1. Eğitimde Web 2.0 ve Sosyal Paylaşım Sitelerinin Önemi
Web 2.0 Kavramı
Bilgisayar teknolojisindeki hızlı gelişmeler incelendiğinde ilk başlarda insan-makine etkileşiminin
olduğu daha sonra ise hedefin insan-insan etkileşimi haline getirilmeye çalışıldığı görülmektedir. Bu hedeften
yola çıkılarak Web 1.0‟ın eksik kaldığı noktaları tamamlayabilmek amacıyla 2004 yılında O‟Reilly Media Web
2.0 kavramını ortaya koymuştur. Web 2.0, sosyal paylaşım siteleri, Web tabanlı özgür ansiklopediler, iletişim
araçları gibi bir çok aracı sosyal ağlar ile bir birine bağlayan ve bilgileri paylaşmaya olanak sağlayan ikinci nesil
İnternettir (Şendağ, 2008).
Genel olarak Web 2.0 siteleri incelendiğinde en çok göze çarpan boyut, farklı kaynaklardan
edinilebilecek veya oluşturabilecek araçların tek bir çatı altında toplanabilmesidir. Web 2.0‟ın en önemli bir
diğer özelliği ise kullanıcıların HTML bilgisi gerektirmeden ve hiçbir tasarım bilgisine ihtiyaç duymadan
bilgileri kolaylıkla paylaşabilmeleridir. Böylece insanlar sahip oldukları fotoğrafları, bilgileri ve daha birçok
içeriği rahatlıkla paylaşabilmektedirler.
Web 2.0, kullanıcı eğilimleri doğrultusunda ortaya çıkan ihtiyaçlarını ve gereksinimlerini karşılamak
amacıyla geliştirilen yeni bir teknolojidir. Web 2.0‟ın oluşturmacı bir yapıya sahip olduğu söylenebilir. “Web
1.0” ile “Web 2.0” arasında ayrım yapmak gerekirse “Web 1.0” kullanıcının içeriğine müdahale etmesine izin
vermez iken, “Web 2.0” genel olarak kullanıcının içeriğe katkı yapabilmesine ve müdahale edebilmesine olanak
tanır.
Günümüzde Web tabanlı eğitimde Web 2.0 araçlarının kullanılması kaçınılmazdır. Zaten şu anda aktif
olan ve Web 2.0 ile ortaya çıkan sosyal paylaşım siteleri de etkin bir biçimde kullanılmakta ve bilgi
paylaşımında da önemli bir rol taşımaktadır. Web 2.0 sitelerinin en büyük özelliği, kullanıcının Web tasarımı
hakkında bir bilgisi olmadan göze hoş görünen sayfalar oluşturabilmesidir. Ayrıca, Web 2.0 ile ortaya çıkan her
bilginin kolayca bir başka ortamda paylaşılabilmesidir. Böylece eğitimde paylaşımcı ortamların sağlanmasına
olanak yaratmaktadır.
Bu gelişmelerden yola çıkılarak bireylerin eğitiminden sorumlu olan öğretmenlerin, teknolojiyi
kullanması ve eğitim faaliyetlerini daha kalıcı ve verimli olmasını sağlamaları gerekmektedir. Bu nedenle
öğretmenler ortaya çıkan yeni sistemleri kullanmak ve konuları zenginleştirmek zorunda kalmaktadırlar
(Akçakaya & Tanrısever, 2007). Web 2.0 ile her gün ortaya çıkan araçların eğitim açısından faydalı olabilmesi
için entegrasyonunun sosyal paylaşım siteleri ile yapılması gerekmektedir. Çünkü her site, kullanıcısına amacına
uygun farklı araçlar sunmaktadır.
Çağdaş bir toplum ve gelişmişlik düzeyinin temel ölçütü olan teknolojiye uyum sağlamak ancak, eğitim
yoluyla sağlanabilmektedir. Eğitimde bilgisayar teknolojisinin İnternet aracılığıyla çok ucuza hızlı bir biçimde
iletişimi sağlaması ve sunduğu birçok araç sayesinde öğretmenlerin de kullandığı vazgeçilmez bir araç olmuştur.
