SlideShare uma empresa Scribd logo
1 de 32
RADIO TIRANA NE 70-VJETORIN E LINDJES SE SAJ
        (28 nwntor 1938-28 nwntor 1990)

Nga Skifter Kellici

Kjo ndodhi njw mbrwmje pranvere tw vitit 1943.
Kur babai dic lwvzi poshtw nga e majta e njw kutie tw bukur, nw ngjyrw tw murrme,tw
cilen sapo e kishte sjellw nw shtwpi dhe kur prej saj nw dhomw u pwhapwn tingujt e njw
melodie, unw mbeta i mbwrthyer nga habia.
”C’wshte kjo?’- e pyeta babain.
”Radio,nga ku do tw dwgjosh kwngw,zwra nw gjuhwn tonw dhe tw huaj”,-m’u pwrgjigj ai.
Mbeta edhe mw i habitur.Si ishte e mundur qw nga ajo kuti magjike tw quajtur radio tw
pwrhapesin zwra tw tillw?C’fshihej brenda saj?Kwto do t’i mwsoja mw vonw,sepse
atwherw unw nuk isha vecse pesw vjec.Dhe do tw vinte dita qw edhe unw tw punoja si
gazetar nw atw ngrehinw tw quajtur Radio Tirana, pwr tw pwrgatitur emisione qw
pwrhapwshin kudo nw Shqipwri dhe nw twrw botwn.
Pikwrisht, ngjarjet mw tw rwndwsishme tw historisw e Radio Tiranws do tw pwrshkruaj
nw kwtw cikel dossier.Jo mw kot:mw 28 nentor tw kwtij viti Radio Tirana mbush 70 vite.

Dwshira dhe zhgwnjime pwr ndwrteswn e re tw Radio Tiranws

Katwr herë më ka rastisur të kthehem në atdhe, pas mërgimit tim që nga viti 1999 në
Boston, (SHBA) dhe nga vizitat e mia më të rëndësishme kanw qenë ato kam bwrw në
Radio Tirana, ku kam qenë bashkëpunëtor deri ditën e fundit para largimit tim nga
atdheu.Dhe emocionet më kanë pushtuar që nga casti kur i jam afruar ngrehinës së saj.
Edhe tani që shkruaj këto radhë, ndërmend kujtime që lidhen me këtë ngrehinë, që do të
jenë pikënisja e këtij cikli.
Ishte ditë e hëhë. 5 dhjetor i vitit 1965,kur ne,punonjësit e Radio Tiranës, nisëm punën në
mjediset e saj që kishin ndryshim të pakrahasueshëm me ato të Radio Tiranës së
mëparshme.
Ishte sendërtimi i një ëndrre që kishte filluar që një mbrëmje shtatori të vitit 1959,kur në
sallën e TOB-it,(sot Akademia e Arteve të Bukura), me rastin e muajit të miqësisë me
Bashkimin Sovjetik, ishte organizuar një mbledhje madhështore.E aty, midis të tjerash, një
nga drejtuesit kryesorë të delegacionit që kishte ardhur me këtë rast nga Moska,vec të
tjerash, dha njoftimin se qeveria sovjetike do t’i jepte si dhuratĂ« pupullit vĂ«lla shqiptar njĂ«
pallat të madh kulture dhe godinen e re të Radio Tiranës.
Unë sapo kisha nisur atë kohë punën si redaktor në Radio. Dhe, të them të drejtën, u gëzova
pa masë.Së bashku me mua , natyrisht edhe punonjës të tjerë të këtij institucioni.
E vërteta ishte se studiot e regjistrimit të të dy godinav të Radios ishin thuajse
primitive.Gjate regjistrimit madje edhe transmetimit ,meqë muret e saj nuk kishin
trashësinë e duhur,futeshin lloj-lloj zhurmash, bile edhe kakarisja e ndonjë gjeli. Pale,
pastaj, pallja e një lope që ndodhej në oborrin e shtëpisë pranë godinës shtojcë të
Radios,pĂ«r tĂ« cilĂ«n kam shkruar ndodhinĂ« “Lopa qĂ« tmerronte Radio TiranĂ«s”, botuar vite
më parë në një cilël ndodhish të tjera në faqet e po kwsaj gazete.
Mungonte ajri i kondicionuar, aparaturat qenë tejet të përdoruara,zyrat të pajisura me
orendi të vjetra,mungonin edhe shumë gjëra të tjera

Mirëpo, prishja e marrëdhënieve me Bashkimin Sovjetik, më dhjetor të vitit 1961, solli si
pasojë që të ndërpritshin edhe shumë marrëveshje e projekte, midis të cilave edhe ajo e
ngritjes se ngrehinës së re të Radio Tiranës dhe e të Pallatit të madh të Kulturës.Atëherë të
dyja këto objekte të rëndësishme, me vendim të KQ të PPSH-së u vendos të ndwrtoheshin
me forcat tona.Kjo ishte një nga sfidat që Partia e Punës i bënte revizionistëve
sovjetikë.Dhe ja se si


Si nisi tw ngrihej ndwrtesa e re e Radio Tiranws

Në një relacion të drejtorisë së Radiodifuzionit të datës 20.5.1960,për investimet e pajisjeve
tĂ« importit pĂ«r planin e tretĂ« pesĂ«vjecar,theksohej:”MĂ« 1962-63 do tĂ« kalohet nĂ« godinĂ«n e
re. Aparaturat do të vijnë nga Bashkimi Sovjetik.Investimet për godinën e re të Radios, në
bazĂ« tĂ« vendimit tĂ« KĂ«shillit tĂ« Ministrave, do tĂ« kushtojnĂ« rreth 75 milionĂ« lekĂ«â€Šâ€
Në qoftë se projekti për ndërtimin e godinës së re do të kishte nisur të realizohej që në atë
periudhë, atëherë, shumë-shumë, më 1964 emisonet e Radio Tiranës do të kishin nisur të
transmetoheshin pikërisht nga kjo godinë.
Miëpo kjo,për arsyet që përmendëm më sipër, nuk ndodhi.Fondet për ndërtimin e kësaj
godine me gjithë aparaturate nevojeshme, nuk erdhën.
Kaluan kështu dy vjet, gjatë të cilave Radio Tirana përjetonte të njejtat vështirësi..Dhe
ja,më 27.9.1962 midis porositësit, të përfaqesuar nga Petro Kito,nëndrejtor i Radio Tiranës,
dhe NdĂ«rnmarrjes sĂ« NdĂ«rtimit “21 Dhjetori”,tĂ« pĂ«rfaqĂ«suar nga Nexho Konomi,u
nënshkrua kontrata për ndërtimin e godinës se re të Radio Tiranës,(Dosja 9,Fondi i
RTVSH-së ,Arkivi i Shtetit).Sipas këtij dokumenti vlera e përgjithshme përcaktohej me
cmimet e prevententimit që kapnin shumën 100.000 milionë lekë.
U vendos që godina e re e Radio Tiranës të ngrihej në një zonë të qetë,ndonëse disi larg
qytetit .Por, po të marrim parasysh se për të parë një ndeshje futbolli qytetarët duhet të
bënin më këmbë edhe 100 metratë tjera, kuptohet se kjo largësi nuk përbënte ndonjë
problem, jo vetëm për punonjësit, por edhe bashkëpunëtorët e saj, që ishin të shumtë.
Më 1964 punimet për ndërtimin e godinës së re, sic dëshmohet në një shkresë të 15 prillit
tĂ« atij viti qĂ« drejtoria e Radio TiranĂ«s i dĂ«rgonte Kantierit nr.2 tĂ« NSHN “21 Dhjetori” , ku
vinte në dukje tashmë ishin siguruar materialet e importit, në të cilat përfshiheshin
kabllo,priza,pulte,transformatorë,e aparatura të tjera teknike për studiot e sallat e
regjistrimit, vazhdonin me ritëm të lartë. (Dosja 8, Fondi i RTVSH-së,Arkivi i Shtetit).
MĂ« kujtohet fare mirĂ« qĂ« kur shkoja thuajse cdo tĂ« diel nĂ« Stadiumin KombĂ«tar “Qemal
Stafa”,pĂ«r parĂ«, ose tĂ« komentuar ndeshje futbolli, do tĂ« kaloja qĂ«llimisht nga kantieri ku
po përfundonte ngrehina e re e Radios.Pwr mw tepwr, pata rast të futem brenda jo vetëm
si vizitor, por edhe të jap bashkë më shokë ndihmesën time me punë vullnetare në mjediset
e saj.Shihja zyrat, studiot e ardhshme ku s’do tĂ« kalonin shumĂ« kohĂ« dhe do tĂ« nisnim tĂ«
punonim.
E verteta është se këto punime më pas nuk u kryen nw kohwn e duhur, kryesisht për shkak
të vonesave të materialeve të importit.Sidoqoftë, erdhi dhe dita që ne, punonjësit e Radio
Tiranës mezi e prisnim.

5 dhjetor 1965- në Radion e re
Qe ditë e hënë, disi e mvrenjtur, kur emisonet e Radios nisën nga studiot e reja.U bë në
fakt një punë e shkëlqyer.Nuk ishte fjala për zhvendosjen fizike të Radios, sepse kjo
thuajse nuk ndodhi.Të tëra aparaturat ishin të reja, ashtu si vetë studiot, duke përjashtuar
disa magnetofonë gjermano-lindorë që u morën nga studiot e vjetra, e ndonjë
sovjetik.Por,megjithatë, pati vështirësi jo vetëm në instalimin e aparaturave të reja,
kryesisht kineze, por në kolaudimin e tyre, në mënyrë që transmetimet e emisioneve të mos
kishin as më të voglin defekt.Dhe kjo u arrit falë punës së grupit teknik të kryesuar nga
inxhinieri i talentuar, Emil Plumbi, me bashkëpunëtorët e tij më të afërm, shefin
teknik,Spiro Qirko, inxhinierët e tjerë, Gaqo Konomi, Sali Mensori,Gjergj Shteto, së
bashku me specialistët kinezë që punuan krahas tyre.
Sinjalet e emisoneve nga studiot, pas provash të vazhdueshme dhe intensive, kaluan atë
ditë në radiostacione, nga ku u transmetuan në mënyrë të përkryer në tërë territorin e
Shqipërisë e jashtë saj.
Që nga viti 1961, pas prishjes së marrëdhënieve më Bashkimin Sovjetik, Radio e Jashtme,
që deri atëherë kishte transmetuar emisione vetëm në pesë gjuhë të
huaja;greqisht,serbokroatisht, italisht, frengjisht, anglisht dhe arabisht, kishte nisur të
transmetonte edhe në rusisht, bullgarisht, gjermanisht e më pas do të niste emisione në
cekisht, hungarisht, për të vazhduar në gjuhë të tjra, si polonisht,portogalisht,spanjisht...
Ndaj ndjehej nevoja e zyrave dhe, për më tëpër, e studiove të reja.
Ngrehina e re Radio Tiranës i siguronte ato, ndonëse, me kalimin e viteve, sic do të
shohim në pjesëst e tjera të këtij cikli, edhe këto studio u bënë të pamjaftueshme për shkak
se me vendim të KQ të PPSH-së u shtuan edhe gjuhë të tjera, si indonezisht,
turqisht,suedisht, persisht, kinezisht, madje edhe suedisht., në mënyrë që zëri i Partisë dhe i
diktatorit, Enver Hoxha, të shtrihej në tërë rruzulli tokësor e të frymëzontë tërë popujt e
botës të luftonin kundër shfytëzimit imperialisto-revizionist(!?).

Një vështrimi shkurtër mbi godinën e re të Radios.

Ndryshimi me godinën e vjetër të Radios ishte si nata me ditën.Në hyrje të saj ishte një
sallë pritjeje me garderobë.Nga e djathta, një mengjsore e një sallë mence e kuzhinë.Nga e
majta shkallët që të shpinin në tri katet e epërme.Në katin e dytë të binte në sy studioja e
madhe e orkestës sinfonike, ku bënte prova jo vetëm orkestra e Radio Tiranës, por edhe
komplekse të tjera të muzikës së lehtë...Ajo pasohej nga dy studio të tjera, pak më të vogla-
njera për regjistrime të muzikës së dhomës dhe tjetra për regjisrime të pjesëve teatrore, ose
të bisedave me shumë pjesëmarrës..Gjithashtu ishin aty edhe dy studio të vogla studimi
për orkestranëtët.Pastj vinin zyrat.
Në katin e dytë ndodhëeshin edhe tri studio të tjera për regjistrime dhe transmetime, si dhe
dy studio për montimin e emisioneve.Edhe në katine tretë ndodheshin, gjithashtu, tri studio
të tjera për regjistrime e transmetime.Të gjitha qenë moderne të pajisuara dhe me ajër të
kondicionuar.
Edhe zyrat qenë gjithashtu komode, plot ndricim të pajisura që të gjitha me orendi të reja të
prodhuara nĂ« Kombinatin e Drurit “Misto Mame’,e tĂ« shtuara edhe me parket .
Godina e Radios re kishte formën e një katërkëndëshi, me një hapësirë, brenda saj,
gjithashtu në formë katërkëndëshi ,nga ku ndodheshin korridoret, të gjitha me dritare të
mëdha, që krijonin një mjedis shumë të këndshëm.
Në katin e parë të këtij katërkëndëshi shtrihej një shesh i madh, ku punonjësit, sidomos
orkestrantët, mund të pushonin.
Në katin e nëndhedshëm ndodhej fonoteka, e cila zgjdhi përfundimisht problemin e
arkivimit të pjesëve të reja muzikore që i shtoheshin cdo muaj redaksisë së krijimtarisë
muzikore të Radio Tiranës, depo, magazina

Me fjalë të tjera, punonjësit e Radio Tiranës për herë të parë punonin në kushte më se
normale, të cilat, sic theksonin edhe miq marksistë-leninistë, që kishin punuar edhe në
radio evropiane, ose të vendeve të tjera, nuk u linin gjë mangut atyre.
Të mos harrojmë se me ndërtimin e godinës së re të Radio Tiranës dhe të Pallatit të
Kulturës, që u përurua në shtator të vitit 1966, Partia e Punës, sic thamë,sfidonte dhe nje
herĂ« qeverinĂ« sovjetike, qĂ« kishte premtuar se ato do t’ia bĂ«nte dhuratĂ« qeverisĂ« dhe
popullit shqiptar.
Sidoqoftë, disa javë pasi ne kishim nisur punën në godinën e re, erdhi për vizitë Manush
Myftiu, asokohe anëtar i Byrosë Politike dhe zv.kryetar i Këshillit të Ministrave.Dhe
vizitën e parë e bëri në zyrën eThanas Nanos, drejtorit të përgjthshëm të të këtij
institucioni.
Sipas zërave që qarkulluan pas kësaj vizite ku u ndodhën edhë drejtues të tjerë të Radios,
Manush Myftiut i bënë përshtypje dy gjëra:së pari, që zyra e Thanas Nanos ishte veshur
me orendi që nuk i kishte as edhe ai në zyrën e tij dhe, e dyta, ajo më e rëndësishmja, se
ishte lodhur duke ngjitur katër kate, duke përshitërë edhe katin përdhes.Cuditërish,
projektuesit kishin harruar të mendonin për asensorin, e metë e madhe edhe sot në
RadioTirana.
Ndaj, si me shaka, ai i paskĂ«sh thĂ«nĂ« Thanas Nanos;”Pse zgjodhe katin mĂ« tĂ« lartĂ«, kur
mund ta kishe zyrĂ«n edhĂ« mĂ« poshtĂ«?” Drejtori i pĂ«rgjithshĂ«m kishte ngritur supat pa ditur
c’t’i pĂ«rgjgjej.AtĂ«herĂ« Manush Myftiu kishte shtuar:”Apo duke qenĂ« kaq lart, je mbi tĂ«rĂ«
ata qĂ« punojnĂ« kĂ«tu”.
V ite më pas drejtuesit e mëvonshëm zbritën nga kati katërt në të tretin, në të dytin e tani
zyra e drejorit të përgjithshënm ndodhet në katin e parë.
Që nga dita e fillimit të punimeve në godinës sw re të Radio Tiranës,më 5 dhetor 1965, po
mbushen 44 vjet.Kjo godinë është bërë kështu dëshmitare e sa a e sa ngjarjeve që ndodhën
në këto dekada, deri sa erdhi dhe dita e rrëzimit të komunizmit dhe vendosjes së pluralizmit
demokratik.


Prapavwshtrim historik-Përpjekje për ngritjen e Radio Tiranës, (1937-38)

Më datën 7 korrik të vitit 1938, me një dekretligj të propozuar nga kryeministria, numër
45/89, mbreti Zog aprovonte ngritjen e një stacioni të Radio Tiranës, në të cilin
thuhej:”Autorizohet qeveria mbretnore, nĂ« marrĂ«veshje me njĂ« shtĂ«pi tĂ« speciaizueme, tĂ«
ngrehë këtu në Tiranë një radiostacion për radiotelegrafi,radiotelefoni dhe radiodifuzion,
me fuqi 3 kë 
Shuma e përgjithshme e shpenzimeve do të jetë 122 mijë e 500 franga
ari”(“Fletorja Zyrtare” nr. 15,21 korrik 1938).
Kështu,më së fundi, realizohej një dëshirë e madhe dhe nevojë e madhe që ishte shprehur
sa e sa herë në shtypin tonë gjatë asaj periudhe.Për këtë mjafton të shkëpusim fragmeme
nga shumĂ« gazeta tĂ« kohĂ«s:”Radioja, njĂ« dritare qĂ« vĂ«shtron nĂ« tĂ« gjitĂ«
botĂ«n”(“Diana”,prill,1937);”RĂ«ndĂ«sia e radios –ngritja e njĂ« stacioni tĂ« tillĂ« nĂ« ShqipĂ«ri”,
(“Drita”,16 maj 1937),”ShĂ«nime e komente pĂ«r njĂ« stacion radiofonik”,”C’u bĂ« me Radio
TiranĂ«n”,(“Shtypi”, 19 mars 1938) e njĂ« sĂ«rĂ« artikujsh tĂ« botuar gjatĂ« kĂ«saj periudhe nga
Gjergj Bubani, publicist i njohur i atyre viteve, kryesisht nĂ« “Drita”, i cili mĂ« pas do tĂ«
bëhej edhe drejtori i parë i Radio Tiranës.
NĂ« artikullin “Radiostacioni shqip”, botuar mĂ« 9 prill 1937 nĂ« gazetĂ«n “Drita”,midis tĂ«
tjerash, duke u vĂ«nĂ« nĂ« dukje njĂ« kĂ«rkesĂ« te tillĂ« tĂ« kohĂ«s, nĂ«nvizohej:”NĂ« njĂ« nga
numrat e këtyre ditëve të gazetës sonë u prit për rrëshqit ceshtja e instalimit të një
radiostacioni emitent shqip.T ashti informohemi se komisioni i ngarkuem me pregaditjen e
25-vjetorit të Pavarësisëe ka shtrue këtë problem dhe asht tue i kushtue nji kujdes të
vecantë.Jo vetëm kaq:Brenda një pëeriudhe të shkurtër u arrit që nga aparatet radiomarrëse
qĂ« ekzistonin nĂ« ShqipĂ«ri,tĂ« kumbonte fjala shqip”.
Kjo dĂ«shmohet pĂ«rsĂ«ri nĂ« gazetĂ«n “Shtypi’,tĂ« datĂ«s 10 mars 1938, e cila theksonte: ”Me
rastin e kremtimeve të 25-vjetorit të Pavarësisië Kombëtare, populli pati rastin e lumtur të
dëgjojë me anën e radios fjalimin e sovranit dhe ligjëratat që u mbajtën ditën e
festimeve.Nga një stacion me valë të mesme u transmetuan të gjitha fazat interesante të
kremtimeve dhe shqiptarët brenda dhe jashtë shtetit u ndodhën në manifestimet që
zhvilloheshin nĂ« TiranĂ«.Qysh atĂ«herĂ« nuk u dĂ«gjua mĂ« Radio Tirana t’i flasĂ« botĂ«s nĂ«
gjuhĂ«n e vet.Po mbushen pesĂ« muaj qĂ« stacioni radiofonik u zhduk prej nesh.”
Duhet thĂ«nĂ« se pĂ«r t’i dhĂ«nĂ« mĂ« shumĂ« solemnitet 25-vjetorit tĂ« Shpalljes sĂ« PavarsisĂ« ,mĂ«
28 nëntor 1937,u arrit që tërë veprimtaritë e zhvilluara atë ditë të përcilleshin edhe me anë
tĂ« Radios.PĂ«r kĂ«tĂ« qĂ«llim erdhĂ«n nĂ« ShqipĂ«ri teknikĂ« nga firma e njohur “Philips’, qĂ« njihej
nĂ« tĂ«rĂ« botĂ«n.”.Por vetĂ«m kaq.
Ndaj, me kalimin e kohës kjo kërkesë e madhe nisi të shtrohej edhe më shumë.Ja përse në
gazetĂ«n “Shtypi” tĂ« datĂ«s 22 maj 1938 shkruhej:”Ata qĂ« kanĂ« radio dhe tani presin cdo
mbrëmje orën e caktuar për të hapur stacionin e Radio Barit, i cili me lajmet që jep në
gjuhën shqipe edhe në disa raste edhe muzikë,i ka sjëllë një shërbim të cmueshëm popullit
shqiptar, paskëtaj do të marrin nga stacioni i Tiranës transmetime të ndryshme ,
lajme,kĂ«ngĂ« muzikĂ« kombĂ«tare
”. (ShtojmĂ« me kĂ«tĂ« rast se nĂ« bazĂ« tĂ« njĂ« marrĂ«veshjeje
me qeverinë italiane ishte arritur atëherë që nga Radio Bari të transmetohej cdo ditë në
gjuhën shqipe një program prej gjysmë ore, ku përfshiheshin lajme nga Shqipëria, nga bota
dhe programe muzikore).
Dhe ja, pas kaq përpjekjesh, vimë në kohën kur pas aprovimit të dekretligjit nga mbreti
Zog, Radio Tirana të nisë programe të rregulllta që u vendos të fillojmë më 28 nëntor, me
rastin e ditës së Pavarësisë.Por më parë u deshën disa muaj provash dhe transmetimesh
eksperimenatale, për të arritur në emisone të rregullta.
Për këtë qëllim, në datat 29, 30 dhe 31 gusht nga Radio Tirana u transmetuan festimet me
rastin e 10-vjetorit të shpalljes së mbretisë, ku përfshiheshin mesazhi i kryeministrit
drejtuar popullit shqiptar me këtë rast, koncerte dhe veprimtari kulturore.Madje në këto
programe u përfshi edhe transmtimi i nje ndesheje futbolli, zhvilluar në fushën e Shallvares
nĂ« TiranĂ«, midis SK TiranĂ«s dhe “Iraklisit” tĂ« KavallĂ«s,(Greqi), qĂ« u fitua 7-0 nga tiranasit,
ndeshje e komentuar për herë të parë nga komenta-

tori i njohur, Anton Mazreku.
Këto programe patën jehonë në tërë Shqipërinë dhe ishin një bazë e madhe sigurie tashmë
për përurimin e Radio Tiranës.
Ku ishte vendosur Radio Tirana

Ishte shumë e veshtirë që brenda një kohe të shkurtër të ndërtohej një godinë e posacme ku
të vendosej Radio Tirana.Ishte madje e vështirë të gjendej edhe një godinë e
pĂ«rshtatshme.KĂ«sisoj, selia e parĂ« e Radios u bë  Bashkia.
Ajo ishte nga ndërtesat më moderne të Tiranës së atyre viteve,ngritur në sheshin
“SkĂ«ndĂ«rbej”, qĂ« u prish nĂ« fillim tĂ« viteve 80-tĂ«, pĂ«r t’ia lĂ«nĂ« vendin Muzeut h
Historik Kombëtar..
Pikërisht në dy nga dhomat e mëdha të katit të dytë Bashkisë u vendos Radio Tirana.Në
njerën u instaluan ato pak aparatura e tryeza e punës së redaktorëvë të parë, e në dhomën
tjetër studioja e folësve, që shërbente, gjithshtu, edhe si sallë për transmetimet e
programeve muzikore që ishin të drejtperdrjta, meqë kuptohet se deri në atë kohë nuk ishte
shpikur ende magnetofoni.
Kështu, më 28 nëntor të vitit 1938 , me një përshendetje të mbajtur nga mbreti Zog, i
shoqëruar nga mbretëresha dhe drejtori i parë i Radio Tiranës, Gjergj Bubani, në orën
12.00, RadioTirana nisi emisionin e saj të parë, paraqitur nga folësja e njohur Kaliopi
Nushi,(Plasari).MĂ« 29 nĂ«ntor gazeta “Drita” njoftonte midis tĂ« tjerash:”Naltmadhnia,mbreti
dhe mbrteëresha ,inauguaruan solemnisht Radiostacionin.Në qendrën e radiostacionit që
gjendet nĂ« LaprakĂ«,ishin pĂ«rqendruar autoritete e larta civile e ushtarake tĂ« vendit”.
NjĂ« njoftim tĂ« tillĂ« jepte edhe “Gazeta e Korces” e po kĂ«saj date:”Me celjen e kĂ«tij stacioni
u plotësua me sukses një mungesë e dukshme.Eshtë e vertetë që shërbimin e lajmeve në
gjuhën shqipe e kryente me mirëdashje Radiostacioni i Barit, me shërbimin e tij të
pĂ«rditshĂ«me, gjithshtu me emisione tĂ« rralla koncertesh, por kĂ«to nuk mjaftonin.”
Për sa i përket funksionimit të Radio Tiranës na vjen në ndihmë përsëri artikullii
mĂ«sipĂ«rm, ku shkruhet;”Transmetimi i emisioneve radiofonike do tĂ« jepen nĂ« sallĂ«n e
Bashkisë, ku është instaluar në një dhomë të posacmë aparati marrës i stacionit të
Romës.Kurse stacioni kryesor dhënës është instaluar,sic dihet, në Laprakë...Stacioni i tërë
përmban një aparat madhështor që zë një sallë prej afër tetë metrash gjatësi.Atje
përmblidhen të gjitha veglat dhe instalimet që do të veprojnë për transmetimin e
emisioneve në cdo orë.Sic është njoftuar dhë më parë,stacioni radiofonik ka fuqi në antenë
prej 3 kë 
Emisionet do të jepen me valë të shkurtar 40 m.Stacioni është ndëtuar prej
oficinĂ«s “Radio Markoni” tĂ« XhenovĂ«s
.me famĂ« botĂ«rore
 fjala e fundit e teknikĂ«s.”
Përurimi dhe transmetimi i programeve të para të Radio Tiranës, më 28 nëntor 1938,u
pasqyrua pĂ«rsĂ«ri gjerĂ«sisht nga shtypi.NĂ« njĂ« artiull tjetĂ«r tĂ« datĂ«s 30 nĂ«ntor gazeta “Drita”
shkruan:”Dita e parĂ« e emisionit radiofonik nĂ« TiranĂ« pati sukses tĂ« bukur qĂ« pritej.E gjitha
Shqipëria, por edhe ata që së largu ndjekin jetën e atdheut tonë,do të kenë kaluar disa orë
gëzimi të brendshëm, që rrjedh nga kënaqësia që jep një vepër kombëtare e
realizueme.Publiku mbeti i prekun prej kangëve vendase të këndueme prej sopranove
Marie Paluca e Tefta Tashko.Kjo ishte dita e parĂ« e stacionit radiofonik tĂ« ShqipĂ«risĂ«.”
Kam pasur rastin në nëntor të vitit 1993 të përgatis një emision televiziv kushtuar 55-
vjetorit te krijimit të Radio Tiranës dhe të intervistoj këngëtaren tonë të madhe,Marije
Paluca,(Kraja), e cila atĂ«herĂ« m’u shpreh kĂ«shtu nĂ« mikrofonin e RTVSH-sĂ«:
“Emocionet qĂ« ndjeva atĂ« ato caste kur kĂ«ndoja mĂ« 28 nĂ«ntor tĂ« vitit 1938 , do tĂ« mbeten
të pashlyera.Kisha kënduar plot herë para publikut shqiptar së bashku me këngëtaren dhe
shoqen time Tefta Tashko, shoqëruar në piano nga Lola Aleksi,(Gjoka),e Tonin
Guraziu.Por në salla të vogla, ku na dëgjonin jo më shumë se 300-400 artdashës.Kurse,
duke kënduar nga studioja e vogël e Radio Tiranë, e merrja me mend se ishin me mijëra
dëgjues të cilët qëndronin praën aparateve të Radios. Këta spektatorë unë nuk shihja, por i
përfytyrojaDhe kjo më emociononte edhe më shumë, kur mendoja se ata ndodheshin anë e
kënd Shqipërisë dhe, madje, jashtë kufijve të saj.Kisha ndier kënaqësi kur kisha kënduar
një vit më parë në emisionin shqip të Radio Barit,por kjo nuk mund të krahasohej me
kënaqësinë që ndieja kur këndoja ne Radio Tirana,sepse këndoja për dëgjuesit shqiptarë
nga ShqipĂ«ria, tĂ« cilĂ«t mĂ« shpĂ«rblenin me mirĂ«njohjen e tyre tĂ« thellĂ«.”
Programet e para të Radio Tiranës nuk kalonin më shumë se tri orë në ditë, por, sidoqoftë,
qenĂ« tĂ« pasuara.Ja, pĂ«r shembull, programi i ditĂ«s sĂ« parĂ«:”13.00,ora ekzakte-nĂ« fjalĂ« me
dëgjuesit;13.10-radiofletore;13.25-muzikë e lehtë;14.00mbyllja e emisionit.
Në mbëmje:19.00-ora ekzakte dhe programi:19.02-zoti Rrok Gera , ministri i ekonomisë
kombëtare cel vargun e konferencave radiofonike;19.15-muzikë koncertesh;20.00-
radiofletore;20.-15 muzikë vallëzimi.20.45-mbyllja e emisioneve.
Duhet të kemi parasysh se Radio Tirana e nisi veprimtarine në kushte shumë të
vĂ«shtira.Kjo vĂ«rtetohet edhe nga njĂ« artikull botuar nĂ« gazetĂ«n “Bashkimi i Kombit” mĂ« 9
prill 1944, ku, ndĂ«r tĂ« tjera, theksohet:”NjĂ« nĂ«punĂ«s,disa bashkĂ«punĂ«torĂ« dhe njĂ« sherbĂ«tor.
Buxhet, 4000 franga për pesë muaj:28 nëntor 1938-1 prill 1939, kur do të dilte buxheti i ri
i Ministrisë së Kulturws popullore,këto 4000 franga kishin tepruar nga fondi i paracaktuar
për goditjen e stacionit radiofonik të Laprakës nga inxhinier Ndoc Saraci, i cili i vuri në
dispozicionin e radiostacionit.
Me 4000 franga një nëpunës, mobilje të marra hua dhe 140 disqe gramafoni e ka filluar
veprimtarinĂ« e vet Radio Tirana
”
Drejtori i parë i RadioTiranës, sic e përmendëm më lart , u emërua Gjergj Bubani,
(1894-1954).Ai kishte ardhur nĂ« mesin e viteve ’30-tĂ« nga Rumania, ku ishte shquar pĂ«r
veprimtarinë e tij atdhetare,vecanërisht në fushënm e publicistikës.I. pajisur me kulturë të
gjerë, dhe njohës i katër gjuhëve të huaja,(,rumanisht, greqisht,t,italisht, frengjisht),ai luajti
rol të rëndësishëm në ngritjen cilësore të emisioneve të Radio Tiranës, që po bënte hapat e
saj sa të parë dhe të vështirë që të fitonte tiparet të një radioje kombëtare.
Mirëpo kjo ndihnesë e madhe e tij si edhe e bashëkëpunëtorve të parë të Radio Tiranës, u
mohua krejtësisht pas ardhjes së regjimit komunist në fuqi.U arrit deri në atë pikë sa u
mohua edhe data e krijimit të Radio Tiranës , 28 nëntor 1938., kur mbreti Zog mbajti
fjalimin e tij përurues më këtë rast.Si datë e krijimit të Radio Tiranës u mor 28 nëntori ivitit
1944, kur diktatori Enver Hoxha foli në mikrofonët e kësaj radioje në manifestimin e madh
tĂ« mbajtur me rastin e clirimi tĂ« ShqipĂ«risĂ« nĂ« bulevardin “DĂ«shmorĂ«t e Kombit’.’KatĂ«r
vjet veprimtari të Radio Tiranës, sic do ta shohim në pjesët e ardhshme të këtij ciklii u
mohuan.
Kjo,padrejtësi vulgare u vu në vend më 28 nëntor të vitit 1993.Asokohe,sic shkrova më
sipĂ«r, sapo kisha nisur tĂ« tĂ« shkruaja “HistorinĂ« e RTVSH-sĂ«,(1938-1990)”.NĂ« nĂ« njĂ«
bisëdë me drejtorin e atëhershëm të këtij institucioni,Skënder Bucpapaj, ramë në ujdi që të
organizonim një mbledhje solemne me rastin e kësaj ngjarjeje të madhe në historinë e
kulturës sonë.Ashtu u bë.
Që atëherë 28 nëntori i vitit 1938 hyri me të drejtë në histori si data e krijimit të Radio
Tiranës..
Dhe do të mbetet e tillë përjetësisht., pavarësisht se më 2003 drejtuesit e RTVSH-së së
periudhës socialiste nuk kremtuan 65-vjetorin e krijimit të Radio Tiranë që ishte bërë
traditë pas vendosjes së demokracisë, sic nuk kremtuan më pas as 45-vjetorin e krijimit të
TVSH-së.Madje, sic do të shkruaj në pjesën e fundit, lanë në heshtje të plotë edhe botimin
e librit “Historia e RTVSH-sĂ«â€, qĂ« u botua vitet e fundit.qĂ« duhej tĂ« shĂ«nonte pĂ«r kĂ«tĂ«
institucion një ngjarje të madhe.

