1. LOGO
แนวทางการนำานำำาหมักชีวภาพไปใช้
ในการยับยัำงเชืำอ Phytophthora spp.
ในต้นกล้ายางพาราพันธุ์ RRIM 600
Application of Bio-Extracts to Inhibit
Growth of Phytophthora spp. in
Rubber Tree (Hevea brasiliensis) Type
RRIM 600
คณะผู้จัดทำาโครงงานวิทยาศาส
ตร์ ชัชชนก ชูสวัสดิ์
1.นาย
2. นาย วัลลภ โรงเรียนมหิดลวิทย
ขุนทา
3. นาย วีระนันท์ ศรีเกตุรณ์
านุส 1

2. อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงาน
• ดร.สมเกียรติ พรพิสุทธิมาศ
• อาจารย์สมฤทัย หอมชื่น
2

3. ทีมาและความสำาคัญ
่
Rubber tree (Hevea brasiliensis)
3 Company Logo

4. ทีมาและความสำาคัญ
่
Rubber tree (Hevea brasiliensis)
ตารางแสดงมูลค่าการส่งออกของไทย เดือนกันยายน
2549
แยกตามชนิดของสินค้า (หน่วย:ล้านบาท)
(กรมศุลกากร, 2549)
Rank #9 10,357
4

5. ทีมาและความสำาคัญ
่
Rubber tree RRIM 600
มีการปลูกกัน มากกว่า 90% ของยางพาราทัำงหมด
• ทนต่อการใช้ระบบกรีดถี่ได้มากกว่าพันธุ์อื่น ๆ
• ให้ผลผลิตได้ดีในเกือบทุกพืำนที่
• ปัญหาสำาคัญ คือ ติดเชือราได้ง่าย
ำ
หากมีความชืำนสูง
มีความต้านทานต่อโรคที่เกิดจากเชือราตำ่า
ำ
www.themegallery.com 5 Company Logo

6. ทีมาและความสำาคัญ
่
โรคใบร่วงในยางพารา
เกิดรอยไหม้ขึำนบนใบ ใบร่วง
รอยไหม้บนใบ มีสีนำาตาลและแผ่วงกว้างออก
ก้านใบชำำา มีสีดำามีนำายางเกาะติดอยู่
ฝักยางจะเน่าดำา และไม่แตกร่วงจากต้“เป็นลักษณะบ่งชีของการเกิดโรค”
น ำ
www.themegallery.com 6 Company Logo

7. ที่มาและความสำาคัญ
งษี เจริญสถาพรและคณะ พบว่านำำาหมักชีวภาพ
ตรสาบเสือ+ข่า+ตะไคร้หอม+กากนำำาตาล 3:3:3:1
สูตรถั่วแขก+กากนำำาตาล 3:1
สูตรกล้วยนำำาว้า+กากนำำาตาล 3:1
ทดลองในห้องปฏิบัติการ
สามารถยับยัำง เชือ P. palmivora ได้ 100 %
ำ
7

8. วัตถุประสงค์
1
หาระยะเวลาที่เหมาะสมในการหมักนำำาหมักชีวภาพสูต
รต่าง ๆ ที่มีประสิทธิภาพในการกำาจัดรา
Phytophthora spp.
ได้ดีที่สุดในภาวะห้องปฏิบัติการ
เปรียบเทียบประสิทธิภาพการกำาจัดรา Phytophthora
2
spp. ของนำำาหมักชีวภาพสูตรต่าง ๆ
ในต้นกล้ายางพาราพันธุ์ RRIM 600
เปรียบเทียอนปลูกพืธิภาพการกำาจัดรา
ในภาวะเรื บประสิท ชทดลอง
Phytophthora spp. ในต้นกล้ายางพาราพันธุ์
3 RRIM 600 ในภาวะเรือนปลูกพืชทดลอง
ระหว่างนำำาหมักชีวภาพชนิดที่สามารถกำาจัดโรคจากร
าดังกล่าวได้ดีในความเข้มข้นต่าง ๆ
กันกับสารเคมีชนิดที่นิยมใช้กำาจัดโรคนีำในปัจจุบัน
8