İnternet teknolojisinin sunduğu araçlar ile birçok işbirlikli öğrenme öğeleri de karşımıza çıkmaktadır. Bu
bilgiden yola çıkılarak İnternet‟te yapılan eğitimin öğrenci merkezli yaklaşımları kullanmaya olanak tanıdığı
söylenebilir. Birbirinden uzakta olan kişilerin iletişim kurabilmesi İnternet‟in sunduğu iletişim teknolojisi
sayesinde öğrenme çevresini daha zengin bir hale getirmektedir. Geleneksel eğitim ortamında kalabalık olan
sınıflara kıyasla meydana gelen etkileşim daha üst düzeye çıkabilmektedir (Passerini ve Granger, 2000).
Web 2.0’ın Karakteristik Özellikleri
Web 2.0, Web‟de insanların birbirleriyle iletişim ve etkileşim kurması olarak da tanımlanabilir.
Geliştirilen diyalog sistemleri ve bireyler arası ağlar bu bağlamda incelenebilir. Web 2.0 öncesi dönemlerde
hatırlanmalıdır ki, İnternet var olan bilgileri okumak, program ve dosya indirme amaçlı kullanılmaktaydı.
İnsanlar ilk olarak bir birleriyle sohbet edebilmek için Mardam Khaled Bey Internet Relay Chat (MIRC) tarzında
sohbet programlarını kullanmaktaydılar. Ayrıca, bir çok kullanıcının tasarım ve teknik yetersizliklerinden dolayı
Web sayfası tasarımları genellikle iyi değildi. Fakat, kullanıcılar yıllar geçtikçe sadece bilgi okumak ihtiyacı
dışında diğer kullanıcılar ile bilgi alış verişinde bulunmak, bir çok şeye katkı sağlamak ve kendisini bir grubun
üyesi olarak görmek istemekteydi. İşte bu doğal gereksinimler ile ortaya çıkan forumlar, Bloglar ve bir çok ses
ve görüntü paylaşım siteleri ilk çıktıkları zamandan itibaren yoğun ilgi görmüştür. Böylece, insan-insan
etkileşimine yaklaşan teknoloji-insan etkileşimi büyük ilgi göremeye başlamıştır. Bu sebeplerden dolayı ve
çabaların sonucunda Blog, Wiki, Podcast, RSS, API AJAX, XML vb. teknolojiler ve uygulamalar ortaya çıkmış
ve büyük ilgi görmüştür. Web 2.0 bir çok teknoloji ve uygulamayı kapsayan şemsiye bir kavram olarak
nitelendirilebilir. Web 2.0 uygulamalarını öğrenme ortamı olarak entegrasyon etmek içinde bu teknolojilerin öne
çıkan bir çok özelliğini tasarım, etkileşim ve çoklu ortam kavramları ile değerlendirmek gerekmektedir (Şendağ,
2008).

2. Web 2.0’da Tasarım
Web 2.0 öncesinde yapılan bireysel tasarımlarda gereksiz efektler, göz yoran renkler ve sitenin
amacının dışında bir çok araç kullanılmaktaydı. Web 2.0 ile ortaya çıkan Web Bloglar, CSS teknolojisi ve Web
platformları ile birlikte kişisel Web sayfaları ve paylaşım sorunlarına daha estetik çözümler sunulmuştur.
Google‟ın da bu sade tasarımlar yönünden çok büyük bir katkısı olmuştur. Google arama motorunun sayfası
(http://www.google.com) incelendiğinde amacının dışındaki unsurlardan arınmış olması tasarım açısından
sadeliğin öne çıkmasını sağlamıştır.
Web 2.0’da Etkileşim
Etkileşim Web 2.0‟ın karakteristik özelliklerinden en önemlisidir. Kullanıcılar artık pasif okuyucu
görevinden kurtulmuştur. Web 2.0 sayfalarında kullanıcı üye olduktan sonra kendi profil sayfasını, kendi
yönetim paneliyle özgürce düzenleyebilir, istediği sosyal ağlara üye olabilir, alış-veriş yapabilir, kendi
fotoğraflarını paylaşabilir, başkalarının fotoğraflarına yorum yapabilir, bilgi paylaşabilir böylece bir çok
etkileşimi özgürce kullanabilir.
Myspace, Twitter ve Facebook bunlara en iyi örnektir. Bu sitelere üye olduktan sonra kullanıcı kendi
profilini güncelleyebilir, arkadaş bulabilir, diğer sitelerdeki bilgileri paylaşabilir ve kendi uygulamalarını
geliştirebilir. Bunlar dışında elektronik ansiklopedi Wikipedia da Web 2.0‟ın önemli uygulamalarındandır.
