1. Bach Desprezado pola Nobreza: Bach nunca foi considerado merecidamente
na sua época. Os 6 concertos de Brandemburgo escribiunos para dedicarllos
ao Margrave da corte desta cidade . Cando o recibiu, sen dar as grazas,
meteunos nun caixón polvoriento. Menos mal que alguén se ocupou antes de
sacar unha copia, e algúns deles foron estreados en vida do autor.
Bach o Campión: Bach tivo 7 fillos coa súa primeira esposa e 13 coa segunda.
Total: 20 pequenos, dos cales algúns foron famosos músicos.
Bach e...a durmir: Na época de Bach había un conde que tiña problemas de
insomnio. O médico aconselloulle que antes de durmir, escoitase música
relaxante, así que contratou a Bach para que lle escribise unha obra o
suficientemente longa como para durmilo. Tras ser escrita (unha obra para
clave, o predecesor do piano), o clavecinista da corte cada noite tocábaa nunha
habitación próxima ao dormitorio do insomne, conseguindo os efectos
desexados. E esa obra chámase en honra ao apelido de tal clavecinista, "As
Variacións Goldberg".
Bach déixache sen aire: No estreo dunha obra súa ao aire libre, un
trompetista morreu durante o desenvolvemento do concerto. Logo do que
parecía un simple desmaio, contan que no seu leito de morte as súas últimas
palabras foron: "Este Bach, conseguiu acabar comigo..." (Esta anécdota foi
recollida do programa de R.N.E. 'Clásicos Populares')
Bach e o Jazz: Hai actualmente recoñecidos músicos que investigan dunha
forma moi especial e seria a Bach: Comparando as suas obras coas de Jazz,
xa que basta unha simple modificación no ritmo dalgunhas das súas obras para
convertelas en auténticas pezas desta forma musical. Din ata que Bach foi o
primeiro músico en adiantarse a esta forma de composición.
Bach morreu cego...: Ao longo da súa vida sufriu varias operacións nos ollos,
xa que a sua vista sempre foi moi delicada. De feito, uns días antes de morrer,
cando estaba totalmente cego, espertou cunha notable melloría recuperando
parte da visión. Entón compuxo a súa última cantata onde o coro dá grazas ao
Señor dunha forma moi solemne, e isto foi dias antes de morrer.
...e xa se vía vir: Cando Bach era un neno o seu pai formouno musicalmente,
aínda que lle prohibía estudar pola súa conta as partituras de renombrados
compositores italianos da época (Vivaldi) para non deformar a súa aprendizaxe,
escondéndoas nun armario con chave. De noite, Bach levantábase, roubábaas
introducindo paus polas rendixas, e á luz dunha vela ou probablemente da lúa,
copiábaas nota por nota para poder deixalas no seu sitio canto antes, e
estudalas cando a él lle apetecese. Obviamente isto non contribuíu a mellorar a
súa visión.