Radio Tirana gjatw pushtimit fashist

Ndërsa trupat fashiste ato ditë të para të prillit të vitit 1939 po përgatisnin me shpejtësi
pushtimin e Shqipërisë,thirrjet më të fuqishme që populli të ngrihej e të luftonte kundër
pushtuesit u dëgjuan nga mikrofonët e Radio Tiranës.Për këtë dëshmon një artikull botuar
nĂ« gazetĂ«n “Bashkimi i Kombit”,, mĂ« 9 prill 1944, me titull ”Kujtime Radio Tirana,dhe 7
prilli 1939” ku, ndĂ«r tĂ« tjera, thuhet:
“Radio Tirana nĂ« ditĂ«t fatale u kallzua mĂ« i vlefshĂ«mi nga c’mund tĂ« besohet, madje shumĂ«
më i vlefshëm nga shtatmadhoria e gjeneral Aranitit që kujtoi se me shembjen e urës së
Shijakut e kreu detyrën, pra, RadioTirana e pagoi plotësisht detyrën e vet.Në
Berlin,Londër, edhe aty në Romë vetë zëri i I shqiptarëve,shpërndarë nga mikrofonii saj la
jehonë të thellë.Në shumë vende të qytetëruara lajmet e përhapura nga Radio Tirana,
shkaktuan botime të posacme në fletoret më në zë të përditshme. Shqipqëria në ato caste
kritike mundi ta thotĂ« fjalĂ«m e saj”.
Jehona e Radio Tiranës,-në atë të premte të zezë,-vazhdon artikulli,-ka qenë më e madhe
dhe më efortë në kryqytetet balkanike dhe sidomos në Bukuresht, Stamboll, Sofie, ku jetojë
nĂ« me shumicĂ« shqiptarĂ« mĂ«rgimtarĂ«, tĂ« djegur e tĂ« zhuritur pĂ«r mĂ«mĂ«dhenĂ«â€.
Këto thirje u bënë së pari nga drejtori i Radio Tiranës, Gjergj Bubani,drejtori i ATSH-së,
Mihal Sherko, komentatori sportive, Anton Mazreku,madje edhe nga kryeministri, Mehdi
Frashëri.
Por rezistenca qe e kotë. Shqipëria ra nën sunsundimin fashist.Po ashtu kultura
arti,propaganda,.Nuk përjashtohej as Radio Tirana, që menjëherë u vu nën kotrollin e
pushtuesit..
PĂ«r t’i treguar botĂ«s se ata nuk janĂ« pushtues, fashistĂ«t qĂ« mĂ« 14 prill tĂ« vitit 1939 , sic
njofton edhe gazeta “Shtypi”,nisĂ«n tĂ« transmetonin programe nĂ« tĂ« gjitha gjuhĂ«t
ballkanike:serbo-kroatisht,greqisht,bullgarish,rumanisht,turqisht si dhe frengjisht dhe
anglisht, ku pushtimin e cilësonin clirim të Shqipërisë.
“Vendi ynĂ« ka fituar kĂ«shtu rekordin nĂ« gjuhĂ« tĂ« huaja midis radiostaconeve tĂ« Ballkanit
,-vazhdonte “Shtypi” nĂ« po atĂ« datĂ«.-Shqiptari nĂ« mĂ«rgim ka mundĂ«si tĂ« vihet nĂ« korrent tĂ«
ngjarjeve tĂ« pĂ«rditshme me tĂ« gjitha hollĂ«sirat dhe komentet e duhura.”
Sigurisht që ato dy dhoma në Bashkinë e Tiransë ishin shumë pak për synimet e
pushtuesve,tĂ« cilĂ«t pas disa muajsh e tranferuan Radion nĂ« njĂ« godinĂ« tĂ« re nĂ« rrugĂ«n “Kont
Urani”, ku ajo mbeti si e tillĂ« deri mĂ« 5 dhjetor tĂ« vitit 1965.Godina e re e Radio TiranĂ«s
nisi të pajisej nga specialistët italianë me aparaturat më moderne të kohës.
Sic njoftonte gazeta “Fashizmi”,e datĂ«s 29 dhjetor 1939 nĂ« njĂ« artikull me titull
“RadioTirana vepĂ«r fashiste”,pĂ«rfaqsuesi iqeverisĂ« shqiptare, Xhafer Ypi dhe Valauri,
kryetari i EIAR-I, (Ente Italiana Audio Radio),nënshkruan një marrëveshje për instalimin e
një stacioni të fuqishëm me fuqi prej 50 kë që do të transmetonte me valë të mesme.
“ShqipĂ«ria do tĂ« ketĂ« njĂ« nga stacionet mĂ« tĂ« fuqishme tĂ« Ballkanit”,-njoftonte kjo
gazetë,duke i bërë jehonë marrëveshjes së mësipërme.Sipas kësaj gazete,do të fuqizoheshin
të gjitha shërbimet e radifuzionit në Shqipqri, të cilat me ngritjen e stacionit të ri, do të
shpĂ«rndaheshin nga njĂ« ndĂ«r stacionet mĂ« tĂ« fuqishme dhĂ« mĂ« moderne tĂ« Ballkanit”.
Në të njetën kohë, u modernizuan edhe më shumë dy studiot që ndodheshin në katin e tretë
tĂ« godinĂ«s sĂ« re tĂ« Radios, nisi tĂ« botohej revista e pĂ«rdyjavshme “Radioprogrami”, qĂ« mĂ«
pas u quajt “Radiorevista Tirana” e “Vatra Shqiptare”.NĂ« kĂ«to revista botoheshin
programet e Radio Tiranës,si dhe rubrika kulturoro-artistike e letrare.Sigurisht që
botoheëshin edhe materiale propagandistike fashiste.Kjo ishte e
pamënjanueshme.Megjithatë, revista u bë pasqurë e mendimit intelektual shqiptar dhe
botëror.Kjo revistë u botua deri në shtator të vitit 1944.
PĂ«r tĂ« kuptuar se c’propagandĂ« bĂ«nin fashistĂ«t edhe pĂ«r Radio TiranĂ«n, mjafton tĂ«
pĂ«rmendim njĂ« artikull tĂ« botuar nĂ« numrin e parĂ« tĂ« revistĂ«s “Radioprogrami”,(11prill
1940), me titull”Nje vit jete nĂ« Radio Tirana”, ku shkruhej:”Brenda njĂ« vendi pak metĂ«r
katror- një platformë e zezë ngjitur pas muri.Në një cep- një tryezë e vogël,një copë hekuri
e bardhë,mikrofoni,pjesë kanconetash
. letra të daktilografuara.Një djaloshflokë verdhë, i
mbytur nĂ« djersĂ« shprehet me shumĂ« gjeste e pak fjalë .Mbi njĂ« karige- disa dhjetĂ«ra
disqe të prishur nga përdorimi.Një i nxehtë që të zë frymën.Jashtë 37 shkallë , në
hije.Brenda 40 shkallë..Ishte qendra e Radio Tiranës këtu e një një vit më parë.Sot në
rrugĂ«n “Kont Urani”, njĂ« pallat ivogĂ«l dhe I kĂ«ndshĂ«m Ă«shtĂ« qendra e shĂ«rbimeve tĂ« Radios
me gjithë aktivitetet e saj harmonike e kumbuese që fillojnë në mëngjes e vazhdojnë deri
nĂ« mbĂ«mje vonĂ«â€.
Për aftësimin profesional të personelit krijues të Radios u ngritën kurse.Një ndër ta ishte
kursi për përgatitjen e folësve, drejtur nga; folësja Kaliopi Plasari,shkolla e përgatitjes së
këngëarëve drejtohej nga Tefta Tashko e pianisti Tonin Guraziu së bashku muzikantin
italian, Mario Etore.Funksiononte edhe kursi i kitarës e më pas shkolla e instrumenistëvë ,
ku nisën hapat e parë Nikolla Zoraqi,Ymer Skënderi, Genc Bogdo që u bënë më pas
muzikantë e kompozitorë të njohur.
Për ngritjen teknike ndihmoi inxhinieri i njohur italian, Antonio Galeaci, i cili së bashku
me pianistin Mario Etore qëndroi në Shqipëri,deri më 1948, duke dhënë ndihmesë të
ndieshme në ecurinë Radio Tiranës.
Ndër emisionet më të njohura përmendim programet e orkestrës moderne të drejtuar,,vec
Mario Etores, edhe nga dirigjenti tjetĂ«r italian,Sardeli, “Radio Posta”,emision me muzikĂ« tĂ«
kĂ«rkuar nga dĂ«gjuesit,”Ora gazmore”.
Kishte edhe emisione tĂ« tjerta interesante si :”Ora e fĂ«mjĂ«vĂ« “,
“Ora letrare”, ku lexoheshin dhe diskutoheshin vepra tĂ« njohura tĂ« letĂ«sissĂ« shqipe dhe
botëerore.Emisione me interes ishin dhe ato me karakter kulturor,shkencor,emisione
përkujtimore për figura të mëdha shqiptaredhe të huaja, ku bashkëpunonin personalitete të
kulturës dhe artit shqiptar.
Pa dyshim,ndĂ«r emisionet mĂ« tĂ« dĂ«gjuara tĂ« Radio TiranĂ«s ishte dhe “Ora e mjekut”, i cili
kishe nisur që në javët e para të krijimit të Radio Tiranës nga dr.Hamdi Sulcebeu,
emisioni më jetëgjatë i Radio Tiranës që ai e vazhdoi deri në ditët e fundit të jetës së tij, po
të marrim parasysh se vazhdoi për më shumë se 50 vjet.Me shumë interes ndiqej gjithshtu
edhe “Kronika sportive”, pĂ«rgatitur nga Anton Mazreku.
Ndonwse në kushtet e rënda të pushtimit fashist,kur në pogramet e Radio Tiransë zunë
vend edhe programe në italisht, si lajme, komente, mësimi i gjuhës italiane , sidomos
programe të muzikës së lehtë, prapëseprapë Radio Tirana u përpoq të ruante tipare
kombëtare.Kjo, u pa, vec atyre që përmendëm më sipër, edhe te emisonet muzikore që
përbënin pjesën dërmuese të programeve të Radios.
Këtë e verteton edhe një relacion mbi veprimtarinë e Radio Tiranës gjatë 6-mujorit të parë
të vitit 1943, (Arkivi i Shtetit,dosja 12, faqe 198), ku theksohet se po punohej për
mbledhjen e apuntave melodike “qĂ« do tĂ« krijojnĂ« kĂ«ngĂ«n shqiptare, duke e rikthyer nĂ«
një formë të re , por që do të rrjedhë vetvetiu e do të përmbledhë tërë folklorin melodik të
vendit.Për të filluar këto veprime u bë një përmbledhje dhe një rishikimi motiveve të para
shqiptare nĂ« volumin “Jeta shqiptare”, volum i cili po pĂ«rhapet nĂ« tĂ« gjithĂ« ShqipwrinĂ«â€.
Në kultivimin e muzikës popullore shqiptare në Radio Tirana luajti rol, krijimi grupit
toskë dhe grupit karkteristik shkodran me këngatarin e njohur, Kel Sata,grupi iburrave
drejtuar nga Mihal Ciko, këngëtar i njohur dhe drejtues i sektorit të muzikës në Radio,
grup që që u bë shumë popullor.
Gjithashtu duhet përmendur nisma që mori këngëtarja e njohur Tefta Tashko , punonjëse e
Radios, e cila më 1942 shkoi në Itali, ku regjistroi këngë popullore shqiptare të cilat edhe
sot kanë vlera të jashtëzakonshme.
Ndër këngëarëte tjerë të njohur të Radios përmendim sopranon Marie Paluca,
(Kraja),tenorët ,Kristaq Antoniun,Kostaq Koco,Bardhyle Nase, Merita Sokoli,Behije Cela,
(Levonja). Viktori Xhacka, që kënduan me pasion këngë popullore shqiptare.
Vend të rëndësishëmnë programet e Radio Tiranës zinte dhe muzika klasike, e cila i
përcillej dëgjuesit me disqe që erdhën posacërisht nga Italia..Vec kësaj në Radio jepëshin
edhe koncerte me muzikë dhome, koncerte të orkestrave të vogla, komplekse karakteristike
e komplekse me fizarmonikë.
Dëgjuesi ynë pati mundësi në ato vit të dëgjonte pjesë të njohura sinfonike në interpretimin
e Orkestrës së Forcave të Asrmatosura, që transmetoheshin kryesisht nga Radio Tirana..
NĂ« njĂ« artikull tĂ« botuar mĂ« 14 korrik tĂ« vitit 1943 nĂ« gazetĂ«n “Tomori”, vihet nĂ« dukje se
Radio Tirana kishte transmetuar “
rreth njĂ«zetĂ« koncerte tĂ« mĂ«dhĂ«nj sinfonikĂ« nga mĂ« tĂ«
mirët,duke përmbledhur copa muzike klasike,nga më të mirat,copa autorësh klasikë të
kohĂ«s sĂ« kaluar,dhe nga ato mĂ« tĂ« mĂ«dhatĂ« dhe mĂ« tĂ« shquarat tĂ« kohĂ«s sonë ndĂ«r tĂ« cilat
pesĂ« sinfonitĂ« mĂ« tĂ« njohura tĂ« Beethovenit.”
Në këtë mënyrë gama e veprimtarisë së Radio Tiranës u rrit shumë.Për këtë qëllim u
krijuan sektorë të tillë si i radiopeërhapjes, ku përfshihej dhe informacioni,sektori i gjuhëve
të huaja,i programacionit,i grupit dramatik, për të cilin do të flasim në pjesën e katërt të
këtij cikli,sektori teknik , sektori i muzikës,i rubrikave të ndryshme, ku aktivizoheshin reth
50 vetë, shifër e madhe për ato vite.
MĂ« 16 prill 1943 nĂ« gazetĂ«n “Roja KombĂ«tare”,jepej njoftimi se nĂ« Kashar do tĂ« vendosej
një stacion i fuqishëm prej 50 kë , nga 3 kë me të cilin punonte Radio Tirana, por ky
projekt , i cili do të re, sic dihet, ajo kapitulloi në verë të vitit 1943.
Sidoqoftë, edhe me atë kapacitet të vogël,Radio Tirana, sic e pamë, po bënte përpara.Ndaj
të vjen të vesh buzën në gaz, kur në një dosje të ruajtur në Arkivin e RTVSH-së për
historinë e Radios në vite e para shkruhet:
“Radio Tirana, e cila u vu nĂ« funksionim nĂ« nĂ«ntor tĂ« vitit 1938. Ashtu si i gjithĂ« shtypi
borgjez dhe reaksionar i asaj kohe, ishte në duart e klikës feudoborgjeze të Zogut dhe u
shërbente interesave klasore
Në kushtet e një radioje të kufizuar primitive dhe injorancës
së regjimit Radio Tirana u shfrytëzua si mjet për të helmuar ndërgjegjen e popullit dhe për
të vënë në gjumë ndërgjegjen e tij
Shërbimi i vërtetë i Radios fillon vetëm pas Clirimit të
vendit nga okupatorët nazi-fashistë, përmbysjss së klasës feudo-borgjeze dhe vendosjes së
pushtetit popullor..”
Pushtuesit ndwrrohen

Pas kapitullimit të fashistëvë italinë, në shtator të vitit 1943, vendin e tyre e zunë pushtuesit
gjermanë, të cilët propoganduan se do të ishin kalimtarë në Shqipëri, e cila nuk bënte
pjesë në planet e tyre strategjike.Por, sic dihet, nuk ndodhi kështu.Cdo gjë u vu nënë
kotrollin e tyre të rreptë.Doemos edhe RadioTirana.
Këte e dëshmon midis të tjerash edhe ky fakt:
Pa kaluar një muaj nga ardhja tyre, me anë të agjentve që u sherbenin, u vunë në dijeni të
një celule antifashiste që vepronte në Radio Tirana, ku bënin pjesë punonjës të saj, midis të
cilëve Muharrem Pirdeni,Todo Bojdani,Tasi Kanxheri,Nazim Batalli,Spiro Qirko,Hysen
Pelingu,Kaliopi Prifti etj.
Dhe ja, befas, në RadioTirana ia behu një grup ushtarësh gjermanë, komanduar nga një
oficer,i cili mbajti nën kontroll ata nëpunës që u gjetën aty në ato caste, midis të cilëvë
ishte edhe drejtori, Gjergj Bubani.Pastaj ai dha urdhër që të paraqiteshin menjeherë aty
edhe nëpunës të tjerë.Dhe kur ata erdhen, i hipën të tërë mr forcë në një kamion dhei
shpunë në një rrethinë të Tiranës, ku u kërkun se, në rast se nuk do të tregonin se cilët ishin
antifashistĂ«t nĂ« Radio, do t’i pushaktonin.
Nuk dua të zgjatem se për këtë ngjarjëe kam shkruar në faqet e shtypit, po, sipas Behije
Celës,(Levonja), që u ndodh në këtë grup, vetëm gjakftohtesia e Gjergj Bubanit si dhe
shpjegimi që u dha gjermanëve një i njohur i tij që ishte njeri i besuar i pushtuesve se në
Radio nuk kishte antifashistë, solli si pasojë që tërë punonjësit të liroheshin.
Pushtuesit e rinj, vertët nuk ndërhynë hapur në punët e Radio Tiranës,por kërkuan që në
programëet e saj të përfshiheshin dhe emisione radiofonike për të propaganduar qëllimet e
tyre.Kështu, që në muajin tetor dy herë në ditë nisën të transmetoheshin lajme në
gjermanisht dhe qĂ« nga janari i vitit 1944 emisioni “Per gjermanĂ«t”, i cili mĂ«pas u quajt
“Ora gjermane”.
Sidoqoftë, vazhduan të transmetoheshin rregullisht rubrikat e mëparshme për të cilat kemi
folur mĂ« parĂ«.Madje u krijuan edhe rubrika tĂ« reja si”Dy fjaklĂ« me dĂ«gjuesit”,”E dini
mirĂ«filli”, vazhduan tĂ« transmetoheshin programĂ«e me kĂ«ngĂ« popullore shkodrane labe,
këngë të kënduara nga kori i burrave, drejtuar nga Mihal Ciko, si dhe pjesë operistike e
sinfonike.
Në veprimtarinë muzikore përfshihej gjithashtu edhe një orkestër sinfonike ushtarake
gjermane.Sipas kujtimeve gojore të Mihal Cikos, gjermanët kërkuan që në këtë orkestër të
bënin pjesë edhe orkestrantë shqiptarë,por me porosi të Këshillit Antifashist të Tiranës, ata
u tëhoqën.Po këshu ndodhi edhe me komentatorin sportive, Anton Mazreku, që u kërkua
nga ushtarakët gjermanë të komentonte në RadioTirana ndeshjen SK Tirana me skuadrën e
tyre ushatrake “Vermaht Aushvald’, e cila u zhvillua nĂ« qershor tĂ« vitit 1944 nĂ« fushĂ«n e
Shallvares. PĂ«rsĂ«ri me porosi tĂ« KĂ«shillit Antifashist Mazreku gjeti mĂ«nyra qĂ« t’i shmangej
kësaj ftese.
Një nga risitë e suksesshme të Radio Tiranës gjatë kësaj periudhe qe veprimtaria e grupit
filodramatik që pëgatititi dhe shfaqi pjesë të njohura teatrore .Në këtë grup nisën të
shquheshin Behije Cela,(Levonja),Liza vorfi,Mihal Popi,Xhevat Serezi,që u bënë më pas
aktorë të njohur, si dhe piktorët e skenës, Qamil Grezda e Hasan Reci, edhe ata, më pas,
skenografë të shquar.
Ja cfarĂ« shkruhet nĂ« gazetĂ«n “Bashkimi i Kombit” tĂ« datĂ«s 12 qershor 1944 pas disa
shfaqjeve tĂ« kĂ«tij grupi nĂ« Teatrin “Kosova”, sot Teatri KombĂ«tar:”Grupi filodramatik i
mikrofonit të Radio Tiranës, pa pretenduar për reklamë bombastike, na u paraqit sic i ka
hije artit të vërtetë, I thjeshtë e serioz.Por pikërsisht kjo thjeshtësi i bëri dhe më shumë
nder dhe qe për ne sencasion.Një dramë e dy komedi.Tri pjesë të interpretuara nga katër
femra e tre meshkuj”.
Dhe këtu ishte fjala për Evanthi Cikon,Bardhyle Nasen,Meri Hariton
Kostaq
Nasen,Mihal StefĂ«n etj., sidomas nĂ« komedinĂ« “Dokori pa dashka”, me regji tĂ« Mihal
Cikos.
GjatĂ« vitit 1944 veprimtaria e Radio TiranĂ«s u paqyrua nĂ« revistĂ«n “Vatra shqiptare”,e cila
ishte vijimi i revistĂ«s “Radio Tirana”,dhe “Radioprogrami”.Kjo revistĂ« vazhdoi traditĂ«n e
mëparshme duke botuar programin dyjavor të Radio Tiranës.Ajo u bë, gjithshtu, tribunë
tërheqëse e jetës artistike e kulturore në Shqipëri.

Radio Tirana gjatw ditwve tw luftws pwr clirimin e kryeqytetit

Radio Tirana i vazhdoi rregullisht programet e saj deri më 27 tetor të vitit 1944, kur forcat
e Ushtrsë Nac.Cl.nisën betejën për clirimin e kryeqytetit.
Deri më 17 nëntor të atij viti godina e Radio Tiranës u vu nën kotrollin e rreptë të një
njësiti të ushtrisë gjermane.Ajo ruante pa ndërprerje për cdo mësymje të mundshme të
forcave partizane.
Sipas kujtimeve të Islam Prosekut, një nga punonjësit më të vjetër të fonotekës së Radio
Tiranës, u mësua se gjermanët, në ikje e sipër, kishin vendosur të hidhnin në në erë
godinënë e saj.Atëherë u morën masa që fondi muzikor, në më shumë se 2500 disqe, që
ishte një pasuri e vertetë, të ruhej me cdo mjet.Për këtë qëllim,ai u përcoll fshehurazi nëpër
shtëpitë e qytetarëve tiranas rreth godinës së Radios.
Gjithashtu inxhinieri italian,Galeaci,cmontoi ato pjesë të munshme të aparaturave, të cilat
u transportuan në shtëpinë e familjes Zoraqi, gjithashtu pranë Radios.
Për të mënjanuar cdo synim të pushtuesvëe që të hidhnin në erë godinën e Radios, përsëri
sipas kujtimeve të Islam Prosëkut,Mihal Ciko, që vazhdonte të ishte shef i sektorit të
muzikës, duke qenë se fliste gjermanisht,mori takim me komadaturën gjermane.
“ NĂ« kushte shumĂ« tĂ« vĂ«shtira,kur ndientĂ« qĂ« plumbat i vĂ«rshĂ«lleninn praĂ«n,-kujton e
shoqja e tij,Evanthi Zoraqi,(Ciko),-ai,duke përshkuar bulevardin e madh të Tiranës,kaloi
hotel “Dajtin,godinĂ«n e sotme tĂ« KryeministrisĂ« dhe arriti nĂ« komandaturĂ«n
gjermane.GjatĂ« takimit shtroi kĂ«rkesĂ«n qĂ« Radio Tirana tĂ« mos hidhejnĂ« erĂ«â€.
Nuk dihet me imtësi nëse ishte kjo aryeja që me të vertëtë Radio Tirana shpëtoi nga
rrënimi,apo dhe trysnia e sulmeve partizane që nuk u ndaheshin pushtuesve në cdo skaj të
kryeqytetit..Por fakti mbetet fakt:Radio Tirana nuk pësoi fatin e mënxyrshëm që të
shkatĂ«rrohej.Jo vetĂ«m kaq, por u bĂ« c’ështĂ« e mundur qĂ« tĂ« merrej.Ishte kjo arsyeja qĂ«, pĂ«r
të shporrur pushtuesit, u ngarkua kompania II e Batalionit III të Brigadës I, me komandant
Mane Sevranin.
“Radioja,sic dĂ«shmon vetĂ« Mane Sevrani,ruhej nga 9 xhandarĂ« e 7 ushtarĂ« gjermanĂ«.Dy
nga xhandarĂ«t shkonin pĂ«r tĂ« marrĂ« ushqim nĂ« restorantin e hotelit “Internacional”.Ata u
kapĂ«n nga forcat partizane dhe pranuan qĂ« t’u bĂ«nin thirrje xhandarĂ«ve tĂ« tjerĂ« qĂ« tĂ«
dorëzoheshin, se nuk do të pësonin gjë.Dhe kështu ndodhi.
Në të gdhirë të datës 14 nëntor, xhandarët u largun me shpejtësi dhe kur dy gjermanëe të
tjerë u nisën të merrnin ushqimin, partizanët që kishin rrethuar ndërtesën e Radio Tiranës
nga rruga e Durrësit dhe rruga e Kavajës, nisën sulmin.U vranë dy gjerman dhe të të tjerët
u zunĂ« robĂ«r.NĂ« kĂ«tĂ« mĂ«nyrĂ« Radio Tirana u vu nĂ«n zotĂ«rimin e forcave partizane”.
Menjëherë, më 17 nëntor 1944 ,që ishte edhe dita e clirimit të Tiransës,komandanti i
Korparmatës I, gjeneral-major Dali Ndreu, autorizoi teknikun Todo Bojdani dhe inxhiniern
italian Antonio Galeaci,të merrnin në dorëzim Radio Tiranën dhe porositi të krijoheshin të
gjitha lehtĂ«sitĂ« pĂ«r mbledhjen e veglave nĂ« vende tĂ« ndryshme”.(Sipas njĂ« dokumenti qĂ«
ruhet në shtëpinë e Todo Bojdanit).
NĂ« artikullin me titull “Nga historiku i Radio TiranĂ«s”,botuar nĂ« revistĂ«n “Radioprogrami”,
m 12 prill 1951, shkruhet:”NĂ« godinĂ«n e Radio TiranĂ«s u gjetĂ«n vetĂ«m dy transmetues, tĂ«
cilĂ«t okupatori i kishte minuar dhe ishte gati t’i hidhte nĂ« erĂ«.Por nuk arriti.Ishin dĂ«mtuar
dhe nuk funksiononin disa pjesë të rëndësishme të radiotransmetuesit me valë të shkurtra,
ndërsa atij me valë të mesme i ishin hequr dhe thyer një sërë llampash.Për 10 ditë u
rregulluan dhe më 28 nëntor të vitit 1944 Radio Tirana filloi rregullisht emisionet e saj
edhe pĂ«r botĂ«n e jashtme.”

Transmetimet e para pas Clirimit

Për fat të keq, për këtë periudhë të rëndësishme të RadioTiranës mungojnë dokumente
arkivore.Nuk na vjen në ndihmë as shtypi, sepse gazeta e vetme e asaj
periudhe-“Bashkimi”, qĂ« zĂ«nendĂ«soi gazetĂ«n “Bashkimi i Kombit”, botuar gjatĂ« periudhĂ«s
së pushtimit gjerman,dolin qarkullim vetëm ne fund të dhjetorit të vitit 1944.Megjithatë,kjo
periudhë ndricohet nga kujtimet e Dhora Lekës,Xhorxhia Haxhos,Liri Bozos,(Kito),Refik
Bezhanit,Findia Veizit,Stafanaq Pollos,etj.
 Dhora Leka dhe Refik Bezhani,(1917-1996), dëshmojnë se të ardhur nga radhët e Ushrisë
Nacionalclirimtare,u ngarkuan të punonin në Radio Tirana, menjëherë pas Clirimit të
kryeqytetit.
SĂ« bashku me muzikantin e njohur Mihal Ciko,inxhinierin e palodhur italian, Antonio
Galeaci, teknikët Spiro Qirko,Todo Bojdani, etj, cdo ditë nga 21 nëntori bënë provat e para
të transmetimit, të cilat dolëm me sukses..Më 27 nëntor gjithcka ishte gati.
NĂ« njĂ« material tĂ« ruajtur nĂ« arkivin e RTVSH-sĂ«,me titull “ TĂ« dhĂ«na nga historiku i
Radio TiranĂ«s”, theksohet se Radioja i hapi emisionet e saj mĂ« 28 nĂ«nntor 1944, me
fjalimin qĂ« mbajti Enver Hoxha para hotel “Dajtit”,me rastin e parakalimit tĂ« forcave
partizane që kishin cliruar Tiranën, me të cilin idrejtohej banorëve të kryeqytetit që kishin
dyndur nĂ« dy anĂ«t e bulevardit “DĂ«shmorĂ«t e Kombit:”, dhe tĂ«rĂ« popullit shqiptar.
Gjithnjë sipas kujtimeve të sipërpëmendurve,në mëngjesin e datës 28 nëntor ata, së bashku
me Fatmir Gjatën,autor i teksteve të shumë këngëve partizane dhe Mark Gurakuqin,letrar i
ri,të tre partizanë, përgatitën reportazhin e parakalimit të forcave partizane.
“Natyrisht,-kujtonte Dhora Leka,-ne flisnim para mikrofonit ashtu sic dinim, por unĂ« duke
njohur nga afër kuadro të rëndësishëm, që parakalonin, përpiqesha të bëja një përshkrim sa
mĂ« realist.””Kurse unĂ«,- shtonte Refik Bezhani,-lexoja parrulla pĂ«r luftĂ«n dhe fitoren
kundĂ«r pushtuesve”.
Sic dëshmon Llazar Morcka,i ri partizan e më pas kompozitor i njohur,me të mbaruar
transmetimi i parakalimit të forcave partizane, Radio Tirana vazhdoi programet ee saj me
një koncert me këngë shqiptare, ku aktivizuan, vec tij, edhe Koco Timko,Koco e Nesti
Uci,Hysen Pelingu etj., që do të bëheshin më pas figuara të njohura të artit tonë muzikor.
Emisonet e radios pasuan me një pasdite përkujtimore kushtuar dëshmorëve, organizuar
pikërisht atje ku sot ndodhet përmendorja e Skënderbeut, në sheshin me të njejtin emër.
Po si vazhdoi më pas programi i ditës së parë të Radio Tiranës?
Mjerisht, askush nuk mund të dëshmojë sepse drejtori i saj i parë pas clirimit,Petro
Kito,teknikët e njohur Todo Bojdani, Spiro Qirko,Xahfer Zavalani e shkrimtarët Fatmir
Gjata, Mark Gurakuqi, nuk janë më midis nesh.Ata mund të na jepnin të dhëna interesante
dhe për programet e ditëvë të tjera të Radio Tiranës.
VetĂ«m mĂ« 25 dhjetor, kur sic thamĂ« nisi tĂ« botohej gazeta “Bashkimi”, njihemi me
programet e Radio Tiranës.Ja programi i saj dite:19.00-lajme të jashtme;19,15-lajme të
brendshme;komente e mesazhe personale;1930-flet Baba Faja Martaneshi;20.00-“Ora
partizane”;20.30-lidhje me teatrin “Kosova” pĂ«r tĂ« transmetuar koncert vokal-instumental.
Me valë të shkurtra nga ora 20.00-21-30 lajme në
frengjisht,serbokrotisht,italisht,greqisht.shqip.
Kështu nisi një periudhë e e re për Radio Tiranën. Megjithëse bë mjet i fuqishëm për të
propaganduar ideologjinë komuniste, ajo mbeti dhe një mjet që po futej gjithnjë e më
shumë në cdo shtëpi shqiptare

Arrestimi dhe dënimi i Gjergj Bubanit

Sic kemi vënë në dukje,Gjergj Bubani ishte drejtori i parë i Radio Tiranës, njeri shumw i
kulturuar.Ai kishte mbaruar studimet e larta në Athinë për kimi, por braktisi laboratorët në
këtë fushë, dhe u vendos në Bukuresht me ftesën e Viktor Eftimiut, shkrimtarit shqiptaro-
rumun, pĂ«r t’iu kushtuar publicistikĂ«s.Ishte zotĂ«rues i katĂ«r gjuhĂ«ve tĂ« huaja,
(rumanisht,greqisht, frengjisht dhe italisht), dhe, mbi të gjitha, publicist i njohur, themelues
gazetĂ«s me titullin kuptimplotĂ« “ShqipĂ«ria e Re” dhe autor i shumĂ« shkrimeve pĂ«r cĂ«shtjen
kombëtare që edhe sot meritojnë vemendje.Me këtë përvojë ai ishte kthyer në atdhe, duke
luajtur rol të rëndësishëm në ecurinë dhe ngritjen cilësore të emisioneve të Radio Tiranës.
 Pa pritur, ai, që ishte pezulluar nga puna që me vjeshtë të vitit 1943 pas zëvendësimit të
pushtuesve italianë me pushtuesit gjermanë, u arrestua me akuzën e tradhtarit të atdheut
dhe kolaboracionistit me pushtuesit, e bashkë me të 59 intelektualë nga më të shquarit e
kohës. Dhe me këtë akuzë u paraqit në Gjyqin Special të zhvilluar në mars-prill të vitit
1945 nĂ« kino-teatrin “Kosova” nĂ« TiranĂ«.
Mirëpo gjatë procesit gjyqësor u vërtetua e kundërta.Për këtë mjafton të përmendim
dëshminë e Kaliopi Priftit ish-teknike e Radio Tiranës, e më pas redaktore e cila, midis të
tjerash, dëshmon kështu në seancën gjyqësore të datës 12 prill1945:
“UnĂ« di pĂ«r Bubanin brenda mureve tĂ« Radios.MĂ« 1941 e kam njohur kĂ«tĂ« dhe ky e dinte
se aty në Radio kishte njerëz të Lëvizjes, pothuajse të gjithë, dhe nuk ka marrë asnjë
masë.Kjo ka qenë në kohën e fashizmit.Ky ka justifikuar mungesën e nëpunësve kur nuk
ishin në zyrë dhe u jepte rrogat.Kur erdhën gjermanët, tha se duhet të ruhemi se ata e
konsiderojnĂ« Radion si cerdhe komuniste.”
Këtë dëshmi e përforcon edhe dëshitari Naum Naumi, i cili, gjithasht, pohon:
“Gjergj Bubanin e njoh si simpatizant tĂ« lĂ«vizjes qyshmĂ« 1943, kur kam dalĂ« nga burgu pas
kapitullimit të Italisë fashiste.Di se Gjergj Bubani ka këshilluar me këtë rast shumë oficerë
italianĂ« tĂ« shkonin nĂ« mal, si pĂ«r shembull kapitenin Rampi”.( Ky ishte dirigjent i orkestrĂ«s
sinfonike tĂ« Radio TiranĂ«s,shĂ«nim imi S.K.,nga gazeta “Bashkimi,13 prill 1945).
Cuditërisht trupi gjykues i përbërë nga Koci Xoxe,kryetar,dhe Halim Budo,Gaqo
Floqi,Hysni Kapo,Beqir Balluku,Medar Shtylla,Faik Shehu,Gjon Banushi, Bilbil Klosi,
anëtarë e prokuror Bedri Spahiu, e dënoi Gjergj Bubanin me 15 vjet heqje lirie që u kthye
në 6 vjet.Me mbarimin e dënimit Gjergj Bubani,i sëmurë,vdiq më moshën 56-vjecare, si
pasojë e kushteve të vëshira bë burg.
 Jo vetëm kaq,por për rreth 50 vjet ndihmesa e tij e madhe si dhe e tërë kolektivit të
Radio Tiranes nga viti 1938-1944 mbeti në harresë të plotë.

Viktima tw tjera tw diktaturws nw Radio Tirana

Nw Konferencwn eTiranws, tw mbajtur nw prill tw vitit 1956, Vehip Demi,shefi i
programacionit dhe anwtar i byrosw sw partisw nw Radio Tirana,nw emwr tw organizatws
sw partisw sw kwtij institucioni,mbajti njw diskutim,ku ndwr tw tjera tha:”Ne duhet tw
pranojmw haptasi se te ne ka drotje,frikw pwr tw shprehur mendimet e tyre,pwr tw
kritikuar lirisht
Ne duam tw pyesim ministrin e Tregtisw,shokun Kico Ngjela dhe
ministrin e Financave,shokun Abdyl Kwllezi, se nga dalin fondet qw duhen pwr tw
mbuluar Bllokun.Nw cilin kapital tw buxhetit hyjnw ato.Ne duhet ta bisedojmw shumw
cwshtjen e Bllokut.Ne nuk mund ta fshehim kwtw gjw.Ne si komunistw nuk dimw tw
sqarojmw,sepse vetw nuk e shohim tw drejtw ekzistencwn e Bllokut.”(Arkivi i
Shtetit,Fondi i Komitetit tw Partisw sw Tiranws,dosja A,A/i.A/2,1956).
Vehip Demi,ashtu si diskutues tw tjerw qw u shprehwn mw kaq guxim nw kwtw
konferencw,pas pwrfundimit tw saj, me urdhwr tw Enver Hoxhes,u burgoswn, ose
internuan.Pati nga ata qw gjetwn edhe vdekjen si Vehip Demi.Kurse anwtarwt e tjerw tw
byrosw,Skwnder Tupja,Findia Veizi,Koco Afezolli,Masar Bekteshi, u hoqwn nga Radio
dhe drejtorit tw saj,Petro Kitos, iu dha vwrejtje e rwndw,ndonwse ai ishte nw atw
periudhw ishte me shwrbim jashtw Shqipwrisw.
Mw 1963,pwr tentativw arratisjeje, u arrestuan dhe u dwnuan me 25 vjet burgim dy
gazetarwt e talentuar tw Radio Tiranws,Fadil Kokomani dhe Vangjel Lezho, tw cilwt u
ridwnuam nw 1979 me pushkatim, vendim qw u ekzekutua mw 29 maj tw atij viti.Arsyeja
ishte se ata,ndonwse e dinin se do tw dwoheshin me vdekje pas 16 vjetwsh tw kaluar nw
burgjet e tmerrshme komuniste, u dwrguan njw letwr anwtarwve tw Byrosw Politike tw
PPSH-sw, ku theksonin se Enver Hoxha po e izolonte Shqipwrinw nga bota.
Njw vit mw pas,pwrswri pwr tentativw arratisjeje,u dwnua me 18 vjet burgim edhe gazetari
tjetwr i Radio Tiranws,Abdulla Sallaku.
Mw 1973, pasi u pwrjashtua nw Plenumin e 4-t famwkeq tw PPSH-sw nga KQ dhe
Partia, u burgos Todi Lubonja,drejtor i pwrgjithshwm i RTVSH-sw,i cilwsuar nga vetw
Enver Hoxha si armik i Partisw dhe i populllit, qw kishte kwrkuar tw shtrwmberonte
orientimet e partisw, duke u orvatur ta shndwrronte RTVSH-nw nw institucion
zbavitws.Po atw vit,pasi ishte dwrguar tw punonte punwtor ndwrtimi nw Ballsh,u arrestua
dhe u dwnua me 15 vjet heqje lirie,regjisori i talentuar Mihal Luarasi,udhwhqws artistik i
TVSH-sw.Akuza- se kishte vwnw nw skenw Festivalin e 11-tw tw Kwngws nw
RTVSH,shfaqje e cilwsuar me ndikime borgjezo-revizioniste,nw kundwrshtim me shijet e
masave tw popullit dhe kwrkesat e Partisw dhe
 shokut Enver Hoxha.
Mw 1975 u burgos edhe gazetari i Radios sw Jashtme,Gramos Mborja, dhe u hoq nga
RTVSH-ja folwsi i njohur Kico Fotjadhi.Mw 1986 tw njejtin fat pwsoi edhe
radiotelekronisti i talentuar, Timo Luto.Tw dy pwr motive politike.Vetwm pas disa
vjetwsh ata u kthyen pwrswri nw RTVSH.Madje, i pari u hoq pwrfundimisht nga
mikrofoni dhe kamera edhe pas rrwzimit tw sistemit komunist, se
kishte qenw folws i
veprave tw Enver Hoxhws.
Asnjw organ shtypi, ose institucion nuk wshtw goditur kaq shumw nga diktatura komuniste
se sa RadioTirana e mw pas RTVSH-ja.

Radio Tirana pasuron programet

Por tw kthehemi pwrswri nw zhvillimet historike tw Radio Tiranws

Duke u bazuar në kujtimet e punonjësve të parë të, që në dhjetor të vitit 1944 e më pas, del
se Radio Tirana, ndonëse me vështirësi, nisi të krijojë emisione te reja që u bënë të
pĂ«lqyeshme nga dĂ«gjuesit.KĂ«to qene emisionet artistike si “Ora letrare”, “Ora e
rinisĂ«â€,”Radio posta”e pastaj ”Ora gazmore”, qĂ« rinisi mĂ« 15 shtator tĂ« vitit 1945 me po
atĂ« sukses qĂ« kishte pasur nĂ« vitet ’40-tĂ«, kur e drejtonte humuoristi dhe muzikanti i
talentuar shkodran,Pjetër Gjini, që pas Clirimit u arrestua dhe humbi pa gjurmë.
“Ora gazmore” transmetohej drejtperdrejt cdo tĂ« diel nĂ« orĂ«n 13.00.Kam qenĂ« i vogĂ«l
asokohe, por nuk harroj se njerëzit shkëputeshin nga sheshet e rrugët e kudo që të ishin,
vraponin në shtëpi për të dëgjuar këtë emision humoristik.
Rol të madh në suksesin e tij kishin aktorët Besim Levonja e Behije Cela që më pas do të
bëheshin bashkëshortë, të cilët luanin rolin e Conit dhe Ishes, Prokp Mima, rolin e Romës e
pastaj Mihal Popi, Gjon Karma,Anton Pano etj.Shoqërimi me muzikë i skeceve, parodive,
kupleteve bëhej nga muzikantët e rinj, Llazar Morcka,Nesti Uci,Koco Timko, e Hysen
Pelingu.
 Rinisën më 21 dhjetor 1945 edhe emisionet sportive të përgatitura si gjithnjë nga Anton
Mazreku.Madje më 20 dhjetor të atij viti ai komentoi drejtpërdrjet më mikrofon nga Fusha
sportive e “Shallvares”tĂ« parĂ«n ndeshje futbolli pas pas clirimit.
Më 26 mars të vitit 1946 një tjetër ngjarje me rëndësi në jetën e RadioTiranës. Me pjesën
“NĂ«na” tĂ« shkrimtarit jugosllav Llovric,nis emisioni “Teatri nĂ« mikrofon”, qĂ« u bĂ«
menjherë nga emisonet më të ndjekura për dekada me radhë.
Vend të rëndësishëm në emisonet e Radios zunë lajmet që transmetoheshin disa herë në
ditĂ«, si dhe emisionet politike, midis tĂ« cilave, “Ju njohim me Bashkimin Sovjetik”, “Ju
njohim ne Jugosllavine e Re’,” komenti mbi ceshtje tĂ« ditĂ«s,si dhe biseda me karakter
ideologjik,historik, shoqëror, sidomos për Ushtrine e Kuqe, Leninin,Stalinin Titon.
U zgjeruan edhe emisionet muzikore,vecanërisht me muzike popullore.Këngëtarët e parë
që debutuan në mikrofonin e Radio Tiranës pas Clirimit qenë përsëri Tefta Tashko Tashko
Koco,Marie Kraja, Jorgjia Truja,Kristaq Antoniu e këngëtaret Merita Sokoli, Viktori
Xhacka, Kel Sata, me grupim shkodran, grupi i sazeve, pa përjashtur edhe koret partizane
etj..
Si gjithnjë, Mihal Ciko vazhdonte të punonte në drejtimin e sektorit të muzikëe.Duhet
thënë se të gjitha programet muzikor shqiptare transmetoheshin ende drejtpërdrejt në
mikrofon,sepse magnetofoni ende nuk kishte hyrë në fjalorine Radio Tiranës.
Bëm përjashtim përdorimi i një magnetofoni, plackë lufte,mbetur nga ushtria gjermane,i
tipit AEG.Sic kujtonte Emil Plumbi,së pari redaktor ne Radio e pastaj, mbas mbarimit të
studimeve, inxhinier po aty, ky magnetofon i serisë së prodhimeve të para të këtij mjeti që
do ta revulocinarizonte Radion në botë,bëri shërbime shumë të dobishme për regjistrimet e
emisoneve të Radio Tiranës në atë periudhë.
Sigurisht, me ardhjen e magnetofonëve të prodhimit sovjetik më 1950 cilësia, jo vetëm e
emisoneve artistike e muzikore, por edhe e tërë emisionve u rrit në mënyrë të ndieshme,
sepse tani ato regjistroheshin e pastaj transmetoheshin.
Edhe muzika klasike zinte vend të rënsësishëm në programet Radios.Ajo deri më 1949
ishte e e ruajtur në disqe që nga koha e pushtimit fashist.Qe fat imadh, sic kujton
fonotekisti i vjetër, Islam Proseku, që një pjesë e mirë e tyre nuk u shkatërrua, sepse pati
nga ta qĂ« mendonin se, meqĂ« Ă«shtĂ« muzikĂ« “fashiste” duhej asgjesuar.Dhe ishte fjala kĂ«tu
për qindra disqe të cilat ishin ruajtur me kujdes që nga koha e Luftës.
PĂ«r tĂ« kuptuar “mendĂ«sitĂ«â€ e disa punonjĂ«sve tĂ« Radio TiranĂ«s nĂ« ato vite, mjafton tĂ«
pĂ«rmendinm se, duke vĂ«nĂ« nĂ« dukje popullaritetin e “Radio PostĂ«s”, nĂ« njĂ« nga numrat e
parĂ« tĂ« revistĂ«s “RadiopĂ«rhapja”, qĂ« nisi tĂ« botohej me 1 shtator 1947, shkruhej kĂ«shtu pĂ«r
muzikën klasike;
“JanĂ« tĂ« paktĂ« ata dĂ«gjonjĂ«s qĂ« kĂ«rkojnĂ« muzikĂ« klasike, me tone melankolike tĂ« rĂ«nda.Dhe
kjo sigurisht na ato raste kur gjendja shpirtëorë e dëgjonjësit është e tillë, kur ai nuk e ndjen
sa duhet gĂ«zimin e jetĂ«s dhe nuk ka nĂ« masĂ«n e duhur besimin se do t’i klojĂ« ajo gjendje
jo e gĂ«zueshme qĂ« sundon
”
Një interprtetim me të vërtetë trashaman për muzikën klasike.