9. 9

10. ยะเวลาที่เหมาะสมในการหมักนำำาหมักชีวภาพสูตรต่าง ๆ ที่มีประสิท
นการกำาจัดรา Phytophthora spp. ได้ดีที่สุดที่ภาวะห้องปฏิบัตกิ
ประเมินความรุนแรง
หมักนำำาหมักชีวภา ของโรค
พ 3 สูตร
หยดซูโอสปอร์แขวนลอย
วัดค่า pH, ของ P.palmivora, P.
botryosa และ mixed
ความเข้มข้นกรด (1:1) ความเข้มข้น 2 ×
106 สปอร์ตอมิลลิลตร
่ ิ
นำาใบยางพาราพันธุ์ RRIM 1 มิลลิลิตร
600 มาแช่นำาหมักชีวภาพ ลงบนหลังใบยางพารา
เทียบกับ metalaxyl
25% WP (2.5 กรัม
ต่อลิตร) 10

11. การประเมินความรุนแรงของโรค
Scale 0 Scale 1 Scale 2
Scale 3 Scale 4 Scale 5
11

12. การวิเคราะห์ข้อมูล
การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงสถิติ
โดยใช้โปรแกรม SPSS for Windows
version 14.0
เปรียบเทียบการกำาจัดราและความรุนแรงของโรค
ทัำง 3 การทดลอง โดยใช้ Analysis of
Variance และเปรียบเทียบคูด้วยวิธี Duncan’s
่
multiple range test ที่ p < 0.05
ด้วยโปรแกรม SPSS for Windows รุ่น 14.0
เพื่อหาระยะเวลาที่เหมาะสมในการหมักนำำาหมักชีว
ภาพ, นำำาหมักสูตรที่เหมาะสม
และความเข้มข้นของนำำาหมักชีวภาพสูตรที่เหมาะส
มในการกำาจัดรา Phytophthora spp.
12

13. ผลการทดลอง
5
สู ตรถัว
่
4.5
แขก
4
กราฟเปรียบเทียบ
ค่ า pH
สู ตรกล้ วย
3.5 นำำาว้า ความเข้มข้นของ
3 สู ตร
กรด ระหว่าง
สาบเสื อ นำำาหมักทัำง 3 สูตร
2.5
0.25
ต่าความเข้มข้นขงกรด (โมลาร์)
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
ระยะเวลาหมั ก ( วัน)
0.2
สูตรถั่ว
0.15
แขก
สูตรกล้วย
นำำาว้า
กราฟเปรียบเทียบ 0.1
สูตร
pH 0.05
สาบเสือ
ระหว่างนำำาหมักทัำ 0
ง 3 สูตร 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
13 ระยะเวลาในการหมั ก ( วัน) Company Logo

14. ผลการทดลอง
ระดับความรุนแรงของโรค
3.5
b
3 ab
ab ab
2.5 a
2
1.5
1
0.5
0
ช่วงที่ 1 ช่วงที่ 2 ช่วงที่ 3 ช่วงที่ 4 ช่วงที่ 5
ช่วงระยะเวลาในการหมัก
14

15. ทียบประสิทธิภาพการกำาจัดรา Phytophthora spp. ของนำำาหมักช
ง ๆ ในต้นกล้ายางพาราพันธุ์ RRIM 600 ในภาวะเรือนปลูกพืชทด
หยดซูโอสปอร์แขวนลอย ของ
P.palmivora, P. 3 ฉีดพ่นนำำาหมักทัำง
botryosa และ mixed วัน 3 สูตร
(1:1) ความเข้มข้น และ metalaxyl
2 × 106 สปอร์ต่อมิลลิลตร
ิ 25% WP
1 มิลลิลิตร (2.5
ลงบนหลังใบยางพาราในแปล กรัมต่อลิตร)
งปลูก ใช้ปริมาตร 5
ประเมินความแตกต่างขอ
มิลลิลตร
ิ
งรอยโรคที่เกิดขึำน
หลังจากฉีดพ่น 2, 4, 6,
8 วัน
15