Web 2.0’da Çoklu ortam
Çoklu ortam Web ortamında resim, ses ve video ile kullanıcıların birden fazla duyu organlarına hitap
etmek amaçlı kullanılmasıdır. Geçmişte İnternet hızının yavaş olması nedeniyle çevrimiçi olarak çoklu ortamlara
ulaşmak zordu, fakat İnternet bağlantısının hızlanmasıyla birlikte ve gelişen teknoloji ile video ve ses dosyalarını
yayınlamak ve ulaşmak çok daha basit bir hale gelmiştir. Örneğin Youtube.com sitesinin oluşturulmasıyla
birlikte İnternet‟e video yüklemek ve izlemek çok basit bir hale geldi. Flatcast.com sitesi sayesinde de kendi
radyosunu kurabilmekte, başkasıyla paylaşabilmektedir.
Web 2.0 ve Eğitim
İnsan doğasının en önemli duygularından biri olan kendini bir grubun üyesi olarak görmek ilkesinden
yola çıkılarak Web 2.0 ortamları geliştirilmiştir (Şendağ, 2008). Web 2.0 ortaya çıktığı ilk günden sonra bir
buçuk yıl içerisinde Google‟dan 9.5 milyondan fazla alıntı ile yerini sağlamlaştırmıştır (O'Reilly, 2005). Sanchez
(2007) 18 kişilik bir kullanıcı topluluğu ile yaptığı araştırmada Web 2.0 araçları ile yapılan öğrenimin daha
eğlenceli olduğunu saptamıştır. Ayrıca Web 2.0 araçları kullanılarak yapılan eğitimin öğrencilerin görüşlerinde
olumlu etkileri saptanmıştır (Uzunboylu, Bicen & Cavus, 2011).
Yapılan araştırmalara göre Web 2.0‟ın sunduğu araçlar tıpkı geleneksel eğitim metotlarının sanal bir
ortamı olduğunu göstermektedir. İşbirlikli öğrenme çalışmaları dışında bu ortamlarda tartışma ortamı sağlanarak
yaratıcı düşünme ve problem çözme becerileri de geliştirilebildiği vurgulanmıştır (Leadbeater, 2008).
Bir çok araştırmacı Web 2.0‟ın öğrenme kaynağı olarak kullanılabilecek çeşitliliğe sahip olduğunu
savunmaktadır. Buna sebep olarak bir çok öğrencinin Web 2.0 tabanlı sosyal ağlarda var olması ve bu ağlar
yardımıyla aktif halde olduklarını belirtmişlerdir (Leslie & Landon, 2008).
Eğitimde Kullanılabilecek Web 2.0 Araçları
Öğretmenlerin derslerinde kullanabileceği Web 2.0 araçları aşağıda verilmektedir.
1. Livestream.com
2. Slideshare.net
3. Scribd.com
4. Screencastle.com

3. 1. Livestream.com
http://www.livestream.com sitesi kullanıcılarına web kamerası yoluyla canlı yayın yapabilme olanağı
sağlayan bir web sitesidir. Livestream.com sitesi üyelerine canlı yayın yapabilmeleri için bir web adresi
vermektedir. Bu web adresi kullanıcının ismi veya soyisimi olabilir. Oluşturulan web adresi bloglar veya sosyal
paylaşım sitelerinde kolayca paylaşabilir. Ayrıca oluşturulan tüm canlı yayınlar kaydedilebilme olnağına da
sahiptir. Canlı yayını izleyen ziyaretciler sohbet aracını kullanarak yayını yapan kişiye katkıda bulunabilr veya o
anda canlı yayını izleyen kişilerle tartışma ortamı oluşturulabilir. Livestream.com sitesinin Procaster aracı canlı
yayın sırasında ekran paylaşımı özelliği sunmaktadır. Livestream.com sitesi uzaktan eğitim uygulamalarında
kullanılabilecek mükemmel öğretim bir araçtır. Ekran paylaşım özelliği sayesinde özellikle ofis paket
programlarının öğretilmesinde kullanılabilir (Word, PowerPoint vs.). Yapılan canlı yayının kaydedilebilme
özelliği sayesinde de öğrenciler anlamadıkları konuları tekrar tekrar izleyebilir.