Zëra të rinj nw mikrofon

Pas Kalipi Plasarit dhe Refik Bezhanit që ishin folësit e parë në mikrofonin e Radios, në
vitet e para pas Clirimit u dëgjuan zëra të rinj:Avni Skrapari,Eleonora Prosi e Hysen
Vendresha.Sidoqoftë, me zgjerimin e programeve u ndie edhe nevoja e folësve të
tjerë.Kësisoj, Radio Tirana në verë të vitit 1947 shpalli një konkurs ku morën pjesë shumë
të rinj.Fitues të konkursit ishin Haki Beleri dhe Viktori Xhacka, që u bënë ndër folësit më
të mirë të Radios,(Kjo e fundit kryesisht për emisionet muzikore).
Duke përjashtur radiokronikën e parë në ditën e Clirimit të Shqipërisë, më 28 nëntor të vitit
1944 para tribunës ku parakaluan forcat partizane, për të cilën kemi folur në pjesën e dytë
të këtij cikli,termi radiokronikë thuajse nuk u përdor në programet e Radios.Mirëpo në
programin e datĂ«s 16 shtator 1946 lexohet:”Ora 18-Aksion imadh i RinisĂ« ,radikronikĂ« e
regjistruar nĂ« disqe nĂ« rrugen KukĂ«s-Peshkopi”.
Sic kujton Emil Plumbi,autori i kësaj radiokronike,në mungesë të magnetofonit u përorën
disqe të buta deciliti,prodhim gjerman, që gjatë viteve të pushtimit dhe pas,shërbyen për
regjistrimin e fjalimeve të udhëheqësve fashistë e komunistë.
Me disqe të tilla u regjistrua, me sa dimë, edhe radiokronika e parë në historinë e Radio
Tiranës.Teknikisht, për përgatijen e kësaj radiokronike ndihmoi inxhinieri italian, Antonio
Galeaci.U regjistruan zërat e disa aksionistëvë , zhurmat e shpëthimit të minave që
ndihmuan për përgatitjen sa më mirë të kësaj radiokronike.
Deri në vitin 1947 në të gjithë sektorët e Radio Tiranës punonin mbi 50 punonjës.
Drejtor vazhdonte të ishte Petro Kito,nëndrejtor Findia Veizi, që zëvendësoi Alqi
Kriston,shefi i sektorit të muzikës,Mihal Ciko,Mustafa Krantja, që më pas do të bëhej nga
dirigjentët më të njohur, pastaj gazetarët Pirro Nace,Nihat Uruci, e bashkëpunëtorë të rinj,
si Mark Gurakuqi,Fatmir Gjata, Llazar Siliqi,Jusuf Alibali; në sektorin teknik Todo
Bojdani,Spiro Qirko,Xhafer Zavalani,Met Huta,Kaliopi Prifti,përkthyesit për emisonet ne
gjuhë të huaja,Vasil Papajani,Viktor Kraja,Lidia Trendafillova,Lili Adams, Age Bojaxhi, e
motra e nënë Terezës, atëherë priftereshë në Indi, që do të bëhej më pas shkak që kjo
përkthyese të largohej nga Radio.

Pwrpjekje pwr caktimin e valwve tw Radio Tiranws

Nga data 24-28 qershor 1946 Shqipëria mori pjesë në mbledjen e Asamblesë së
Përgjithshme Kushtetuese në Bruksel, në të cilën delegacionet e e radiodifuzioneve të të 26
vendeve të zonës evropian, duke perfshirë edhe Shqipqrinë,miratuan statusin e OIR-it,
(Organizata Ndërkombetare e Radiodifuzionit) .Një ndër problemet më të rëndësishme që u
shtruan në këtë mbledhje e në mbledhjet e tjera që u mbajtën më pas, ishte edhe caktimi i
valëve të Radios.
Në mbedhjet e tjera të OIR-it të mbajtura përsëri në Bruksel,Kopemnhagen, Atlantik
Siti,Gjenevë, Meksiko, u bë një punë e kujdësshme për të përcaktuar përfundimisht valët e
Radios.Në këto konferenca vendi ynë u përfaqësua nga Petro Kito, drejtor i Radio
Tiranes,që zotëronte shume mirë frengjishten dhe italishten.Në to u shtrua
 problemi i planifikinit të frekuencave për stacionet me valë të shkurtra, të mesme e të
gjata..
Në konferencën e Kopenhagenit, të mbajtur në totor të vitit 1948, u caktuan përfundimisht
valët e mesme dhe të gjata për vendët e zonës evropiane..
Në fund të kësaj konference u miratiua konventa dhe plani i ndarjes së valëve, i njohurme
emrin “Plani i Kopenhagenit”,qĂ« hyri nĂ« fuqi mĂ« 1950.Sipas tij vendit tonĂ« iu caktuan 4
frekuencva pĂ«r t ‘u pĂ«rdorur nĂ« stacionet e TiranĂ«s, KorcĂ«s, ShkodrĂ«s,dhe GjirokastrĂ«s.
Deri në vitin 1948, Radio Tirana mbante lidhje kryesisht me Jugosllavinë.,e cila po
përgatitej ta kthente Shqipërinë në republikë të shtatë.
Pas konferencës së së Radiodifuzionit jugosllav, ku mori pjesë edhe vendi ynë,(nëntor
1947), nĂ« revistĂ«n “RadiopĂ«rhapja” shkruhej kĂ«shtu:”Kjo konferencĂ« ka rĂ«ndĂ«si tĂ« madhe
për radiodifuzioni tonë.Sikundër në cdo sektor, ashtu edhe në sektrin e radiodifuzionit
vendi ynë do të ketë ndihmën e vlefshme të Jugosllavisë së mareshalit Tito.Prandaj, në
zhvillimin e forcimin e Radiodifuzionit jugosllav,ne shikojmë zhvillimin edhe forcimin e
radiodifuzionit tonĂ«.”
Por “muaji i mjaltit” midis tĂ« dy vendeve, sic dihet, nuk vazhdoi gjatĂ«.Kjo u pasqyrua edhe
në marrëdhëniet midis dy radiodifuzioneve.Më 1947 erdhi në Tiranë pa u ftuar një
delegacion nga Komiteti i Radiodifuzionit jugosllav, i kryesuar nga Zvenko Rusic.Ai
kërkoi që në emisione e Radio Tiranës të zinin edhe më shumë vend ngjarje nga
Jugosllavia titiste.(“RadiopĂ«rhapja’nr.1,2,3.”Historiku i Radio TiranĂ«s’.
Dhe ja, më 30 qershor 1948 shpallet Rezolucioni i Informbyrosë, ku Partia Komuniste
Jugosllave cilësohet si agjenture e imperializmit.Ndërpriten marëdhëniet midis dy vendeve
e, doemos, edhe midis dy radifuzioneve.Nuk arrin në portin e Durrsirt radistacioni me valë
të mesme 20 kë, të cilin qeveria jonë e kishte blerë në Francë.Një fakt i tillë pohohet edhe
nĂ« njĂ« relacion tĂ« DrejtorisĂ« sĂ« Radifuzionit tonĂ« drejtuar KryeministrisĂ«, ku thuhet:”Ky
stacion u ble nĂ«pĂ«rmjet JugosllavisĂ« nga firma franceze “Tomson-Hudson” dhe arriti ne
Rijeka.Por me daljen e komunikatës së Informbyrosë, autoritete jugosllave ndaluan nisjen e
kĂ«tij stacioni pĂ«r nĂ« DurrĂ«s dhe e mbajtĂ«n pĂ«r vete.”(AQSH, dosja 4 faqe 155).
E njejta dukuri do të ndodhte në dhjetor të vitit 1961, kur do të prisheshin marrëdhëniet me
Bashkimin Sovjetik dhe në korrik të vitit 1978 me Kinen..
Shqipëria do të mbetej vetëm.Po ashtu edhe RTVSH-ja.
Kështu për vite e vite, për shkak të politikës aventurore që ndoqi diktatori Enver Hoxha në
cdo fushë, duke përfshirë edhe fushën e kulturës dhe artit.


Disa nga drejtuesit e Radio Tiranës pas Clirimit

Petro Kito

Pas drejtorit të parë të Radio Tiranës,Gjergj Bubani,(1938 deri 1944), i cili në Gjyqin
Special të njw viti mw pas u dënua me gjashtë vjet heqje lirie, drejtori i parë pas Clirimit që
në dhjetor 1944,u emërua Petro Kito.
Kishte mbaruar shkollën Normale të Elbasanit, ku kishte mësuar frengjisht, gjuhë që e
fliste rjedhshëm, dhe italisht.Ishte kjo përparësi që i dha mundësi, sic e kemi përmendur
mw lart, të merrte pjesë në sa e konferenca ndërkombëtare të zhvilluara madje deri në
Meksikë, për caktimin e valve të Radio Tiranës.
Perto Kito u përpoq të shpinte dhe më tutje përvojën e madhe të të fituar gjatë viteve
1938-1944, që, si e kemi parë, nuk kishte qenë e vogël, për më tepër kur një pjesë e
kuadrove, redaktorë e teknikë, vazhduan të punonin në këtë institucion.Dhe rezultatet nuk
munguan,pavarësisht se, duke qenë nën trysninë e dikaturës komuniste, emisionet qenë në
pjesën dërmuese të politizuara.
Në periudha të ndryshme ai pati pranw si nëndrejtorë Alqi Kriston, që më pas do të shquhej
si shkrimtar e përkthyes, dhe gazetarin Findia Veizi.
Nga natyra Petro Kito qe njeri i butë dhe i arsyeshëm.Vlerësonte talente e reja, kërkonte
edhe mendimin e të tjerëve për probleme profesionale.Më 1956,sic u tha mw siper si
anëtar i byrosë së organizatës bazë të partisë të Radio Tiranës, miratoi diskutimin e
mbajtur nga Vehip Demi, shefi i redaksisë së programacionit në Konferencën e Tiranës, ku
kritikohej udhëheqja e PPSH-së që ishte shkëputur nga masat dhe nuk po vinte në jetë
vendimet e Kongresit të 20-të PK të B.Sovjetik.
Më janar te vitit 1961, ndonëse kishte kërkuar të largohej nga Radio, udhëheqësit e lartë të
partisë e panë të arsyeshme te mbetej si nëndrejtor, kurse vendin e drejtorit e zuri Thanas
Nano, i ardhur nga Komiteti Qendor I PPSH-së.
Një goditje tjetër mori Petro Kito dhe pas Festivalit të 2-të të Këngës në Radio Tirana, në
dhjetor të vitit 1962, që u kritikua nga udhëheqja komuniste për ndikime nga muzika
dekadente borgjeze.Mbi të ra përgjegjwsia se ishtë marrë organizimin e këtij festivali dhe
kishte lejuar kështu këto gabime.
Më 1966 Thanas Nano,pas Thirjes së KQ të PPSH për të punuar aty ku ka nevojë atdheu,
gjeti rastin ta qarkullonte në Elbasan, ku caktua drejtor i Shtëpisë së Kulturës.Sigurisht
ishin hapur qitapet dhe ishte kujtuar Konferenca e Tiranës.Themi kështu,sepse qarkulluan
nga Radioja edhe Adriatik Kanani, i cili kishte mbaruar studimet për gazetari në
B.Sovjetik,edhe ai një nga diskutantët më të flaktë në Konferencën e Tiranës, kur kishte
qenĂ« gazetar nĂ« “ZĂ«rin e Popullit”.
Sidoqoftë, Petro Kito, (1919-1994), mbeti në kujtesën e punonjëve të Radios si një drejtues
i mirë dhe i dashur. Ndryshe nga


Thanas Nano


Ardhja e Thanas Nanos na janar tw vitit 1961 u prit me drojtje në Radio Tirana. Kishte
punuar prej 13 vjetësh,(1945-1958) në ATSH.Kishim dwgjuar se kishte punuar pastajpwr
dy vjet në Drejtorin e Propagandës së KQ të PPSH-se.dhe qw andej erdhi drejtor i
kwtijinstitucioni, detyrw nw clwn mbeti deri në janar të vitit 1972, kur ndërkohë, ishte bërë
edhe drejtor i përgjithshëm i RTVSH-së. Atë vit u largua me motivacionin konservator,
shprehur nga Manush Myftiu, anëtar i Byrosë së KQ të PPSH-së dhe zv.kryetar i K. të
Ministrave, nĂ« njĂ« mbledheje tĂ« kolektivit tĂ« RTVSH-sĂ«, pĂ«r t’u zĂ«vendĂ«suar nga Todi
Lubonja.
Mirwpo ,pa kaluar mirë një vit, u kthye përsëri, drejtpërdrjet me urdhërin e diktatorit
Hoxha si “dorĂ« e fortĂ«â€, qĂ« do tĂ« mĂ«njanonte punĂ«n armiqĂ«sore tĂ« Todi LubonjĂ«s., i cili
dënua me 15 vjet heqjë lirie si armik i Partisë dhe i popullit.Nw listwn e kandidatwve pwr
postin e drejtorit tw pwrgjithshwm tw RTVSH-sw hartuar nga drejtoria e shtypit e KQ tew
PPSH-sw, sic shkruan publicisti i i njohur, Marash Hajati,aso kohe instruktor nw kwtw
drejtori,Enver Hoxha bwri kwtw shwnim:”Nw Raditelevizion tw kthenet,
(gjirokastritshe),Thanasi.Mangwsi profesionale mund tw kemi,por prockat e Todit nuk do
t’i bwjw”(‘Dera e prapme e shtypit”,faqe 84).
Pavarwsisht se ishte dogmatik që më 1961 miratoi propozimin e Adriatik Kananit,
pĂ«rgjegjĂ«s i redaksisĂ« sĂ« informacionit pĂ«r krijimin e “RevistĂ«s radiofonikĂ« tĂ« mbĂ«mjes”,
një emision që u bë i larmët dhe cilësor;gjithashtu, miratoi krijimin e sektorit të
dispecerisë, për kontrollimin e emisioneve para transmetimit, dhe, ajo që është më e
rëndësishmja, miratoi krijimin e Arkivit të Radios, më 1962, ku që prej asaj kohe në
fondin e saj janë ruajtur materiale me vlera të mëdha. Ai i dha nxitje edhe futjes së të
ashtuquakjturave materiale të gjalla,pra, të radiokronikave e radioreportazheve, dukuri e
rrallë në emisionet e Radios.
Vec këtyre, vuri menjëherë në jetë edhe orientimin e Qeverisë që Radio Tirana të
transmetonte emisone nga ora 8.00 deri 12.00 e nga 16.30 deri më 18.00, të cilat qenë orë
të vdekura.Kësisoj, Radio Tirana nisi të transmetonte emisione pa ndrëprerje që nga ora
5.00 deri më 23.00.
Mirepo personalitetin e tij e dëmtuan disa tipare negative.Ishte shumw i vecuar dhe i
ngurtw.Nuk mori pjesë qoftë në ndonjë mbrëmje vallzimi, a ekskursion me kolektivin, nuk
u fut kurrë në ndonjë zyrë për të biseduar me redaktorë a teknikë.Krijoi rreth vetes një farë
grupi, midis të cilëve servilë e të paaftë.Luftoi, cuditërisht të aftët dhe u hakmor ndaj tyre.
Njihen poërplasjet që pati me gazetarët e talentuar Pirro Nace, i njohur për dhuntitë në
mikrofon, qĂ« u detyrua tĂ« largohej pĂ«r tĂ« kaluar nĂ« revistĂ«n “Ylli”, me Fadil Kokomanin e
Vangjel Lezhon, dy gazetarë të tjerë të njohur sidomos për emisonet artistiko-letrare, me
zv.drejtoreshën e Radios, Nefo Myftiu

Luftoi edhe folësit të më shquar-Vera Zhejin Feride Spahiun,(Konomin), që u deturua edhe
ajo tĂ« largohej, pĂ«r t’u kthyer, sic do tĂ« shohim vite mĂ« pas nĂ« mikrofon edhe kamera.
Luftoi edhe inxhinierë e teknikë,midis të cilëve inxh.Emil Plumbin që kishte vënë bazat
teknike të Radios së re, të cilin e qarkulloi më 1966 në Durrës e më pas qarkulloi edhe
teknikun veteran, Spiro Qirko.Krijoi marrëdhënie të ndera edhe me inxhinierin e talentuar,
Gaqo Konomi.
Nuk u shqua kurrë si gazetar.Duke përjashtuar rrallë e tek ndonjë koment politik të
shkruar me gjuhë të thatë dogmatike , nuk qe i aftë të shkruante as edhe një reportazh.
Me largimin e tij në janar 1972, kolektivi i RTVSH-së mori frymë, aq më tepër që ai që e
zevedësoi, Todi Lubonja, ishte krejt i kundërt.Po ky kolektiv u ndrydh me rikthmin e tij pas
një viti.U rikthye më dogmatik dhe hakmarrws se mw parw..I dëshmoi këto tipare negative
edhe kur në fillim të vitit 1975 me qarkullimin e dytë të kuadrit tw orientuar nga diktatori
Hoxha, largoi kuadro të talentuar, si shkrimtarin Ruzhdi Pulaha, gazetarët Kliton
Gilani,Qemal Xhomo, Albert Shala, Fuat Memeli e tw tjerw.Madje qarkulloi edhe gazetarë
që për disa vjet do të dilnin në pension e që aq shumë i kishin dhënë Radios për vite, si
Findia Veizi,Maqo Afezolli etj..Në të njejtën kohë spastroi edhe tërë ata që i ishin bërë
urë, se tashmë nuk ua kishte nevojën.Punonjësit e RTVSH-së më së fundi u cliruan në njw
farë mase kur në janar të vitit 1976 doli në pension në moshën 60 vjec e dhjetë muaj,
sĂ«rishmi si “dorĂ« e fortĂ«â€..
  Eshtw pwr tw ardhur keq qw Agron Cobani,me disa ndwrprerjeje drejtor i Radios dhe
TV-sw, qw mw 1978 e deri mw 2006, rekord pwr t’u futur nw librin “Gines”,me kulturw
mediokre dhe pa ditur asnjw gjuhw tw huaj,njw ditw pas vdekjes sw Th.Nanos,mw 23 maj
2007, nw njw emision lajmesh nw RTVSH, ka deklaruar:” Thanas Nano ka bwrw epokw
nw RTVSH”.Mos ndoshta ai e a fjalwn pwr to qw u theksuan mw sipwr pwr kwtw drejtor?


Ymer Minzhozi


Për gjashtë vjet, (1957-1963), qe nëndrejtor i Radio Tiranës.Mund të quhet pa mëdyshje,
drejtues-krijues, po të marrim parasysh se ishte komentatori më i mirë politik, për shënimet
e ditës e komentet javore, që shquheshin për një stil të vecantë.Kjo kishte një arsye.Vec
talentit Minxhozi lexonte në rusisht,( gjuhë që e kishte mësuar gjatë studimeve në
Bashkimin Sovjetik).Më kujtohet që një nga gazetat më terheqëse për të ishte
“Zarubjezhom,(“PĂ«rtej kufijve”), e pĂ«rjavshme ku pĂ«rfshiheshin shkrimet mĂ« tĂ« mira tĂ«
shtypit botëror për probleme ndërkombëtare.Ishte pikërisht kjo kulturë që ndikoi në
përkryerjen e stilit të tij original, që u pa dhe në komente të botuara në shtyp.
U shqua edhe si reportazhist dhe dashamirës ndaj të rinjve. Si gazetar që më 1959 në
Radio, krijova marrëdhënie shumë të mira me të. Dhe përfitova nga përvoja e tij.
Kishte kurajë,ndaj disa herë u përplas edhe Thanas Nanon.Ndodhi një herë që Nano më
urdhëroi mua dhe një gazetar tjetër të shkoja me shërbim në Shkodër, por pa
automjet..Duhej të përdornim autobusin e linjës.Mirëpo, po të marrim parasysh se
magnetofoni që do të përdornim peshonte 14 kg, kuptohet se do ta kishin shumë të vëshirë
të leviznim nëpwr qytet.Pas foli me Thanasin, madje në telefon, ndonëse zyra e tij ishte
shumë praën zyrës së drejtorit të përgjithshëm, anuloi sherbimin dhe i mbylli atij telefonin.
NĂ« fund tĂ« vitit 1963 u emĂ«rua korrespondent i”ZĂ«rir tĂ« Popullit” nĂ« KinĂ« e
Vietnam.Aftësitë si gazetaar e shkrimtar i dëshmoi në disa libra që botoi e vazhdon të
botojë edhe tani.


Nefo Myftiu


Ndonwse nuk qe gazetare ,ajo, me t’u emwruar drejtoreshw e Radio Tiranws,(1967), pati
aftwsinw tw njihej me vecoritw e saj dhe tw afronte,nxiste dhe vlerwsonte gazetarwt dhe
kuadrot e tjerw mw tw mirw, gjw te tw cilwn nuk e kishtw bwrw Thanas Nano.Megjithwse
e shoqja e nje anwtari tw Byrosw Politike tw Q tw PPSHsw,ajo krjijonte ngrohtwsi nw
marwdhwniet me twrw punonjwsit.
Ishte sw bashku me Todi Lubnjwn,drejtorin e pwrgjithwshwm tw RTVSH-sw organizuesja
e Festivalit tw 11-tw,(1972), qw u dwnua padrejtwsisht nga Enver Hoxha.Si pasojw, nw
prill të atij vitit 1973 u shkarkua nga kjo detyrw.Por mbeti nw kujteswn e twrw punojwsve
tw kwtij institucioni.

Kico Pandeli

Mban rekordin në shtypin shqiptar se pse për 25 vjet qe drejtor i Radio së Jashtme,
(1963-1988), edhe pse, vec një rusishtjeje të calë që e kishte mësuar në B.Sovjetik, ku
kishte ndjekur një shkollë partie, nuk qe i zoti të mësontë pakës frengjisht, a italisht, se për
anglisht nuk bëhej fjalë.
Pedant si Thanas nano,u bë i padëshirueshëm për të gjithë gazetarët e Radios sw së
Jashtme.Kishte maninë që të vinte dorë mbi shkrimet e tyre duke qenë vetë një gazetar
mediokër.
Nuk kishte më të voglin respekt për përkthyesit e folësit në gjuhë të huaja,aq sa i shkurtoi
shpërblimet e tyre në shuma qesharake.
E detyroi përkthyesin e talentuar, Robert Shvarc, të punonte në korridor, në të ftohtë e në të
nxehtë.Vuante nga kompleksi i inferioriteti.Por kjo nuk e pengonte të cmohej nga KQ i
PPSH-sĂ« si “komentator i shquar politik”.Madje edhe nga vetĂ« shoqja Nexhmie Hoxha.
Kur doli në pension më 1988, askush nuk u kujtua në Radion e Jashtme të ndërmerrte të
bënte një takim lamtumire me tw..



Portrete tw folwsve tw parw


Kaliopi (Plasari)


Isha shumë i vogël, jo më shumë se pesë vjec, kur nisa të dëgjoja për herë të parë emisone
të Radio Tiranës.E, midis tyre, më ka mbetur ende në kujtesë zëri i tingëllueshëm i një
gruaj qĂ« thoshte:”KĂ«tu Radio Tirana! Po japim lajmet!”.
Ky zë e pas tij zëra të tjerë burrash e grashë, më kanë shoqëruar deri sa erdhi një ditë kur
edhe unë, i dashuruar pas mikrofonit, kërkova të bëhesha folës në Radio Tirana.
Dhe arrita.Madje në gusht të vitit 1958 nisa edhe të lexoja emisionet e lajmeve.Disa muaj
më pas më caktuan të lexoja edhe lajmet e orës 22.00, që ishin edhe lajmet e fundit.Dhe
aty m’u dha rastitĂ« lexoja pikĂ«risht me atĂ« folĂ«se, zĂ«ri i sĂ« cilĂ«s mĂ« kishte ngjallur aq
kurreshtje që i mitur.Kjo ishte Kaliopi Plasari,(Nushi,1905-1979), që e kemi përmendur në
pjesët e para të këtij cikli.Natyrish që e kisha njohur ato muaj që kisha nisur të bëja provat
para në mikrofon. Por këtë radhë do të lexoja bashkë më të.Dhe, jo pa emocione.
Pasi mbaruam sĂ« lexuari emisionin e lajmeve pata rast t’i shprehja asaj pĂ«rshtypjet qĂ« kisha
për të.Vuri buzën në gaz.Kështu u miqësova me këtë grua, tashmë në moshë, që lëxonte në
të njejtën kohë edhe emisionin e lajmeve ne frengjisht, gjuhë që kishtë mësuar që në vegjëli
kur kishte jetuar në Francë së bashku me familjen emigruar atje prej vitesh.
Mund të quhet me plot të drejtë se Kaliopi Plasari është folesësja e parë që krijoi metodën
e leximit të lajmeve.Ishte shumë e saktë në lexim, duke komunikuar me dëgjuesit
nëpërmjet një intonacioni që i përshtatej natyrës së gjuhës shqipe, sidomos në kalimin nga
fjalitë kryesore, te fjalitë e varuara, që kërkojnë pauza të domosdoshme.
Mbaj mend së një ditë maji të vitit 1960 kur unë ende nuk kisha mbushur një vit që punoja
në Radio, një grup punonjësish, midis të cilëve isha edhe unë, bënë nj vizitë në shtëpi që e
gëzoi pa masë..
Më pas,kur doli në pënsion, askush nga drejtuesit e Radios nuk u kujtia për këtë grua të
heshtur dhe bujare, sepse një djalë,Gjergjin,që kishte mbaruar studimet në Poloni, ia kishin
internuar..

Haki Beleri
(1919-2003)

Kemi përmendur në pjesën e pestë se në një konkurs për folës të organizuar në Radio më
verë të vitit 1947, fitoi edhe Haki Beleri.Mbas mbarimit të studimeve studimet në
Normalen e Elbasanit, Hakiu ndoqi studime për disa vjet në Itali për letërsi, të cilat për
shkak tĂ« LuftĂ«s sw Dytw Botwrore nuk arriti t’i pĂ«rfundonte. I dhĂ«nĂ« pas violinĂ«s, qĂ« do ta
shpinte më pas edhe në orkestrën sinfonike të TOB-it, ai, si pa dashur mori pjesë në
konkursin në fjalë dhe po ashtu si pa dashur u pëlqye, e kështu u përcaktua fati i tij që - të
jetë vazhduesi i traditës së leximit të lajmit, komentit në mikrofon.
Haki Beleri u bë padyshin një zë i vecantë në leximin e lajmeve dhe sidomos të fjalimeve
të udhqësve tanë e të botës komuniste.Për të interesohej drejtperdrejt vetë
udhëheqja.,ndonesë dihej që kishte një vëlla të pushkatur si nacionalis gjatë Luftës.Vinte në
Radio për të lexuar lajmet edhe pasi kishte marrë pjesë në shfaqjet e TOB-it, vinte dhe
herët në mëngjes duke përdorur një bicikletë të vjetër.
Kështu që nga viti1948.Edhe ai pa dëgjuar kurrë një fjalë të mirë nga Thanas Nano.
Dhe ja një ditë e papritura.Ishte mbrëmja e 6 majit të vitit 1976, kur Haki Beleri, po
drejtohej nga studioja e transmetimi të lajmeve, u ndalua nga polici rojës të futej
Brenda..I habitur kërkoi shpjegime,por atë e mori të nesërmen..Me urdhër të Thanas Nanos,
ai nuk do,të lexonte më në mikrofon për shkak të vëllait të pushkatuar.Po ringjallej e
tmerrshmja luftë e klasave që i shkonte shumë për shtat drejtorit të përgjithshëm.Kështu,
kur nuk ishte vecse 55 vjec, Haki Beleri ky zë i vecantë i mikrofonit, u deturua të lërgohej
nga Radio Tirana.E larguan edhe nga TOB-i ku kishte qenë jo vetëm violinë parë,por edhe
pĂ«rkthyes i operave tĂ« tilla si “MadamĂ« Baterflai”, “Toska”,Rigoleto”,”PeshkatarĂ«t e
perlave”.
NĂ« tetor tĂ« vitit 1994, kur po shkruauja librin “Historia e RTVSh-sĂ«â€, sĂ« bashku me ish-
radiokronistin e njohur ,Piro Nace, bëmë në studion e lajmeve të Radio Tiranës një bisedë
që duhet të jetë ruajtur në arkivin zanor të këtij institucioni.Kujtuam këtë ngjarje dramatike
për të.Iu luta pastaj Hakiut të lexonte disa lajme.Dhe i lexoi me shumë emocione.Ishte po ai
zë, po ajo mënyrë të lexuari.Dhe të vjen keq kur mendon se nga zeri i tij ka mbeur vetëm
ky fragment, sepse të gjitha regjistrimet e teksteve të lexuara nga ai, ishin zhdukur nga
Arkivi i Radios si zë armiku
Para vdekjes së tij në vitin 2003, nga TVSH-ja u realizua për fat të mirë një emision e plotë
që shpalos veprimtarinë e tij si folësi rrallë të Radio Tiranës.

Vera Zheji

Në shkurt të vitit 1948 në mikrofonin e Radio Tiranës nisi të dëgjohej zëri i një
vajze.Shquhej,vecanërisht në leximin e emisioneve letrare.Kjo ishte nxënësja e Shkollës
Pedagogjike të Tiranës, 15-vjecarja, Vera Zheji., që u bë shumë shpejt një zë
popullor.Zërin e saj mund ta dëgjoje që në oën 5.00 të mëngjesit , duke lexuar emisone të
llojeve të ndryshme.
Duke qenë se ishte shoqe e motrës sime, kërkova të njihesha me të që të provohesha si
folës.Dhe ashtu ndodhi.Më 12 janar të vitit 1958 u takova dhe u habita kur pashë përballë
meje një vajzë te re të gjallë e të përzemërt.
Që në provat para më nxiti,më mësoi dhe ashtu si me Kaliopi Plasarin erdhi dhe dita që të
lexoj drejtpërdrejt ne mikrofon lajme , ku duhet kujdes që të mos gabosh se nuk ke rast që
ta ndreqësh veten si në emisionet e regjistruara.
Ajo që më ka bërë gjitnjnjë përshtypje është se Vera Zheji ishte folëse që nuk gabonte
kurrë gjatë leximit.E them me siguri se nga kjo pikëpamje ishte dukuri e rrallë duke e
krahasuar edhe me folës të tjerë që kam mundur të dëgjoj në italisht dhe rusisht.Më
kujtohet se kur dëgjoja Radio Moskën, cilësi të tilla kishte Levitani i famshëm.
Një shembull:Në prill të vitit 1960 po lexoja me Verën lajmet e orës 18.00.Zakonisht lajme
të shkurtra dhe jo të rëndësishme Por ja befas hapet dera e brendshme e studios aty futet
një redaktor.Ai ka në dorë një fletë të cilën ia lë Verës në tryezën ku po lexojmë.Eshtë një
lajm i porsaardhur nga ATSH-ja, një lajmi që është përkthyer me nxitim, është redaktuar,
gjithashtu, me nxitim dhe po me nxitim ka ardhur në Radio.Redaktori ka bërë disa ndreqje
edhe ai me kaq nxitim.Merret me mend se jo më folësi, por edhe një lexues i zakonshëm do
ta ketë të vështirë të lexojë.Forcat revolucionare të Fidel Kastros kanë fituar në Kubë. Këtë
ngjarje, që për atë kohë qe nga më sensacionalet, përmban lajmi ku ndreqjet u ngjajnë
hieroglifeve.Ta paktën për sytë e mi.Dhe Vera i lexoi këto hieroglife me saktësi të
habitshme.Me tĂ« vĂ«rtetĂ« pĂ«r t’u mahnitur me tĂ«.
Kush nuk kujton leximin e përrallav të orës 19.00 në vitet 70-të nga Vera?Më thoshte një
shok,sot rreth tĂ« 40-tave qĂ« kur ishte i vogĂ«, linte lojĂ«n nĂ« rrugĂ« pĂ«r t’iu afruar Radios dhe
për të dëgjuar përrallat e lexuara nga teta Vera.
Të tërë e admironin Verën,vec
drejtorit të Radios,Thanas Nanos.Ishte më të vertetë e
habitshme.Kurrë nuk tha një fjalë të mirë për të.Dhe kur Vera pas mbarimit të Institutit të
Lartë të Arteve, me ndërmjetësinë e Nefo Myftiut,drejtoreshës së Radio së Brendshme,u
caktua pedagoge në atë institut, Thanas Nano gjeti një mënyrë meskine që të
hakmerrej.Nuk deshi që ajo të lëxonte cdo javë një cikël emisionesh letraro-artistike të
miratuara prej saj E justifikoi këtë masë me arsyen se nuk duhej të shpenzoheshin para për
folës të jashtëm, kur këtë punë mund ta bënin folës të brendshëm.Me të vërtetë
indinjuese.T’i mbyllej kĂ«shtu dera njĂ« foleseje kaq tĂ« njohur!?..PĂ«r fat tĂ« mirĂ«, Pirro
Kondi,aso kohe drejtor i Drejtorisë së Propagadës në KQ të PPSH-së, vuri cdo gjë në vijë.
Vera lexoi edhe lajme në italisht, gjuhë që e zotëronte shumë mirë,sepse ishte e prirur për
gjuhë të huaja ashtu si vëllezërit e saj të shquar në fushën e lëtërsisë, Petroja dhe
Gjergji.Ajo mund të kishte qenë pa drojë edhe aktore e talentuar.E tregoi këtë në disa pjesë
teatrore,(kujtoni komedinĂ« “Shi nĂ« plazh”), e ndonjĂ« film artistik. E, megjithatĂ«, askush
nuk u kujtua qĂ« asaj t’i akordohej tĂ« paktĂ«n titulli “Artiste e Merituar”.

Feride Spahiu,(Konomi)

Ishte viti 1957 kur unë, amator i rregullt i emisioneve të Radio Tiranës, dëgjova për herë të
parë një zë të ri dhe të freskët.Dhe u habita kur mësova se ishte zëri i Feride Spahiut,një
ish-nxĂ«nĂ«se e gjimnazit ”Qemal Stafa”, njĂ« njĂ« klasĂ« mĂ« poshtĂ« se klasa ku studioja unĂ«.
U bëmë më pas shokë të ngushtë, në gusht të vitit 1958.Sic kam përmendur edhe më sipër,
atëherë nisa të lexoja lajmet. Ishte një provë e vështirë, sepse,sic dihet, do të lexoja
drejtpërdrejt në mikrofon.Dhe për herë të parë lexova me Feriden.Më dha zemër e, ndonëse
lexova me drojtje ,ta patën nuk gabova, as nuk ngeca.
Me Feriden në mikrofon kemi kaluar edhe caste dramatike:Në shkurt të vitit 1961
zhvillohej Kongresi i 4-t i PPSH-së.Meqë Haki Beleri si violinist i TOB-it,merrte pjesë në
një shfaqje organizuar për delegatët e kongresit e zëvendësova në lajmet e orës 20.00.E të
mendosh se diskutimet e shumë delegatëve na u dhanë nga redaktorët e lajmeve
drejtpërdrejt ne nikrofon pasi ishin bërë ndreqje e shkurtime.
Kemi lexuar së bashku me Feriden deri në orën 21.45 e pas një pushimi prej 15 minutash,
kur u transmetua muzikë, rinisëm maratonën me leximin e emisionit të fundit të lajmeve të
orës 22.00, me diskutimt e tjera të delegatëvë, përsëri plot korigjime, ku cuditësrisht ,nga
mobilizimi nuk bëmë,qofte edhe ngecjen më të vogë.Pas leximit te lajmeve nëndrejtori,
Ymer Minxhozi, na përgëzoi përzemërsisht.
Ashtu si Vera edhe Ferideja u fut “nĂ« orbitĂ«n” e Thanas Nanos, qĂ« vazhdonte tĂ« mos kishte
ndonjë konsideratë për folësit.
Ishte kjo arsyeja që kërkoi që ata të mos punonin më 6 orë në ditë sipas vendimit të
Këshillit të Ministrave për artistët, por 8 orë.Qe një vendim absurd,por që, cuditërisht, me
gjithë kundërshtimin e folësve, u vu në zbatim.
Në këto rrethana Ferideja që më pas do të bëhej bashkëshortja e inxhinierit të talentuar,
Gaqo Kononi, u detyrua të largohej nga Radio, të ndiqte degën gjuhë-letërsi në UT e të
punonte redaktore gjuhësore në Shtwpinw Botuese tw Librit shkollor.
U rikthye mw 1980 nw mikrofonin e Radios, madje edhe në kamerat e TVSh-sw, ku krijoi
një personalitet të vetin,duke mbetur e përlqyer nga radioteleshikuesit., qoftë për leximin e
lajmeve, qoftë edhe për leximin e emisioneve letraro-artistike.