16. ความแตกต่างของรอยโรคทีเกิด
่
ขึำน
คำานวณจ
าก..
ความรุนแรงของโรควันนัำ
ความรุนแรงของโรควัน
-
นๆ
ที่ฉีดนำำาหมัก
=
ความแตกต่างของรอยโรคทีเกิด
่
ขึำน
16

17. ผลการทดลอง
ความแตกต่างของรอยโรคทีเกิ ดขึ้น
2.50
่
2.00
ถัวแขก
่
1.50
กล้วยนำำา ว้า
สาบเสื อ
1.00
metalaxyl
0.50
0.00
2 4 6 8
ระยะเวลา(วัน )
17

18. ทียบประสิทธิภาพการกำาจัดรา Phytophthora spp. ในต้นกล้ายา
RRIM 600 ในภาวะเรือนปลูกพืชทดลอง ระหว่างนำำาหมักชีวภาพ
ามารถกำาจัดโรคจากราดังกล่าวได้ดในความเข้มข้นต่าง ๆ กันกับสา
ี
ชนิดที่นิยมใช้กำาจัดโรคนีำในปัจจุบัน
หยดซูโอสปอร์แขวนลอย ของ 3 ฉีดพ่นนำำาหมักทัำง 3 สูตร
P.palmivora, P. วัน ความเข้มข้น
botryosa และ mixed 100%,75%,50%,2
(1:1) ความเข้มข้น 5% (v/v) และ
2 × 106 สปอร์ต่อมิลลิลิตร metalaxyl 25% WP
1 มิลลิลิตร (2.5 กรัมต่อลิตร)
ลงบนหลังใบยางพาราในแปล ใช้ปริมาตร 5 มิลลิลิตร
งปลูก ประเมินความแตกต่างขอ
งรอยโรคที่เกิดขึำน
หลังจากฉีดพ่น 2, 4, 6,
8 วัน
18

19. ผลการทดลอง
กราฟความเข้มข้นของนำำาหมักกับความแตกต่าง
ของรอยโรคที่เกิดขึำน
2.50
ความแตกต่างของรอยโรคทีเกิดขึน
้
2.00
่
1.50 ถั่ วแขก
กล้วยนำำาว้า
1.00 สาบเสือ
0.50 metalaxyl
0.00
25% 50% 75% 100%
ความเข้มข้นของนำ้าหมัก
19

20. สรุปผลการทดลอง
- สารสกัดชีวภาพที่ใช้
ที่ระยะเวลาการหมัก 0 วัน(ไม่หมัก)
ให้ผลการยับยัำงเชืำอได้ดีที่สุด
- สารสกัดสูตรสาบเสือ
ให้ผลการยับยัำงเชืำอได้ใกล้เคียง
metalaxyl มากที่สุด
เมื่อเทียบกับสารสกัดสูตรอื่นๆ
- สารสกัดชีวภาพทุกสูตร ที่ความเข้มข้น
20

21. แนวทางการนำาไปใช้จริง
• สารสกัดสูตรสาบเสือเข้มข้น 75%
สามารถนำาไปใช้ยับยัำงการเจริญของเชืำอรา P.
palmivora และ P. botryosa
ได้ดีที่สุดและใกล้เคียงกับสารเคมีที่เกษตรกรใ
ช้อยู่ในปัจจุบน
• ั
ระยะเวลาที่เหมาะสมที่นำาหมักยังคงให้ผลยับยัำ
งการเจริญของราได้ คือ ประมาณ 6 วัน
ดังนัำนการใช้สารสกัดชีวภาพมายับยัำงการเจริญ
ของรานีต้องฉีดพ่นซำำาทุก ๆ 6 วัน
ำ
จนกว่าจะควบคุมการเจริญของเชือได้ทัำงหมด
21 ำ

