De nieuwe scharnier

1. 1
Projectnieuws
Renovatie en
restauratie
In deze Scharnier brengen
we een aantal renovatie-,
restauratie- en verbou-
wingswerken voor het voetlicht. Dit is
tenslotte een van onze specialismen. Bij
al onze bouwactiviteiten spelen overleg
en afstemming een essentiële rol. Bouwen
is ook mensenwerk. Waar mensen - onze
vakmensen, onze opdrachtgevers, onderaan-
nemers, architecten, overheid, omwonen-
den - met elkaar te maken hebben komt
het aan op goede afspraken, en bewaken
van planningen. Als ik zie hoe serieus onze
medewerkers hun taken uitvoeren en vaak
in moeilijke omstandigheden of met zeer
weinig ruimte hun werk moeten doen,
dan geeft het mij een goed gevoel dat
we een kwaliteits bouwproduct leveren en
tevreden opdrachtgevers zien. In dit nummer
aandacht voor de verbouwing van De Rode
Hoed in Amsterdam. Een renovatie met veel
uitdagingen omdat tijdens de werkzaam-
heden De Rode Hoed zoveel mogelijk open
bleef. Van een heel andere orde is ons werk
voor woningbouwverenigingen. Ook daar
uitdagingen om te (ver)bouwen terwijl het
leven rondom de woning gewoon doorgang
vindt. U leest er uitgebreid over in het artikel
hiernaast en op de volgende pagina’s.
Nico van Schaik
Directeur Bouwbedrijf van Schaik
1
SCHARNIERVanSchaikBouwnieuwsNummer8,November2010
en verder ...
De klant
Verbouwing van De Rode Hoed: scherpe coördinatie
Perspectief
Marc a Campo over renovatie
Mensenwerk
Projecten begeleiden bij mutatieonderhoud
2
4
5
Projectnieuws
Product in beeld
Complexe bouw in binnenstad van Amsterdam
6
V a n S c h a i k B o u w n i e u w s 8 n o v e m b e r 2 0 1 0
een koofconstructie of tussen de plafondbalken,
kun je de plafondhoogte vaststellen.” Tijdens
het project rolde het team de werkzaamheden
uit naar de volgende woning. Als in het ene
pand geheid werd, was in het volgende pand
de werkvoorbereiding al opgestart.
Samen werken
Om op die manier samen te kunnen werken, is
een soepel functionerend team nodig. In het
begin van het project moesten de betrokken
partijen even aan elkaar wennen. “Er werken
veel partijen met elkaar samen: de opdracht-
gever, de architect, de constructeur en de aan-
nemer”, bevestigt de projectleider. “Het is dan
even zoeken tot je een goede samenwerking
te pakken hebt. Maar door veel te overleg-
gen werd snel duidelijk waar de wederzijdse
belangen lagen en wisten we wat de belang-
rijke aandachtspunten waren. Omdat we met
dezelfde onderaannemers bleven werken, liep
het proces steeds sneller en soepeler.”
Afstemmen met bewoners
Voor de bewoners was de renovatie ingrijpend,
ze moesten allemaal tijdelijk hun huis uit. Wel
kregen ze inspraak in de indeling van hun huis.
Dit was binnen vastgestelde kaders, maar bracht
met zich mee dat iedere woning echt anders
is geworden. Volgens Jefta is er geen enkele
klacht van bewoners geweest: “Uiteraard zijn er
best dingen misgelopen of anders gegaan dan
gepland, maar dat hebben we allemaal recht
kunnen trekken. Er is veel contact met bewoners
geweest. Door veel met monsters te werken van
bijvoorbeeld tegels, konden we van te voren
Doorlopend renovatieproject afgerond
De kracht van een
vooruitziende blik
In opdracht van Woonstichting de Key zijn in het centrum van Amsterdam op vier locaties
ongeveer 30 verschillende woningen gerenoveerd. Omdat bewoners zelf inspraak hadden in de
indeling van hun huis, was elk pand een project op zich. Een uitdagende klus, waarbij vooruit­
kijken en regelmatig afstemmen van verwachtingen de rode draad vormden.
“Door al mee te denken in het voorbereidings-
traject, stelden we in een vroeg stadium vast
hoe de technische uitvoering eruit ging zien en
welke materialen we daarvoor nodig hadden”,
vertelt Jefta Kooistra, projectleider tijdens deze
klus. Zo werd als eerste per woning de scheef-
stand in kaart gebracht en gekeken welk effect
dit had op de plafondhoogte en de vloeren.