Kico Fotiadhi

Një zë që u ngjit me dinjitet në nivelin e leximit të Haki Belerit, madje në disa drejtime coi
edhe më tutje përvojën e tij..U shfaq në mikrofon në vitin1960, kur ishte në radhët e
Ushtrisë.I diplomur në Institutin e Lartë Dramatik, Kico pati një gamë të madhe që nisi jo
vetëm më leximin e lajmeve e bisedave politike e shoqërore, por edhe me paraqitjen e
spektakleve si një festival të këngës në RTVSH e, mbi të gjitha, edhe si telereportazhist.
Në këtë rol ai drejtoi me sukses nje sërë emisionesh televizive me karakter historiko-
kulturor për zhvillimin e qyteteve e krahinave të vendit tonë.
Edhe ai nuk qe pëlqyer nga Thanas Nano.Një cen biografik sipas një njoftimi nga
vendlindja,sic wshtw thwnw mw sipwr, u bë shkak që të degdisej për disa vjet në një fshat
të Tiranës.
U rikthye në RTVSH, ku vazhdoi me sukses veprimatrinë si folës në emisione
radiotelvizive.
Në Radio më pas u shquan edhe folës të tjerë, ndër të cilëve,në radhë të parë, Meropi Xhai,
(Matlia),e cila shpesh herë i shëmbëllente Vera Zhejit, Elsa Xhai, Viron Noti,pa dyshim një
folës i një niveli shumë të lartë,Liliana Mecani, Lorenc Zadrima,Skëndër Rama e më vonë
Arben Kamberi, i cili u aktivizua edhe në emisone televizive etj.
Ndër ta duhet të përmendim edhe pr.Thanas Shkurtin.Nuk lexoi në emisionet e lajmeve në
gjuhën shqipe, por në italisht, frengjisht dhe anglisht për botën e jashtme, sikur të ishte
italian, francez, ose anglez.Besoj një rast i rrallë edhe në botë.Nuk më harrohet kurrë që në
disa letra të ardhura nga dëgjues të huaj në adresë të Radio Tiranës, më 1956-60,kur punoja
në redaksisnë e jashtme të saj, shprehej habia se si një shqiptar lexonte në anglisht, sikur të
ishte folws i BBC-sw.
Ata, dhe të tjerë që erdhëm më pas, përbëjnë një galeri të këndshme të folësve të Radio
Tiranës, që do të përmenden gjithnjë më respekt nga dëgjuesit e hershëm të emisioneve
radiofonike.


Radiokronikat e para


VĂ«rtet folĂ«sit, kur hapnin emisonet ose kur lĂ«xonin lajmet, thoshin :”Ju flet Tirana”,por nĂ«
të vërtetë Radio Tirana nuk fliste, por vetëm lexonte.Lexoheshin lajmet, rubrikat kulturore,
artistke, ekonomike,politike,lexoheshin bisedat, lexohej gjithcka.
Mirëpo, ndërkohë, të paktën nga Radio Rai, që dëgjohej thuajse në tërë territorin e vendit,
shihej se kishte radiokronika, radioreportazhe, biseda me pyetje e përgjigje,.transmetime
ngjarjesh të rëndësishme.Në qendër të tyre ishte gazetari e jo folësi.
Radio Tirana ishte shumë larg këtij synimi.Për shumë arsye.E para, dhe më kryesorja, se
gazetarët ende nuk kishin përvojën dhe aftesinë për të folur në mikrofon duke përjashtuar
ndonjë gazetar si Pirro Nace,ose Muho Rehova, që ishin ende shumë të rinj.E dyta, ishte
shumë vështirë që bashkëpunëtorët të flisnin drejtpërdrejt në mikrofon.E treta,edhe po të
ishin të aftë, ishte censura që nuk lejonte një hap të tillë që ishte shumë i rrezikëshëm dhe i
pakotrolluar.Mund të ndodhnin gabime, sidomos gabime politike.
Por edhe pas vitit 1950, kur Radio Tirana u pajis me nagnetofonë dhe kur u krijuan, pra,
mundësi të paktën për të zhvilluar biseda me bashkëpunëtorë, kjo nuk u arrit, sepse
vazhdonte të mungonte përvoja e vetë gazetarëve.Sidoqoftë, bisedat e para e më pas
radioreportazhet, hapën një faqe te re në historin e Radio Tiranws aty nga mesi i viteve 50,
kur në Radio ishte kthyer pas studimeve jashtë shtetit Pirro Nace, e pas tij kishin nisur të
aktivizoheshin nëkëtë drejtim Koco Afezolli,Kadri Zotria, Maqo Afezolli e Adli Daci.
Megjithatë,radiokronika dhe radioreportazhi ende nuk dukeshin në horizont.Tjetër
pengesĂ«.Radio nuk kishte magnetofonĂ« tĂ« lĂ«vizshĂ«m pĂ«r t’u bartur nga njĂ« vend nĂ« tjertin.
Kur unë nisa punën në radio Tirana më 1958, së pari si bashkëpunëtor e pastaj si gazetar,
pashë për herë të parë që Radio Tirana ishte pajisur me magnetofonë të markës austriake
“Hornifon”,tĂ« njĂ« cilĂ«sie shumĂ« tĂ« mirĂ«, por tĂ« rĂ«ndĂ« nĂ« pĂ«rdorim.TĂ« lĂ«vizje nga
RadioTirana në një institucion tjetër, duhej të përdorje pa tjetër automjet.E, po të marrim
parasysh se Radio Tirana kishte gjithsej dy të tilla,kuptohet se sa vëshirësi u dilnin
gazetarëve.Vec kësaj, këta tipa magnetofonësh punonin më korrent elektrik e, si pasojë,
regjistrimet duhej të bëheshin aty ku kishte priza

Kështu, në të tilla kushte të vështira nisën të punonin gazetarët e mikrofonit për të
realizuar ato që fillim nisën të të quheshsin emisione të gjalla..Natyrisht, të gjitha të
regjistruara.
Disa nga radiokronistët e pare dhe


Radiokronika të mirëfillta e të drejtpërdrejta, do të nisnin më vonë.(përjashtohen
manifestimet me rastin e festave të shoqëruara me parakalime, në të cilat aktivizoheshin
kryesisht folësit e e më vonë gazetarët, të cilat jënë bërë, sic kemi parë që më 1944, gjatë
parakalimit tĂ« forcave partizane nĂ« bulevardin “DĂ«shmorĂ«t e kombit”.
Më 1959,vec Pirro Naces, u shqua për emisione të gjalla në mikrofon Maqo Afezolli dhe
Kadri Zotria, vecanërisht në radioreportazhet në Vlorë, me rastin e 50-vjetorit të Shpalljes
së Pavarësisë.Në maj të atij viti duhet të përmendim edhe radiokronikën nga aeroporti i
Rinasit, me rastin e ardhjes së Nikita Hrushovit, Sekretarit të Parë të KQ të PK të
B.Sovjetik, realizuar nga Frederik Gjerasi, ish-folës në Radio Moska.
Radiokronikat e para në emisonet e lajmeve nisën që në janar të vitit 1961, në prag të
Kongresit të 4-t të PPSH-së.U aktivizuan gazetarët e informacionit, Polivaq Lino,Bajram
Vuka, Kadri Zotria.(Ndërkohë, Pirro Nace, që ishte pionieri i radiokronikës, si pasojë e
qëndrimit të ashpër të Thanas Nanos ndaj tij, sic kemi thënë, u detyrua të lërgohej nga
Radio Tirana).Por, megjithatë, ai la jo vetëm përvojën e tij jo të pakët, por edhe një talet të
mikrofonit.Ky ishte Alfons Gurashi qĂ« nisi tĂ« aktivizohej si folĂ«s nĂ« “RubrikĂ«n e rinisĂ«â€, tĂ«
përgatitur nga vetë Piro Nace, e më pas në emisionetë tjera.(Alfonsi u nda papritur nga ne
nw fillim tw kwtij viti,duke lwnw gjurmw tw pashlyeshme nw historinw e radiokronikws
shqiptare).
NdonĂ«se punoja nĂ« redaksinĂ« e kulturĂ«s qĂ« mĂ« 1959, nisa tĂ« bashkĂ«punoja me “RubrikĂ«n
sportive”, ku edhe pĂ«rgatita radiokronikat e para nga mjediset sportive, sidomos nga Pallati
i Sportit “Partizani”.Madje, jo me dĂ«shirĂ«, edhe unĂ« isha i detyruar tĂ« ndihmoja redaksinĂ« e
informacionit me radiokronika nga qendra pune e prodhimi.
Hopi më i madh i radiokronikës shqiptare,nisi më 20 maj 1964, kur drejtoria e Radio
TiranĂ«s i kĂ«rkoi “Albimportit”qĂ« nĂ« vend tĂ« magnetofonve tĂ« markĂ«s austriake “Hornifon”,
tĂ« importoheshin magnetofonĂ« tĂ« levizshĂ«m tĂ« markĂ«s gjermanoperendimore”Uher”.
Dhe, më të vertëtë, kështu ndodhi.Më kujtohet tetori i atij viti, kur inxhinier Emil Plumbi
na mësoi si duhej të vinim në përdorim këta magnetofonë që punonin edhe me bateri, të
cilët sollën një revolucion në emisionet e gjalla të Radio Tiranës.
Me aparate të tilla nisën të punonin në redaksinë e informacionit dy gazetarë të rinj,Alfonsi
Gurashi,që u rikthye pasi kreu shërbimin ushtarak dhe Agron Cobani.Ishte dhjetori i vitit
1965 kur ata u ëmëruan radiokronistë profesionistë, duke cuar më përpara punën e kryer
deri atëherë nga Polivaq Lino ,Bajram Vuka e Kadri Zotria.Radiokronika, falë këtyre dy
gazetarĂ«ve tĂ« talenuar tĂ« mikrofonit, u bĂ« pjesĂ« pĂ«rbĂ«rese e “RevistĂ«s Radiofonike”.
Më pas galeria e radiokronistëvë u pasurua me zëra të rinj, si Dhimitër Dishnica, Zamira
Koleci,Amali Dhamo,dhe, Timo Luto, i cili,më pas, sic e kemi vwnw nw dukje ,pas një
intrige të kurdisur nga Ministria e Brendshme, ku shpëtoi pa u dënuar me burgim, u
transferua më 1985 në një fshat të Tiransë. Punoi atje deri më 1990 e pastaj u kthye në
TVSH, ku sërishmi u shqua për telekronika të përgatitura me profesionalizëm të lartë.


Radiokronistët e parw sportivë

“Ishte hera e parĂ« qĂ« do tĂ« transmetohej me radio nji ndeshje futbolli nĂ« vendin tonĂ«.Zani i
kumbueshëm dhe i aciktë i transmetuesit ,(kishe me thanë me siguri se ka qenë zoti Anton
Mazreku),nuk la asnji rast me kalue por të gjitha udhëtimet e topit i transmetoi për bukuri
pĂ«r dĂ«gjuesit tanë .”
KĂ«shtu shkruante gazeta “Sporti Shqiptar” e datĂ«s10 shtator 1938 rreth ndeshjes miqĂ«sore
ndĂ«rkombĂ«tare tĂ« futbollit midis “SK TiranĂ«s” dhe “Iraklisit” tĂ« KavallĂ«s,(Greqi),zhvilluar
mĂ« 1 shtator nĂ« fushĂ«n “Shallvare” tĂ« TiranĂ«s.Dhe artikullshkruesi nuk gabonte.Ishte
pikërisht Anton Mazreku, drejtori i kësaj gazete dhe pa dyshim gazetari dhe specialisti me i
mirĂ« i futbollit nĂ« atĂ« kohĂ« nĂ« ShqipĂ«qri, ish-futbollist i “SkĂ«ndĂ«rbeut” tĂ« KorcĂ«s, qĂ«
ndërmori komentimin e kësaj ndëshjeje në valët e Radio Tiranës.Dhe kjo ndodhi gati tre
muaj para inaugurimit të Radio Tiransë më 28 nentor 1938, në periudhën tri ditore kur u
bënë provat e fundit të transmetimeve, të cilat dolën me sukses.
Për fat të keq, kjo ishte hera e parë dhe fundit që Radio Tirana transmetoi një ndeshje
futbolli, deri më 1945.Pikërisht më 20 dhjetor të atij viti ishte përsëri Anton Mazreku dhe
edhe njĂ« herĂ« nga fusha e “Shallvares”, kometoi njĂ« tjetĂ«r ndeshje kĂ«tĂ« radhĂ« midis
“TiranĂ«s” dhe “VllaznisĂ«, e cila shĂ«nontĂ« fillimin e pandĂ«rprĂ«rĂ« tĂ« kampionateve tona tĂ«
futbollit.
Nga goja e Antomn Mazrekut dëgjuesit ndoqën edhe ndeshjet e turneut të futbollit të
Lojërave Ballkanikë të vitit 1946, ku Shqipëria doli kampione si dhe fitoret e bukura, por
edhe humbjet e parfaqësueses sonë në ndeshje ndërkombëtare.
Anton Mazreku, sic ma ka pohuar vetë, nuk mungoi asnjë herë në mikrofonin nga fushat e
futbollit,duke përjashtuar ndeshjen e zhvilluar në Bukuresht, më 1 maj 1948 kundër
parfaqësueses rumune, ku tanët fituan 1-0, me një gol të rrallë të Mirashit.Atë ndeshje e
komentoi rastësisht,Pandi Allabashi, që ishte pjesëtar i delegacionit tonë sportiv.Dhe,
natyrisht, sic mĂ« ka pohuar edhe ai vetĂ«,nga qĂ« nuk kishte haber nga ajo punĂ«, bĂ«ri c’bĂ«ri
po fjalët e tij kryesore, sic i mbaj edhe unë mend ndonëse kam qenë vetëm 10 vjec,
ishin:”Ja, tani topi ndodhet nĂ« ajĂ«r, e merr Borici Bicaku dhe pĂ«rsĂ«ri topi nĂ« ajĂ«r
”
Por Anton Mazreku komentoi edhe ndeshjen e zhvilluar më 14 shtator të viti1950 në
Budapest kundër Hungarisë së legjendave të futbollit botëror, Pushkash e e Kocish, që
tanët e humbën me rezultatin e thellë 12-0.
“KolegĂ«t nga Radio Budapestit mĂ« dhanĂ« disqet ku ishte regjistruar kjo ndĂ«shje.-mĂ«
thoshtë një herë Antoni,- të cilat imbajta për shumë kohë në shtepi, por kurrë nuk i
dëgjova, nga që nuk doja të kujtoja këtë ngjarje shumë të rëndë të futbollit tonë. Kjo erdhi
si pasojë e tronditjes së madhe që pushtoi skuadrën pas arratisjes së futbollistëve Bahri
Kavaja e Bule Vathi, të cilët u hodhën nga anija në det, kur anija sovjetike, në të cilën po
udhĂ«tonim drejt KostancĂ«s, po kalonte nĂ«pĂ«r Bosfor..”
NjĂ« ditĂ« verĂ« tĂ« vitit 1964 u pĂ«rpoqa ta bindja qĂ« t’i dĂ«gjonim mĂ«sĂ« fundi ato disqe, por ai
përsëri nuk u bind.Sic duket, nuk donte të rindërmendte kujtimet e hidhura të asj ndeshjeje
dhe atij turneu ku përfqësuesja jonë humbi edhe me Rumaninë 0-3 e me Cekosllovakinë
0-5.
Anton Mazreku qe i pranishëm edhe në ndeshje që skuadra jonë e Rinisë zhvilloi nëpwr
fĂ«stivale botĂ«rore tĂ« rinisĂ«, deri te ndeshjet e “Dinamos “ sĂ« TirannĂ«s nĂ« njĂ« turne
miqësor në RD Gjermane dhe në në B.Sovjetik më 1958.
Pastaj nisi njĂ« periudhĂ« e gjatĂ« ”agjĂ«rimi”, kur asnjĂ« ndeshje nuk u transmetua mĂ« nga
jashtë shtetit., ndonse Shqiëria nisi të merrte pjesë në veprimtari evropiane e botërore.
Duhej tĂ« vinte shtatori i vitit 1987 qĂ« gazetari Ahmet Shqari tĂ« shoqĂ«ronte “Flamurtarin”e
Vlorës në Barcelonë në takimin e kthimit për Kupën e UEFA-s me skuadrën e famshme të
këtij qyteti, që kjo ndeshje të komentohej prej tij nga Radio Tirana.Pra, pas gati 30 vjetësh.
R A D I O  T I R A N A  N E  R R J E D H E N  E  V I T E V E
R A D I O  T I R A N A  N E  R R J E D H E N  E  V I T E V E
R A D I O  T I R A N A  N E  R R J E D H E N  E  V I T E V E
R A D I O  T I R A N A  N E  R R J E D H E N  E  V I T E V E

Mais conteĂșdo relacionado

Destaque

Qué dicen, piensan y aprenden FIEEL 2016
Qué dicen, piensan y aprenden FIEEL 2016Qué dicen, piensan y aprenden FIEEL 2016
Qué dicen, piensan y aprenden FIEEL 2016Adelia Peña Clavel
 
CA Government Telework Savings Potential
CA Government Telework Savings PotentialCA Government Telework Savings Potential
CA Government Telework Savings PotentialGlobal Workplace Analytics
 
Current Masunungure MOOC Project
Current Masunungure MOOC ProjectCurrent Masunungure MOOC Project
Current Masunungure MOOC Projectcurrent masunungure
 
Joseph Letzelter Harmon
Joseph Letzelter HarmonJoseph Letzelter Harmon
Joseph Letzelter HarmonJoseph Letzelter
 
priyesh_cv_updated
priyesh_cv_updatedpriyesh_cv_updated
priyesh_cv_updatedPriyesh Chandra
 
¿De qué hablamos cuando hablamos de Calidad en la Educación Superior?
¿De qué hablamos cuando hablamos deCalidad en la Educación Superior?¿De qué hablamos cuando hablamos deCalidad en la Educación Superior?
¿De qué hablamos cuando hablamos de Calidad en la Educación Superior?vcmsa
 
Presentation data domain advanced features and functions
Presentation   data domain advanced features and functionsPresentation   data domain advanced features and functions
Presentation data domain advanced features and functionsxKinAnx
 
DataDomain brochure
DataDomain brochureDataDomain brochure
DataDomain brochureCommaGroup
 
iPad for Early Learners Webcast 2016
iPad for Early Learners Webcast 2016iPad for Early Learners Webcast 2016
iPad for Early Learners Webcast 2016Gayle Berthiaume
 
Portfolio Selected Commissioned Work
Portfolio Selected Commissioned WorkPortfolio Selected Commissioned Work
Portfolio Selected Commissioned WorkWJW_Sculpture
 

Destaque (13)

Qué dicen, piensan y aprenden FIEEL 2016
Qué dicen, piensan y aprenden FIEEL 2016Qué dicen, piensan y aprenden FIEEL 2016
Qué dicen, piensan y aprenden FIEEL 2016
 
CA Government Telework Savings Potential
CA Government Telework Savings PotentialCA Government Telework Savings Potential
CA Government Telework Savings Potential
 
Maconha
Maconha Maconha
Maconha
 
Current Masunungure MOOC Project
Current Masunungure MOOC ProjectCurrent Masunungure MOOC Project
Current Masunungure MOOC Project
 
Joseph Letzelter Harmon
Joseph Letzelter HarmonJoseph Letzelter Harmon
Joseph Letzelter Harmon
 
priyesh_cv_updated
priyesh_cv_updatedpriyesh_cv_updated
priyesh_cv_updated
 
¿De qué hablamos cuando hablamos de Calidad en la Educación Superior?
¿De qué hablamos cuando hablamos deCalidad en la Educación Superior?¿De qué hablamos cuando hablamos deCalidad en la Educación Superior?
¿De qué hablamos cuando hablamos de Calidad en la Educación Superior?
 
Presentation data domain advanced features and functions
Presentation   data domain advanced features and functionsPresentation   data domain advanced features and functions
Presentation data domain advanced features and functions
 
The golden chariot
The golden chariotThe golden chariot
The golden chariot
 
DataDomain brochure
DataDomain brochureDataDomain brochure
DataDomain brochure
 
iPad for Early Learners Webcast 2016
iPad for Early Learners Webcast 2016iPad for Early Learners Webcast 2016
iPad for Early Learners Webcast 2016
 
Portfolio
PortfolioPortfolio
Portfolio
 
Portfolio Selected Commissioned Work
Portfolio Selected Commissioned WorkPortfolio Selected Commissioned Work
Portfolio Selected Commissioned Work
 

R A D I O T I R A N A N E R R J E D H E N E V I T E V E

  • 1. RADIO TIRANA NE 70-VJETORIN E LINDJES SE SAJ (28 nwntor 1938-28 nwntor 1990) Nga Skifter Kellici Kjo ndodhi njw mbrwmje pranvere tw vitit 1943. Kur babai dic lwvzi poshtw nga e majta e njw kutie tw bukur, nw ngjyrw tw murrme,tw cilen sapo e kishte sjellw nw shtwpi dhe kur prej saj nw dhomw u pwhapwn tingujt e njw melodie, unw mbeta i mbwrthyer nga habia. ”C’wshte kjo?’- e pyeta babain. ”Radio,nga ku do tw dwgjosh kwngw,zwra nw gjuhwn tonw dhe tw huaj”,-m’u pwrgjigj ai. Mbeta edhe mw i habitur.Si ishte e mundur qw nga ajo kuti magjike tw quajtur radio tw pwrhapesin zwra tw tillw?C’fshihej brenda saj?Kwto do t’i mwsoja mw vonw,sepse atwherw unw nuk isha vecse pesw vjec.Dhe do tw vinte dita qw edhe unw tw punoja si gazetar nw atw ngrehinw tw quajtur Radio Tirana, pwr tw pwrgatitur emisione qw pwrhapwshin kudo nw Shqipwri dhe nw twrw botwn. Pikwrisht, ngjarjet mw tw rwndwsishme tw historisw e Radio Tiranws do tw pwrshkruaj nw kwtw cikel dossier.Jo mw kot:mw 28 nentor tw kwtij viti Radio Tirana mbush 70 vite. Dwshira dhe zhgwnjime pwr ndwrteswn e re tw Radio Tiranws Katwr herĂ« mĂ« ka rastisur tĂ« kthehem nĂ« atdhe, pas mĂ«rgimit tim qĂ« nga viti 1999 nĂ« Boston, (SHBA) dhe nga vizitat e mia mĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishme kanw qenĂ« ato kam bwrw nĂ« Radio Tirana, ku kam qenĂ« bashkĂ«punĂ«tor deri ditĂ«n e fundit para largimit tim nga atdheu.Dhe emocionet mĂ« kanĂ« pushtuar qĂ« nga casti kur i jam afruar ngrehinĂ«s sĂ« saj. Edhe tani qĂ« shkruaj kĂ«to radhĂ«, ndĂ«rmend kujtime qĂ« lidhen me kĂ«tĂ« ngrehinĂ«, qĂ« do tĂ« jenĂ« pikĂ«nisja e kĂ«tij cikli. Ishte ditĂ« e hĂ«hĂ«. 5 dhjetor i vitit 1965,kur ne,punonjĂ«sit e Radio TiranĂ«s, nisĂ«m punĂ«n nĂ« mjediset e saj qĂ« kishin ndryshim tĂ« pakrahasueshĂ«m me ato tĂ« Radio TiranĂ«s sĂ« mĂ«parshme. Ishte sendĂ«rtimi i njĂ« Ă«ndrre qĂ« kishte filluar qĂ« njĂ« mbrĂ«mje shtatori tĂ« vitit 1959,kur nĂ« sallĂ«n e TOB-it,(sot Akademia e Arteve tĂ« Bukura), me rastin e muajit tĂ« miqĂ«sisĂ« me Bashkimin Sovjetik, ishte organizuar njĂ« mbledhje madhĂ«shtore.E aty, midis tĂ« tjerash, njĂ« nga drejtuesit kryesorĂ« tĂ« delegacionit qĂ« kishte ardhur me kĂ«tĂ« rast nga Moska,vec tĂ« tjerash, dha njoftimin se qeveria sovjetike do t’i jepte si dhuratĂ« pupullit vĂ«lla shqiptar njĂ« pallat tĂ« madh kulture dhe godinen e re tĂ« Radio TiranĂ«s. UnĂ« sapo kisha nisur atĂ« kohĂ« punĂ«n si redaktor nĂ« Radio. Dhe, tĂ« them tĂ« drejtĂ«n, u gĂ«zova pa masĂ«.SĂ« bashku me mua , natyrisht edhe punonjĂ«s tĂ« tjerĂ« tĂ« kĂ«tij institucioni. E vĂ«rteta ishte se studiot e regjistrimit tĂ« tĂ« dy godinav tĂ« Radios ishin thuajse primitive.Gjate regjistrimit madje edhe transmetimit ,meqĂ« muret e saj nuk kishin trashĂ«sinĂ« e duhur,futeshin lloj-lloj zhurmash, bile edhe kakarisja e ndonjĂ« gjeli. Pale, pastaj, pallja e njĂ« lope qĂ« ndodhej nĂ« oborrin e shtĂ«pisĂ« pranĂ« godinĂ«s shtojcĂ« tĂ« Radios,pĂ«r tĂ« cilĂ«n kam shkruar ndodhinĂ« “Lopa qĂ« tmerronte Radio TiranĂ«s”, botuar vite mĂ« parĂ« nĂ« njĂ« cilĂ«l ndodhish tĂ« tjera nĂ« faqet e po kwsaj gazete. Mungonte ajri i kondicionuar, aparaturat qenĂ« tejet tĂ« pĂ«rdoruara,zyrat tĂ« pajisura me orendi tĂ« vjetra,mungonin edhe shumĂ« gjĂ«ra tĂ« tjera

