1. 1. Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.El treno o lamento de la ciudad
Το δημοτικό αυτό τραγούδι είναι ο παλαιότερος θρήνος για την κατάληψη
της Κωνσταντινούπολης. Πιθανόν να προέρχεται από την Κρήτη. Βρέθηκε σε
χειρόγραφο του 15ου αιώνα' ο τίτλος ήταν: «Ανακάλημα της
Κωνσταντινούπολης».Ανήκει στη δεύτερη περίοδο (1453-1821) της
Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και στο ιστορικό είδος. Στην παρακάτω μορφή
του δημοσιεύτηκε το 1914 από το Ν. Πολίτη στην συλλογή του «Εκλογαί από
τα τραγούδια του Ελληνικού Λαού». Για την σύνθεσή του ο Ν. Πολίτης
χρησιμοποίησε την παραλλαγή που δημοσίευσε ο Φωρέλ και άλλοι είκοσι
τέσσερις. Όμως, μόνο ο 4ος και 18ος στίχος έχουν παρθεί αυτούσιοι από την
εργασία του Φωριέλ.
(ΓΙΟΒΑΝΗ, Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια, εκδ. 1982, τομ. 1ος σελ. 95-96)
Traducción: 1. El treno o lamento de la ciudad
Esta canción popular es el treno más antiguo de la caída de Constantinopla.
Seguramente procede de Creta. Se encontró en un manuscrito del siglo XV y el título
era: “Lamento por Constantinopla”. Pertenece al segundo período (1453-1821) de la
Literatura Neogriega y a esta época histórica pertenece..En esta edición de 1914
recopilada por N.Politi, le dio el título de “bendiciones de las canciones del pueblo
griego”. N.Politi usó una edición de Forel con otros 24 versos. Sin embargo solo 2l 4º y
el 18º han sido tomados como auténticos por la obra de Foriel.
(Giovanni, Gran Enciklopedia, edición de 1982, tomo 1º, pág 95-96)
Της Αγίας Σοφίας
Μουσική/Στίχοι: Δημοτικό . Música y versos tradicional y popular
Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια
σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά, το μέγα Μοναστήρι
με τετρακόσια σήμαντρα κι εξήντα δυο καμπάνες
Κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος
Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης
κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά εσειότανε οι κολώνες
Να μπούνε στο χερουβικό και να 'βγει ο βασιλέας
Φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ' Αρχαγγέλου στόμα:
“Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ' άγια
Παπάδες πάρτε τα ιερά κι εσεις κεριά σβηστείτε
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει
Μόν' στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να 'ρθούνε τρία καράβια
το 'να να πάρει το σταυρό και τ' άλλο το βαγγέλιο
το τρίτο το καλύτερο την Άγια Τράπεζά μας
μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας την μαγαρίσουν”
Η Δέσποινα ταράχτηκε κι εδάκρυσαν οι εικόνες
Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι
El treno de la Ciudad (Santa Sofía).
1

2. Lo indica Dios, lo indica la tierra, lo señalan los cielos
Lo toca también Santa Sofía, su gran monasterio
con sus 400 esquilas y sus 62 campanas
Por cada campana un cura, y cada cura también un diácono.
Canta un himno el rey, a la izquierda, y a su derecha, el Patriarca.
Y por la multitud de la salmodia se estremecieron las columnas
Que entren en El coro del Querúbico(de los querubines)y que salga el Rey
Y una voz salió del cielo y de la boca del Arcángel:
“Dejad ya el himno del Querúbico y que bajen la Sagrada Forma
Curas, coged el Altar Mayor y vosotros apagad las velas
Porque es la voluntad de Dios que la Ciudad sea conquistada por el turco
Solo mandad un mensaje a Francia, que vayan tres carabelas
Que una coja la Cruz y otra el Evangelio
Y la tercera, lo mejor, Nuestra “Santa Mesa”
Que no nos la cojan esos perros y nos la contamines”.
Nuestra Señora se turbó y lloraron las imágenes(iconos)
“Cállate , Virgen María y no llores,
De nuevo, con el tiempo, con los años, de nuevo será nuestra”.
2