2. Slideshare.net
http://www.slideshare.net sitesi kullanıcılarına PowerPoint slaytlarını web ortamına yükleme olanağı
sağlayan bir web sitesidir. Slideshare.net sitesine yüklenen slaytlar çevrimiçi slayt şekline dönüşmektedir. Siteye
yüklenilen PowerPoint slaytlarını bloglar veya sosyal paylaşım sitelerinde kolaylıkla paylaşılablir. Slayt‟ı
izleyen kullanıcı yorum yapabilme olanağına da sahiptir. Yapılan yorumlar sayesinde slayt‟ı yükleyen kullanıcı
eksik kalmış noktara eklemeler yaparak slayt‟ını güncelleyebilir. Slideshare.net sitesi eğitimde kullanılabilecek
mükemmel bir araçtır. Öğretmenler dersleri için hazırladıkları PowerPoint materyallerini bu site aracı sayesinde
kolaylıkla öğrencileriyle paylaşabilir. Öğrenciler de yaptıkları ödevleri arkadaşlarıyla paylaşarak onların
öğrenmelerine de katkı sağlayabilir.
3. Scribd.com
http://www.scribd.com sitesi kullanıcılarına dökümanlarını web ortamına yükleme olanağı sağlayan bir
web sitesidir. Scribd.com sitesine yüklenen Word veya Pdf dökümanları blog veya sosyal paylaşım sitelerinde
kolayca paylaşılabilir. Kullanıcılar yayınlanan döküman hakkında yorum yapabilme imkanına sahiptir. Ayrıca
kullanıcılar dökümanı İnternet üzerinde okuyabilmenin yanında indirebilme olanağına da sahiptir. Scribd.com
sitesi eğitimde kullanılabilecek araçlardan birtenesidir. Öğretmenler dersleri için hazırladıkları dökümanları bu
site aracı sayesinde kolaylıkla öğrencileriyle paylaşabilir.
4. Screencastle.com
http://www.screencastle.com sitesi kullanıcılarına çevrimiçi ekran yakalama özelliği sağlayan bir web
sitesidir. Screencastle.com sitesi üyelik istemeden ekranınızda bulunan görüntüyü sesli bir biçimde kaydederek
anında paylaşabilme imkanı verir. Kaydedilen ekran görüntüsü blog veya sosyal paylaşım sitelerinde kolayca
paylaşılabilir. Screencastle.com sitesi uzaktan eğitim uygulamalarında kullanılabilecek öğretim araçlarından
birtanesidir. Ekran yakalama özelliği sayesinde ofis paket programlarının öğretilmesinde kullanılabilir (Word,
PowerPoint vs.).
SOSYAL PAYLAŞIM SİTELERİ
Sosyal paylaşım siteleri (Social Networking Sites) bireylerin halka açık ya da yarı halka açık olarak bir
sistemi kullanarak profil sayfalarını oluşturmalarını, istedikleri bağlantıları paylaşmalarını, diğer kullanıcılarla
arkadaş olabilmesini ve bilgilerinin paylaşabilmesini sağlayar. Sosyal paylaşım siteleri kısaca çevrimiçi
toplulukta beğenileri ve aktiviteleri bir ağ üzerinden paylaşmayı sağlayan sanal bir ortamdır.
Facebook
Web 2.0‟ın ortaya çıkmasıyla birçok sosyal paylaşım sitesi yayınlandı. Sosyal paylaşım siteleri arasnda
en popüler olanlardan biri de Facebook‟tur. Facebook İnsanların arkadaşlarıyla iletişim kurmasını ve bilgi
alışverişi yapmasını amaçlayan bir sosyal paylaşım sitesidir. 4 Şubat 2004 tarihinde Harvard Üniversitesi
öğrencisi Mark Zuckerberg tarafından kurulan facebook, öncelikle Harvard öğrencileri tarafından kullanıldı.
2006 yılından itibaren tüm dünyada etkin bir katılım göstermeye başladı (Sheldon, 2008; Urista, Dong, &
Day, 2009). Aralık 2006‟da Facebook‟un 12 milyondan fazla üyesi oldu. Bu sayı 2011 yılında 750 milyona
ulaştı (Facebook, 2011).