  • 2. MirĂ«po, prishja e marrĂ«dhĂ«nieve me Bashkimin Sovjetik, mĂ« dhjetor tĂ« vitit 1961, solli si pasojĂ« qĂ« tĂ« ndĂ«rpritshin edhe shumĂ« marrĂ«veshje e projekte, midis tĂ« cilave edhe ajo e ngritjes se ngrehinĂ«s sĂ« re tĂ« Radio TiranĂ«s dhe e tĂ« Pallatit tĂ« madh tĂ« KulturĂ«s.AtĂ«herĂ« tĂ« dyja kĂ«to objekte tĂ« rĂ«ndĂ«sishme, me vendim tĂ« KQ tĂ« PPSH-sĂ« u vendos tĂ« ndwrtoheshin me forcat tona.Kjo ishte njĂ« nga sfidat qĂ« Partia e PunĂ«s i bĂ«nte revizionistĂ«ve sovjetikĂ«.Dhe ja se si
 Si nisi tw ngrihej ndwrtesa e re e Radio Tiranws NĂ« njĂ« relacion tĂ« drejtorisĂ« sĂ« Radiodifuzionit tĂ« datĂ«s 20.5.1960,pĂ«r investimet e pajisjeve tĂ« importit pĂ«r planin e tretĂ« pesĂ«vjecar,theksohej:”MĂ« 1962-63 do tĂ« kalohet nĂ« godinĂ«n e re. Aparaturat do tĂ« vijnĂ« nga Bashkimi Sovjetik.Investimet pĂ«r godinĂ«n e re tĂ« Radios, nĂ« bazĂ« tĂ« vendimit tĂ« KĂ«shillit tĂ« Ministrave, do tĂ« kushtojnĂ« rreth 75 milionĂ« lekĂ«â€Šâ€ NĂ« qoftĂ« se projekti pĂ«r ndĂ«rtimin e godinĂ«s sĂ« re do tĂ« kishte nisur tĂ« realizohej qĂ« nĂ« atĂ« periudhĂ«, atĂ«herĂ«, shumĂ«-shumĂ«, mĂ« 1964 emisonet e Radio TiranĂ«s do tĂ« kishin nisur tĂ« transmetoheshin pikĂ«risht nga kjo godinĂ«. MiĂ«po kjo,pĂ«r arsyet qĂ« pĂ«rmendĂ«m mĂ« sipĂ«r, nuk ndodhi.Fondet pĂ«r ndĂ«rtimin e kĂ«saj godine me gjithĂ« aparaturate nevojeshme, nuk erdhĂ«n. Kaluan kĂ«shtu dy vjet, gjatĂ« tĂ« cilave Radio Tirana pĂ«rjetonte tĂ« njejtat vĂ«shtirĂ«si..Dhe ja,mĂ« 27.9.1962 midis porositĂ«sit, tĂ« pĂ«rfaqesuar nga Petro Kito,nĂ«ndrejtor i Radio TiranĂ«s, dhe NdĂ«rnmarrjes sĂ« NdĂ«rtimit “21 Dhjetori”,tĂ« pĂ«rfaqĂ«suar nga Nexho Konomi,u nĂ«nshkrua kontrata pĂ«r ndĂ«rtimin e godinĂ«s se re tĂ« Radio TiranĂ«s,(Dosja 9,Fondi i RTVSH-sĂ« ,Arkivi i Shtetit).Sipas kĂ«tij dokumenti vlera e pĂ«rgjithshme pĂ«rcaktohej me cmimet e prevententimit qĂ« kapnin shumĂ«n 100.000 milionĂ« lekĂ«. U vendos qĂ« godina e re e Radio TiranĂ«s tĂ« ngrihej nĂ« njĂ« zonĂ« tĂ« qetĂ«,ndonĂ«se disi larg qytetit .Por, po tĂ« marrim parasysh se pĂ«r tĂ« parĂ« njĂ« ndeshje futbolli qytetarĂ«t duhet tĂ« bĂ«nin mĂ« kĂ«mbĂ« edhe 100 metratĂ« tjera, kuptohet se kjo largĂ«si nuk pĂ«rbĂ«nte ndonjĂ« problem, jo vetĂ«m pĂ«r punonjĂ«sit, por edhe bashkĂ«punĂ«torĂ«t e saj, qĂ« ishin tĂ« shumtĂ«. MĂ« 1964 punimet pĂ«r ndĂ«rtimin e godinĂ«s sĂ« re, sic dĂ«shmohet nĂ« njĂ« shkresĂ« tĂ« 15 prillit tĂ« atij viti qĂ« drejtoria e Radio TiranĂ«s i dĂ«rgonte Kantierit nr.2 tĂ« NSHN “21 Dhjetori” , ku vinte nĂ« dukje tashmĂ« ishin siguruar materialet e importit, nĂ« tĂ« cilat pĂ«rfshiheshin kabllo,priza,pulte,transformatorĂ«,e aparatura tĂ« tjera teknike pĂ«r studiot e sallat e regjistrimit, vazhdonin me ritĂ«m tĂ« lartĂ«. (Dosja 8, Fondi i RTVSH-sĂ«,Arkivi i Shtetit). MĂ« kujtohet fare mirĂ« qĂ« kur shkoja thuajse cdo tĂ« diel nĂ« Stadiumin KombĂ«tar “Qemal Stafa”,pĂ«r parĂ«, ose tĂ« komentuar ndeshje futbolli, do tĂ« kaloja qĂ«llimisht nga kantieri ku po pĂ«rfundonte ngrehina e re e Radios.Pwr mw tepwr, pata rast tĂ« futem brenda jo vetĂ«m si vizitor, por edhe tĂ« jap bashkĂ« mĂ« shokĂ« ndihmesĂ«n time me punĂ« vullnetare nĂ« mjediset e saj.Shihja zyrat, studiot e ardhshme ku s’do tĂ« kalonin shumĂ« kohĂ« dhe do tĂ« nisnim tĂ« punonim. E verteta Ă«shtĂ« se kĂ«to punime mĂ« pas nuk u kryen nw kohwn e duhur, kryesisht pĂ«r shkak tĂ« vonesave tĂ« materialeve tĂ« importit.SidoqoftĂ«, erdhi dhe dita qĂ« ne, punonjĂ«sit e Radio TiranĂ«s mezi e prisnim. 5 dhjetor 1965- nĂ« Radion e re
  • 3. Qe ditĂ« e hĂ«nĂ«, disi e mvrenjtur, kur emisonet e Radios nisĂ«n nga studiot e reja.U bĂ« nĂ« fakt njĂ« punĂ« e shkĂ«lqyer.Nuk ishte fjala pĂ«r zhvendosjen fizike tĂ« Radios, sepse kjo thuajse nuk ndodhi.TĂ« tĂ«ra aparaturat ishin tĂ« reja, ashtu si vetĂ« studiot, duke pĂ«rjashtuar disa magnetofonĂ« gjermano-lindorĂ« qĂ« u morĂ«n nga studiot e vjetra, e ndonjĂ« sovjetik.Por,megjithatĂ«, pati vĂ«shtirĂ«si jo vetĂ«m nĂ« instalimin e aparaturave tĂ« reja, kryesisht kineze, por nĂ« kolaudimin e tyre, nĂ« mĂ«nyrĂ« qĂ« transmetimet e emisioneve tĂ« mos kishin as mĂ« tĂ« voglin defekt.Dhe kjo u arrit falĂ« punĂ«s sĂ« grupit teknik tĂ« kryesuar nga inxhinieri i talentuar, Emil Plumbi, me bashkĂ«punĂ«torĂ«t e tij mĂ« tĂ« afĂ«rm, shefin teknik,Spiro Qirko, inxhinierĂ«t e tjerĂ«, Gaqo Konomi, Sali Mensori,Gjergj Shteto, sĂ« bashku me specialistĂ«t kinezĂ« qĂ« punuan krahas tyre. Sinjalet e emisoneve nga studiot, pas provash tĂ« vazhdueshme dhe intensive, kaluan atĂ« ditĂ« nĂ« radiostacione, nga ku u transmetuan nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« pĂ«rkryer nĂ« tĂ«rĂ« territorin e ShqipĂ«risĂ« e jashtĂ« saj. QĂ« nga viti 1961, pas prishjes sĂ« marrĂ«dhĂ«nieve mĂ« Bashkimin Sovjetik, Radio e Jashtme, qĂ« deri atĂ«herĂ« kishte transmetuar emisione vetĂ«m nĂ« pesĂ« gjuhĂ« tĂ« huaja;greqisht,serbokroatisht, italisht, frengjisht, anglisht dhe arabisht, kishte nisur tĂ« transmetonte edhe nĂ« rusisht, bullgarisht, gjermanisht e mĂ« pas do tĂ« niste emisione nĂ« cekisht, hungarisht, pĂ«r tĂ« vazhduar nĂ« gjuhĂ« tĂ« tjra, si polonisht,portogalisht,spanjisht... Ndaj ndjehej nevoja e zyrave dhe, pĂ«r mĂ« tĂ«pĂ«r, e studiove tĂ« reja. Ngrehina e re Radio TiranĂ«s i siguronte ato, ndonĂ«se, me kalimin e viteve, sic do tĂ« shohim nĂ« pjesĂ«st e tjera tĂ« kĂ«tij cikli, edhe kĂ«to studio u bĂ«nĂ« tĂ« pamjaftueshme pĂ«r shkak se me vendim tĂ« KQ tĂ« PPSH-sĂ« u shtuan edhe gjuhĂ« tĂ« tjera, si indonezisht, turqisht,suedisht, persisht, kinezisht, madje edhe suedisht., nĂ« mĂ«nyrĂ« qĂ« zĂ«ri i PartisĂ« dhe i diktatorit, Enver Hoxha, tĂ« shtrihej nĂ« tĂ«rĂ« rruzulli tokĂ«sor e tĂ« frymĂ«zontĂ« tĂ«rĂ« popujt e botĂ«s tĂ« luftonin kundĂ«r shfytĂ«zimit imperialisto-revizionist(!?). NjĂ« vĂ«shtrimi shkurtĂ«r mbi godinĂ«n e re tĂ« Radios. Ndryshimi me godinĂ«n e vjetĂ«r tĂ« Radios ishte si nata me ditĂ«n.NĂ« hyrje tĂ« saj ishte njĂ« sallĂ« pritjeje me garderobĂ«.Nga e djathta, njĂ« mengjsore e njĂ« sallĂ« mence e kuzhinĂ«.Nga e majta shkallĂ«t qĂ« tĂ« shpinin nĂ« tri katet e epĂ«rme.NĂ« katin e dytĂ« tĂ« binte nĂ« sy studioja e madhe e orkestĂ«s sinfonike, ku bĂ«nte prova jo vetĂ«m orkestra e Radio TiranĂ«s, por edhe komplekse tĂ« tjera tĂ« muzikĂ«s sĂ« lehtĂ«...Ajo pasohej nga dy studio tĂ« tjera, pak mĂ« tĂ« vogla- njera pĂ«r regjistrime tĂ« muzikĂ«s sĂ« dhomĂ«s dhe tjetra pĂ«r regjisrime tĂ« pjesĂ«ve teatrore, ose tĂ« bisedave me shumĂ« pjesĂ«marrĂ«s..Gjithashtu ishin aty edhe dy studio tĂ« vogla studimi pĂ«r orkestranĂ«tĂ«t.Pastj vinin zyrat. NĂ« katin e dytĂ« ndodhĂ«eshin edhe tri studio tĂ« tjera pĂ«r regjistrime dhe transmetime, si dhe dy studio pĂ«r montimin e emisioneve.Edhe nĂ« katine tretĂ« ndodheshin, gjithashtu, tri studio tĂ« tjera pĂ«r regjistrime e transmetime.TĂ« gjitha qenĂ« moderne tĂ« pajisuara dhe me ajĂ«r tĂ« kondicionuar. Edhe zyrat qenĂ« gjithashtu komode, plot ndricim tĂ« pajisura qĂ« tĂ« gjitha me orendi tĂ« reja tĂ« prodhuara nĂ« Kombinatin e Drurit “Misto Mame’,e tĂ« shtuara edhe me parket . Godina e Radios re kishte formĂ«n e njĂ« katĂ«rkĂ«ndĂ«shi, me njĂ« hapĂ«sirĂ«, brenda saj, gjithashtu nĂ« formĂ« katĂ«rkĂ«ndĂ«shi ,nga ku ndodheshin korridoret, tĂ« gjitha me dritare tĂ« mĂ«dha, qĂ« krijonin njĂ« mjedis shumĂ« tĂ« kĂ«ndshĂ«m.
  • 4. NĂ« katin e parĂ« tĂ« kĂ«tij katĂ«rkĂ«ndĂ«shi shtrihej njĂ« shesh i madh, ku punonjĂ«sit, sidomos orkestrantĂ«t, mund tĂ« pushonin. NĂ« katin e nĂ«ndhedshĂ«m ndodhej fonoteka, e cila zgjdhi pĂ«rfundimisht problemin e arkivimit tĂ« pjesĂ«ve tĂ« reja muzikore qĂ« i shtoheshin cdo muaj redaksisĂ« sĂ« krijimtarisĂ« muzikore tĂ« Radio TiranĂ«s, depo, magazina
 Me fjalĂ« tĂ« tjera, punonjĂ«sit e Radio TiranĂ«s pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« punonin nĂ« kushte mĂ« se normale, tĂ« cilat, sic theksonin edhe miq marksistĂ«-leninistĂ«, qĂ« kishin punuar edhe nĂ« radio evropiane, ose tĂ« vendeve tĂ« tjera, nuk u linin gjĂ« mangut atyre. TĂ« mos harrojmĂ« se me ndĂ«rtimin e godinĂ«s sĂ« re tĂ« Radio TiranĂ«s dhe tĂ« Pallatit tĂ« KulturĂ«s, qĂ« u pĂ«rurua nĂ« shtator tĂ« vitit 1966, Partia e PunĂ«s, sic thamĂ«,sfidonte dhe nje herĂ« qeverinĂ« sovjetike, qĂ« kishte premtuar se ato do t’ia bĂ«nte dhuratĂ« qeverisĂ« dhe popullit shqiptar. SidoqoftĂ«, disa javĂ« pasi ne kishim nisur punĂ«n nĂ« godinĂ«n e re, erdhi pĂ«r vizitĂ« Manush Myftiu, asokohe anĂ«tar i ByrosĂ« Politike dhe zv.kryetar i KĂ«shillit tĂ« Ministrave.Dhe vizitĂ«n e parĂ« e bĂ«ri nĂ« zyrĂ«n eThanas Nanos, drejtorit tĂ« pĂ«rgjthshĂ«m tĂ« tĂ« kĂ«tij institucioni. Sipas zĂ«rave qĂ« qarkulluan pas kĂ«saj vizite ku u ndodhĂ«n edhĂ« drejtues tĂ« tjerĂ« tĂ« Radios, Manush Myftiut i bĂ«nĂ« pĂ«rshtypje dy gjĂ«ra:sĂ« pari, qĂ« zyra e Thanas Nanos ishte veshur me orendi qĂ« nuk i kishte as edhe ai nĂ« zyrĂ«n e tij dhe, e dyta, ajo mĂ« e rĂ«ndĂ«sishmja, se ishte lodhur duke ngjitur katĂ«r kate, duke pĂ«rshitĂ«rĂ« edhe katin pĂ«rdhes.CuditĂ«rish, projektuesit kishin harruar tĂ« mendonin pĂ«r asensorin, e metĂ« e madhe edhe sot nĂ« RadioTirana. Ndaj, si me shaka, ai i paskĂ«sh thĂ«nĂ« Thanas Nanos;”Pse zgjodhe katin mĂ« tĂ« lartĂ«, kur mund ta kishe zyrĂ«n edhĂ« mĂ« poshtĂ«?” Drejtori i pĂ«rgjithshĂ«m kishte ngritur supat pa ditur c’t’i pĂ«rgjgjej.AtĂ«herĂ« Manush Myftiu kishte shtuar:”Apo duke qenĂ« kaq lart, je mbi tĂ«rĂ« ata qĂ« punojnĂ« kĂ«tu”. V ite mĂ« pas drejtuesit e mĂ«vonshĂ«m zbritĂ«n nga kati katĂ«rt nĂ« tĂ« tretin, nĂ« tĂ« dytin e tani zyra e drejorit tĂ« pĂ«rgjithshĂ«nm ndodhet nĂ« katin e parĂ«. QĂ« nga dita e fillimit tĂ« punimeve nĂ« godinĂ«s sw re tĂ« Radio TiranĂ«s,mĂ« 5 dhetor 1965, po mbushen 44 vjet.Kjo godinĂ« Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« kĂ«shtu dĂ«shmitare e sa a e sa ngjarjeve qĂ« ndodhĂ«n nĂ« kĂ«to dekada, deri sa erdhi dhe dita e rrĂ«zimit tĂ« komunizmit dhe vendosjes sĂ« pluralizmit demokratik. Prapavwshtrim historik-PĂ«rpjekje pĂ«r ngritjen e Radio TiranĂ«s, (1937-38) MĂ« datĂ«n 7 korrik tĂ« vitit 1938, me njĂ« dekretligj tĂ« propozuar nga kryeministria, numĂ«r 45/89, mbreti Zog aprovonte ngritjen e njĂ« stacioni tĂ« Radio TiranĂ«s, nĂ« tĂ« cilin thuhej:”Autorizohet qeveria mbretnore, nĂ« marrĂ«veshje me njĂ« shtĂ«pi tĂ« speciaizueme, tĂ« ngrehĂ« kĂ«tu nĂ« TiranĂ« njĂ« radiostacion pĂ«r radiotelegrafi,radiotelefoni dhe radiodifuzion, me fuqi 3 kĂ« 
Shuma e pĂ«rgjithshme e shpenzimeve do tĂ« jetĂ« 122 mijĂ« e 500 franga ari”(“Fletorja Zyrtare” nr. 15,21 korrik 1938). KĂ«shtu,mĂ« sĂ« fundi, realizohej njĂ« dĂ«shirĂ« e madhe dhe nevojĂ« e madhe qĂ« ishte shprehur sa e sa herĂ« nĂ« shtypin tonĂ« gjatĂ« asaj periudhe.PĂ«r kĂ«tĂ« mjafton tĂ« shkĂ«pusim fragmeme nga shumĂ« gazeta tĂ« kohĂ«s:”Radioja, njĂ« dritare qĂ« vĂ«shtron nĂ« tĂ« gjitĂ« botĂ«n”(“Diana”,prill,1937);”RĂ«ndĂ«sia e radios –ngritja e njĂ« stacioni tĂ« tillĂ« nĂ« ShqipĂ«ri”,
  • 5. (“Drita”,16 maj 1937),”ShĂ«nime e komente pĂ«r njĂ« stacion radiofonik”,”C’u bĂ« me Radio TiranĂ«n”,(“Shtypi”, 19 mars 1938) e njĂ« sĂ«rĂ« artikujsh tĂ« botuar gjatĂ« kĂ«saj periudhe nga Gjergj Bubani, publicist i njohur i atyre viteve, kryesisht nĂ« “Drita”, i cili mĂ« pas do tĂ« bĂ«hej edhe drejtori i parĂ« i Radio TiranĂ«s. NĂ« artikullin “Radiostacioni shqip”, botuar mĂ« 9 prill 1937 nĂ« gazetĂ«n “Drita”,midis tĂ« tjerash, duke u vĂ«nĂ« nĂ« dukje njĂ« kĂ«rkesĂ« te tillĂ« tĂ« kohĂ«s, nĂ«nvizohej:”NĂ« njĂ« nga numrat e kĂ«tyre ditĂ«ve tĂ« gazetĂ«s sonĂ« u prit pĂ«r rrĂ«shqit ceshtja e instalimit tĂ« njĂ« radiostacioni emitent shqip.T ashti informohemi se komisioni i ngarkuem me pregaditjen e 25-vjetorit tĂ« PavarĂ«sisĂ«e ka shtrue kĂ«tĂ« problem dhe asht tue i kushtue nji kujdes tĂ« vecantĂ«.Jo vetĂ«m kaq:Brenda njĂ« pĂ«eriudhe tĂ« shkurtĂ«r u arrit qĂ« nga aparatet radiomarrĂ«se qĂ« ekzistonin nĂ« ShqipĂ«ri,tĂ« kumbonte fjala shqip”. Kjo dĂ«shmohet pĂ«rsĂ«ri nĂ« gazetĂ«n “Shtypi’,tĂ« datĂ«s 10 mars 1938, e cila theksonte: ”Me rastin e kremtimeve tĂ« 25-vjetorit tĂ« PavarĂ«sisiĂ« KombĂ«tare, populli pati rastin e lumtur tĂ« dĂ«gjojĂ« me anĂ«n e radios fjalimin e sovranit dhe ligjĂ«ratat qĂ« u mbajtĂ«n ditĂ«n e festimeve.Nga njĂ« stacion me valĂ« tĂ« mesme u transmetuan tĂ« gjitha fazat interesante tĂ« kremtimeve dhe shqiptarĂ«t brenda dhe jashtĂ« shtetit u ndodhĂ«n nĂ« manifestimet qĂ« zhvilloheshin nĂ« TiranĂ«.Qysh atĂ«herĂ« nuk u dĂ«gjua mĂ« Radio Tirana t’i flasĂ« botĂ«s nĂ« gjuhĂ«n e vet.Po mbushen pesĂ« muaj qĂ« stacioni radiofonik u zhduk prej nesh.” Duhet thĂ«nĂ« se pĂ«r t’i dhĂ«nĂ« mĂ« shumĂ« solemnitet 25-vjetorit tĂ« Shpalljes sĂ« PavarsisĂ« ,mĂ« 28 nĂ«ntor 1937,u arrit qĂ« tĂ«rĂ« veprimtaritĂ« e zhvilluara atĂ« ditĂ« tĂ« pĂ«rcilleshin edhe me anĂ« tĂ« Radios.PĂ«r kĂ«tĂ« qĂ«llim erdhĂ«n nĂ« ShqipĂ«ri teknikĂ« nga firma e njohur “Philips’, qĂ« njihej nĂ« tĂ«rĂ« botĂ«n.”.Por vetĂ«m kaq. Ndaj, me kalimin e kohĂ«s kjo kĂ«rkesĂ« e madhe nisi tĂ« shtrohej edhe mĂ« shumĂ«.Ja pĂ«rse nĂ« gazetĂ«n “Shtypi” tĂ« datĂ«s 22 maj 1938 shkruhej:”Ata qĂ« kanĂ« radio dhe tani presin cdo mbrĂ«mje orĂ«n e caktuar pĂ«r tĂ« hapur stacionin e Radio Barit, i cili me lajmet qĂ« jep nĂ« gjuhĂ«n shqipe edhe nĂ« disa raste edhe muzikĂ«,i ka sjĂ«llĂ« njĂ« shĂ«rbim tĂ« cmueshĂ«m popullit shqiptar, paskĂ«taj do tĂ« marrin nga stacioni i TiranĂ«s transmetime tĂ« ndryshme , lajme,kĂ«ngĂ« muzikĂ« kombĂ«tare
”. (ShtojmĂ« me kĂ«tĂ« rast se nĂ« bazĂ« tĂ« njĂ« marrĂ«veshjeje me qeverinĂ« italiane ishte arritur atĂ«herĂ« qĂ« nga Radio Bari tĂ« transmetohej cdo ditĂ« nĂ« gjuhĂ«n shqipe njĂ« program prej gjysmĂ« ore, ku pĂ«rfshiheshin lajme nga ShqipĂ«ria, nga bota dhe programe muzikore). Dhe ja, pas kaq pĂ«rpjekjesh, vimĂ« nĂ« kohĂ«n kur pas aprovimit tĂ« dekretligjit nga mbreti Zog, Radio Tirana tĂ« nisĂ« programe tĂ« rregulllta qĂ« u vendos tĂ« fillojmĂ« mĂ« 28 nĂ«ntor, me rastin e ditĂ«s sĂ« PavarĂ«sisĂ«.Por mĂ« parĂ« u deshĂ«n disa muaj provash dhe transmetimesh eksperimenatale, pĂ«r tĂ« arritur nĂ« emisone tĂ« rregullta. PĂ«r kĂ«tĂ« qĂ«llim, nĂ« datat 29, 30 dhe 31 gusht nga Radio Tirana u transmetuan festimet me rastin e 10-vjetorit tĂ« shpalljes sĂ« mbretisĂ«, ku pĂ«rfshiheshin mesazhi i kryeministrit drejtuar popullit shqiptar me kĂ«tĂ« rast, koncerte dhe veprimtari kulturore.Madje nĂ« kĂ«to programe u pĂ«rfshi edhe transmtimi i nje ndesheje futbolli, zhvilluar nĂ« fushĂ«n e Shallvares nĂ« TiranĂ«, midis SK TiranĂ«s dhe “Iraklisit” tĂ« KavallĂ«s,(Greqi), qĂ« u fitua 7-0 nga tiranasit, ndeshje e komentuar pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« nga komenta- tori i njohur, Anton Mazreku. KĂ«to programe patĂ«n jehonĂ« nĂ« tĂ«rĂ« ShqipĂ«rinĂ« dhe ishin njĂ« bazĂ« e madhe sigurie tashmĂ« pĂ«r pĂ«rurimin e Radio TiranĂ«s.
  • 6. Ku ishte vendosur Radio Tirana Ishte shumĂ« e veshtirĂ« qĂ« brenda njĂ« kohe tĂ« shkurtĂ«r tĂ« ndĂ«rtohej njĂ« godinĂ« e posacme ku tĂ« vendosej Radio Tirana.Ishte madje e vĂ«shtirĂ« tĂ« gjendej edhe njĂ« godinĂ« e pĂ«rshtatshme.KĂ«sisoj, selia e parĂ« e Radios u bë  Bashkia. Ajo ishte nga ndĂ«rtesat mĂ« moderne tĂ« TiranĂ«s sĂ« atyre viteve,ngritur nĂ« sheshin “SkĂ«ndĂ«rbej”, qĂ« u prish nĂ« fillim tĂ« viteve 80-tĂ«, pĂ«r t’ia lĂ«nĂ« vendin Muzeut h Historik KombĂ«tar.. PikĂ«risht nĂ« dy nga dhomat e mĂ«dha tĂ« katit tĂ« dytĂ« BashkisĂ« u vendos Radio Tirana.NĂ« njerĂ«n u instaluan ato pak aparatura e tryeza e punĂ«s sĂ« redaktorĂ«vĂ« tĂ« parĂ«, e nĂ« dhomĂ«n tjetĂ«r studioja e folĂ«sve, qĂ« shĂ«rbente, gjithshtu, edhe si sallĂ« pĂ«r transmetimet e programeve muzikore qĂ« ishin tĂ« drejtperdrjta, meqĂ« kuptohet se deri nĂ« atĂ« kohĂ« nuk ishte shpikur ende magnetofoni. KĂ«shtu, mĂ« 28 nĂ«ntor tĂ« vitit 1938 , me njĂ« pĂ«rshendetje tĂ« mbajtur nga mbreti Zog, i shoqĂ«ruar nga mbretĂ«resha dhe drejtori i parĂ« i Radio TiranĂ«s, Gjergj Bubani, nĂ« orĂ«n 12.00, RadioTirana nisi emisionin e saj tĂ« parĂ«, paraqitur nga folĂ«sja e njohur Kaliopi Nushi,(Plasari).MĂ« 29 nĂ«ntor gazeta “Drita” njoftonte midis tĂ« tjerash:”Naltmadhnia,mbreti dhe mbrteĂ«resha ,inauguaruan solemnisht Radiostacionin.NĂ« qendrĂ«n e radiostacionit qĂ« gjendet nĂ« LaprakĂ«,ishin pĂ«rqendruar autoritete e larta civile e ushtarake tĂ« vendit”. NjĂ« njoftim tĂ« tillĂ« jepte edhe “Gazeta e Korces” e po kĂ«saj date:”Me celjen e kĂ«tij stacioni u plotĂ«sua me sukses njĂ« mungesĂ« e dukshme.EshtĂ« e vertetĂ« qĂ« shĂ«rbimin e lajmeve nĂ« gjuhĂ«n shqipe e kryente me mirĂ«dashje Radiostacioni i Barit, me shĂ«rbimin e tij tĂ« pĂ«rditshĂ«me, gjithshtu me emisione tĂ« rralla koncertesh, por kĂ«to nuk mjaftonin.” PĂ«r sa i pĂ«rket funksionimit tĂ« Radio TiranĂ«s na vjen nĂ« ndihmĂ« pĂ«rsĂ«ri artikullii mĂ«sipĂ«rm, ku shkruhet;”Transmetimi i emisioneve radiofonike do tĂ« jepen nĂ« sallĂ«n e BashkisĂ«, ku Ă«shtĂ« instaluar nĂ« njĂ« dhomĂ« tĂ« posacmĂ« aparati marrĂ«s i stacionit tĂ« RomĂ«s.Kurse stacioni kryesor dhĂ«nĂ«s Ă«shtĂ« instaluar,sic dihet, nĂ« LaprakĂ«...Stacioni i tĂ«rĂ« pĂ«rmban njĂ« aparat madhĂ«shtor qĂ« zĂ« njĂ« sallĂ« prej afĂ«r tetĂ« metrash gjatĂ«si.Atje pĂ«rmblidhen tĂ« gjitha veglat dhe instalimet qĂ« do tĂ« veprojnĂ« pĂ«r transmetimin e emisioneve nĂ« cdo orĂ«.Sic Ă«shtĂ« njoftuar dhĂ« mĂ« parĂ«,stacioni radiofonik ka fuqi nĂ« antenĂ« prej 3 kĂ« 
Emisionet do tĂ« jepen me valĂ« tĂ« shkurtar 40 m.Stacioni Ă«shtĂ« ndĂ«tuar prej oficinĂ«s “Radio Markoni” tĂ« XhenovĂ«s
.me famĂ« botĂ«rore
 fjala e fundit e teknikĂ«s.” PĂ«rurimi dhe transmetimi i programeve tĂ« para tĂ« Radio TiranĂ«s, mĂ« 28 nĂ«ntor 1938,u pasqyrua pĂ«rsĂ«ri gjerĂ«sisht nga shtypi.NĂ« njĂ« artiull tjetĂ«r tĂ« datĂ«s 30 nĂ«ntor gazeta “Drita” shkruan:”Dita e parĂ« e emisionit radiofonik nĂ« TiranĂ« pati sukses tĂ« bukur qĂ« pritej.E gjitha ShqipĂ«ria, por edhe ata qĂ« sĂ« largu ndjekin jetĂ«n e atdheut tonĂ«,do tĂ« kenĂ« kaluar disa orĂ« gĂ«zimi tĂ« brendshĂ«m, qĂ« rrjedh nga kĂ«naqĂ«sia qĂ« jep njĂ« vepĂ«r kombĂ«tare e realizueme.Publiku mbeti i prekun prej kangĂ«ve vendase tĂ« kĂ«ndueme prej sopranove Marie Paluca e Tefta Tashko.Kjo ishte dita e parĂ« e stacionit radiofonik tĂ« ShqipĂ«risĂ«.” Kam pasur rastin nĂ« nĂ«ntor tĂ« vitit 1993 tĂ« pĂ«rgatis njĂ« emision televiziv kushtuar 55- vjetorit te krijimit tĂ« Radio TiranĂ«s dhe tĂ« intervistoj kĂ«ngĂ«taren tonĂ« tĂ« madhe,Marije Paluca,(Kraja), e cila atĂ«herĂ« m’u shpreh kĂ«shtu nĂ« mikrofonin e RTVSH-sĂ«: “Emocionet qĂ« ndjeva atĂ« ato caste kur kĂ«ndoja mĂ« 28 nĂ«ntor tĂ« vitit 1938 , do tĂ« mbeten tĂ« pashlyera.Kisha kĂ«nduar plot herĂ« para publikut shqiptar sĂ« bashku me kĂ«ngĂ«taren dhe shoqen time Tefta Tashko, shoqĂ«ruar nĂ« piano nga Lola Aleksi,(Gjoka),e Tonin Guraziu.Por nĂ« salla tĂ« vogla, ku na dĂ«gjonin jo mĂ« shumĂ« se 300-400 artdashĂ«s.Kurse,
  • 7. duke kĂ«nduar nga studioja e vogĂ«l e Radio TiranĂ«, e merrja me mend se ishin me mijĂ«ra dĂ«gjues tĂ« cilĂ«t qĂ«ndronin praĂ«n aparateve tĂ« Radios. KĂ«ta spektatorĂ« unĂ« nuk shihja, por i pĂ«rfytyrojaDhe kjo mĂ« emociononte edhe mĂ« shumĂ«, kur mendoja se ata ndodheshin anĂ« e kĂ«nd ShqipĂ«risĂ« dhe, madje, jashtĂ« kufijve tĂ« saj.Kisha ndier kĂ«naqĂ«si kur kisha kĂ«nduar njĂ« vit mĂ« parĂ« nĂ« emisionin shqip tĂ« Radio Barit,por kjo nuk mund tĂ« krahasohej me kĂ«naqĂ«sinĂ« qĂ« ndieja kur kĂ«ndoja ne Radio Tirana,sepse kĂ«ndoja pĂ«r dĂ«gjuesit shqiptarĂ« nga ShqipĂ«ria, tĂ« cilĂ«t mĂ« shpĂ«rblenin me mirĂ«njohjen e tyre tĂ« thellĂ«.” Programet e para tĂ« Radio TiranĂ«s nuk kalonin mĂ« shumĂ« se tri orĂ« nĂ« ditĂ«, por, sidoqoftĂ«, qenĂ« tĂ« pasuara.Ja, pĂ«r shembull, programi i ditĂ«s sĂ« parĂ«:”13.00,ora ekzakte-nĂ« fjalĂ« me dĂ«gjuesit;13.10-radiofletore;13.25-muzikĂ« e lehtĂ«;14.00mbyllja e emisionit. NĂ« mbĂ«mje:19.00-ora ekzakte dhe programi:19.02-zoti Rrok Gera , ministri i ekonomisĂ« kombĂ«tare cel vargun e konferencave radiofonike;19.15-muzikĂ« koncertesh;20.00- radiofletore;20.-15 muzikĂ« vallĂ«zimi.20.45-mbyllja e emisioneve. Duhet tĂ« kemi parasysh se Radio Tirana e nisi veprimtarine nĂ« kushte shumĂ« tĂ« vĂ«shtira.Kjo vĂ«rtetohet edhe nga njĂ« artikull botuar nĂ« gazetĂ«n “Bashkimi i Kombit” mĂ« 9 prill 1944, ku, ndĂ«r tĂ« tjera, theksohet:”NjĂ« nĂ«punĂ«s,disa bashkĂ«punĂ«torĂ« dhe njĂ« sherbĂ«tor. Buxhet, 4000 franga pĂ«r pesĂ« muaj:28 nĂ«ntor 1938-1 prill 1939, kur do tĂ« dilte buxheti i ri i MinistrisĂ« sĂ« Kulturws popullore,kĂ«to 4000 franga kishin tepruar nga fondi i paracaktuar pĂ«r goditjen e stacionit radiofonik tĂ« LaprakĂ«s nga inxhinier Ndoc Saraci, i cili i vuri nĂ« dispozicionin e radiostacionit. Me 4000 franga njĂ« nĂ«punĂ«s, mobilje tĂ« marra hua dhe 140 disqe gramafoni e ka filluar veprimtarinĂ« e vet Radio Tirana
” Drejtori i parĂ« i RadioTiranĂ«s, sic e pĂ«rmendĂ«m mĂ« lart , u emĂ«rua Gjergj Bubani, (1894-1954).Ai kishte ardhur nĂ« mesin e viteve ’30-tĂ« nga Rumania, ku ishte shquar pĂ«r veprimtarinĂ« e tij atdhetare,vecanĂ«risht nĂ« fushĂ«nm e publicistikĂ«s.I. pajisur me kulturĂ« tĂ« gjerĂ«, dhe njohĂ«s i katĂ«r gjuhĂ«ve tĂ« huaja,(,rumanisht, greqisht,t,italisht, frengjisht),ai luajti rol tĂ« rĂ«ndĂ«sishĂ«m nĂ« ngritjen cilĂ«sore tĂ« emisioneve tĂ« Radio TiranĂ«s, qĂ« po bĂ«nte hapat e saj sa tĂ« parĂ« dhe tĂ« vĂ«shtirĂ« qĂ« tĂ« fitonte tiparet tĂ« njĂ« radioje kombĂ«tare. MirĂ«po kjo ndihnesĂ« e madhe e tij si edhe e bashĂ«kĂ«punĂ«torve tĂ« parĂ« tĂ« Radio TiranĂ«s, u mohua krejtĂ«sisht pas ardhjes sĂ« regjimit komunist nĂ« fuqi.U arrit deri nĂ« atĂ« pikĂ« sa u mohua edhe data e krijimit tĂ« Radio TiranĂ«s , 28 nĂ«ntor 1938., kur mbreti Zog mbajti fjalimin e tij pĂ«rurues mĂ« kĂ«tĂ« rast.Si datĂ« e krijimit tĂ« Radio TiranĂ«s u mor 28 nĂ«ntori ivitit 1944, kur diktatori Enver Hoxha foli nĂ« mikrofonĂ«t e kĂ«saj radioje nĂ« manifestimin e madh tĂ« mbajtur me rastin e clirimi tĂ« ShqipĂ«risĂ« nĂ« bulevardin “DĂ«shmorĂ«t e Kombit’.’KatĂ«r vjet veprimtari tĂ« Radio TiranĂ«s, sic do ta shohim nĂ« pjesĂ«t e ardhshme tĂ« kĂ«tij ciklii u mohuan. Kjo,padrejtĂ«si vulgare u vu nĂ« vend mĂ« 28 nĂ«ntor tĂ« vitit 1993.Asokohe,sic shkrova mĂ« sipĂ«r, sapo kisha nisur tĂ« tĂ« shkruaja “HistorinĂ« e RTVSH-sĂ«,(1938-1990)”.NĂ« nĂ« njĂ« bisĂ«dĂ« me drejtorin e atĂ«hershĂ«m tĂ« kĂ«tij institucioni,SkĂ«nder Bucpapaj, ramĂ« nĂ« ujdi qĂ« tĂ« organizonim njĂ« mbledhje solemne me rastin e kĂ«saj ngjarjeje tĂ« madhe nĂ« historinĂ« e kulturĂ«s sonĂ«.Ashtu u bĂ«. QĂ« atĂ«herĂ« 28 nĂ«ntori i vitit 1938 hyri me tĂ« drejtĂ« nĂ« histori si data e krijimit tĂ« Radio TiranĂ«s.. Dhe do tĂ« mbetet e tillĂ« pĂ«rjetĂ«sisht., pavarĂ«sisht se mĂ« 2003 drejtuesit e RTVSH-sĂ« sĂ« periudhĂ«s socialiste nuk kremtuan 65-vjetorin e krijimit tĂ« Radio TiranĂ« qĂ« ishte bĂ«rĂ« traditĂ« pas vendosjes sĂ« demokracisĂ«, sic nuk kremtuan mĂ« pas as 45-vjetorin e krijimit tĂ«
  • 8. TVSH-sĂ«.Madje, sic do tĂ« shkruaj nĂ« pjesĂ«n e fundit, lanĂ« nĂ« heshtje tĂ« plotĂ« edhe botimin e librit “Historia e RTVSH-sĂ«â€, qĂ« u botua vitet e fundit.qĂ« duhej tĂ« shĂ«nonte pĂ«r kĂ«tĂ« institucion njĂ« ngjarje tĂ« madhe. Radio Tirana gjatw pushtimit fashist NdĂ«rsa trupat fashiste ato ditĂ« tĂ« para tĂ« prillit tĂ« vitit 1939 po pĂ«rgatisnin me shpejtĂ«si pushtimin e ShqipĂ«risĂ«,thirrjet mĂ« tĂ« fuqishme qĂ« populli tĂ« ngrihej e tĂ« luftonte kundĂ«r pushtuesit u dĂ«gjuan nga mikrofonĂ«t e Radio TiranĂ«s.PĂ«r kĂ«tĂ« dĂ«shmon njĂ« artikull botuar nĂ« gazetĂ«n “Bashkimi i Kombit”,, mĂ« 9 prill 1944, me titull ”Kujtime Radio Tirana,dhe 7 prilli 1939” ku, ndĂ«r tĂ« tjera, thuhet: “Radio Tirana nĂ« ditĂ«t fatale u kallzua mĂ« i vlefshĂ«mi nga c’mund tĂ« besohet, madje shumĂ« mĂ« i vlefshĂ«m nga shtatmadhoria e gjeneral Aranitit qĂ« kujtoi se me shembjen e urĂ«s sĂ« Shijakut e kreu detyrĂ«n, pra, RadioTirana e pagoi plotĂ«sisht detyrĂ«n e vet.NĂ« Berlin,LondĂ«r, edhe aty nĂ« RomĂ« vetĂ« zĂ«ri i I shqiptarĂ«ve,shpĂ«rndarĂ« nga mikrofonii saj la jehonĂ« tĂ« thellĂ«.NĂ« shumĂ« vende tĂ« qytetĂ«ruara lajmet e pĂ«rhapura nga Radio Tirana, shkaktuan botime tĂ« posacme nĂ« fletoret mĂ« nĂ« zĂ« tĂ« pĂ«rditshme. ShqipqĂ«ria nĂ« ato caste kritike mundi ta thotĂ« fjalĂ«m e saj”. Jehona e Radio TiranĂ«s,-nĂ« atĂ« tĂ« premte tĂ« zezĂ«,-vazhdon artikulli,-ka qenĂ« mĂ« e madhe dhe mĂ« efortĂ« nĂ« kryqytetet balkanike dhe sidomos nĂ« Bukuresht, Stamboll, Sofie, ku jetojĂ« nĂ« me shumicĂ« shqiptarĂ« mĂ«rgimtarĂ«, tĂ« djegur e tĂ« zhuritur pĂ«r mĂ«mĂ«dhenĂ«â€. KĂ«to thirje u bĂ«nĂ« sĂ« pari nga drejtori i Radio TiranĂ«s, Gjergj Bubani,drejtori i ATSH-sĂ«, Mihal Sherko, komentatori sportive, Anton Mazreku,madje edhe nga kryeministri, Mehdi FrashĂ«ri. Por rezistenca qe e kotĂ«. ShqipĂ«ria ra nĂ«n sunsundimin fashist.Po ashtu kultura arti,propaganda,.Nuk pĂ«rjashtohej as Radio Tirana, qĂ« menjĂ«herĂ« u vu nĂ«n kotrollin e pushtuesit.. PĂ«r t’i treguar botĂ«s se ata nuk janĂ« pushtues, fashistĂ«t qĂ« mĂ« 14 prill tĂ« vitit 1939 , sic njofton edhe gazeta “Shtypi”,nisĂ«n tĂ« transmetonin programe nĂ« tĂ« gjitha gjuhĂ«t ballkanike:serbo-kroatisht,greqisht,bullgarish,rumanisht,turqisht si dhe frengjisht dhe anglisht, ku pushtimin e cilĂ«sonin clirim tĂ« ShqipĂ«risĂ«. “Vendi ynĂ« ka fituar kĂ«shtu rekordin nĂ« gjuhĂ« tĂ« huaja midis radiostaconeve tĂ« Ballkanit ,-vazhdonte “Shtypi” nĂ« po atĂ« datĂ«.-Shqiptari nĂ« mĂ«rgim ka mundĂ«si tĂ« vihet nĂ« korrent tĂ« ngjarjeve tĂ« pĂ«rditshme me tĂ« gjitha hollĂ«sirat dhe komentet e duhura.” Sigurisht qĂ« ato dy dhoma nĂ« BashkinĂ« e TiransĂ« ishin shumĂ« pak pĂ«r synimet e pushtuesve,tĂ« cilĂ«t pas disa muajsh e tranferuan Radion nĂ« njĂ« godinĂ« tĂ« re nĂ« rrugĂ«n “Kont Urani”, ku ajo mbeti si e tillĂ« deri mĂ« 5 dhjetor tĂ« vitit 1965.Godina e re e Radio TiranĂ«s nisi tĂ« pajisej nga specialistĂ«t italianĂ« me aparaturat mĂ« moderne tĂ« kohĂ«s. Sic njoftonte gazeta “Fashizmi”,e datĂ«s 29 dhjetor 1939 nĂ« njĂ« artikull me titull “RadioTirana vepĂ«r fashiste”,pĂ«rfaqsuesi iqeverisĂ« shqiptare, Xhafer Ypi dhe Valauri, kryetari i EIAR-I, (Ente Italiana Audio Radio),nĂ«nshkruan njĂ« marrĂ«veshje pĂ«r instalimin e njĂ« stacioni tĂ« fuqishĂ«m me fuqi prej 50 kĂ« qĂ« do tĂ« transmetonte me valĂ« tĂ« mesme. “ShqipĂ«ria do tĂ« ketĂ« njĂ« nga stacionet mĂ« tĂ« fuqishme tĂ« Ballkanit”,-njoftonte kjo gazetĂ«,duke i bĂ«rĂ« jehonĂ« marrĂ«veshjes sĂ« mĂ«sipĂ«rme.Sipas kĂ«saj gazete,do tĂ« fuqizoheshin tĂ« gjitha shĂ«rbimet e radifuzionit nĂ« Shqipqri, tĂ« cilat me ngritjen e stacionit tĂ« ri, do tĂ« shpĂ«rndaheshin nga njĂ« ndĂ«r stacionet mĂ« tĂ« fuqishme dhĂ« mĂ« moderne tĂ« Ballkanit”.
  • 9. NĂ« tĂ« njetĂ«n kohĂ«, u modernizuan edhe mĂ« shumĂ« dy studiot qĂ« ndodheshin nĂ« katin e tretĂ« tĂ« godinĂ«s sĂ« re tĂ« Radios, nisi tĂ« botohej revista e pĂ«rdyjavshme “Radioprogrami”, qĂ« mĂ« pas u quajt “Radiorevista Tirana” e “Vatra Shqiptare”.NĂ« kĂ«to revista botoheshin programet e Radio TiranĂ«s,si dhe rubrika kulturoro-artistike e letrare.Sigurisht qĂ« botoheĂ«shin edhe materiale propagandistike fashiste.Kjo ishte e pamĂ«njanueshme.MegjithatĂ«, revista u bĂ« pasqurĂ« e mendimit intelektual shqiptar dhe botĂ«ror.Kjo revistĂ« u botua deri nĂ« shtator tĂ« vitit 1944. PĂ«r tĂ« kuptuar se c’propagandĂ« bĂ«nin fashistĂ«t edhe pĂ«r Radio TiranĂ«n, mjafton tĂ« pĂ«rmendim njĂ« artikull tĂ« botuar nĂ« numrin e parĂ« tĂ« revistĂ«s “Radioprogrami”,(11prill 1940), me titull”Nje vit jete nĂ« Radio Tirana”, ku shkruhej:”Brenda njĂ« vendi pak metĂ«r katror- njĂ« platformĂ« e zezĂ« ngjitur pas muri.NĂ« njĂ« cep- njĂ« tryezĂ« e vogĂ«l,njĂ« copĂ« hekuri e bardhĂ«,mikrofoni,pjesĂ« kanconetash
. letra tĂ« daktilografuara.NjĂ« djaloshflokĂ« verdhĂ«, i mbytur nĂ« djersĂ« shprehet me shumĂ« gjeste e pak fjalë .Mbi njĂ« karige- disa dhjetĂ«ra disqe tĂ« prishur nga pĂ«rdorimi.NjĂ« i nxehtĂ« qĂ« tĂ« zĂ« frymĂ«n.JashtĂ« 37 shkallĂ« , nĂ« hije.Brenda 40 shkallĂ«..Ishte qendra e Radio TiranĂ«s kĂ«tu e njĂ« njĂ« vit mĂ« parĂ«.Sot nĂ« rrugĂ«n “Kont Urani”, njĂ« pallat ivogĂ«l dhe I kĂ«ndshĂ«m Ă«shtĂ« qendra e shĂ«rbimeve tĂ« Radios me gjithĂ« aktivitetet e saj harmonike e kumbuese qĂ« fillojnĂ« nĂ« mĂ«ngjes e vazhdojnĂ« deri nĂ« mbĂ«mje vonĂ«â€. PĂ«r aftĂ«simin profesional tĂ« personelit krijues tĂ« Radios u ngritĂ«n kurse.NjĂ« ndĂ«r ta ishte kursi pĂ«r pĂ«rgatitjen e folĂ«sve, drejtur nga; folĂ«sja Kaliopi Plasari,shkolla e pĂ«rgatitjes sĂ« kĂ«ngĂ«arĂ«ve drejtohej nga Tefta Tashko e pianisti Tonin Guraziu sĂ« bashku muzikantin italian, Mario Etore.Funksiononte edhe kursi i kitarĂ«s e mĂ« pas shkolla e instrumenistĂ«vĂ« , ku nisĂ«n hapat e parĂ« Nikolla Zoraqi,Ymer SkĂ«nderi, Genc Bogdo qĂ« u bĂ«nĂ« mĂ« pas muzikantĂ« e kompozitorĂ« tĂ« njohur. PĂ«r ngritjen teknike ndihmoi inxhinieri i njohur italian, Antonio Galeaci, i cili sĂ« bashku me pianistin Mario Etore qĂ«ndroi nĂ« ShqipĂ«ri,deri mĂ« 1948, duke dhĂ«nĂ« ndihmesĂ« tĂ« ndieshme nĂ« ecurinĂ« Radio TiranĂ«s. NdĂ«r emisionet mĂ« tĂ« njohura pĂ«rmendim programet e orkestrĂ«s moderne tĂ« drejtuar,,vec Mario Etores, edhe nga dirigjenti tjetĂ«r italian,Sardeli, “Radio Posta”,emision me muzikĂ« tĂ« kĂ«rkuar nga dĂ«gjuesit,”Ora gazmore”. Kishte edhe emisione tĂ« tjerta interesante si :”Ora e fĂ«mjĂ«vĂ« “, “Ora letrare”, ku lexoheshin dhe diskutoheshin vepra tĂ« njohura tĂ« letĂ«sissĂ« shqipe dhe botĂ«erore.Emisione me interes ishin dhe ato me karakter kulturor,shkencor,emisione pĂ«rkujtimore pĂ«r figura tĂ« mĂ«dha shqiptaredhe tĂ« huaja, ku bashkĂ«punonin personalitete tĂ« kulturĂ«s dhe artit shqiptar. Pa dyshim,ndĂ«r emisionet mĂ« tĂ« dĂ«gjuara tĂ« Radio TiranĂ«s ishte dhe “Ora e mjekut”, i cili kishe nisur qĂ« nĂ« javĂ«t e para tĂ« krijimit tĂ« Radio TiranĂ«s nga dr.Hamdi Sulcebeu, emisioni mĂ« jetĂ«gjatĂ« i Radio TiranĂ«s qĂ« ai e vazhdoi deri nĂ« ditĂ«t e fundit tĂ« jetĂ«s sĂ« tij, po tĂ« marrim parasysh se vazhdoi pĂ«r mĂ« shumĂ« se 50 vjet.Me shumĂ« interes ndiqej gjithshtu edhe “Kronika sportive”, pĂ«rgatitur nga Anton Mazreku. Ndonwse nĂ« kushtet e rĂ«nda tĂ« pushtimit fashist,kur nĂ« pogramet e Radio TiransĂ« zunĂ« vend edhe programe nĂ« italisht, si lajme, komente, mĂ«simi i gjuhĂ«s italiane , sidomos programe tĂ« muzikĂ«s sĂ« lehtĂ«, prapĂ«seprapĂ« Radio Tirana u pĂ«rpoq tĂ« ruante tipare kombĂ«tare.Kjo, u pa, vec atyre qĂ« pĂ«rmendĂ«m mĂ« sipĂ«r, edhe te emisonet muzikore qĂ« pĂ«rbĂ«nin pjesĂ«n dĂ«rmuese tĂ« programeve tĂ« Radios.
  • 10. KĂ«tĂ« e verteton edhe njĂ« relacion mbi veprimtarinĂ« e Radio TiranĂ«s gjatĂ« 6-mujorit tĂ« parĂ« tĂ« vitit 1943, (Arkivi i Shtetit,dosja 12, faqe 198), ku theksohet se po punohej pĂ«r mbledhjen e apuntave melodike “qĂ« do tĂ« krijojnĂ« kĂ«ngĂ«n shqiptare, duke e rikthyer nĂ« njĂ« formĂ« tĂ« re , por qĂ« do tĂ« rrjedhĂ« vetvetiu e do tĂ« pĂ«rmbledhĂ« tĂ«rĂ« folklorin melodik tĂ« vendit.PĂ«r tĂ« filluar kĂ«to veprime u bĂ« njĂ« pĂ«rmbledhje dhe njĂ« rishikimi motiveve tĂ« para shqiptare nĂ« volumin “Jeta shqiptare”, volum i cili po pĂ«rhapet nĂ« tĂ« gjithĂ« ShqipwrinĂ«â€. NĂ« kultivimin e muzikĂ«s popullore shqiptare nĂ« Radio Tirana luajti rol, krijimi grupit toskĂ« dhe grupit karkteristik shkodran me kĂ«ngatarin e njohur, Kel Sata,grupi iburrave drejtuar nga Mihal Ciko, kĂ«ngĂ«tar i njohur dhe drejtues i sektorit tĂ« muzikĂ«s nĂ« Radio, grup qĂ« qĂ« u bĂ« shumĂ« popullor. Gjithashtu duhet pĂ«rmendur nisma qĂ« mori kĂ«ngĂ«tarja e njohur Tefta Tashko , punonjĂ«se e Radios, e cila mĂ« 1942 shkoi nĂ« Itali, ku regjistroi kĂ«ngĂ« popullore shqiptare tĂ« cilat edhe sot kanĂ« vlera tĂ« jashtĂ«zakonshme. NdĂ«r kĂ«ngĂ«arĂ«te tjerĂ« tĂ« njohur tĂ« Radios pĂ«rmendim sopranon Marie Paluca, (Kraja),tenorĂ«t ,Kristaq Antoniun,Kostaq Koco,Bardhyle Nase, Merita Sokoli,Behije Cela, (Levonja). Viktori Xhacka, qĂ« kĂ«nduan me pasion kĂ«ngĂ« popullore shqiptare. Vend tĂ« rĂ«ndĂ«sishĂ«mnĂ« programet e Radio TiranĂ«s zinte dhe muzika klasike, e cila i pĂ«rcillej dĂ«gjuesit me disqe qĂ« erdhĂ«n posacĂ«risht nga Italia..Vec kĂ«saj nĂ« Radio jepĂ«shin edhe koncerte me muzikĂ« dhome, koncerte tĂ« orkestrave tĂ« vogla, komplekse karakteristike e komplekse me fizarmonikĂ«. DĂ«gjuesi ynĂ« pati mundĂ«si nĂ« ato vit tĂ« dĂ«gjonte pjesĂ« tĂ« njohura sinfonike nĂ« interpretimin e OrkestrĂ«s sĂ« Forcave tĂ« Asrmatosura, qĂ« transmetoheshin kryesisht nga Radio Tirana.. NĂ« njĂ« artikull tĂ« botuar mĂ« 14 korrik tĂ« vitit 1943 nĂ« gazetĂ«n “Tomori”, vihet nĂ« dukje se Radio Tirana kishte transmetuar “
rreth njĂ«zetĂ« koncerte tĂ« mĂ«dhĂ«nj sinfonikĂ« nga mĂ« tĂ« mirĂ«t,duke pĂ«rmbledhur copa muzike klasike,nga mĂ« tĂ« mirat,copa autorĂ«sh klasikĂ« tĂ« kohĂ«s sĂ« kaluar,dhe nga ato mĂ« tĂ« mĂ«dhatĂ« dhe mĂ« tĂ« shquarat tĂ« kohĂ«s sonë ndĂ«r tĂ« cilat pesĂ« sinfonitĂ« mĂ« tĂ« njohura tĂ« Beethovenit.” NĂ« kĂ«tĂ« mĂ«nyrĂ« gama e veprimtarisĂ« sĂ« Radio TiranĂ«s u rrit shumĂ«.PĂ«r kĂ«tĂ« qĂ«llim u krijuan sektorĂ« tĂ« tillĂ« si i radiopeĂ«rhapjes, ku pĂ«rfshihej dhe informacioni,sektori i gjuhĂ«ve tĂ« huaja,i programacionit,i grupit dramatik, pĂ«r tĂ« cilin do tĂ« flasim nĂ« pjesĂ«n e katĂ«rt tĂ« kĂ«tij cikli,sektori teknik , sektori i muzikĂ«s,i rubrikave tĂ« ndryshme, ku aktivizoheshin reth 50 vetĂ«, shifĂ«r e madhe pĂ«r ato vite. MĂ« 16 prill 1943 nĂ« gazetĂ«n “Roja KombĂ«tare”,jepej njoftimi se nĂ« Kashar do tĂ« vendosej njĂ« stacion i fuqishĂ«m prej 50 kĂ« , nga 3 kĂ« me tĂ« cilin punonte Radio Tirana, por ky projekt , i cili do tĂ« re, sic dihet, ajo kapitulloi nĂ« verĂ« tĂ« vitit 1943. SidoqoftĂ«, edhe me atĂ« kapacitet tĂ« vogĂ«l,Radio Tirana, sic e pamĂ«, po bĂ«nte pĂ«rpara.Ndaj tĂ« vjen tĂ« vesh buzĂ«n nĂ« gaz, kur nĂ« njĂ« dosje tĂ« ruajtur nĂ« Arkivin e RTVSH-sĂ« pĂ«r historinĂ« e Radios nĂ« vite e para shkruhet: “Radio Tirana, e cila u vu nĂ« funksionim nĂ« nĂ«ntor tĂ« vitit 1938. Ashtu si i gjithĂ« shtypi borgjez dhe reaksionar i asaj kohe, ishte nĂ« duart e klikĂ«s feudoborgjeze tĂ« Zogut dhe u shĂ«rbente interesave klasore
NĂ« kushtet e njĂ« radioje tĂ« kufizuar primitive dhe injorancĂ«s sĂ« regjimit Radio Tirana u shfrytĂ«zua si mjet pĂ«r tĂ« helmuar ndĂ«rgjegjen e popullit dhe pĂ«r tĂ« vĂ«nĂ« nĂ« gjumĂ« ndĂ«rgjegjen e tij
ShĂ«rbimi i vĂ«rtetĂ« i Radios fillon vetĂ«m pas Clirimit tĂ« vendit nga okupatorĂ«t nazi-fashistĂ«, pĂ«rmbysjss sĂ« klasĂ«s feudo-borgjeze dhe vendosjes sĂ« pushtetit popullor..”
  • 11. Pushtuesit ndwrrohen Pas kapitullimit tĂ« fashistĂ«vĂ« italinĂ«, nĂ« shtator tĂ« vitit 1943, vendin e tyre e zunĂ« pushtuesit gjermanĂ«, tĂ« cilĂ«t propoganduan se do tĂ« ishin kalimtarĂ« nĂ« ShqipĂ«ri, e cila nuk bĂ«nte pjesĂ« nĂ« planet e tyre strategjike.Por, sic dihet, nuk ndodhi kĂ«shtu.Cdo gjĂ« u vu nĂ«nĂ« kotrollin e tyre tĂ« rreptĂ«.Doemos edhe RadioTirana. KĂ«te e dĂ«shmon midis tĂ« tjerash edhe ky fakt: Pa kaluar njĂ« muaj nga ardhja tyre, me anĂ« tĂ« agjentve qĂ« u sherbenin, u vunĂ« nĂ« dijeni tĂ« njĂ« celule antifashiste qĂ« vepronte nĂ« Radio Tirana, ku bĂ«nin pjesĂ« punonjĂ«s tĂ« saj, midis tĂ« cilĂ«ve Muharrem Pirdeni,Todo Bojdani,Tasi Kanxheri,Nazim Batalli,Spiro Qirko,Hysen Pelingu,Kaliopi Prifti etj. Dhe ja, befas, nĂ« RadioTirana ia behu njĂ« grup ushtarĂ«sh gjermanĂ«, komanduar nga njĂ« oficer,i cili mbajti nĂ«n kontroll ata nĂ«punĂ«s qĂ« u gjetĂ«n aty nĂ« ato caste, midis tĂ« cilĂ«vĂ« ishte edhe drejtori, Gjergj Bubani.Pastaj ai dha urdhĂ«r qĂ« tĂ« paraqiteshin menjeherĂ« aty edhe nĂ«punĂ«s tĂ« tjerĂ«.Dhe kur ata erdhen, i hipĂ«n tĂ« tĂ«rĂ« mr forcĂ« nĂ« njĂ« kamion dhei shpunĂ« nĂ« njĂ« rrethinĂ« tĂ« TiranĂ«s, ku u kĂ«rkun se, nĂ« rast se nuk do tĂ« tregonin se cilĂ«t ishin antifashistĂ«t nĂ« Radio, do t’i pushaktonin. Nuk dua tĂ« zgjatem se pĂ«r kĂ«tĂ« ngjarjĂ«e kam shkruar nĂ« faqet e shtypit, po, sipas Behije CelĂ«s,(Levonja), qĂ« u ndodh nĂ« kĂ«tĂ« grup, vetĂ«m gjakftohtesia e Gjergj Bubanit si dhe shpjegimi qĂ« u dha gjermanĂ«ve njĂ« i njohur i tij qĂ« ishte njeri i besuar i pushtuesve se nĂ« Radio nuk kishte antifashistĂ«, solli si pasojĂ« qĂ« tĂ«rĂ« punonjĂ«sit tĂ« liroheshin. Pushtuesit e rinj, vertĂ«t nuk ndĂ«rhynĂ« hapur nĂ« punĂ«t e Radio TiranĂ«s,por kĂ«rkuan qĂ« nĂ« programĂ«et e saj tĂ« pĂ«rfshiheshin dhe emisione radiofonike pĂ«r tĂ« propaganduar qĂ«llimet e tyre.KĂ«shtu, qĂ« nĂ« muajin tetor dy herĂ« nĂ« ditĂ« nisĂ«n tĂ« transmetoheshin lajme nĂ« gjermanisht dhe qĂ« nga janari i vitit 1944 emisioni “Per gjermanĂ«t”, i cili mĂ«pas u quajt “Ora gjermane”. SidoqoftĂ«, vazhduan tĂ« transmetoheshin rregullisht rubrikat e mĂ«parshme pĂ«r tĂ« cilat kemi folur mĂ« parĂ«.Madje u krijuan edhe rubrika tĂ« reja si”Dy fjaklĂ« me dĂ«gjuesit”,”E dini mirĂ«filli”, vazhduan tĂ« transmetoheshin programĂ«e me kĂ«ngĂ« popullore shkodrane labe, kĂ«ngĂ« tĂ« kĂ«nduara nga kori i burrave, drejtuar nga Mihal Ciko, si dhe pjesĂ« operistike e sinfonike. NĂ« veprimtarinĂ« muzikore pĂ«rfshihej gjithashtu edhe njĂ« orkestĂ«r sinfonike ushtarake gjermane.Sipas kujtimeve gojore tĂ« Mihal Cikos, gjermanĂ«t kĂ«rkuan qĂ« nĂ« kĂ«tĂ« orkestĂ«r tĂ« bĂ«nin pjesĂ« edhe orkestrantĂ« shqiptarĂ«,por me porosi tĂ« KĂ«shillit Antifashist tĂ« TiranĂ«s, ata u tĂ«hoqĂ«n.Po kĂ«shu ndodhi edhe me komentatorin sportive, Anton Mazreku, qĂ« u kĂ«rkua nga ushtarakĂ«t gjermanĂ« tĂ« komentonte nĂ« RadioTirana ndeshjen SK Tirana me skuadrĂ«n e tyre ushatrake “Vermaht Aushvald’, e cila u zhvillua nĂ« qershor tĂ« vitit 1944 nĂ« fushĂ«n e Shallvares. PĂ«rsĂ«ri me porosi tĂ« KĂ«shillit Antifashist Mazreku gjeti mĂ«nyra qĂ« t’i shmangej kĂ«saj ftese. NjĂ« nga risitĂ« e suksesshme tĂ« Radio TiranĂ«s gjatĂ« kĂ«saj periudhe qe veprimtaria e grupit filodramatik qĂ« pĂ«gatititi dhe shfaqi pjesĂ« tĂ« njohura teatrore .NĂ« kĂ«tĂ« grup nisĂ«n tĂ« shquheshin Behije Cela,(Levonja),Liza vorfi,Mihal Popi,Xhevat Serezi,qĂ« u bĂ«nĂ« mĂ« pas aktorĂ« tĂ« njohur, si dhe piktorĂ«t e skenĂ«s, Qamil Grezda e Hasan Reci, edhe ata, mĂ« pas, skenografĂ« tĂ« shquar.
  • 12. Ja cfarĂ« shkruhet nĂ« gazetĂ«n “Bashkimi i Kombit” tĂ« datĂ«s 12 qershor 1944 pas disa shfaqjeve tĂ« kĂ«tij grupi nĂ« Teatrin “Kosova”, sot Teatri KombĂ«tar:”Grupi filodramatik i mikrofonit tĂ« Radio TiranĂ«s, pa pretenduar pĂ«r reklamĂ« bombastike, na u paraqit sic i ka hije artit tĂ« vĂ«rtetĂ«, I thjeshtĂ« e serioz.Por pikĂ«rsisht kjo thjeshtĂ«si i bĂ«ri dhe mĂ« shumĂ« nder dhe qe pĂ«r ne sencasion.NjĂ« dramĂ« e dy komedi.Tri pjesĂ« tĂ« interpretuara nga katĂ«r femra e tre meshkuj”. Dhe kĂ«tu ishte fjala pĂ«r Evanthi Cikon,Bardhyle Nasen,Meri Hariton
Kostaq Nasen,Mihal StefĂ«n etj., sidomas nĂ« komedinĂ« “Dokori pa dashka”, me regji tĂ« Mihal Cikos. GjatĂ« vitit 1944 veprimtaria e Radio TiranĂ«s u paqyrua nĂ« revistĂ«n “Vatra shqiptare”,e cila ishte vijimi i revistĂ«s “Radio Tirana”,dhe “Radioprogrami”.Kjo revistĂ« vazhdoi traditĂ«n e mĂ«parshme duke botuar programin dyjavor tĂ« Radio TiranĂ«s.Ajo u bĂ«, gjithshtu, tribunĂ« tĂ«rheqĂ«se e jetĂ«s artistike e kulturore nĂ« ShqipĂ«ri. Radio Tirana gjatw ditwve tw luftws pwr clirimin e kryeqytetit Radio Tirana i vazhdoi rregullisht programet e saj deri mĂ« 27 tetor tĂ« vitit 1944, kur forcat e UshtrsĂ« Nac.Cl.nisĂ«n betejĂ«n pĂ«r clirimin e kryeqytetit. Deri mĂ« 17 nĂ«ntor tĂ« atij viti godina e Radio TiranĂ«s u vu nĂ«n kotrollin e rreptĂ« tĂ« njĂ« njĂ«siti tĂ« ushtrisĂ« gjermane.Ajo ruante pa ndĂ«rprerje pĂ«r cdo mĂ«symje tĂ« mundshme tĂ« forcave partizane. Sipas kujtimeve tĂ« Islam Prosekut, njĂ« nga punonjĂ«sit mĂ« tĂ« vjetĂ«r tĂ« fonotekĂ«s sĂ« Radio TiranĂ«s, u mĂ«sua se gjermanĂ«t, nĂ« ikje e sipĂ«r, kishin vendosur tĂ« hidhnin nĂ« nĂ« erĂ« godinĂ«nĂ« e saj.AtĂ«herĂ« u morĂ«n masa qĂ« fondi muzikor, nĂ« mĂ« shumĂ« se 2500 disqe, qĂ« ishte njĂ« pasuri e vertetĂ«, tĂ« ruhej me cdo mjet.PĂ«r kĂ«tĂ« qĂ«llim,ai u pĂ«rcoll fshehurazi nĂ«pĂ«r shtĂ«pitĂ« e qytetarĂ«ve tiranas rreth godinĂ«s sĂ« Radios. Gjithashtu inxhinieri italian,Galeaci,cmontoi ato pjesĂ« tĂ« munshme tĂ« aparaturave, tĂ« cilat u transportuan nĂ« shtĂ«pinĂ« e familjes Zoraqi, gjithashtu pranĂ« Radios. PĂ«r tĂ« mĂ«njanuar cdo synim tĂ« pushtuesvĂ«e qĂ« tĂ« hidhnin nĂ« erĂ« godinĂ«n e Radios, pĂ«rsĂ«ri sipas kujtimeve tĂ« Islam ProsĂ«kut,Mihal Ciko, qĂ« vazhdonte tĂ« ishte shef i sektorit tĂ« muzikĂ«s, duke qenĂ« se fliste gjermanisht,mori takim me komadaturĂ«n gjermane. “ NĂ« kushte shumĂ« tĂ« vĂ«shtira,kur ndientĂ« qĂ« plumbat i vĂ«rshĂ«lleninn praĂ«n,-kujton e shoqja e tij,Evanthi Zoraqi,(Ciko),-ai,duke pĂ«rshkuar bulevardin e madh tĂ« TiranĂ«s,kaloi hotel “Dajtin,godinĂ«n e sotme tĂ« KryeministrisĂ« dhe arriti nĂ« komandaturĂ«n gjermane.GjatĂ« takimit shtroi kĂ«rkesĂ«n qĂ« Radio Tirana tĂ« mos hidhejnĂ« erĂ«â€. Nuk dihet me imtĂ«si nĂ«se ishte kjo aryeja qĂ« me tĂ« vertĂ«tĂ« Radio Tirana shpĂ«toi nga rrĂ«nimi,apo dhe trysnia e sulmeve partizane qĂ« nuk u ndaheshin pushtuesve nĂ« cdo skaj tĂ« kryeqytetit..Por fakti mbetet fakt:Radio Tirana nuk pĂ«soi fatin e mĂ«nxyrshĂ«m qĂ« tĂ« shkatĂ«rrohej.Jo vetĂ«m kaq, por u bĂ« c’ështĂ« e mundur qĂ« tĂ« merrej.Ishte kjo arsyeja qĂ«, pĂ«r tĂ« shporrur pushtuesit, u ngarkua kompania II e Batalionit III tĂ« BrigadĂ«s I, me komandant Mane Sevranin. “Radioja,sic dĂ«shmon vetĂ« Mane Sevrani,ruhej nga 9 xhandarĂ« e 7 ushtarĂ« gjermanĂ«.Dy nga xhandarĂ«t shkonin pĂ«r tĂ« marrĂ« ushqim nĂ« restorantin e hotelit “Internacional”.Ata u kapĂ«n nga forcat partizane dhe pranuan qĂ« t’u bĂ«nin thirrje xhandarĂ«ve tĂ« tjerĂ« qĂ« tĂ« dorĂ«zoheshin, se nuk do tĂ« pĂ«sonin gjĂ«.Dhe kĂ«shtu ndodhi.
  • 13. NĂ« tĂ« gdhirĂ« tĂ« datĂ«s 14 nĂ«ntor, xhandarĂ«t u largun me shpejtĂ«si dhe kur dy gjermanĂ«e tĂ« tjerĂ« u nisĂ«n tĂ« merrnin ushqimin, partizanĂ«t qĂ« kishin rrethuar ndĂ«rtesĂ«n e Radio TiranĂ«s nga rruga e DurrĂ«sit dhe rruga e KavajĂ«s, nisĂ«n sulmin.U vranĂ« dy gjerman dhe tĂ« tĂ« tjerĂ«t u zunĂ« robĂ«r.NĂ« kĂ«tĂ« mĂ«nyrĂ« Radio Tirana u vu nĂ«n zotĂ«rimin e forcave partizane”. MenjĂ«herĂ«, mĂ« 17 nĂ«ntor 1944 ,qĂ« ishte edhe dita e clirimit tĂ« TiransĂ«s,komandanti i KorparmatĂ«s I, gjeneral-major Dali Ndreu, autorizoi teknikun Todo Bojdani dhe inxhiniern italian Antonio Galeaci,tĂ« merrnin nĂ« dorĂ«zim Radio TiranĂ«n dhe porositi tĂ« krijoheshin tĂ« gjitha lehtĂ«sitĂ« pĂ«r mbledhjen e veglave nĂ« vende tĂ« ndryshme”.(Sipas njĂ« dokumenti qĂ« ruhet nĂ« shtĂ«pinĂ« e Todo Bojdanit). NĂ« artikullin me titull “Nga historiku i Radio TiranĂ«s”,botuar nĂ« revistĂ«n “Radioprogrami”, m 12 prill 1951, shkruhet:”NĂ« godinĂ«n e Radio TiranĂ«s u gjetĂ«n vetĂ«m dy transmetues, tĂ« cilĂ«t okupatori i kishte minuar dhe ishte gati t’i hidhte nĂ« erĂ«.Por nuk arriti.Ishin dĂ«mtuar dhe nuk funksiononin disa pjesĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishme tĂ« radiotransmetuesit me valĂ« tĂ« shkurtra, ndĂ«rsa atij me valĂ« tĂ« mesme i ishin hequr dhe thyer njĂ« sĂ«rĂ« llampash.PĂ«r 10 ditĂ« u rregulluan dhe mĂ« 28 nĂ«ntor tĂ« vitit 1944 Radio Tirana filloi rregullisht emisionet e saj edhe pĂ«r botĂ«n e jashtme.” Transmetimet e para pas Clirimit PĂ«r fat tĂ« keq, pĂ«r kĂ«tĂ« periudhĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishme tĂ« RadioTiranĂ«s mungojnĂ« dokumente arkivore.Nuk na vjen nĂ« ndihmĂ« as shtypi, sepse gazeta e vetme e asaj periudhe-“Bashkimi”, qĂ« zĂ«nendĂ«soi gazetĂ«n “Bashkimi i Kombit”, botuar gjatĂ« periudhĂ«s sĂ« pushtimit gjerman,dolin qarkullim vetĂ«m ne fund tĂ« dhjetorit tĂ« vitit 1944.MegjithatĂ«,kjo periudhĂ« ndricohet nga kujtimet e Dhora LekĂ«s,Xhorxhia Haxhos,Liri Bozos,(Kito),Refik Bezhanit,Findia Veizit,Stafanaq Pollos,etj. Dhora Leka dhe Refik Bezhani,(1917-1996), dĂ«shmojnĂ« se tĂ« ardhur nga radhĂ«t e UshrisĂ« Nacionalclirimtare,u ngarkuan tĂ« punonin nĂ« Radio Tirana, menjĂ«herĂ« pas Clirimit tĂ« kryeqytetit. SĂ« bashku me muzikantin e njohur Mihal Ciko,inxhinierin e palodhur italian, Antonio Galeaci, teknikĂ«t Spiro Qirko,Todo Bojdani, etj, cdo ditĂ« nga 21 nĂ«ntori bĂ«nĂ« provat e para tĂ« transmetimit, tĂ« cilat dolĂ«m me sukses..MĂ« 27 nĂ«ntor gjithcka ishte gati. NĂ« njĂ« material tĂ« ruajtur nĂ« arkivin e RTVSH-sĂ«,me titull “ TĂ« dhĂ«na nga historiku i Radio TiranĂ«s”, theksohet se Radioja i hapi emisionet e saj mĂ« 28 nĂ«nntor 1944, me fjalimin qĂ« mbajti Enver Hoxha para hotel “Dajtit”,me rastin e parakalimit tĂ« forcave partizane qĂ« kishin cliruar TiranĂ«n, me tĂ« cilin idrejtohej banorĂ«ve tĂ« kryeqytetit qĂ« kishin dyndur nĂ« dy anĂ«t e bulevardit “DĂ«shmorĂ«t e Kombit:”, dhe tĂ«rĂ« popullit shqiptar. GjithnjĂ« sipas kujtimeve tĂ« sipĂ«rpĂ«mendurve,nĂ« mĂ«ngjesin e datĂ«s 28 nĂ«ntor ata, sĂ« bashku me Fatmir GjatĂ«n,autor i teksteve tĂ« shumĂ« kĂ«ngĂ«ve partizane dhe Mark Gurakuqin,letrar i ri,tĂ« tre partizanĂ«, pĂ«rgatitĂ«n reportazhin e parakalimit tĂ« forcave partizane. “Natyrisht,-kujtonte Dhora Leka,-ne flisnim para mikrofonit ashtu sic dinim, por unĂ« duke njohur nga afĂ«r kuadro tĂ« rĂ«ndĂ«sishĂ«m, qĂ« parakalonin, pĂ«rpiqesha tĂ« bĂ«ja njĂ« pĂ«rshkrim sa mĂ« realist.””Kurse unĂ«,- shtonte Refik Bezhani,-lexoja parrulla pĂ«r luftĂ«n dhe fitoren kundĂ«r pushtuesve”. Sic dĂ«shmon Llazar Morcka,i ri partizan e mĂ« pas kompozitor i njohur,me tĂ« mbaruar transmetimi i parakalimit tĂ« forcave partizane, Radio Tirana vazhdoi programet ee saj me
  • 14. njĂ« koncert me kĂ«ngĂ« shqiptare, ku aktivizuan, vec tij, edhe Koco Timko,Koco e Nesti Uci,Hysen Pelingu etj., qĂ« do tĂ« bĂ«heshin mĂ« pas figuara tĂ« njohura tĂ« artit tonĂ« muzikor. Emisonet e radios pasuan me njĂ« pasdite pĂ«rkujtimore kushtuar dĂ«shmorĂ«ve, organizuar pikĂ«risht atje ku sot ndodhet pĂ«rmendorja e SkĂ«nderbeut, nĂ« sheshin me tĂ« njejtin emĂ«r. Po si vazhdoi mĂ« pas programi i ditĂ«s sĂ« parĂ« tĂ« Radio TiranĂ«s? Mjerisht, askush nuk mund tĂ« dĂ«shmojĂ« sepse drejtori i saj i parĂ« pas clirimit,Petro Kito,teknikĂ«t e njohur Todo Bojdani, Spiro Qirko,Xahfer Zavalani e shkrimtarĂ«t Fatmir Gjata, Mark Gurakuqi, nuk janĂ« mĂ« midis nesh.Ata mund tĂ« na jepnin tĂ« dhĂ«na interesante dhe pĂ«r programet e ditĂ«vĂ« tĂ« tjera tĂ« Radio TiranĂ«s. VetĂ«m mĂ« 25 dhjetor, kur sic thamĂ« nisi tĂ« botohej gazeta “Bashkimi”, njihemi me programet e Radio TiranĂ«s.Ja programi i saj dite:19.00-lajme tĂ« jashtme;19,15-lajme tĂ« brendshme;komente e mesazhe personale;1930-flet Baba Faja Martaneshi;20.00-“Ora partizane”;20.30-lidhje me teatrin “Kosova” pĂ«r tĂ« transmetuar koncert vokal-instumental. Me valĂ« tĂ« shkurtra nga ora 20.00-21-30 lajme nĂ« frengjisht,serbokrotisht,italisht,greqisht.shqip. KĂ«shtu nisi njĂ« periudhĂ« e e re pĂ«r Radio TiranĂ«n. MegjithĂ«se bĂ« mjet i fuqishĂ«m pĂ«r tĂ« propaganduar ideologjinĂ« komuniste, ajo mbeti dhe njĂ« mjet qĂ« po futej gjithnjĂ« e mĂ« shumĂ« nĂ« cdo shtĂ«pi shqiptare Arrestimi dhe dĂ«nimi i Gjergj Bubanit Sic kemi vĂ«nĂ« nĂ« dukje,Gjergj Bubani ishte drejtori i parĂ« i Radio TiranĂ«s, njeri shumw i kulturuar.Ai kishte mbaruar studimet e larta nĂ« AthinĂ« pĂ«r kimi, por braktisi laboratorĂ«t nĂ« kĂ«tĂ« fushĂ«, dhe u vendos nĂ« Bukuresht me ftesĂ«n e Viktor Eftimiut, shkrimtarit shqiptaro- rumun, pĂ«r t’iu kushtuar publicistikĂ«s.Ishte zotĂ«rues i katĂ«r gjuhĂ«ve tĂ« huaja, (rumanisht,greqisht, frengjisht dhe italisht), dhe, mbi tĂ« gjitha, publicist i njohur, themelues gazetĂ«s me titullin kuptimplotĂ« “ShqipĂ«ria e Re” dhe autor i shumĂ« shkrimeve pĂ«r cĂ«shtjen kombĂ«tare qĂ« edhe sot meritojnĂ« vemendje.Me kĂ«tĂ« pĂ«rvojĂ« ai ishte kthyer nĂ« atdhe, duke luajtur rol tĂ« rĂ«ndĂ«sishĂ«m nĂ« ecurinĂ« dhe ngritjen cilĂ«sore tĂ« emisioneve tĂ« Radio TiranĂ«s. Pa pritur, ai, qĂ« ishte pezulluar nga puna qĂ« me vjeshtĂ« tĂ« vitit 1943 pas zĂ«vendĂ«simit tĂ« pushtuesve italianĂ« me pushtuesit gjermanĂ«, u arrestua me akuzĂ«n e tradhtarit tĂ« atdheut dhe kolaboracionistit me pushtuesit, e bashkĂ« me tĂ« 59 intelektualĂ« nga mĂ« tĂ« shquarit e kohĂ«s. Dhe me kĂ«tĂ« akuzĂ« u paraqit nĂ« Gjyqin Special tĂ« zhvilluar nĂ« mars-prill tĂ« vitit 1945 nĂ« kino-teatrin “Kosova” nĂ« TiranĂ«. MirĂ«po gjatĂ« procesit gjyqĂ«sor u vĂ«rtetua e kundĂ«rta.PĂ«r kĂ«tĂ« mjafton tĂ« pĂ«rmendim dĂ«shminĂ« e Kaliopi Priftit ish-teknike e Radio TiranĂ«s, e mĂ« pas redaktore e cila, midis tĂ« tjerash, dĂ«shmon kĂ«shtu nĂ« seancĂ«n gjyqĂ«sore tĂ« datĂ«s 12 prill1945: “UnĂ« di pĂ«r Bubanin brenda mureve tĂ« Radios.MĂ« 1941 e kam njohur kĂ«tĂ« dhe ky e dinte se aty nĂ« Radio kishte njerĂ«z tĂ« LĂ«vizjes, pothuajse tĂ« gjithĂ«, dhe nuk ka marrĂ« asnjĂ« masĂ«.Kjo ka qenĂ« nĂ« kohĂ«n e fashizmit.Ky ka justifikuar mungesĂ«n e nĂ«punĂ«sve kur nuk ishin nĂ« zyrĂ« dhe u jepte rrogat.Kur erdhĂ«n gjermanĂ«t, tha se duhet tĂ« ruhemi se ata e konsiderojnĂ« Radion si cerdhe komuniste.” KĂ«tĂ« dĂ«shmi e pĂ«rforcon edhe dĂ«shitari Naum Naumi, i cili, gjithasht, pohon: “Gjergj Bubanin e njoh si simpatizant tĂ« lĂ«vizjes qyshmĂ« 1943, kur kam dalĂ« nga burgu pas kapitullimit tĂ« ItalisĂ« fashiste.Di se Gjergj Bubani ka kĂ«shilluar me kĂ«tĂ« rast shumĂ« oficerĂ«
  • 15. italianĂ« tĂ« shkonin nĂ« mal, si pĂ«r shembull kapitenin Rampi”.( Ky ishte dirigjent i orkestrĂ«s sinfonike tĂ« Radio TiranĂ«s,shĂ«nim imi S.K.,nga gazeta “Bashkimi,13 prill 1945). CuditĂ«risht trupi gjykues i pĂ«rbĂ«rĂ« nga Koci Xoxe,kryetar,dhe Halim Budo,Gaqo Floqi,Hysni Kapo,Beqir Balluku,Medar Shtylla,Faik Shehu,Gjon Banushi, Bilbil Klosi, anĂ«tarĂ« e prokuror Bedri Spahiu, e dĂ«noi Gjergj Bubanin me 15 vjet heqje lirie qĂ« u kthye nĂ« 6 vjet.Me mbarimin e dĂ«nimit Gjergj Bubani,i sĂ«murĂ«,vdiq mĂ« moshĂ«n 56-vjecare, si pasojĂ« e kushteve tĂ« vĂ«shira bĂ« burg. Jo vetĂ«m kaq,por pĂ«r rreth 50 vjet ndihmesa e tij e madhe si dhe e tĂ«rĂ« kolektivit tĂ« Radio Tiranes nga viti 1938-1944 mbeti nĂ« harresĂ« tĂ« plotĂ«. Viktima tw tjera tw diktaturws nw Radio Tirana Nw Konferencwn eTiranws, tw mbajtur nw prill tw vitit 1956, Vehip Demi,shefi i programacionit dhe anwtar i byrosw sw partisw nw Radio Tirana,nw emwr tw organizatws sw partisw sw kwtij institucioni,mbajti njw diskutim,ku ndwr tw tjera tha:”Ne duhet tw pranojmw haptasi se te ne ka drotje,frikw pwr tw shprehur mendimet e tyre,pwr tw kritikuar lirisht
Ne duam tw pyesim ministrin e Tregtisw,shokun Kico Ngjela dhe ministrin e Financave,shokun Abdyl Kwllezi, se nga dalin fondet qw duhen pwr tw mbuluar Bllokun.Nw cilin kapital tw buxhetit hyjnw ato.Ne duhet ta bisedojmw shumw cwshtjen e Bllokut.Ne nuk mund ta fshehim kwtw gjw.Ne si komunistw nuk dimw tw sqarojmw,sepse vetw nuk e shohim tw drejtw ekzistencwn e Bllokut.”(Arkivi i Shtetit,Fondi i Komitetit tw Partisw sw Tiranws,dosja A,A/i.A/2,1956). Vehip Demi,ashtu si diskutues tw tjerw qw u shprehwn mw kaq guxim nw kwtw konferencw,pas pwrfundimit tw saj, me urdhwr tw Enver Hoxhes,u burgoswn, ose internuan.Pati nga ata qw gjetwn edhe vdekjen si Vehip Demi.Kurse anwtarwt e tjerw tw byrosw,Skwnder Tupja,Findia Veizi,Koco Afezolli,Masar Bekteshi, u hoqwn nga Radio dhe drejtorit tw saj,Petro Kitos, iu dha vwrejtje e rwndw,ndonwse ai ishte nw atw periudhw ishte me shwrbim jashtw Shqipwrisw. Mw 1963,pwr tentativw arratisjeje, u arrestuan dhe u dwnuan me 25 vjet burgim dy gazetarwt e talentuar tw Radio Tiranws,Fadil Kokomani dhe Vangjel Lezho, tw cilwt u ridwnuam nw 1979 me pushkatim, vendim qw u ekzekutua mw 29 maj tw atij viti.Arsyeja ishte se ata,ndonwse e dinin se do tw dwoheshin me vdekje pas 16 vjetwsh tw kaluar nw burgjet e tmerrshme komuniste, u dwrguan njw letwr anwtarwve tw Byrosw Politike tw PPSH-sw, ku theksonin se Enver Hoxha po e izolonte Shqipwrinw nga bota. Njw vit mw pas,pwrswri pwr tentativw arratisjeje,u dwnua me 18 vjet burgim edhe gazetari tjetwr i Radio Tiranws,Abdulla Sallaku. Mw 1973, pasi u pwrjashtua nw Plenumin e 4-t famwkeq tw PPSH-sw nga KQ dhe Partia, u burgos Todi Lubonja,drejtor i pwrgjithshwm i RTVSH-sw,i cilwsuar nga vetw Enver Hoxha si armik i Partisw dhe i populllit, qw kishte kwrkuar tw shtrwmberonte orientimet e partisw, duke u orvatur ta shndwrronte RTVSH-nw nw institucion zbavitws.Po atw vit,pasi ishte dwrguar tw punonte punwtor ndwrtimi nw Ballsh,u arrestua dhe u dwnua me 15 vjet heqje lirie,regjisori i talentuar Mihal Luarasi,udhwhqws artistik i TVSH-sw.Akuza- se kishte vwnw nw skenw Festivalin e 11-tw tw Kwngws nw RTVSH,shfaqje e cilwsuar me ndikime borgjezo-revizioniste,nw kundwrshtim me shijet e masave tw popullit dhe kwrkesat e Partisw dhe
 shokut Enver Hoxha.
  • 16. Mw 1975 u burgos edhe gazetari i Radios sw Jashtme,Gramos Mborja, dhe u hoq nga RTVSH-ja folwsi i njohur Kico Fotjadhi.Mw 1986 tw njejtin fat pwsoi edhe radiotelekronisti i talentuar, Timo Luto.Tw dy pwr motive politike.Vetwm pas disa vjetwsh ata u kthyen pwrswri nw RTVSH.Madje, i pari u hoq pwrfundimisht nga mikrofoni dhe kamera edhe pas rrwzimit tw sistemit komunist, se
kishte qenw folws i veprave tw Enver Hoxhws. Asnjw organ shtypi, ose institucion nuk wshtw goditur kaq shumw nga diktatura komuniste se sa RadioTirana e mw pas RTVSH-ja. Radio Tirana pasuron programet Por tw kthehemi pwrswri nw zhvillimet historike tw Radio Tiranws
 Duke u bazuar nĂ« kujtimet e punonjĂ«sve tĂ« parĂ« tĂ«, qĂ« nĂ« dhjetor tĂ« vitit 1944 e mĂ« pas, del se Radio Tirana, ndonĂ«se me vĂ«shtirĂ«si, nisi tĂ« krijojĂ« emisione te reja qĂ« u bĂ«nĂ« tĂ« pĂ«lqyeshme nga dĂ«gjuesit.KĂ«to qene emisionet artistike si “Ora letrare”, “Ora e rinisĂ«â€,”Radio posta”e pastaj ”Ora gazmore”, qĂ« rinisi mĂ« 15 shtator tĂ« vitit 1945 me po atĂ« sukses qĂ« kishte pasur nĂ« vitet ’40-tĂ«, kur e drejtonte humuoristi dhe muzikanti i talentuar shkodran,PjetĂ«r Gjini, qĂ« pas Clirimit u arrestua dhe humbi pa gjurmĂ«. “Ora gazmore” transmetohej drejtperdrejt cdo tĂ« diel nĂ« orĂ«n 13.00.Kam qenĂ« i vogĂ«l asokohe, por nuk harroj se njerĂ«zit shkĂ«puteshin nga sheshet e rrugĂ«t e kudo qĂ« tĂ« ishin, vraponin nĂ« shtĂ«pi pĂ«r tĂ« dĂ«gjuar kĂ«tĂ« emision humoristik. Rol tĂ« madh nĂ« suksesin e tij kishin aktorĂ«t Besim Levonja e Behije Cela qĂ« mĂ« pas do tĂ« bĂ«heshin bashkĂ«shortĂ«, tĂ« cilĂ«t luanin rolin e Conit dhe Ishes, Prokp Mima, rolin e RomĂ«s e pastaj Mihal Popi, Gjon Karma,Anton Pano etj.ShoqĂ«rimi me muzikĂ« i skeceve, parodive, kupleteve bĂ«hej nga muzikantĂ«t e rinj, Llazar Morcka,Nesti Uci,Koco Timko, e Hysen Pelingu. RinisĂ«n mĂ« 21 dhjetor 1945 edhe emisionet sportive tĂ« pĂ«rgatitura si gjithnjĂ« nga Anton Mazreku.Madje mĂ« 20 dhjetor tĂ« atij viti ai komentoi drejtpĂ«rdrjet mĂ« mikrofon nga Fusha sportive e “Shallvares”tĂ« parĂ«n ndeshje futbolli pas pas clirimit. MĂ« 26 mars tĂ« vitit 1946 njĂ« tjetĂ«r ngjarje me rĂ«ndĂ«si nĂ« jetĂ«n e RadioTiranĂ«s. Me pjesĂ«n “NĂ«na” tĂ« shkrimtarit jugosllav Llovric,nis emisioni “Teatri nĂ« mikrofon”, qĂ« u bĂ« menjherĂ« nga emisonet mĂ« tĂ« ndjekura pĂ«r dekada me radhĂ«. Vend tĂ« rĂ«ndĂ«sishĂ«m nĂ« emisonet e Radios zunĂ« lajmet qĂ« transmetoheshin disa herĂ« nĂ« ditĂ«, si dhe emisionet politike, midis tĂ« cilave, “Ju njohim me Bashkimin Sovjetik”, “Ju njohim ne Jugosllavine e Re’,” komenti mbi ceshtje tĂ« ditĂ«s,si dhe biseda me karakter ideologjik,historik, shoqĂ«ror, sidomos pĂ«r Ushtrine e Kuqe, Leninin,Stalinin Titon. U zgjeruan edhe emisionet muzikore,vecanĂ«risht me muzike popullore.KĂ«ngĂ«tarĂ«t e parĂ« qĂ« debutuan nĂ« mikrofonin e Radio TiranĂ«s pas Clirimit qenĂ« pĂ«rsĂ«ri Tefta Tashko Tashko Koco,Marie Kraja, Jorgjia Truja,Kristaq Antoniu e kĂ«ngĂ«taret Merita Sokoli, Viktori Xhacka, Kel Sata, me grupim shkodran, grupi i sazeve, pa pĂ«rjashtur edhe koret partizane etj.. Si gjithnjĂ«, Mihal Ciko vazhdonte tĂ« punonte nĂ« drejtimin e sektorit tĂ« muzikĂ«e.Duhet thĂ«nĂ« se tĂ« gjitha programet muzikor shqiptare transmetoheshin ende drejtpĂ«rdrejt nĂ« mikrofon,sepse magnetofoni ende nuk kishte hyrĂ« nĂ« fjalorine Radio TiranĂ«s. BĂ«m pĂ«rjashtim pĂ«rdorimi i njĂ« magnetofoni, plackĂ« lufte,mbetur nga ushtria gjermane,i tipit AEG.Sic kujtonte Emil Plumbi,sĂ« pari redaktor ne Radio e pastaj, mbas mbarimit tĂ«
  • 17. studimeve, inxhinier po aty, ky magnetofon i serisĂ« sĂ« prodhimeve tĂ« para tĂ« kĂ«tij mjeti qĂ« do ta revulocinarizonte Radion nĂ« botĂ«,bĂ«ri shĂ«rbime shumĂ« tĂ« dobishme pĂ«r regjistrimet e emisoneve tĂ« Radio TiranĂ«s nĂ« atĂ« periudhĂ«. Sigurisht, me ardhjen e magnetofonĂ«ve tĂ« prodhimit sovjetik mĂ« 1950 cilĂ«sia, jo vetĂ«m e emisoneve artistike e muzikore, por edhe e tĂ«rĂ« emisionve u rrit nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« ndieshme, sepse tani ato regjistroheshin e pastaj transmetoheshin. Edhe muzika klasike zinte vend tĂ« rĂ«nsĂ«sishĂ«m nĂ« programet Radios.Ajo deri mĂ« 1949 ishte e e ruajtur nĂ« disqe qĂ« nga koha e pushtimit fashist.Qe fat imadh, sic kujton fonotekisti i vjetĂ«r, Islam Proseku, qĂ« njĂ« pjesĂ« e mirĂ« e tyre nuk u shkatĂ«rrua, sepse pati nga ta qĂ« mendonin se, meqĂ« Ă«shtĂ« muzikĂ« “fashiste” duhej asgjesuar.Dhe ishte fjala kĂ«tu pĂ«r qindra disqe tĂ« cilat ishin ruajtur me kujdes qĂ« nga koha e LuftĂ«s. PĂ«r tĂ« kuptuar “mendĂ«sitĂ«â€ e disa punonjĂ«sve tĂ« Radio TiranĂ«s nĂ« ato vite, mjafton tĂ« pĂ«rmendinm se, duke vĂ«nĂ« nĂ« dukje popullaritetin e “Radio PostĂ«s”, nĂ« njĂ« nga numrat e parĂ« tĂ« revistĂ«s “RadiopĂ«rhapja”, qĂ« nisi tĂ« botohej me 1 shtator 1947, shkruhej kĂ«shtu pĂ«r muzikĂ«n klasike; “JanĂ« tĂ« paktĂ« ata dĂ«gjonjĂ«s qĂ« kĂ«rkojnĂ« muzikĂ« klasike, me tone melankolike tĂ« rĂ«nda.Dhe kjo sigurisht na ato raste kur gjendja shpirtĂ«orĂ« e dĂ«gjonjĂ«sit Ă«shtĂ« e tillĂ«, kur ai nuk e ndjen sa duhet gĂ«zimin e jetĂ«s dhe nuk ka nĂ« masĂ«n e duhur besimin se do t’i klojĂ« ajo gjendje jo e gĂ«zueshme qĂ« sundon
” NjĂ« interprtetim me tĂ« vĂ«rtetĂ« trashaman pĂ«r muzikĂ«n klasike. ZĂ«ra tĂ« rinj nw mikrofon Pas Kalipi Plasarit dhe Refik Bezhanit qĂ« ishin folĂ«sit e parĂ« nĂ« mikrofonin e Radios, nĂ« vitet e para pas Clirimit u dĂ«gjuan zĂ«ra tĂ« rinj:Avni Skrapari,Eleonora Prosi e Hysen Vendresha.SidoqoftĂ«, me zgjerimin e programeve u ndie edhe nevoja e folĂ«sve tĂ« tjerĂ«.KĂ«sisoj, Radio Tirana nĂ« verĂ« tĂ« vitit 1947 shpalli njĂ« konkurs ku morĂ«n pjesĂ« shumĂ« tĂ« rinj.Fitues tĂ« konkursit ishin Haki Beleri dhe Viktori Xhacka, qĂ« u bĂ«nĂ« ndĂ«r folĂ«sit mĂ« tĂ« mirĂ« tĂ« Radios,(Kjo e fundit kryesisht pĂ«r emisionet muzikore). Duke pĂ«rjashtur radiokronikĂ«n e parĂ« nĂ« ditĂ«n e Clirimit tĂ« ShqipĂ«risĂ«, mĂ« 28 nĂ«ntor tĂ« vitit 1944 para tribunĂ«s ku parakaluan forcat partizane, pĂ«r tĂ« cilĂ«n kemi folur nĂ« pjesĂ«n e dytĂ« tĂ« kĂ«tij cikli,termi radiokronikĂ« thuajse nuk u pĂ«rdor nĂ« programet e Radios.MirĂ«po nĂ« programin e datĂ«s 16 shtator 1946 lexohet:”Ora 18-Aksion imadh i RinisĂ« ,radikronikĂ« e regjistruar nĂ« disqe nĂ« rrugen KukĂ«s-Peshkopi”. Sic kujton Emil Plumbi,autori i kĂ«saj radiokronike,nĂ« mungesĂ« tĂ« magnetofonit u pĂ«rorĂ«n disqe tĂ« buta deciliti,prodhim gjerman, qĂ« gjatĂ« viteve tĂ« pushtimit dhe pas,shĂ«rbyen pĂ«r regjistrimin e fjalimeve tĂ« udhĂ«heqĂ«sve fashistĂ« e komunistĂ«. Me disqe tĂ« tilla u regjistrua, me sa dimĂ«, edhe radiokronika e parĂ« nĂ« historinĂ« e Radio TiranĂ«s.Teknikisht, pĂ«r pĂ«rgatijen e kĂ«saj radiokronike ndihmoi inxhinieri italian, Antonio Galeaci.U regjistruan zĂ«rat e disa aksionistĂ«vĂ« , zhurmat e shpĂ«thimit tĂ« minave qĂ« ndihmuan pĂ«r pĂ«rgatitjen sa mĂ« mirĂ« tĂ« kĂ«saj radiokronike. Deri nĂ« vitin 1947 nĂ« tĂ« gjithĂ« sektorĂ«t e Radio TiranĂ«s punonin mbi 50 punonjĂ«s. Drejtor vazhdonte tĂ« ishte Petro Kito,nĂ«ndrejtor Findia Veizi, qĂ« zĂ«vendĂ«soi Alqi Kriston,shefi i sektorit tĂ« muzikĂ«s,Mihal Ciko,Mustafa Krantja, qĂ« mĂ« pas do tĂ« bĂ«hej nga dirigjentĂ«t mĂ« tĂ« njohur, pastaj gazetarĂ«t Pirro Nace,Nihat Uruci, e bashkĂ«punĂ«torĂ« tĂ« rinj, si Mark Gurakuqi,Fatmir Gjata, Llazar Siliqi,Jusuf Alibali; nĂ« sektorin teknik Todo
  • 18. Bojdani,Spiro Qirko,Xhafer Zavalani,Met Huta,Kaliopi Prifti,pĂ«rkthyesit pĂ«r emisonet ne gjuhĂ« tĂ« huaja,Vasil Papajani,Viktor Kraja,Lidia Trendafillova,Lili Adams, Age Bojaxhi, e motra e nĂ«nĂ« TerezĂ«s, atĂ«herĂ« priftereshĂ« nĂ« Indi, qĂ« do tĂ« bĂ«hej mĂ« pas shkak qĂ« kjo pĂ«rkthyese tĂ« largohej nga Radio. Pwrpjekje pwr caktimin e valwve tw Radio Tiranws Nga data 24-28 qershor 1946 ShqipĂ«ria mori pjesĂ« nĂ« mbledjen e AsamblesĂ« sĂ« PĂ«rgjithshme Kushtetuese nĂ« Bruksel, nĂ« tĂ« cilĂ«n delegacionet e e radiodifuzioneve tĂ« tĂ« 26 vendeve tĂ« zonĂ«s evropian, duke perfshirĂ« edhe ShqipqrinĂ«,miratuan statusin e OIR-it, (Organizata NdĂ«rkombetare e Radiodifuzionit) .NjĂ« ndĂ«r problemet mĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishme qĂ« u shtruan nĂ« kĂ«tĂ« mbledhje e nĂ« mbledhjet e tjera qĂ« u mbajtĂ«n mĂ« pas, ishte edhe caktimi i valĂ«ve tĂ« Radios. NĂ« mbedhjet e tjera tĂ« OIR-it tĂ« mbajtura pĂ«rsĂ«ri nĂ« Bruksel,Kopemnhagen, Atlantik Siti,GjenevĂ«, Meksiko, u bĂ« njĂ« punĂ« e kujdĂ«sshme pĂ«r tĂ« pĂ«rcaktuar pĂ«rfundimisht valĂ«t e Radios.NĂ« kĂ«to konferenca vendi ynĂ« u pĂ«rfaqĂ«sua nga Petro Kito, drejtor i Radio Tiranes,qĂ« zotĂ«ronte shume mirĂ« frengjishten dhe italishten.NĂ« to u shtrua problemi i planifikinit tĂ« frekuencave pĂ«r stacionet me valĂ« tĂ« shkurtra, tĂ« mesme e tĂ« gjata.. NĂ« konferencĂ«n e Kopenhagenit, tĂ« mbajtur nĂ« totor tĂ« vitit 1948, u caktuan pĂ«rfundimisht valĂ«t e mesme dhe tĂ« gjata pĂ«r vendĂ«t e zonĂ«s evropiane.. NĂ« fund tĂ« kĂ«saj konference u miratiua konventa dhe plani i ndarjes sĂ« valĂ«ve, i njohurme emrin “Plani i Kopenhagenit”,qĂ« hyri nĂ« fuqi mĂ« 1950.Sipas tij vendit tonĂ« iu caktuan 4 frekuencva pĂ«r t ‘u pĂ«rdorur nĂ« stacionet e TiranĂ«s, KorcĂ«s, ShkodrĂ«s,dhe GjirokastrĂ«s. Deri nĂ« vitin 1948, Radio Tirana mbante lidhje kryesisht me JugosllavinĂ«.,e cila po pĂ«rgatitej ta kthente ShqipĂ«rinĂ« nĂ« republikĂ« tĂ« shtatĂ«. Pas konferencĂ«s sĂ« sĂ« Radiodifuzionit jugosllav, ku mori pjesĂ« edhe vendi ynĂ«,(nĂ«ntor 1947), nĂ« revistĂ«n “RadiopĂ«rhapja” shkruhej kĂ«shtu:”Kjo konferencĂ« ka rĂ«ndĂ«si tĂ« madhe pĂ«r radiodifuzioni tonĂ«.SikundĂ«r nĂ« cdo sektor, ashtu edhe nĂ« sektrin e radiodifuzionit vendi ynĂ« do tĂ« ketĂ« ndihmĂ«n e vlefshme tĂ« JugosllavisĂ« sĂ« mareshalit Tito.Prandaj, nĂ« zhvillimin e forcimin e Radiodifuzionit jugosllav,ne shikojmĂ« zhvillimin edhe forcimin e radiodifuzionit tonĂ«.” Por “muaji i mjaltit” midis tĂ« dy vendeve, sic dihet, nuk vazhdoi gjatĂ«.Kjo u pasqyrua edhe nĂ« marrĂ«dhĂ«niet midis dy radiodifuzioneve.MĂ« 1947 erdhi nĂ« TiranĂ« pa u ftuar njĂ« delegacion nga Komiteti i Radiodifuzionit jugosllav, i kryesuar nga Zvenko Rusic.Ai kĂ«rkoi qĂ« nĂ« emisione e Radio TiranĂ«s tĂ« zinin edhe mĂ« shumĂ« vend ngjarje nga Jugosllavia titiste.(“RadiopĂ«rhapja’nr.1,2,3.”Historiku i Radio TiranĂ«s’. Dhe ja, mĂ« 30 qershor 1948 shpallet Rezolucioni i InformbyrosĂ«, ku Partia Komuniste Jugosllave cilĂ«sohet si agjenture e imperializmit.NdĂ«rpriten marĂ«dhĂ«niet midis dy vendeve e, doemos, edhe midis dy radifuzioneve.Nuk arrin nĂ« portin e Durrsirt radistacioni me valĂ« tĂ« mesme 20 kĂ«, tĂ« cilin qeveria jonĂ« e kishte blerĂ« nĂ« FrancĂ«.NjĂ« fakt i tillĂ« pohohet edhe nĂ« njĂ« relacion tĂ« DrejtorisĂ« sĂ« Radifuzionit tonĂ« drejtuar KryeministrisĂ«, ku thuhet:”Ky stacion u ble nĂ«pĂ«rmjet JugosllavisĂ« nga firma franceze “Tomson-Hudson” dhe arriti ne Rijeka.Por me daljen e komunikatĂ«s sĂ« InformbyrosĂ«, autoritete jugosllave ndaluan nisjen e kĂ«tij stacioni pĂ«r nĂ« DurrĂ«s dhe e mbajtĂ«n pĂ«r vete.”(AQSH, dosja 4 faqe 155).
  • 19. E njejta dukuri do tĂ« ndodhte nĂ« dhjetor tĂ« vitit 1961, kur do tĂ« prisheshin marrĂ«dhĂ«niet me Bashkimin Sovjetik dhe nĂ« korrik tĂ« vitit 1978 me Kinen.. ShqipĂ«ria do tĂ« mbetej vetĂ«m.Po ashtu edhe RTVSH-ja. KĂ«shtu pĂ«r vite e vite, pĂ«r shkak tĂ« politikĂ«s aventurore qĂ« ndoqi diktatori Enver Hoxha nĂ« cdo fushĂ«, duke pĂ«rfshirĂ« edhe fushĂ«n e kulturĂ«s dhe artit. Disa nga drejtuesit e Radio TiranĂ«s pas Clirimit Petro Kito Pas drejtorit tĂ« parĂ« tĂ« Radio TiranĂ«s,Gjergj Bubani,(1938 deri 1944), i cili nĂ« Gjyqin Special tĂ« njw viti mw pas u dĂ«nua me gjashtĂ« vjet heqje lirie, drejtori i parĂ« pas Clirimit qĂ« nĂ« dhjetor 1944,u emĂ«rua Petro Kito. Kishte mbaruar shkollĂ«n Normale tĂ« Elbasanit, ku kishte mĂ«suar frengjisht, gjuhĂ« qĂ« e fliste rjedhshĂ«m, dhe italisht.Ishte kjo pĂ«rparĂ«si qĂ« i dha mundĂ«si, sic e kemi pĂ«rmendur mw lart, tĂ« merrte pjesĂ« nĂ« sa e konferenca ndĂ«rkombĂ«tare tĂ« zhvilluara madje deri nĂ« MeksikĂ«, pĂ«r caktimin e valve tĂ« Radio TiranĂ«s. Perto Kito u pĂ«rpoq tĂ« shpinte dhe mĂ« tutje pĂ«rvojĂ«n e madhe tĂ« tĂ« fituar gjatĂ« viteve 1938-1944, qĂ«, si e kemi parĂ«, nuk kishte qenĂ« e vogĂ«l, pĂ«r mĂ« tepĂ«r kur njĂ« pjesĂ« e kuadrove, redaktorĂ« e teknikĂ«, vazhduan tĂ« punonin nĂ« kĂ«tĂ« institucion.Dhe rezultatet nuk munguan,pavarĂ«sisht se, duke qenĂ« nĂ«n trysninĂ« e dikaturĂ«s komuniste, emisionet qenĂ« nĂ« pjesĂ«n dĂ«rmuese tĂ« politizuara. NĂ« periudha tĂ« ndryshme ai pati pranw si nĂ«ndrejtorĂ« Alqi Kriston, qĂ« mĂ« pas do tĂ« shquhej si shkrimtar e pĂ«rkthyes, dhe gazetarin Findia Veizi. Nga natyra Petro Kito qe njeri i butĂ« dhe i arsyeshĂ«m.VlerĂ«sonte talente e reja, kĂ«rkonte edhe mendimin e tĂ« tjerĂ«ve pĂ«r probleme profesionale.MĂ« 1956,sic u tha mw siper si anĂ«tar i byrosĂ« sĂ« organizatĂ«s bazĂ« tĂ« partisĂ« tĂ« Radio TiranĂ«s, miratoi diskutimin e mbajtur nga Vehip Demi, shefi i redaksisĂ« sĂ« programacionit nĂ« KonferencĂ«n e TiranĂ«s, ku kritikohej udhĂ«heqja e PPSH-sĂ« qĂ« ishte shkĂ«putur nga masat dhe nuk po vinte nĂ« jetĂ« vendimet e Kongresit tĂ« 20-tĂ« PK tĂ« B.Sovjetik. MĂ« janar te vitit 1961, ndonĂ«se kishte kĂ«rkuar tĂ« largohej nga Radio, udhĂ«heqĂ«sit e lartĂ« tĂ« partisĂ« e panĂ« tĂ« arsyeshme te mbetej si nĂ«ndrejtor, kurse vendin e drejtorit e zuri Thanas Nano, i ardhur nga Komiteti Qendor I PPSH-sĂ«. NjĂ« goditje tjetĂ«r mori Petro Kito dhe pas Festivalit tĂ« 2-tĂ« tĂ« KĂ«ngĂ«s nĂ« Radio Tirana, nĂ« dhjetor tĂ« vitit 1962, qĂ« u kritikua nga udhĂ«heqja komuniste pĂ«r ndikime nga muzika dekadente borgjeze.Mbi tĂ« ra pĂ«rgjegjwsia se ishtĂ« marrĂ« organizimin e kĂ«tij festivali dhe kishte lejuar kĂ«shtu kĂ«to gabime. MĂ« 1966 Thanas Nano,pas Thirjes sĂ« KQ tĂ« PPSH pĂ«r tĂ« punuar aty ku ka nevojĂ« atdheu, gjeti rastin ta qarkullonte nĂ« Elbasan, ku caktua drejtor i ShtĂ«pisĂ« sĂ« KulturĂ«s.Sigurisht ishin hapur qitapet dhe ishte kujtuar Konferenca e TiranĂ«s.Themi kĂ«shtu,sepse qarkulluan nga Radioja edhe Adriatik Kanani, i cili kishte mbaruar studimet pĂ«r gazetari nĂ« B.Sovjetik,edhe ai njĂ« nga diskutantĂ«t mĂ« tĂ« flaktĂ« nĂ« KonferencĂ«n e TiranĂ«s, kur kishte qenĂ« gazetar nĂ« “ZĂ«rin e Popullit”. SidoqoftĂ«, Petro Kito, (1919-1994), mbeti nĂ« kujtesĂ«n e punonjĂ«ve tĂ« Radios si njĂ« drejtues i mirĂ« dhe i dashur. Ndryshe nga