22. บรรณานุกรม(1)
กรมวิชาการเกษตร. 2547. เอกสารวิชาการเรื่องยางพารา.
กรุงเทพฯ: ผูแต่ง.
้
กรมวิชาการเกษตร. 2549. ฐานความรู้ดานพืช กรมวิชาการเกษตร:
้
ยางพารา. สืบค้นเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2549 จาก
http://www.doa.go.th/pl_data/RUBBER/1STAT/st01.html.
กรมศุลกากร. 2549. สถิตการนำาเข้า-ส่งออกสินค้าของประเทศไทย.
ิ
สืบค้นเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2549 จาก
http://www.customs.go.th.
นันทา เชิงเชาว์ เมธินี รัตรสาร และนิลุบล บุญหวังช่วย. 2546.
ปฏิกิริยาตอบสนองของยางพาราต่อสปอร์ และท็อกซินจากเชืำอรา
Phytophthora spp. การประชุมวิชาการการอารักขาพืชแห่งชาติครัำงที่
6, 24-27 พฤศจิกายน 2546, หน้า 973-981.
พจนา ตระกูลสุขรัตน์ และอมรรัตน์ ภู่ไพบูลย์. 2546.
ผลงานวิจัยเรื่องเต็ม 2546: ศึกษาความรุนแรงของเชือ
22 ำ รา

23. บรรณานุกรม(2)
พเยาว์ ศรีสอ้าน. 2538. โรคยางพาราที่เกิดจากเชืำอรา Phytophthora
spp.: การจำาแนกเชืำอสาเหตุปฏิกิริยาของ
พันธุยางและประสิทธิภาพของสารเคมีบางชนิด. กรุงเทพฯ:
์
วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
รังษี เจริญสถาพร อมรรัชฏ์ คิดใจเดียว และนิตยา กันหลง. 2546.
การทดสอบประสิทธิภาพเบืำองต้นของนำำา
หมักชีวภาพต่อชีววิทยาของเชืำอรา Phytophthora palmivora.
การประชุมวิชาการการอารักขาพืช แห่งชาติครัำงที่ 6, 24-27
พฤศจิกายน 2546, หน้า 887-897.
Brooks, F. 2004. Phytophthora palmivora pests and diseases of
American Samoa Number 12. USA: American Samoa
Community College.
Chee, K. H. 1973. Phenotypic differences among single-oospore
cultures of Phythopthora palmivora and P. Botryosa from
23

24. บรรณานุกรม(3)
Churngchow, N. and Rattarasarn, M. 2001. Biosynthesis of
scopoletin in Hevea brasiliensis leaves inoculated in
Phytophthora palmivora. J. Plant Physiology 158: 875-882.
Evers, D., Welschbillig, N., Dommes, J., and Hausman, J. E.
2003/4. Biochemical and morphological characterization of
potato clones differing in their resistance to late blight. Potato
Research 46: 105-115.
Gadek, P. A. (Ed.). 1999. Patch deaths in tropical
Queenland rainforests: association and impact of
Phytophthora cinnamomi and other soil borne
organisms. Australia: The Cooperative Research Centre for
Tropical Rainforest Ecology and Management.
Garcia, D., Cazaux, E., Rivano, F. and D'Auzac, J. 1995.
Chemical and structural barriers to Microcyclus ulei, the agent
24
of South American leaf blight, in Hevea spp. Forest Pathology

25. บรรณานุกรม(4)
Hanson, K., and Shattock, R. C. 1998. Effect of metalaxyl on
formation and germination of oospores of Phytophthora
infestans. Plant Pathology 47: 116-122.
Hijwegen, T. 1963. Lignification, a possible mechanism of active
resistance against pathogen. Netherlands Journal of
Plant Pathology 69: 314-317.
Hückelhoven, R. 2007. Cell wall-associated mechanisms of
disease resistance and susceptibility. Annual Reviews of
Phytopathology 45: 101-127.
Jayasuriya, K. E., Wijesundera, R. L. C., and Deranniyagala, S. A.
2003. Isolation of anti-fungal phenolic compounds from
petioles of two Hevea brasiliensis (rubber) genotypes and their
effect on Phytophthora meadii. Annals of Applied
Biology 142: 63-69.
25
Judelson, H. S., and Blance, F. A. 2005. The spores of

26. บรรณานุกรม(5)
Lieberei, R. 2007. South American leaf blight of the rubber tree
(Hevea spp.): new steps in plant domestication using
physiological features and molecular markers. Annals of
Botany 100: 1125-1142.
Liyanage, N. I. S., and Wheeler, B. E. J. 1989. Comparative
morphology of Phytophthora species on rubber. Plant
Pathology 38: 592-597.
Moralejo, E., Puig, M., García, J. A., and Descals, E. 2006.
Stromata, sporangiomata and chlamydosori of Phytophthora
ramorum on inoculated Mediterranean woody plants.
Mycological Research 110: 1323-1332.
Nicholls, H. 2004. Stopping the rot. PLoS Biology 2: e213
doi:10.1371/journal.pbio.0020213.
Ristaino, J. B., and Gumpertz, M. L. 2000. New Frontiers in the
26
study of dispersal and spatial analysis of epidemics caused by

27. บรรณานุกรม(6)
Schreurs, J. 1971. Control of black thread (Phytophthora
palmivora) in Hevea brasiliensis with Difolantan.
Netherlands Journal of Plant Pathology 77: 113-126.
Sogin, M. L., and Silberman, J. D. 1998. Evolution of the
protists and protistan parasites from the perspective of
molecular systematics. International Journal for
Parasitology 28: 11-20.
Tyler, B. M. 2007. Phytophthora sojae: root rot pathogen of
soybean and model oomycete. Molecular Plant
Pathology 8: 1-8.
27

28. LOGO
28

29. LOGO
29

30. สรุปผลการทดลองที่ 1
1.ค่า pH ของนำำาหมักชีวภาพทัำงสามสูตรในช่วงระยะเวลาการหมัก
0-16 วัน พบว่า ค่า pH ของทัำงสามสูตรอยู่ในช่วง pH 3.0–4.5
แนวโน้มของค่า pH ของสูตรถั่วแขกและกล้วยนำำาว้าเป็นไปในแนวเดียวกัน
คือในช่วงวันแรกมีคงตัว แล้วเพิมขึำนอย่างรวดเร็วในช่วงวันที่ 3-5
่
แล้วลดลงเรื่อยๆจนคงที่ แต่แนวโน้มค่า pH
ของสูตรสาบเสือจะลดลงเรื่อยๆและคงตัวในช่วงวันที่ 4 เป็นต้นไป
จากค่า pH ที่วัดได้จึงได้ทำาการเลือกช่วงระยะเวลาการหมักมา 5 ช่วง
ในแต่ละสูตรได้แก่สูตรถั่วแขกเลือกระยะเวลา 0, 2, 6, 9, 13 วัน
สูตรกล้วยนำำาว้าเลือกระยะเวลา 0, 2, 5, 9, 13 วัน
สูตรสาบเสือเลือกระยะเวลา 0, 3, 6, 8, 13 วัน
2.ค่าความเข้มข้นของกรดในนำำาหมักชีวภาพในช่วง 0-13 วัน
พบว่าความเข้มข้นของกรดในสูตรถั่วแขกและสูตรสาบเสือ
เพิมขึนอย่างรวดเร็วในช่วง 0-6 วัน จากนัำนจึงเริ่มคงที่ แต่ในสูตรกล้วยนำำาว้า
่ ำ
ความเข้มข้นของกรดเพิมขึนเรื่อยๆตามระยะเวลาการหมัก
่ ำ
3.ผลการทดสอบความรุนแรงของโรคของนำำาหมักชีวภาพทัำงสามสูตร
สูตรละ 5 ช่วงต่อเชืำอรา 3 strain คือ P.palmivora, P.botryosa และ
Mixed ในภาวะห้องปฏิบัติการ พบว่า 30 การใช้นำาหมักทัำงสามสูตรกับ

31. LOGO ที่มาและความสำาคัญ
การป้องกันของเกษตรกร
สารเคมี metalaxyl
IUPAC:
methyl N-(methoxyacetyl)-N-(2,6-xylyl)-DL-
alaninate
Formula:C15H21NO4
Activity:fungicides
31

32. LOGO
ผลการทดลองที่ 2
อัตราการเปลี่ยนแปลงความรุนแรงของโรค
อัตราการเปลี่ยนแปลงความรุนแรงโรค(เทียบกับวันที่ 0)
Bioextract Strain วันที่ 2 วันที่ 4 วันที่ 6 วันที่ 8
Bean PP 1.00 0.67 1.50 2.17
PB 1.00 1.50 1.33 1.83
PP+PB 1.00 1.50 1.33 1.50
Banana PP 1.00 0.83 1.50 1.33
PB 1.00 1.67 1.00 1.50
PP+PB 1.00 1.83 1.33 1.83
Sabseur PP 0.50 0.67 0.67 0.67
PB 0.33 0.66 0.33 1.33
PP+PB 0.67 1.00 1.00 1.34
Metalxyl PP 0.67 0.67 0.67 0.67
PB 0.33 0.33 0.33 0.33
PP+PB 0.67 0.67 0.67 0.67
32

33. สรุปผลการทดลองที่ 2
ผลการทดสอบอัตราการเปลี่ยนแปลงความรุนแรงของโรค
ของนำำาหมักชีวภาพทัำงสามสูตรเทียบกับ metalaxyl
ต่อเชืำอรา 3 strains คือ P.palmivora, P.botryosa
และ mixed ในต้นกล้ายางพารา พบว่า
การใช้นำาหมักชีวภาพทัำงสามสูตรและ metalaxyl
มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำาคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
โดยเมื่อทำาการเปรียบเทียบความแตกต่างรายคู่ พบว่า
metalaxyl
และนำำาหมักชีวภาพสูตรสาบเสือไม่มีความแตกต่างอย่างมี
นัยสำาคัญทางสถิตที่ระดับ 0.05 แต่ metalxyl
ิ
กับนำำาหมักชีวภาพสูตรถัวแขก และ metalxyl
่ 33

34. ผลการทดลองที่ 3
อัตราการเปลี่ยนแปลงความรุนแรงของโร
ค อัตราการเปลียนแปลงความรุนแรงโรค
่
Bioextract Strain และความเข้มข้นนำำาหมัก
25% 50% 75% 100%
Bean PP 0.25 0.50 0.75 1.00
PB 1.33 0.83 1.33 2.17
PP+PB 1.00 1.16 0.67 1.83
Banana PP 0.33 0.50 1.00 1.50
PB 1.00 1.33 0.17 1.33
PP+PB 0.50 0.50 0.00 1.50
Sabseur PP 0.67 0.67 0.00 1.83
PB 0.83 0.83 0.34 0.67
PP+PB 0.67 0.50 0.50 1.33
34

35. สรุปผลการทดลองที่ 3
7.ผลการทดสอบอัตราการเปลียนแปลงความรุนแรงของโรค
่
ของนำำาหมักชีวภาพสูตรกล้วยนำำาหว้า ที่ความเข้มข้น 25%,
50%, 75%, 100% (v/v) ของนำำาหมักที่หมักได้
ต่อเชือรา 3 strains คือ P.palmivora, P.botryosa และ
ำ
mixed ในต้นกล้ายางพารา พบว่า ความเข้มข้นของนำำาหมัก
มีความแตกต่างอย่างมีนยสำาคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.05
ั
โดยความเข้มข้น 75%
มีอัตราการเปลียนแปลงความรุนแรงของโรคน้อยที่สุด
่
รองลงมาคือ ความเข้มข้น 25%, ความเข้มข้น 50%
และความเข้มข้น 100% ตามลำาดับ
8.ผลการทดสอบอัตราการเปลียนแปลงความรุนแรงของโรค
่
ของนำำาหมักชีวภาพสูตรสาบเสือ ที่ความเข้มข้น 25%,
35

36. สรุปผลการทดลองที่ 3
7.ผลการทดสอบอัตราการเปลียนแปลงความรุนแรงของโรค
่
ของนำำาหมักชีวภาพสูตรกล้วยนำำาหว้า ที่ความเข้มข้น 25%,
50%, 75%, 100% (v/v) ของนำำาหมักที่หมักได้
ต่อเชือรา 3 strains คือ P.palmivora, P.botryosa และ
ำ
mixed ในต้นกล้ายางพารา พบว่า ความเข้มข้นของนำำาหมัก
มีความแตกต่างอย่างมีนยสำาคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.05
ั
โดยความเข้มข้น 75%
มีอัตราการเปลียนแปลงความรุนแรงของโรคน้อยที่สุด
่
รองลงมาคือ ความเข้มข้น 25%, ความเข้มข้น 50%
และความเข้มข้น 100% ตามลำาดับ
8.ผลการทดสอบอัตราการเปลียนแปลงความรุนแรงของโรค
่
ของนำำาหมักชีวภาพสูตรสาบเสือ ที่ความเข้มข้น 25%,
36

37. แนวทางการพัฒนาต่อ
ทางในการพัฒนาสูตรนำำาหมักชีวภาพเพื่อใช้กำาจัดรา Phytophthora สายพันธุ์อ
ราทีก่อโรคในพืชชนิดอื่น ๆ เช่น โกโก้ พริก พริกไทย เงาะ เป็นต้น
่
ทางในการพัฒนาสารกำาจัดเชืำอราอืน ๆ ที่ก่อโรคในพืชต่อไป
่
37

38. ทีมาและความสำาคัญ
่
Phytophthora spp.
Class Phycomycetes (Oomycetes)
Order Peronosporales
Family Pythiaceae
Genus
Phytophthora
38

39. ผลการทดลอง
งแสดงความรุนแรงของโรคจากเชืำอรา, ชนิดของนำำาหมักและระยะเวลาในการห
ความรุนแรงของโรค
Bioextract Fermented Time
P. palmivora P. botryosa Mixed
0 day 2.33±0.58 1.67±0.58 2.00±0.71
2 days 2.00±1.00 2.67±0.58 2.44±0.73
Bean 6 days 2.00±1.00 2.00±1.00 2.11±0.93
9 days 2.33±0.58 2.67±0.58 2.44±0.53
13 days 2.67±0.58 3.00±0.00 2.56±0.73
0 day 2.00±0.00 2.33±0.58 2.00±0.00
2 days 2.33±0.58 2.00±0.00 2.33±0.58
Banana 5 days 2.33±0.58 3.33±1.15 2.33±0.58
9 days 2.33±0.58 2.33±0.58 3.00±1.00
13 days 2.00±0.00 2.33±0.58 2.00±0.00
0 day 2.00±1.00 2.33±0.58 2.00±1.00
2 days 2.00±0.00 2.67±0.58 2.00±1.00
Sabseur 6 days 4.00±1.00 3.33±0.58 2.67±0.58
8 days 2.33±0.58 2.33±0.58 2.00±0.00
13 days 2.33±0.58 2.67±0.58 3.33±0.58
Metalaxyl (2.5 g/L) 2.33±0.58 1.67±0.58 1.67±0.58
39

40. ภาพประกอบการทดลอ
ง
40