Facebook sosyal paylaşım sitesinde kişisel kullanıcı bilgilerinin paylaşılmasının yanında fotoğraflar
da paylaşılabilir. Facebook‟da gruplara üye olan kullanıcılar çevrelerini genişletebilme olanağına sahiptir
(Buckman, 2005). Twitter, MySpace, Friendster gibi birçok sosyal paylaşım sitesi olmasına rağmen
Facebook yüksek öğretimdeki öğrenciler tarafından eğitim amaçlı daha çok kullanılmaktadır (Bicen &
Cavus, 2010; Educause, 2006; Golder, Wilkinson & Huberman, 2007; Stutzman, 2006). Örneğin araştırmalara
göre Amerika Birleşik Devletlerinde Facebook kullanıcılarının %90‟dan fazlası lisans öğrencisidir (Ellison,

4. Steinfield & Lampe, 2007; Stutzman, 2006). Bunun yanında Facebook İngiIiz öğrenciler arasında da
popülerliğini gün geçtikçe artırmaktadır (Madge, Meek, Wellens & Hooley, 2009).
Facebook’un Eğitim Amaçlı Kulanımı
Facebook‟un yaratıcıları bu ortamın öğrenciler üzerinde pozitif etkilerinin olduğunu
savunmaktadırlar (Munoz & Towner, 2009).Öğrenciler Facebook‟u kullanarak diğer öğrenci arkadaşlarıyla
iletişim kurabilir ve ödevleri için paylaşımlarda bulunabilirler. Ayrıca Facebook‟da öğrenciler grup projeleri
yaparken öğretmeniyle de iletişim kurabilirler. Öğretmenler, dersleriyle ilgili yararlı bağlantıları paylaşarak
öğrencilerin öğrenmelerine katkıda bulunabilirler.
Genellikle ayni yaş oranında ve ayni ilgi alanına sahip kişilerin bir arada öğreniyor olması motivasyonu
artırmaktadır (West, Lewis, & Currie, 2009; Kabilan, Ahmad, & Abidin, 2010). Öğrencilerin birbirleriyle sosyal
iletişime geçmesi aktif katılımı sağlamaktadır (Ellison, Steinfield, & Lampe, 2007). Sosyal paylaşım siteleri
öğrenme görevlerinin verilebileceği bir ortamdır (Madge, Meek, Wellens, & Hooley, 2009). Sosyal paylaşım
siteleri kaliteli bir öğrenim ortamı sağlanırsa öğrenen üzerinde pozitif tutumlar oluşrutabilme olnağına sahiptir
(Pasek & Hargittai, 2009; Kirschner & Karpinski, 2010). Birçok sosyal iletişim kurma etkisine sahip bu ortamlar
iletişimi güçlendirirken bilişsel ve sosyal yetenekleri de artırırmaktadır (Christofides, Muise, & Desmarais,
2009; Ross et al., 2009). Sosyal paylaşım siteleri eleştirel düşünme becerilerini geliştirerek kişiler arası iletişimi
güçlendirir (Lampe, Ellison, & Steinfield, 2008). Öğrenciler kendi öğrenme yolunu oluşturabilirken ilgi alanına
yönelik uygulamalarla istediği bilgilere ve kişilere ulaşabilir böylece öğrenmek istediği alanla ilgili birçok
kişinin yorumunu alabilir. Öğretmenler öğrencilerin bilgiye daha kolay ulaşabilmesi için çeşitli bağlantılarla tüm
öğrencilerine ayni anda ulaşabilir (Hew, 2011). Öğrenciler bu ortamlarda farklı ağlarla iletişim kurabildiği için
farklı kültürleri anlayabilir ve bu kültürlere saygı duymayı öğrenir (Young & Quan-Haase, 2009; Ophus &
Abbitt, 2009). Özgüven ve benlik saygısını geliştiren öğrenci sınıf dışışında da öğretmeniyle iletişime geçebilir
(Selwyn, 2009).
Sosyal Paylaşım Sitelerinin Eğitimde Kullanılmasına Yönelik Öneriler
1. Ders dışı iletişimi sağlamak için sosyal paylaşım siteleri kullanılabilir.
2. http://www.facebook.com sitesinde ders sayfası açılarak eğitim alanı yaratılabilir. Bu alana üye olan
öğrencilerle öğrenci-öğretmen, öğrenci-öğrenci iletişimi sağlanabilir. Ayrıca dersleri zengin hale
getirmek için birçok Web 2.0 aracı kullanılabilir.