Ook werd meteen besloten hoe de leidingen
het beste verwerkt konden worden. Jefta legt
uit: “Je kunt leidingen op verschillende manie-
ren wegwerken. Pas wanneer je hebt bepaald of
je dit wel of niet in het plafond gaat doen, met
goed afstemmen of dat echt was wat ze wilden.
We hebben voor ieder pand een mooi eindresul-
taat bereikt, zonder dat de opdrachtgever in een
later stadium geconfronteerd is met onaange-
name verrassingen.”

2. 2
DeklantSCHARNIERVanSchaikBouwnieuwsNummer8,November2010
Binnen 4 maanden heeft De Rode Hoed, een monumentaal pand aan de Keizersgracht in
Amsterdam, een ware metamorfose ondergaan. Omdat er veel georganiseerd wordt en voort­
durend gasten over de vloer komen, bleef De Rode Hoed tijdens de verbouwing zoveel mogelijk
open. Een hele uitdaging om de overlast tot een minimum te beperken.
Directeur Ton van Brussel over de verbouwing van De Rode Hoed:
“Omdat we open bleven, moest de
coördinatie echt scherp zijn”
Bij binnenkomst is meteen duidelijk hoe en
waarom De Rode Hoed vernieuwd is. De grote
bedrijvigheid vanwege het congres dat op dat
moment plaatsvindt, is een toonbeeld van
de hoeveelheid gasten die er dagelijks komt.
Ondanks zijn drukke agenda ontvangt Ton van
Brussel ons gastvrij en schenkt een drankje
in achter de stijlvolle bar in het compleet ver-
nieuwde café. Vervolgens lopen we langs de
gerestaureerde trappen naar boven, waar zijn
nieuwe werkruimte is. De prachtige houten
vloeren en strakke wanden en plafonds zijn
onder andere het bewijs van een succesvolle
verbouwing.
Alle zeilen bijzetten
Ton van Brussel heeft een lange staat van
dienst als journalist en werkte hiervoor onder
meer in de directie van de NOS, waar hij ruim
Eervol bezoek
Op 14 september vierde De Rode Hoed haar
20-jarig bestaan en is door Koningin Beatrix
heropend. Een eer dat ze er was, want daar
gaat een officiële procedure aan vooraf en
het is niet gebruikelijk dat ze bij een 20-jarig
bestaan aanwezig is. Van Brussel vond het jubi-
leumfeest niet compleet zonder Hare Majesteit,
vertelt hij. “Ik wilde die gok gewoon wagen.
Ook omdat wij Huub Ooster­huis, de oprichter
van de Rode Hoed, in het zonnetje gingen
zetten, wilde de Koningin er graag bij zijn. Ze
heeft namelijk een goede band met hem, hij
was bevriend met haar man. Als je een feest
hier in De Rode Hoed vanwege het 20-jarig
bestaan indrukwekkend wil laten zijn, dan
moet de baas van Nederland daar gewoon bij
zijn, vond ik. Ze was er en droeg, heel toepas-
selijk, de enige rode hoed die ze had.”
Tijd voor een nieuwe jas
In De Rode Hoed worden debatten, culturele
evenementen, lezingen, symposia en feestelijke
evenementen georganiseerd. Dat betekent dat
het intensief bezocht wordt, wat op den duur
duidelijk te zien was. “Het pand was 20 jaar
geleden voor het laatst echt onder handen
genomen en heeft honderdduizenden bezoekers
gehad, veel meer dan verwacht destijds”, licht
Van Brussel toe. “Er was veel vernieuwing nodig.
De foyer en het café waren echt sleets geworden,
en de keuken was veel te klein voor onze ambitie
om voor 400 man een 7-gangen­diner te koken.
Verder kwam het woonhuis boven het café vrij
en kon bij de verbouwing betrokken worden.
Omdat hier vaak congressen zijn met tussen-
tijdse workshops in kleinere groepjes, hadden we
veel kleine zaaltjes nodig. Ook dat konden we
met deze verbouwing realiseren.”
