίνος