5. d) En especial na escultura, trátase de figuras ríxidas, presentadas de fronte. Estas figuras apenas conseguen despegar as mans do corpo e adiantar os pés para camiñar. As esculturas teñen unha función relixiosa, como se pode ver en Cleobis e Bitón (ca. 650) ou na Koré do peplo (ca. 530)
6.
7. f) A arquitectura ten tamén moito que ver coa relixión. Os edificios máis coidados son os templos. Na dereita podes ver o templo de Hera en Paestum (ca. 550). Na esquerda a súa planta.
8.
9. Homes xoves, cuxo modelo está nos atletas das Olimpiadas. Os corpos móvense con total liberdade, ou reposan apoiando o peso do corpo. Á esquerda o Discóbolo (lanzador de disco) de Mirón (ca. 470) e á dereita o Apoxiomenos de Lisipo (ca. 330)
10.
11. e) En arquitectura, sistematízanse as Ordes Arquitectónicas: dórica (abaixo), xónica e corintia (arriba).
12. f) A obra culminante da arquitectura do momento é a Acrópole de Atenas. Nesta parte da cidade constrúense os templos máis coidados de toda Grecia, adicados a Atenea. .
13.
14. Na Acrópole destacan outros edificios, como o Erecteion, o templo adicado a Erecteo, o antepasado de todos os atenienses na mitoloxía.
15. A finais da fase clásica, afóndase no realismo. A arte interésase por escenas da vida cotiá, mesmo cando representa personaxes mitolóxicos. Así se pode ver neste Hermes con Baco neno , que Praxíteles esculpíu a finais do IV. As figuras son máis brandas
16.
17. No camiño do naturalismo, a escultura volve a interesarse polas mulleres ( Afrodita de Milo (finais do II) e aparecen os nenos ( Neno da espiña, ca. 200) ou mesmo por seres de sexo ambiguo (Hermafrodita durmido , ca 175) .
18. As figuras están sempre en tensión, axitadas: Laoconte e os seus fillos (ca. 150) e detalle da Xigantomaquia (ca. 175).
19. En arquitectura xa non temos edificios de tamaño razoábel, senón inmensas moles como o Faro de Alexandría (ca. 270), Altar de Zeus ( ca. 175)
20. No ano 142 a.C. os romanos ocupan Grecia, porén os romanos rematarán por inspirarse na arte grega, como se pode ver neste retrato do emperador Augusto de principios da nosa Era.