3. Günden güne artan sosyal paylaşım siteleri sayesinde alternatifler artmaktadır. Bu nedenle ders
öğretmeni hangi siteye yönelik daha fazla bilgiye sahipse o sitede ders içeriğini paylaşabilir.
4. Geleneksel eğitimde her öğrenci ile iletişime geçmenin zor olmasından dolayı ders dışında sosyal
paylaşım siteleri kullanılarak iletişim sağlanabilir.
5. Ders notları, sosyal paylaşım siteleri kullanılarak öğrencilerle paylaşılabilir.
KAYNAKÇA
Akçakaya, V., & Tanrısever, T. (2007). “12. Türkiye‟de İnternet Konferansı”, 8-10 Kasım Bilkent /Ankara.
Bicen, H., Cavus, N. (2010). “The Most Preferred Social Network Sites by Students” World Conference on
Educational Sciences (WCES), February 04-07, 2010, Turkey. Procedia Social and Behavioral
Sciences, 2(2), 5864-5869.
Boyd, D., ve Ellison, N. (2007). “Social Network Sites: Definition, History, and Scholarship”.
http://jcmc.indiana.edu/vol13/issue1/ adresinden 15.03.2011 tarihinde alınmıştır.
Buckman, R. (2005). Too much information? Colleges fear student postings on popular facebook site could pose
security risks. The Wall Street Journal, P. B1.
Bosch, T.E. (2009). Using online social networking for teaching and learning; Facebook use at the university of
Cape Town. Communicatio: South African Journal for Communication Theory and Research, 35(2),
185-200.
Cain, J. (2008). Online Social Networking Issues Within Academia and Pharmacy Education. American Journal
of Pharmaceutical Education, 72(1).

5. Cheung, C. M. K., Chiu, P-Y., & Lee. M. K. O. (2010). Online social networks: Why do students use Facebook?
Computers in Human Behavior. doi: 10.1016/j.chb.2010.07.028.
Christofides, E., Muise, A., & Desmarais, S. (2009). Information disclosure and control on Facebook: Are they
two sides of the same coin or two different processes? CyberPsychology & Behavior, 12(3), 341–345.
Ebergi (2007). “Social Network and Facebook”. http://e-bergi.com/2007/Aralik/Social-Network adresinden
23.05.2009 tarihinde alınmıştır.
Educause (2006). 7 Things you should know about facebook. Educause Learning Initiative.
http://net.educause.edu/ir/library/pdf/ELI7017.pdf adresinden 21.06.2011 tarihinde alınmıştır.
Ellison, N. B., Steinfield, C., & Lampe, C. (2007). The benefits of facebook „„Friends:‟‟ Social capital and
college students‟ use of online social network sites. Journal of Computer-Mediated Communication,
12(4), 1143–1168.
Facebook (2011). Company timeline. http://www.facebook.com/press/info.php?timeline adresinden 09.11.2011
tarihinde alınmıştır.
Golder, S. A., Wilkinson, D., & Huberman, B. A. (2007). Rhythms of social interaction: Messaging within a
massive online network. In C.
Hew, K.F. (2011). Students‟ and teachers‟ use of Facebook. Computers in Human Behaviour, 27 (2011) 662-
676.
Kabilan, M.K., Ahmad, N. & Abidin, M.J.Z. (2010). Facebook: An online environment for learning of English
in institutions of higher education? Internet and Higher Education, 13, 179-187.
Kirschner, P. A., & Karpinski, A. C. (2010). Facebook and academic performance. Computers in Human
Behavior, 26, 1237–1245.
Kolek, E. A., & Saunders, D. (2008). Online disclosure: An empirical examination of undergraduate facebook
profiles. NASPA Journal, 45(1), 1–25.
Lampe, C., Ellison, N., & Steinfield, C. (2007). A familiar face(book): Profile elements as signals in an online
social network. In Proceedings of the 26th annual SIGCHI conference on Human Factors in computing
systems (pp. 435–444). New York: ACM.
Lampe, C., Ellison, N., & Steinfield, C. (2008). Changes in use and perception of facebook. In Proceedings of
the ACM 2008 conference on computer supported cooperative work (721–730). New York: ACM.
Leadbeater (2008). “We-Think Leadbeater articulates the new culture of sharing that he believes is central to
Web 2.0. A business-oriented argument is made for the power of technology-mediated collaboration to
drive innovation”.
Leslie, S. & Landon, B. (2008). “Social softtware for learning: what is it, why use it?” The observatory on
borderless higher education, London.