  • 20. 
Thanas Nano
 Ardhja e Thanas Nanos na janar tw vitit 1961 u prit me drojtje nĂ« Radio Tirana. Kishte punuar prej 13 vjetĂ«sh,(1945-1958) nĂ« ATSH.Kishim dwgjuar se kishte punuar pastajpwr dy vjet nĂ« Drejtorin e PropagandĂ«s sĂ« KQ tĂ« PPSH-se.dhe qw andej erdhi drejtor i kwtijinstitucioni, detyrw nw clwn mbeti deri nĂ« janar tĂ« vitit 1972, kur ndĂ«rkohĂ«, ishte bĂ«rĂ« edhe drejtor i pĂ«rgjithshĂ«m i RTVSH-sĂ«. AtĂ« vit u largua me motivacionin konservator, shprehur nga Manush Myftiu, anĂ«tar i ByrosĂ« sĂ« KQ tĂ« PPSH-sĂ« dhe zv.kryetar i K. tĂ« Ministrave, nĂ« njĂ« mbledheje tĂ« kolektivit tĂ« RTVSH-sĂ«, pĂ«r t’u zĂ«vendĂ«suar nga Todi Lubonja. Mirwpo ,pa kaluar mirĂ« njĂ« vit, u kthye pĂ«rsĂ«ri, drejtpĂ«rdrjet me urdhĂ«rin e diktatorit Hoxha si “dorĂ« e fortĂ«â€, qĂ« do tĂ« mĂ«njanonte punĂ«n armiqĂ«sore tĂ« Todi LubonjĂ«s., i cili dĂ«nua me 15 vjet heqjĂ« lirie si armik i PartisĂ« dhe i popullit.Nw listwn e kandidatwve pwr postin e drejtorit tw pwrgjithshwm tw RTVSH-sw hartuar nga drejtoria e shtypit e KQ tew PPSH-sw, sic shkruan publicisti i i njohur, Marash Hajati,aso kohe instruktor nw kwtw drejtori,Enver Hoxha bwri kwtw shwnim:”Nw Raditelevizion tw kthenet, (gjirokastritshe),Thanasi.Mangwsi profesionale mund tw kemi,por prockat e Todit nuk do t’i bwjw”(‘Dera e prapme e shtypit”,faqe 84). Pavarwsisht se ishte dogmatik qĂ« mĂ« 1961 miratoi propozimin e Adriatik Kananit, pĂ«rgjegjĂ«s i redaksisĂ« sĂ« informacionit pĂ«r krijimin e “RevistĂ«s radiofonikĂ« tĂ« mbĂ«mjes”, njĂ« emision qĂ« u bĂ« i larmĂ«t dhe cilĂ«sor;gjithashtu, miratoi krijimin e sektorit tĂ« dispecerisĂ«, pĂ«r kontrollimin e emisioneve para transmetimit, dhe, ajo qĂ« Ă«shtĂ« mĂ« e rĂ«ndĂ«sishmja, miratoi krijimin e Arkivit tĂ« Radios, mĂ« 1962, ku qĂ« prej asaj kohe nĂ« fondin e saj janĂ« ruajtur materiale me vlera tĂ« mĂ«dha. Ai i dha nxitje edhe futjes sĂ« tĂ« ashtuquakjturave materiale tĂ« gjalla,pra, tĂ« radiokronikave e radioreportazheve, dukuri e rrallĂ« nĂ« emisionet e Radios. Vec kĂ«tyre, vuri menjĂ«herĂ« nĂ« jetĂ« edhe orientimin e QeverisĂ« qĂ« Radio Tirana tĂ« transmetonte emisone nga ora 8.00 deri 12.00 e nga 16.30 deri mĂ« 18.00, tĂ« cilat qenĂ« orĂ« tĂ« vdekura.KĂ«sisoj, Radio Tirana nisi tĂ« transmetonte emisione pa ndrĂ«prerje qĂ« nga ora 5.00 deri mĂ« 23.00. Mirepo personalitetin e tij e dĂ«mtuan disa tipare negative.Ishte shumw i vecuar dhe i ngurtw.Nuk mori pjesĂ« qoftĂ« nĂ« ndonjĂ« mbrĂ«mje vallzimi, a ekskursion me kolektivin, nuk u fut kurrĂ« nĂ« ndonjĂ« zyrĂ« pĂ«r tĂ« biseduar me redaktorĂ« a teknikĂ«.Krijoi rreth vetes njĂ« farĂ« grupi, midis tĂ« cilĂ«ve servilĂ« e tĂ« paaftĂ«.Luftoi, cuditĂ«risht tĂ« aftĂ«t dhe u hakmor ndaj tyre. Njihen poĂ«rplasjet qĂ« pati me gazetarĂ«t e talentuar Pirro Nace, i njohur pĂ«r dhuntitĂ« nĂ« mikrofon, qĂ« u detyrua tĂ« largohej pĂ«r tĂ« kaluar nĂ« revistĂ«n “Ylli”, me Fadil Kokomanin e Vangjel Lezhon, dy gazetarĂ« tĂ« tjerĂ« tĂ« njohur sidomos pĂ«r emisonet artistiko-letrare, me zv.drejtoreshĂ«n e Radios, Nefo Myftiu
 Luftoi edhe folĂ«sit tĂ« mĂ« shquar-Vera Zhejin Feride Spahiun,(Konomin), qĂ« u deturua edhe ajo tĂ« largohej, pĂ«r t’u kthyer, sic do tĂ« shohim vite mĂ« pas nĂ« mikrofon edhe kamera. Luftoi edhe inxhinierĂ« e teknikĂ«,midis tĂ« cilĂ«ve inxh.Emil Plumbin qĂ« kishte vĂ«nĂ« bazat teknike tĂ« Radios sĂ« re, tĂ« cilin e qarkulloi mĂ« 1966 nĂ« DurrĂ«s e mĂ« pas qarkulloi edhe teknikun veteran, Spiro Qirko.Krijoi marrĂ«dhĂ«nie tĂ« ndera edhe me inxhinierin e talentuar, Gaqo Konomi.
  • 21. Nuk u shqua kurrĂ« si gazetar.Duke pĂ«rjashtuar rrallĂ« e tek ndonjĂ« koment politik tĂ« shkruar me gjuhĂ« tĂ« thatĂ« dogmatike , nuk qe i aftĂ« tĂ« shkruante as edhe njĂ« reportazh. Me largimin e tij nĂ« janar 1972, kolektivi i RTVSH-sĂ« mori frymĂ«, aq mĂ« tepĂ«r qĂ« ai qĂ« e zevedĂ«soi, Todi Lubonja, ishte krejt i kundĂ«rt.Po ky kolektiv u ndrydh me rikthmin e tij pas njĂ« viti.U rikthye mĂ« dogmatik dhe hakmarrws se mw parw..I dĂ«shmoi kĂ«to tipare negative edhe kur nĂ« fillim tĂ« vitit 1975 me qarkullimin e dytĂ« tĂ« kuadrit tw orientuar nga diktatori Hoxha, largoi kuadro tĂ« talentuar, si shkrimtarin Ruzhdi Pulaha, gazetarĂ«t Kliton Gilani,Qemal Xhomo, Albert Shala, Fuat Memeli e tw tjerw.Madje qarkulloi edhe gazetarĂ« qĂ« pĂ«r disa vjet do tĂ« dilnin nĂ« pension e qĂ« aq shumĂ« i kishin dhĂ«nĂ« Radios pĂ«r vite, si Findia Veizi,Maqo Afezolli etj..NĂ« tĂ« njejtĂ«n kohĂ« spastroi edhe tĂ«rĂ« ata qĂ« i ishin bĂ«rĂ« urĂ«, se tashmĂ« nuk ua kishte nevojĂ«n.PunonjĂ«sit e RTVSH-sĂ« mĂ« sĂ« fundi u cliruan nĂ« njw farĂ« mase kur nĂ« janar tĂ« vitit 1976 doli nĂ« pension nĂ« moshĂ«n 60 vjec e dhjetĂ« muaj, sĂ«rishmi si “dorĂ« e fortĂ«â€.. Eshtw pwr tw ardhur keq qw Agron Cobani,me disa ndwrprerjeje drejtor i Radios dhe TV-sw, qw mw 1978 e deri mw 2006, rekord pwr t’u futur nw librin “Gines”,me kulturw mediokre dhe pa ditur asnjw gjuhw tw huaj,njw ditw pas vdekjes sw Th.Nanos,mw 23 maj 2007, nw njw emision lajmesh nw RTVSH, ka deklaruar:” Thanas Nano ka bwrw epokw nw RTVSH”.Mos ndoshta ai e a fjalwn pwr to qw u theksuan mw sipwr pwr kwtw drejtor? 
Ymer Minzhozi
 PĂ«r gjashtĂ« vjet, (1957-1963), qe nĂ«ndrejtor i Radio TiranĂ«s.Mund tĂ« quhet pa mĂ«dyshje, drejtues-krijues, po tĂ« marrim parasysh se ishte komentatori mĂ« i mirĂ« politik, pĂ«r shĂ«nimet e ditĂ«s e komentet javore, qĂ« shquheshin pĂ«r njĂ« stil tĂ« vecantĂ«.Kjo kishte njĂ« arsye.Vec talentit Minxhozi lexonte nĂ« rusisht,( gjuhĂ« qĂ« e kishte mĂ«suar gjatĂ« studimeve nĂ« Bashkimin Sovjetik).MĂ« kujtohet qĂ« njĂ« nga gazetat mĂ« terheqĂ«se pĂ«r tĂ« ishte “Zarubjezhom,(“PĂ«rtej kufijve”), e pĂ«rjavshme ku pĂ«rfshiheshin shkrimet mĂ« tĂ« mira tĂ« shtypit botĂ«ror pĂ«r probleme ndĂ«rkombĂ«tare.Ishte pikĂ«risht kjo kulturĂ« qĂ« ndikoi nĂ« pĂ«rkryerjen e stilit tĂ« tij original, qĂ« u pa dhe nĂ« komente tĂ« botuara nĂ« shtyp. U shqua edhe si reportazhist dhe dashamirĂ«s ndaj tĂ« rinjve. Si gazetar qĂ« mĂ« 1959 nĂ« Radio, krijova marrĂ«dhĂ«nie shumĂ« tĂ« mira me tĂ«. Dhe pĂ«rfitova nga pĂ«rvoja e tij. Kishte kurajĂ«,ndaj disa herĂ« u pĂ«rplas edhe Thanas Nanon.Ndodhi njĂ« herĂ« qĂ« Nano mĂ« urdhĂ«roi mua dhe njĂ« gazetar tjetĂ«r tĂ« shkoja me shĂ«rbim nĂ« ShkodĂ«r, por pa automjet..Duhej tĂ« pĂ«rdornim autobusin e linjĂ«s.MirĂ«po, po tĂ« marrim parasysh se magnetofoni qĂ« do tĂ« pĂ«rdornim peshonte 14 kg, kuptohet se do ta kishin shumĂ« tĂ« vĂ«shirĂ« tĂ« leviznim nĂ«pwr qytet.Pas foli me Thanasin, madje nĂ« telefon, ndonĂ«se zyra e tij ishte shumĂ« praĂ«n zyrĂ«s sĂ« drejtorit tĂ« pĂ«rgjithshĂ«m, anuloi sherbimin dhe i mbylli atij telefonin. NĂ« fund tĂ« vitit 1963 u emĂ«rua korrespondent i”ZĂ«rir tĂ« Popullit” nĂ« KinĂ« e Vietnam.AftĂ«sitĂ« si gazetaar e shkrimtar i dĂ«shmoi nĂ« disa libra qĂ« botoi e vazhdon tĂ« botojĂ« edhe tani. 
Nefo Myftiu
 Ndonwse nuk qe gazetare ,ajo, me t’u emwruar drejtoreshw e Radio Tiranws,(1967), pati aftwsinw tw njihej me vecoritw e saj dhe tw afronte,nxiste dhe vlerwsonte gazetarwt dhe kuadrot e tjerw mw tw mirw, gjw te tw cilwn nuk e kishtw bwrw Thanas Nano.Megjithwse
  • 22. e shoqja e nje anwtari tw Byrosw Politike tw Q tw PPSHsw,ajo krjijonte ngrohtwsi nw marwdhwniet me twrw punonjwsit. Ishte sw bashku me Todi Lubnjwn,drejtorin e pwrgjithwshwm tw RTVSH-sw organizuesja e Festivalit tw 11-tw,(1972), qw u dwnua padrejtwsisht nga Enver Hoxha.Si pasojw, nw prill tĂ« atij vitit 1973 u shkarkua nga kjo detyrw.Por mbeti nw kujteswn e twrw punojwsve tw kwtij institucioni. Kico Pandeli Mban rekordin nĂ« shtypin shqiptar se pse pĂ«r 25 vjet qe drejtor i Radio sĂ« Jashtme, (1963-1988), edhe pse, vec njĂ« rusishtjeje tĂ« calĂ« qĂ« e kishte mĂ«suar nĂ« B.Sovjetik, ku kishte ndjekur njĂ« shkollĂ« partie, nuk qe i zoti tĂ« mĂ«sontĂ« pakĂ«s frengjisht, a italisht, se pĂ«r anglisht nuk bĂ«hej fjalĂ«. Pedant si Thanas nano,u bĂ« i padĂ«shirueshĂ«m pĂ«r tĂ« gjithĂ« gazetarĂ«t e Radios sw sĂ« Jashtme.Kishte maninĂ« qĂ« tĂ« vinte dorĂ« mbi shkrimet e tyre duke qenĂ« vetĂ« njĂ« gazetar mediokĂ«r. Nuk kishte mĂ« tĂ« voglin respekt pĂ«r pĂ«rkthyesit e folĂ«sit nĂ« gjuhĂ« tĂ« huaja,aq sa i shkurtoi shpĂ«rblimet e tyre nĂ« shuma qesharake. E detyroi pĂ«rkthyesin e talentuar, Robert Shvarc, tĂ« punonte nĂ« korridor, nĂ« tĂ« ftohtĂ« e nĂ« tĂ« nxehtĂ«.Vuante nga kompleksi i inferioriteti.Por kjo nuk e pengonte tĂ« cmohej nga KQ i PPSH-sĂ« si “komentator i shquar politik”.Madje edhe nga vetĂ« shoqja Nexhmie Hoxha. Kur doli nĂ« pension mĂ« 1988, askush nuk u kujtua nĂ« Radion e Jashtme tĂ« ndĂ«rmerrte tĂ« bĂ«nte njĂ« takim lamtumire me tw.. Portrete tw folwsve tw parw
 Kaliopi (Plasari)
 Isha shumĂ« i vogĂ«l, jo mĂ« shumĂ« se pesĂ« vjec, kur nisa tĂ« dĂ«gjoja pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« emisone tĂ« Radio TiranĂ«s.E, midis tyre, mĂ« ka mbetur ende nĂ« kujtesĂ« zĂ«ri i tingĂ«llueshĂ«m i njĂ« gruaj qĂ« thoshte:”KĂ«tu Radio Tirana! Po japim lajmet!”. Ky zĂ« e pas tij zĂ«ra tĂ« tjerĂ« burrash e grashĂ«, mĂ« kanĂ« shoqĂ«ruar deri sa erdhi njĂ« ditĂ« kur edhe unĂ«, i dashuruar pas mikrofonit, kĂ«rkova tĂ« bĂ«hesha folĂ«s nĂ« Radio Tirana. Dhe arrita.Madje nĂ« gusht tĂ« vitit 1958 nisa edhe tĂ« lexoja emisionet e lajmeve.Disa muaj mĂ« pas mĂ« caktuan tĂ« lexoja edhe lajmet e orĂ«s 22.00, qĂ« ishin edhe lajmet e fundit.Dhe aty m’u dha rastitĂ« lexoja pikĂ«risht me atĂ« folĂ«se, zĂ«ri i sĂ« cilĂ«s mĂ« kishte ngjallur aq kurreshtje qĂ« i mitur.Kjo ishte Kaliopi Plasari,(Nushi,1905-1979), qĂ« e kemi pĂ«rmendur nĂ« pjesĂ«t e para tĂ« kĂ«tij cikli.Natyrish qĂ« e kisha njohur ato muaj qĂ« kisha nisur tĂ« bĂ«ja provat para nĂ« mikrofon. Por kĂ«tĂ« radhĂ« do tĂ« lexoja bashkĂ« mĂ« tĂ«.Dhe, jo pa emocione. Pasi mbaruam sĂ« lexuari emisionin e lajmeve pata rast t’i shprehja asaj pĂ«rshtypjet qĂ« kisha pĂ«r tĂ«.Vuri buzĂ«n nĂ« gaz.KĂ«shtu u miqĂ«sova me kĂ«tĂ« grua, tashmĂ« nĂ« moshĂ«, qĂ« lĂ«xonte nĂ« tĂ« njejtĂ«n kohĂ« edhe emisionin e lajmeve ne frengjisht, gjuhĂ« qĂ« kishtĂ« mĂ«suar qĂ« nĂ« vegjĂ«li kur kishte jetuar nĂ« FrancĂ« sĂ« bashku me familjen emigruar atje prej vitesh.
  • 23. Mund tĂ« quhet me plot tĂ« drejtĂ« se Kaliopi Plasari Ă«shtĂ« folesĂ«sja e parĂ« qĂ« krijoi metodĂ«n e leximit tĂ« lajmeve.Ishte shumĂ« e saktĂ« nĂ« lexim, duke komunikuar me dĂ«gjuesit nĂ«pĂ«rmjet njĂ« intonacioni qĂ« i pĂ«rshtatej natyrĂ«s sĂ« gjuhĂ«s shqipe, sidomos nĂ« kalimin nga fjalitĂ« kryesore, te fjalitĂ« e varuara, qĂ« kĂ«rkojnĂ« pauza tĂ« domosdoshme. Mbaj mend sĂ« njĂ« ditĂ« maji tĂ« vitit 1960 kur unĂ« ende nuk kisha mbushur njĂ« vit qĂ« punoja nĂ« Radio, njĂ« grup punonjĂ«sish, midis tĂ« cilĂ«ve isha edhe unĂ«, bĂ«nĂ« nj vizitĂ« nĂ« shtĂ«pi qĂ« e gĂ«zoi pa masĂ«.. MĂ« pas,kur doli nĂ« pĂ«nsion, askush nga drejtuesit e Radios nuk u kujtia pĂ«r kĂ«tĂ« grua tĂ« heshtur dhe bujare, sepse njĂ« djalĂ«,Gjergjin,qĂ« kishte mbaruar studimet nĂ« Poloni, ia kishin internuar.. Haki Beleri
(1919-2003) Kemi pĂ«rmendur nĂ« pjesĂ«n e pestĂ« se nĂ« njĂ« konkurs pĂ«r folĂ«s tĂ« organizuar nĂ« Radio mĂ« verĂ« tĂ« vitit 1947, fitoi edhe Haki Beleri.Mbas mbarimit tĂ« studimeve studimet nĂ« Normalen e Elbasanit, Hakiu ndoqi studime pĂ«r disa vjet nĂ« Itali pĂ«r letĂ«rsi, tĂ« cilat pĂ«r shkak tĂ« LuftĂ«s sw Dytw Botwrore nuk arriti t’i pĂ«rfundonte. I dhĂ«nĂ« pas violinĂ«s, qĂ« do ta shpinte mĂ« pas edhe nĂ« orkestrĂ«n sinfonike tĂ« TOB-it, ai, si pa dashur mori pjesĂ« nĂ« konkursin nĂ« fjalĂ« dhe po ashtu si pa dashur u pĂ«lqye, e kĂ«shtu u pĂ«rcaktua fati i tij qĂ« - tĂ« jetĂ« vazhduesi i traditĂ«s sĂ« leximit tĂ« lajmit, komentit nĂ« mikrofon. Haki Beleri u bĂ« padyshin njĂ« zĂ« i vecantĂ« nĂ« leximin e lajmeve dhe sidomos tĂ« fjalimeve tĂ« udhqĂ«sve tanĂ« e tĂ« botĂ«s komuniste.PĂ«r tĂ« interesohej drejtperdrejt vetĂ« udhĂ«heqja.,ndonesĂ« dihej qĂ« kishte njĂ« vĂ«lla tĂ« pushkatur si nacionalis gjatĂ« LuftĂ«s.Vinte nĂ« Radio pĂ«r tĂ« lexuar lajmet edhe pasi kishte marrĂ« pjesĂ« nĂ« shfaqjet e TOB-it, vinte dhe herĂ«t nĂ« mĂ«ngjes duke pĂ«rdorur njĂ« bicikletĂ« tĂ« vjetĂ«r. KĂ«shtu qĂ« nga viti1948.Edhe ai pa dĂ«gjuar kurrĂ« njĂ« fjalĂ« tĂ« mirĂ« nga Thanas Nano. Dhe ja njĂ« ditĂ« e papritura.Ishte mbrĂ«mja e 6 majit tĂ« vitit 1976, kur Haki Beleri, po drejtohej nga studioja e transmetimi tĂ« lajmeve, u ndalua nga polici rojĂ«s tĂ« futej Brenda..I habitur kĂ«rkoi shpjegime,por atĂ« e mori tĂ« nesĂ«rmen..Me urdhĂ«r tĂ« Thanas Nanos, ai nuk do,tĂ« lexonte mĂ« nĂ« mikrofon pĂ«r shkak tĂ« vĂ«llait tĂ« pushkatuar.Po ringjallej e tmerrshmja luftĂ« e klasave qĂ« i shkonte shumĂ« pĂ«r shtat drejtorit tĂ« pĂ«rgjithshĂ«m.KĂ«shtu, kur nuk ishte vecse 55 vjec, Haki Beleri ky zĂ« i vecantĂ« i mikrofonit, u deturua tĂ« lĂ«rgohej nga Radio Tirana.E larguan edhe nga TOB-i ku kishte qenĂ« jo vetĂ«m violinĂ« parĂ«,por edhe pĂ«rkthyes i operave tĂ« tilla si “MadamĂ« Baterflai”, “Toska”,Rigoleto”,”PeshkatarĂ«t e perlave”. NĂ« tetor tĂ« vitit 1994, kur po shkruauja librin “Historia e RTVSh-sĂ«â€, sĂ« bashku me ish- radiokronistin e njohur ,Piro Nace, bĂ«mĂ« nĂ« studion e lajmeve tĂ« Radio TiranĂ«s njĂ« bisedĂ« qĂ« duhet tĂ« jetĂ« ruajtur nĂ« arkivin zanor tĂ« kĂ«tij institucioni.Kujtuam kĂ«tĂ« ngjarje dramatike pĂ«r tĂ«.Iu luta pastaj Hakiut tĂ« lexonte disa lajme.Dhe i lexoi me shumĂ« emocione.Ishte po ai zĂ«, po ajo mĂ«nyrĂ« tĂ« lexuari.Dhe tĂ« vjen keq kur mendon se nga zeri i tij ka mbeur vetĂ«m ky fragment, sepse tĂ« gjitha regjistrimet e teksteve tĂ« lexuara nga ai, ishin zhdukur nga Arkivi i Radios si zë armiku Para vdekjes sĂ« tij nĂ« vitin 2003, nga TVSH-ja u realizua pĂ«r fat tĂ« mirĂ« njĂ« emision e plotĂ« qĂ« shpalos veprimtarinĂ« e tij si folĂ«si rrallĂ« tĂ« Radio TiranĂ«s. Vera Zheji

  • 24. NĂ« shkurt tĂ« vitit 1948 nĂ« mikrofonin e Radio TiranĂ«s nisi tĂ« dĂ«gjohej zĂ«ri i njĂ« vajze.Shquhej,vecanĂ«risht nĂ« leximin e emisioneve letrare.Kjo ishte nxĂ«nĂ«sja e ShkollĂ«s Pedagogjike tĂ« TiranĂ«s, 15-vjecarja, Vera Zheji., qĂ« u bĂ« shumĂ« shpejt njĂ« zĂ« popullor.ZĂ«rin e saj mund ta dĂ«gjoje qĂ« nĂ« oĂ«n 5.00 tĂ« mĂ«ngjesit , duke lexuar emisone tĂ« llojeve tĂ« ndryshme. Duke qenĂ« se ishte shoqe e motrĂ«s sime, kĂ«rkova tĂ« njihesha me tĂ« qĂ« tĂ« provohesha si folĂ«s.Dhe ashtu ndodhi.MĂ« 12 janar tĂ« vitit 1958 u takova dhe u habita kur pashĂ« pĂ«rballĂ« meje njĂ« vajzĂ« te re tĂ« gjallĂ« e tĂ« pĂ«rzemĂ«rt. QĂ« nĂ« provat para mĂ« nxiti,mĂ« mĂ«soi dhe ashtu si me Kaliopi Plasarin erdhi dhe dita qĂ« tĂ« lexoj drejtpĂ«rdrejt ne mikrofon lajme , ku duhet kujdes qĂ« tĂ« mos gabosh se nuk ke rast qĂ« ta ndreqĂ«sh veten si nĂ« emisionet e regjistruara. Ajo qĂ« mĂ« ka bĂ«rĂ« gjitnjnjĂ« pĂ«rshtypje Ă«shtĂ« se Vera Zheji ishte folĂ«se qĂ« nuk gabonte kurrĂ« gjatĂ« leximit.E them me siguri se nga kjo pikĂ«pamje ishte dukuri e rrallĂ« duke e krahasuar edhe me folĂ«s tĂ« tjerĂ« qĂ« kam mundur tĂ« dĂ«gjoj nĂ« italisht dhe rusisht.MĂ« kujtohet se kur dĂ«gjoja Radio MoskĂ«n, cilĂ«si tĂ« tilla kishte Levitani i famshĂ«m. NjĂ« shembull:NĂ« prill tĂ« vitit 1960 po lexoja me VerĂ«n lajmet e orĂ«s 18.00.Zakonisht lajme tĂ« shkurtra dhe jo tĂ« rĂ«ndĂ«sishme Por ja befas hapet dera e brendshme e studios aty futet njĂ« redaktor.Ai ka nĂ« dorĂ« njĂ« fletĂ« tĂ« cilĂ«n ia lĂ« VerĂ«s nĂ« tryezĂ«n ku po lexojmĂ«.EshtĂ« njĂ« lajm i porsaardhur nga ATSH-ja, njĂ« lajmi qĂ« Ă«shtĂ« pĂ«rkthyer me nxitim, Ă«shtĂ« redaktuar, gjithashtu, me nxitim dhe po me nxitim ka ardhur nĂ« Radio.Redaktori ka bĂ«rĂ« disa ndreqje edhe ai me kaq nxitim.Merret me mend se jo mĂ« folĂ«si, por edhe njĂ« lexues i zakonshĂ«m do ta ketĂ« tĂ« vĂ«shtirĂ« tĂ« lexojĂ«.Forcat revolucionare tĂ« Fidel Kastros kanĂ« fituar nĂ« KubĂ«. KĂ«tĂ« ngjarje, qĂ« pĂ«r atĂ« kohĂ« qe nga mĂ« sensacionalet, pĂ«rmban lajmi ku ndreqjet u ngjajnĂ« hieroglifeve.Ta paktĂ«n pĂ«r sytĂ« e mi.Dhe Vera i lexoi kĂ«to hieroglife me saktĂ«si tĂ« habitshme.Me tĂ« vĂ«rtetĂ« pĂ«r t’u mahnitur me tĂ«. Kush nuk kujton leximin e pĂ«rrallav tĂ« orĂ«s 19.00 nĂ« vitet 70-tĂ« nga Vera?MĂ« thoshte njĂ« shok,sot rreth tĂ« 40-tave qĂ« kur ishte i vogĂ«, linte lojĂ«n nĂ« rrugĂ« pĂ«r t’iu afruar Radios dhe pĂ«r tĂ« dĂ«gjuar pĂ«rrallat e lexuara nga teta Vera. TĂ« tĂ«rĂ« e admironin VerĂ«n,vec
drejtorit tĂ« Radios,Thanas Nanos.Ishte mĂ« tĂ« vertetĂ« e habitshme.KurrĂ« nuk tha njĂ« fjalĂ« tĂ« mirĂ« pĂ«r tĂ«.Dhe kur Vera pas mbarimit tĂ« Institutit tĂ« LartĂ« tĂ« Arteve, me ndĂ«rmjetĂ«sinĂ« e Nefo Myftiut,drejtoreshĂ«s sĂ« Radio sĂ« Brendshme,u caktua pedagoge nĂ« atĂ« institut, Thanas Nano gjeti njĂ« mĂ«nyrĂ« meskine qĂ« tĂ« hakmerrej.Nuk deshi qĂ« ajo tĂ« lĂ«xonte cdo javĂ« njĂ« cikĂ«l emisionesh letraro-artistike tĂ« miratuara prej saj E justifikoi kĂ«tĂ« masĂ« me arsyen se nuk duhej tĂ« shpenzoheshin para pĂ«r folĂ«s tĂ« jashtĂ«m, kur kĂ«tĂ« punĂ« mund ta bĂ«nin folĂ«s tĂ« brendshĂ«m.Me tĂ« vĂ«rtetĂ« indinjuese.T’i mbyllej kĂ«shtu dera njĂ« foleseje kaq tĂ« njohur!?..PĂ«r fat tĂ« mirĂ«, Pirro Kondi,aso kohe drejtor i DrejtorisĂ« sĂ« PropagadĂ«s nĂ« KQ tĂ« PPSH-sĂ«, vuri cdo gjĂ« nĂ« vijĂ«. Vera lexoi edhe lajme nĂ« italisht, gjuhĂ« qĂ« e zotĂ«ronte shumĂ« mirĂ«,sepse ishte e prirur pĂ«r gjuhĂ« tĂ« huaja ashtu si vĂ«llezĂ«rit e saj tĂ« shquar nĂ« fushĂ«n e lĂ«tĂ«rsisĂ«, Petroja dhe Gjergji.Ajo mund tĂ« kishte qenĂ« pa drojĂ« edhe aktore e talentuar.E tregoi kĂ«tĂ« nĂ« disa pjesĂ« teatrore,(kujtoni komedinĂ« “Shi nĂ« plazh”), e ndonjĂ« film artistik. E, megjithatĂ«, askush nuk u kujtua qĂ« asaj t’i akordohej tĂ« paktĂ«n titulli “Artiste e Merituar”. Feride Spahiu,(Konomi)