Lewis, K., Kaufman, J., & Christakis, N. (2008). The taste for privacy: An analysis of college student privacy
settings in an online social network. Journal of Computer-Mediated Communication, 14(1), 79–100.
Madge, C., Meek, J., Wellens, J., & Hooley, T. (2009). Facebook, social integration and informal learning at
university: „It is more for socialising and talking to friendsabout work than for actually doing work‟.
Learning, Media & Technology, 34(2), 141–155.
Mazer, J. P., Murphy, R. E., & Simonds, C. J. (2009). The effects of teacher selfdisclosure via Facebook on
teacher credibility. Learning, Media and Technology, 34(2), 175–183.
Munoz, C., & Towner, T. (2009). Opening facebook: How to use facebook in the college classroom. In I. Gibson
et al. (Eds.), Proceedings of society for information technology & teacher education international
conference 2009 (2623–2627). Chesapeake, VA: AACE.
Nardi, B. A., Whittaker, S., & Bradner, E. (2000). Interaction and outeraction: Instant messaging in action. In
Proceedings of the 2000 ACM conference on computer supported cooperative work (79–88). New
York, NY: ACM.
O‟Reilly (2005). “What Is Web 2.0?” http://www.oreillynet.com/pub/a/oreilly/tim/news/2005/09/30/what-is-
Web-20.html adresinden 22.04.2009 tarihinde alınmıştır.

6. Ophus, J. D., & Abbitt, J. T. (2009). Exploring the potential perceptions of social networking systems in
university courses. Journal of Online Learning and Teaching, 5(4).
http://jolt.merlot.org/vol5no4/ophus_1209.htm adresinden 21.05.2010 tarihinde alınmıştır.
Passerini, K. ve Granger M. J. (2000). “A Developmental Model For Distance Learning Using The Internet”.
Computers & Education”, 34(1), 1-15.
Pasek, J. & Hargittai, E. (2009). Facebook and academic performance: Reconcilling a media sensation with data.
First Monday, 14(5).
Pempek, T. A., Yermolayeva, Y. A., & Calvert, S. (2009). College students‟ social networking experiences on
facebook. Journal of Applied Developmental Psychology, 30(3), 227–238.
Roblyer, M.D., McDaniel, M., Webb, M., Herman, J. & Witty, J.V. (2010). Findings on Facebook in higher
education: A comparison of college faculty and student uses and perceptions of social networking sites.
Internet and Higher Education, 13, 134-140.
Ross, C., Orr, E. S., Sisic, M., Arseneault, J. M., Simmering, M. G., & Orr, R. R. (2009). Personality and
motivations associated with Facebook use. Computers in Human Behavior, 25(2), 578–586.
Sanchez, J. (2007). “Second Life: An Interactive Qualitative Analysis”. Proceedings of Society for Information
Technology and Teacher Education International Conference (1240-1243). Chesapeake, VA: AACE.
Selwyn, N. (2009). Faceworking: Exploring students‟ education-related use of Facebook. Learning, Media and
Technology, 34(2), 157–174.
Stutzman, F. (2006). An evaluation of identity-sharing behavior in social network communities. Paper presented
at the iDMAa and IMS code conference, Oxford, Ohio.
Şendağ, S. (2008). Web‟ de Yeni Eğilimler: E-öğrenme Ortamlarına Entegrasyonu. 8. Uluslararası Eğitim
Teknolojileri Konferansı. 22 Ocak 2011 tarihinde http://ietc2008.home.anadolu.edu.tr/ietc2008/195.doc
adresinden alınmıştır.
Uzunboylu, H., Bicen, H., Cavus, N. (2011). "The Efficient Virtual Learning Environment: A Case Study of
Web 2.0 Tools and Windows Live Spaces" Computers & Education, 56(3), 720-726.
West, A., Lewis, J., & Currie, P. (2009). Students‟ facebook „Friends‟: Public and private spheres. Journal of
Youth Studies, 12(6), 615–627.
Young, A. L., & Quan-Haase, A. (2009). Information revelation and internet privacy concerns on social network
sites: A case study of Facebook. In Proceedings of the 4th International Conference on Communities
and Technologies (pp. 265–274). New York: ACM.
Young, J.R. (2009, February 6). How not to lose face on Facebook, for professors. The Chronicle of Higher
Education, 55(22).