  • 25. Ishte viti 1957 kur unĂ«, amator i rregullt i emisioneve tĂ« Radio TiranĂ«s, dĂ«gjova pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« njĂ« zĂ« tĂ« ri dhe tĂ« freskĂ«t.Dhe u habita kur mĂ«sova se ishte zĂ«ri i Feride Spahiut,njĂ« ish-nxĂ«nĂ«se e gjimnazit ”Qemal Stafa”, njĂ« njĂ« klasĂ« mĂ« poshtĂ« se klasa ku studioja unĂ«. U bĂ«mĂ« mĂ« pas shokĂ« tĂ« ngushtĂ«, nĂ« gusht tĂ« vitit 1958.Sic kam pĂ«rmendur edhe mĂ« sipĂ«r, atĂ«herĂ« nisa tĂ« lexoja lajmet. Ishte njĂ« provĂ« e vĂ«shtirĂ«, sepse,sic dihet, do tĂ« lexoja drejtpĂ«rdrejt nĂ« mikrofon.Dhe pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« lexova me Feriden.MĂ« dha zemĂ«r e, ndonĂ«se lexova me drojtje ,ta patĂ«n nuk gabova, as nuk ngeca. Me Feriden nĂ« mikrofon kemi kaluar edhe caste dramatike:NĂ« shkurt tĂ« vitit 1961 zhvillohej Kongresi i 4-t i PPSH-sĂ«.MeqĂ« Haki Beleri si violinist i TOB-it,merrte pjesĂ« nĂ« njĂ« shfaqje organizuar pĂ«r delegatĂ«t e kongresit e zĂ«vendĂ«sova nĂ« lajmet e orĂ«s 20.00.E tĂ« mendosh se diskutimet e shumĂ« delegatĂ«ve na u dhanĂ« nga redaktorĂ«t e lajmeve drejtpĂ«rdrejt ne nikrofon pasi ishin bĂ«rĂ« ndreqje e shkurtime. Kemi lexuar sĂ« bashku me Feriden deri nĂ« orĂ«n 21.45 e pas njĂ« pushimi prej 15 minutash, kur u transmetua muzikĂ«, rinisĂ«m maratonĂ«n me leximin e emisionit tĂ« fundit tĂ« lajmeve tĂ« orĂ«s 22.00, me diskutimt e tjera tĂ« delegatĂ«vĂ«, pĂ«rsĂ«ri plot korigjime, ku cuditĂ«srisht ,nga mobilizimi nuk bĂ«mĂ«,qofte edhe ngecjen mĂ« tĂ« vogĂ«.Pas leximit te lajmeve nĂ«ndrejtori, Ymer Minxhozi, na pĂ«rgĂ«zoi pĂ«rzemĂ«rsisht. Ashtu si Vera edhe Ferideja u fut “nĂ« orbitĂ«n” e Thanas Nanos, qĂ« vazhdonte tĂ« mos kishte ndonjĂ« konsideratĂ« pĂ«r folĂ«sit. Ishte kjo arsyeja qĂ« kĂ«rkoi qĂ« ata tĂ« mos punonin mĂ« 6 orĂ« nĂ« ditĂ« sipas vendimit tĂ« KĂ«shillit tĂ« Ministrave pĂ«r artistĂ«t, por 8 orĂ«.Qe njĂ« vendim absurd,por qĂ«, cuditĂ«risht, me gjithĂ« kundĂ«rshtimin e folĂ«sve, u vu nĂ« zbatim. NĂ« kĂ«to rrethana Ferideja qĂ« mĂ« pas do tĂ« bĂ«hej bashkĂ«shortja e inxhinierit tĂ« talentuar, Gaqo Kononi, u detyrua tĂ« largohej nga Radio, tĂ« ndiqte degĂ«n gjuhĂ«-letĂ«rsi nĂ« UT e tĂ« punonte redaktore gjuhĂ«sore nĂ« Shtwpinw Botuese tw Librit shkollor. U rikthye mw 1980 nw mikrofonin e Radios, madje edhe nĂ« kamerat e TVSh-sw, ku krijoi njĂ« personalitet tĂ« vetin,duke mbetur e pĂ«rlqyer nga radioteleshikuesit., qoftĂ« pĂ«r leximin e lajmeve, qoftĂ« edhe pĂ«r leximin e emisioneve letraro-artistike. Kico Fotiadhi NjĂ« zĂ« qĂ« u ngjit me dinjitet nĂ« nivelin e leximit tĂ« Haki Belerit, madje nĂ« disa drejtime coi edhe mĂ« tutje pĂ«rvojĂ«n e tij..U shfaq nĂ« mikrofon nĂ« vitin1960, kur ishte nĂ« radhĂ«t e UshtrisĂ«.I diplomur nĂ« Institutin e LartĂ« Dramatik, Kico pati njĂ« gamĂ« tĂ« madhe qĂ« nisi jo vetĂ«m mĂ« leximin e lajmeve e bisedave politike e shoqĂ«rore, por edhe me paraqitjen e spektakleve si njĂ« festival tĂ« kĂ«ngĂ«s nĂ« RTVSH e, mbi tĂ« gjitha, edhe si telereportazhist. NĂ« kĂ«tĂ« rol ai drejtoi me sukses nje sĂ«rĂ« emisionesh televizive me karakter historiko- kulturor pĂ«r zhvillimin e qyteteve e krahinave tĂ« vendit tonĂ«. Edhe ai nuk qe pĂ«lqyer nga Thanas Nano.NjĂ« cen biografik sipas njĂ« njoftimi nga vendlindja,sic wshtw thwnw mw sipwr, u bĂ« shkak qĂ« tĂ« degdisej pĂ«r disa vjet nĂ« njĂ« fshat tĂ« TiranĂ«s. U rikthye nĂ« RTVSH, ku vazhdoi me sukses veprimatrinĂ« si folĂ«s nĂ« emisione radiotelvizive. NĂ« Radio mĂ« pas u shquan edhe folĂ«s tĂ« tjerĂ«, ndĂ«r tĂ« cilĂ«ve,nĂ« radhĂ« tĂ« parĂ«, Meropi Xhai, (Matlia),e cila shpesh herĂ« i shĂ«mbĂ«llente Vera Zhejit, Elsa Xhai, Viron Noti,pa dyshim njĂ«
  • 26. folĂ«s i njĂ« niveli shumĂ« tĂ« lartĂ«,Liliana Mecani, Lorenc Zadrima,SkĂ«ndĂ«r Rama e mĂ« vonĂ« Arben Kamberi, i cili u aktivizua edhe nĂ« emisone televizive etj. NdĂ«r ta duhet tĂ« pĂ«rmendim edhe pr.Thanas Shkurtin.Nuk lexoi nĂ« emisionet e lajmeve nĂ« gjuhĂ«n shqipe, por nĂ« italisht, frengjisht dhe anglisht pĂ«r botĂ«n e jashtme, sikur tĂ« ishte italian, francez, ose anglez.Besoj njĂ« rast i rrallĂ« edhe nĂ« botĂ«.Nuk mĂ« harrohet kurrĂ« qĂ« nĂ« disa letra tĂ« ardhura nga dĂ«gjues tĂ« huaj nĂ« adresĂ« tĂ« Radio TiranĂ«s, mĂ« 1956-60,kur punoja nĂ« redaksisnĂ« e jashtme tĂ« saj, shprehej habia se si njĂ« shqiptar lexonte nĂ« anglisht, sikur tĂ« ishte folws i BBC-sw. Ata, dhe tĂ« tjerĂ« qĂ« erdhĂ«m mĂ« pas, pĂ«rbĂ«jnĂ« njĂ« galeri tĂ« kĂ«ndshme tĂ« folĂ«sve tĂ« Radio TiranĂ«s, qĂ« do tĂ« pĂ«rmenden gjithnjĂ« mĂ« respekt nga dĂ«gjuesit e hershĂ«m tĂ« emisioneve radiofonike. Radiokronikat e para
 VĂ«rtet folĂ«sit, kur hapnin emisonet ose kur lĂ«xonin lajmet, thoshin :”Ju flet Tirana”,por nĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ« Radio Tirana nuk fliste, por vetĂ«m lexonte.Lexoheshin lajmet, rubrikat kulturore, artistke, ekonomike,politike,lexoheshin bisedat, lexohej gjithcka. MirĂ«po, ndĂ«rkohĂ«, tĂ« paktĂ«n nga Radio Rai, qĂ« dĂ«gjohej thuajse nĂ« tĂ«rĂ« territorin e vendit, shihej se kishte radiokronika, radioreportazhe, biseda me pyetje e pĂ«rgjigje,.transmetime ngjarjesh tĂ« rĂ«ndĂ«sishme.NĂ« qendĂ«r tĂ« tyre ishte gazetari e jo folĂ«si. Radio Tirana ishte shumĂ« larg kĂ«tij synimi.PĂ«r shumĂ« arsye.E para, dhe mĂ« kryesorja, se gazetarĂ«t ende nuk kishin pĂ«rvojĂ«n dhe aftesinĂ« pĂ«r tĂ« folur nĂ« mikrofon duke pĂ«rjashtuar ndonjĂ« gazetar si Pirro Nace,ose Muho Rehova, qĂ« ishin ende shumĂ« tĂ« rinj.E dyta, ishte shumĂ« vĂ«shtirĂ« qĂ« bashkĂ«punĂ«torĂ«t tĂ« flisnin drejtpĂ«rdrejt nĂ« mikrofon.E treta,edhe po tĂ« ishin tĂ« aftĂ«, ishte censura qĂ« nuk lejonte njĂ« hap tĂ« tillĂ« qĂ« ishte shumĂ« i rrezikĂ«shĂ«m dhe i pakotrolluar.Mund tĂ« ndodhnin gabime, sidomos gabime politike. Por edhe pas vitit 1950, kur Radio Tirana u pajis me nagnetofonĂ« dhe kur u krijuan, pra, mundĂ«si tĂ« paktĂ«n pĂ«r tĂ« zhvilluar biseda me bashkĂ«punĂ«torĂ«, kjo nuk u arrit, sepse vazhdonte tĂ« mungonte pĂ«rvoja e vetĂ« gazetarĂ«ve.SidoqoftĂ«, bisedat e para e mĂ« pas radioreportazhet, hapĂ«n njĂ« faqe te re nĂ« historin e Radio Tiranws aty nga mesi i viteve 50, kur nĂ« Radio ishte kthyer pas studimeve jashtĂ« shtetit Pirro Nace, e pas tij kishin nisur tĂ« aktivizoheshin nĂ«kĂ«tĂ« drejtim Koco Afezolli,Kadri Zotria, Maqo Afezolli e Adli Daci. MegjithatĂ«,radiokronika dhe radioreportazhi ende nuk dukeshin nĂ« horizont.TjetĂ«r pengesĂ«.Radio nuk kishte magnetofonĂ« tĂ« lĂ«vizshĂ«m pĂ«r t’u bartur nga njĂ« vend nĂ« tjertin. Kur unĂ« nisa punĂ«n nĂ« radio Tirana mĂ« 1958, sĂ« pari si bashkĂ«punĂ«tor e pastaj si gazetar, pashĂ« pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« qĂ« Radio Tirana ishte pajisur me magnetofonĂ« tĂ« markĂ«s austriake “Hornifon”,tĂ« njĂ« cilĂ«sie shumĂ« tĂ« mirĂ«, por tĂ« rĂ«ndĂ« nĂ« pĂ«rdorim.TĂ« lĂ«vizje nga RadioTirana nĂ« njĂ« institucion tjetĂ«r, duhej tĂ« pĂ«rdorje pa tjetĂ«r automjet.E, po tĂ« marrim parasysh se Radio Tirana kishte gjithsej dy tĂ« tilla,kuptohet se sa vĂ«shirĂ«si u dilnin gazetarĂ«ve.Vec kĂ«saj, kĂ«ta tipa magnetofonĂ«sh punonin mĂ« korrent elektrik e, si pasojĂ«, regjistrimet duhej tĂ« bĂ«heshin aty ku kishte priza
 KĂ«shtu, nĂ« tĂ« tilla kushte tĂ« vĂ«shtira nisĂ«n tĂ« punonin gazetarĂ«t e mikrofonit pĂ«r tĂ« realizuar ato qĂ« fillim nisĂ«n tĂ« tĂ« quheshsin emisione tĂ« gjalla..Natyrisht, tĂ« gjitha tĂ« regjistruara.
  • 27. Disa nga radiokronistĂ«t e pare dhe
 Radiokronika tĂ« mirĂ«fillta e tĂ« drejtpĂ«rdrejta, do tĂ« nisnin mĂ« vonĂ«.(pĂ«rjashtohen manifestimet me rastin e festave tĂ« shoqĂ«ruara me parakalime, nĂ« tĂ« cilat aktivizoheshin kryesisht folĂ«sit e e mĂ« vonĂ« gazetarĂ«t, tĂ« cilat jĂ«nĂ« bĂ«rĂ«, sic kemi parĂ« qĂ« mĂ« 1944, gjatĂ« parakalimit tĂ« forcave partizane nĂ« bulevardin “DĂ«shmorĂ«t e kombit”. MĂ« 1959,vec Pirro Naces, u shqua pĂ«r emisione tĂ« gjalla nĂ« mikrofon Maqo Afezolli dhe Kadri Zotria, vecanĂ«risht nĂ« radioreportazhet nĂ« VlorĂ«, me rastin e 50-vjetorit tĂ« Shpalljes sĂ« PavarĂ«sisĂ«.NĂ« maj tĂ« atij viti duhet tĂ« pĂ«rmendim edhe radiokronikĂ«n nga aeroporti i Rinasit, me rastin e ardhjes sĂ« Nikita Hrushovit, Sekretarit tĂ« ParĂ« tĂ« KQ tĂ« PK tĂ« B.Sovjetik, realizuar nga Frederik Gjerasi, ish-folĂ«s nĂ« Radio Moska. Radiokronikat e para nĂ« emisonet e lajmeve nisĂ«n qĂ« nĂ« janar tĂ« vitit 1961, nĂ« prag tĂ« Kongresit tĂ« 4-t tĂ« PPSH-sĂ«.U aktivizuan gazetarĂ«t e informacionit, Polivaq Lino,Bajram Vuka, Kadri Zotria.(NdĂ«rkohĂ«, Pirro Nace, qĂ« ishte pionieri i radiokronikĂ«s, si pasojĂ« e qĂ«ndrimit tĂ« ashpĂ«r tĂ« Thanas Nanos ndaj tij, sic kemi thĂ«nĂ«, u detyrua tĂ« lĂ«rgohej nga Radio Tirana).Por, megjithatĂ«, ai la jo vetĂ«m pĂ«rvojĂ«n e tij jo tĂ« pakĂ«t, por edhe njĂ« talet tĂ« mikrofonit.Ky ishte Alfons Gurashi qĂ« nisi tĂ« aktivizohej si folĂ«s nĂ« “RubrikĂ«n e rinisĂ«â€, tĂ« pĂ«rgatitur nga vetĂ« Piro Nace, e mĂ« pas nĂ« emisionetĂ« tjera.(Alfonsi u nda papritur nga ne nw fillim tw kwtij viti,duke lwnw gjurmw tw pashlyeshme nw historinw e radiokronikws shqiptare). NdonĂ«se punoja nĂ« redaksinĂ« e kulturĂ«s qĂ« mĂ« 1959, nisa tĂ« bashkĂ«punoja me “RubrikĂ«n sportive”, ku edhe pĂ«rgatita radiokronikat e para nga mjediset sportive, sidomos nga Pallati i Sportit “Partizani”.Madje, jo me dĂ«shirĂ«, edhe unĂ« isha i detyruar tĂ« ndihmoja redaksinĂ« e informacionit me radiokronika nga qendra pune e prodhimi. Hopi mĂ« i madh i radiokronikĂ«s shqiptare,nisi mĂ« 20 maj 1964, kur drejtoria e Radio TiranĂ«s i kĂ«rkoi “Albimportit”qĂ« nĂ« vend tĂ« magnetofonve tĂ« markĂ«s austriake “Hornifon”, tĂ« importoheshin magnetofonĂ« tĂ« levizshĂ«m tĂ« markĂ«s gjermanoperendimore”Uher”. Dhe, mĂ« tĂ« vertĂ«tĂ«, kĂ«shtu ndodhi.MĂ« kujtohet tetori i atij viti, kur inxhinier Emil Plumbi na mĂ«soi si duhej tĂ« vinim nĂ« pĂ«rdorim kĂ«ta magnetofonĂ« qĂ« punonin edhe me bateri, tĂ« cilĂ«t sollĂ«n njĂ« revolucion nĂ« emisionet e gjalla tĂ« Radio TiranĂ«s. Me aparate tĂ« tilla nisĂ«n tĂ« punonin nĂ« redaksinĂ« e informacionit dy gazetarĂ« tĂ« rinj,Alfonsi Gurashi,qĂ« u rikthye pasi kreu shĂ«rbimin ushtarak dhe Agron Cobani.Ishte dhjetori i vitit 1965 kur ata u Ă«mĂ«ruan radiokronistĂ« profesionistĂ«, duke cuar mĂ« pĂ«rpara punĂ«n e kryer deri atĂ«herĂ« nga Polivaq Lino ,Bajram Vuka e Kadri Zotria.Radiokronika, falĂ« kĂ«tyre dy gazetarĂ«ve tĂ« talenuar tĂ« mikrofonit, u bĂ« pjesĂ« pĂ«rbĂ«rese e “RevistĂ«s Radiofonike”. MĂ« pas galeria e radiokronistĂ«vĂ« u pasurua me zĂ«ra tĂ« rinj, si DhimitĂ«r Dishnica, Zamira Koleci,Amali Dhamo,dhe, Timo Luto, i cili,mĂ« pas, sic e kemi vwnw nw dukje ,pas njĂ« intrige tĂ« kurdisur nga Ministria e Brendshme, ku shpĂ«toi pa u dĂ«nuar me burgim, u transferua mĂ« 1985 nĂ« njĂ« fshat tĂ« TiransĂ«. Punoi atje deri mĂ« 1990 e pastaj u kthye nĂ« TVSH, ku sĂ«rishmi u shqua pĂ«r telekronika tĂ« pĂ«rgatitura me profesionalizĂ«m tĂ« lartĂ«. 
RadiokronistĂ«t e parw sportivĂ« “Ishte hera e parĂ« qĂ« do tĂ« transmetohej me radio nji ndeshje futbolli nĂ« vendin tonĂ«.Zani i kumbueshĂ«m dhe i aciktĂ« i transmetuesit ,(kishe me thanĂ« me siguri se ka qenĂ« zoti Anton
  • 28. Mazreku),nuk la asnji rast me kalue por tĂ« gjitha udhĂ«timet e topit i transmetoi pĂ«r bukuri pĂ«r dĂ«gjuesit tanë .” KĂ«shtu shkruante gazeta “Sporti Shqiptar” e datĂ«s10 shtator 1938 rreth ndeshjes miqĂ«sore ndĂ«rkombĂ«tare tĂ« futbollit midis “SK TiranĂ«s” dhe “Iraklisit” tĂ« KavallĂ«s,(Greqi),zhvilluar mĂ« 1 shtator nĂ« fushĂ«n “Shallvare” tĂ« TiranĂ«s.Dhe artikullshkruesi nuk gabonte.Ishte pikĂ«risht Anton Mazreku, drejtori i kĂ«saj gazete dhe pa dyshim gazetari dhe specialisti me i mirĂ« i futbollit nĂ« atĂ« kohĂ« nĂ« ShqipĂ«qri, ish-futbollist i “SkĂ«ndĂ«rbeut” tĂ« KorcĂ«s, qĂ« ndĂ«rmori komentimin e kĂ«saj ndĂ«shjeje nĂ« valĂ«t e Radio TiranĂ«s.Dhe kjo ndodhi gati tre muaj para inaugurimit tĂ« Radio TiransĂ« mĂ« 28 nentor 1938, nĂ« periudhĂ«n tri ditore kur u bĂ«nĂ« provat e fundit tĂ« transmetimeve, tĂ« cilat dolĂ«n me sukses. PĂ«r fat tĂ« keq, kjo ishte hera e parĂ« dhe fundit qĂ« Radio Tirana transmetoi njĂ« ndeshje futbolli, deri mĂ« 1945.PikĂ«risht mĂ« 20 dhjetor tĂ« atij viti ishte pĂ«rsĂ«ri Anton Mazreku dhe edhe njĂ« herĂ« nga fusha e “Shallvares”, kometoi njĂ« tjetĂ«r ndeshje kĂ«tĂ« radhĂ« midis “TiranĂ«s” dhe “VllaznisĂ«, e cila shĂ«nontĂ« fillimin e pandĂ«rprĂ«rĂ« tĂ« kampionateve tona tĂ« futbollit. Nga goja e Antomn Mazrekut dĂ«gjuesit ndoqĂ«n edhe ndeshjet e turneut tĂ« futbollit tĂ« LojĂ«rave BallkanikĂ« tĂ« vitit 1946, ku ShqipĂ«ria doli kampione si dhe fitoret e bukura, por edhe humbjet e parfaqĂ«sueses sonĂ« nĂ« ndeshje ndĂ«rkombĂ«tare. Anton Mazreku, sic ma ka pohuar vetĂ«, nuk mungoi asnjĂ« herĂ« nĂ« mikrofonin nga fushat e futbollit,duke pĂ«rjashtuar ndeshjen e zhvilluar nĂ« Bukuresht, mĂ« 1 maj 1948 kundĂ«r parfaqĂ«sueses rumune, ku tanĂ«t fituan 1-0, me njĂ« gol tĂ« rrallĂ« tĂ« Mirashit.AtĂ« ndeshje e komentoi rastĂ«sisht,Pandi Allabashi, qĂ« ishte pjesĂ«tar i delegacionit tonĂ« sportiv.Dhe, natyrisht, sic mĂ« ka pohuar edhe ai vetĂ«,nga qĂ« nuk kishte haber nga ajo punĂ«, bĂ«ri c’bĂ«ri po fjalĂ«t e tij kryesore, sic i mbaj edhe unĂ« mend ndonĂ«se kam qenĂ« vetĂ«m 10 vjec, ishin:”Ja, tani topi ndodhet nĂ« ajĂ«r, e merr Borici Bicaku dhe pĂ«rsĂ«ri topi nĂ« ajĂ«r
” Por Anton Mazreku komentoi edhe ndeshjen e zhvilluar mĂ« 14 shtator tĂ« viti1950 nĂ« Budapest kundĂ«r HungarisĂ« sĂ« legjendave tĂ« futbollit botĂ«ror, Pushkash e e Kocish, qĂ« tanĂ«t e humbĂ«n me rezultatin e thellĂ« 12-0. “KolegĂ«t nga Radio Budapestit mĂ« dhanĂ« disqet ku ishte regjistruar kjo ndĂ«shje.-mĂ« thoshtĂ« njĂ« herĂ« Antoni,- tĂ« cilat imbajta pĂ«r shumĂ« kohĂ« nĂ« shtepi, por kurrĂ« nuk i dĂ«gjova, nga qĂ« nuk doja tĂ« kujtoja kĂ«tĂ« ngjarje shumĂ« tĂ« rĂ«ndĂ« tĂ« futbollit tonĂ«. Kjo erdhi si pasojĂ« e tronditjes sĂ« madhe qĂ« pushtoi skuadrĂ«n pas arratisjes sĂ« futbollistĂ«ve Bahri Kavaja e Bule Vathi, tĂ« cilĂ«t u hodhĂ«n nga anija nĂ« det, kur anija sovjetike, nĂ« tĂ« cilĂ«n po udhĂ«tonim drejt KostancĂ«s, po kalonte nĂ«pĂ«r Bosfor..” NjĂ« ditĂ« verĂ« tĂ« vitit 1964 u pĂ«rpoqa ta bindja qĂ« t’i dĂ«gjonim mĂ«sĂ« fundi ato disqe, por ai pĂ«rsĂ«ri nuk u bind.Sic duket, nuk donte tĂ« rindĂ«rmendte kujtimet e hidhura tĂ« asj ndeshjeje dhe atij turneu ku pĂ«rfqĂ«suesja jonĂ« humbi edhe me RumaninĂ« 0-3 e me CekosllovakinĂ« 0-5. Anton Mazreku qe i pranishĂ«m edhe nĂ« ndeshje qĂ« skuadra jonĂ« e RinisĂ« zhvilloi nĂ«pwr fĂ«stivale botĂ«rore tĂ« rinisĂ«, deri te ndeshjet e “Dinamos “ sĂ« TirannĂ«s nĂ« njĂ« turne miqĂ«sor nĂ« RD Gjermane dhe nĂ« nĂ« B.Sovjetik mĂ« 1958. Pastaj nisi njĂ« periudhĂ« e gjatĂ« ”agjĂ«rimi”, kur asnjĂ« ndeshje nuk u transmetua mĂ« nga jashtĂ« shtetit., ndonse ShqiĂ«ria nisi tĂ« merrte pjesĂ« nĂ« veprimtari evropiane e botĂ«rore. Duhej tĂ« vinte shtatori i vitit 1987 qĂ« gazetari Ahmet Shqari tĂ« shoqĂ«ronte “Flamurtarin”e VlorĂ«s nĂ« BarcelonĂ« nĂ« takimin e kthimit pĂ«r KupĂ«n e UEFA-s me skuadrĂ«n e famshme tĂ« kĂ«tij qyteti, qĂ« kjo ndeshje tĂ« komentohej prej tij nga Radio Tirana.Pra, pas gati 30 vjetĂ«sh.