Wat vooraf ging
Dat er verbouwd moest worden was al lang
bekend, maar dat ging niet zomaar. “Vijf jaar
lang is mijn voorgangster met monumentzorg,
de gemeente, banken en buren in gesprek
geweest om die verbouwing van de grond te
krijgen, maar dat is niet gelukt”, vertelt Van
Brussel. “Bij mijn aanstelling was de eerste
opdracht ervoor te zorgen dat dit wel gerea-
liseerd zou worden. Ik heb in het verleden als
directeur van de NOS een grote verbouwing
onder mijn leiding gehad, dus wel ervaring
opgedaan. Toch is zo’n miljoenenverbouwing
700 mensen onder zich had. Sinds een jaar is
hij directeur van de Rode Hoed en is blij met
zijn nieuwe rol. “Omdat ik ook hoofd ben van
de programma-afdeling, zit de debatorganisatie
in mijn portefeuille. Ik heb nu weer de gelegen-
heid om inhoudelijk bezig te zijn”, vertelt hij
enthousiast. “Aangezien de organisatie klein is,
geen subsidie krijgt en dus een lenige, flexibele
organisatie moet zijn, wordt er veel geïmprovi-
seerd om het onze gasten naar de zin te maken.
Dus dat betekent dat ook ik af en toe loop te
dweilen als dat nodig is. Maar ik ontvang ook
de Koningin, dus mijn functie is heel breed.”
”Omdat je maar een klein team
en een beperkt budget hebt, zit je
er zelf tijdens zo’n verbouwing
toch behoorlijk bovenop.”

3. 3
SCHARNIERVanSchaikBouwnieuwsNummer8,November2010
daar niet onder vanwege de aparte opgang
die er toen nog was. Het cruciale werk was
in de maanden juli en augustus, waarin het
normaal gesproken rustig is, maar ook bouwvak
was. “Bij de aannemersselectie is dat een heel
belangrijk criterium geweest”, licht Van Brussel
toe. “We wilden dat ze voor acceptabele kosten
door konden werken tijdens de bouwvak. Verder
was het eindpunt bekend, omdat we op 14
september het 20-jarig jubileum gingen vieren
en alles 3 weken van tevoren klaar moest zijn.
Als je dan terugrekent, kom je uit op het punt
waarop de bouw moet starten en is daar een
heel strak schema uit gerold.”
Geen nummer
Er is gekozen voor de constructie waarbij Van
Schaik hoofdaannemer was en alle onderaanne-
mers onder zich had. “Vooral tijdens de 6 weken
in de zomer waarin we open bleven, moest de
coördinatie echt scherp zijn, zodat men elkaar
niet in de weg ging lopen”, vertelt Van Brussel.
“Dat is erg goed en flexibel gegaan. Ik heb nog
nooit meegemaakt in een klus als deze, dat ik
geen onvertogen woord heb gehoord, terwijl ik
echt dagelijks op de werkvloer was. De laatste
weken was de foyer echt één grote bouwwerk-
plaats, waar de één stond te stuken, de ander te
witten en weer een derde te zagen. Ik kon daar
af en toe naar kijken en dacht ‘jongens, hoe
doen jullie dit allemaal?’ Ik vind het een fantas-
tisch bedrijf. Het is stevig en redelijk groot, maar
heeft gewoon de omvang dat je je als opdracht-
gever geen nummer voelt. De Rode Hoed is
weliswaar geen familiebedrijf, maar onze cultuur
sluit heel goed aan bij die van hen.”
Investeren in de toekomst
Omdat men behoorlijk binnen de begroting is
gebleven kan er door gegaan worden met ver-
bouwen. “En dat mag Van Schaik gaan doen”,
zegt Van Brussel. “Wat zij hier hebben gedaan, is
voor hen zelf ook een investering in de toekomst.
Er moet hier namelijk nog heel veel aangepakt
worden, dat is een meerjarenplan.” Op de vraag
of hij dit bouwbedrijf aan anderen aan zou wil-
len bevelen, antwoordt Van Brussel lachend:
“Zolang Van Schaik ook tijd blijft houden voor
mij, wil ik ze graag aan anderen aanbevelen.”
van toen niet te vergelijken met deze. Eigenlijk
is dit meer zoals het verbouwen van je eigen
huis, waar dan natuurlijk nog wel een profes-
sioneel deel aan vast zit, zoals de keuken die
aan de gestelde kwaliteitseisen moet voldoen.
Omdat je maar een klein team en een beperkt
budget hebt, zit je er zelf tijdens zo’n verbou-
wing toch behoorlijk bovenop.” Er is gepitched
met vijf aannemers, die allemaal een deel
van het plan hebben berekend en uitgewerkt.
“Uiteindelijk is daar het familiebedrijf Van
Schaik uitgerold, die een goede prijs-kwali-
teitverhouding bood en goed bekend stond
in de markt”, aldus Van Brussel. “We hebben
garanties aan elkaar af kunnen geven en dat is
allemaal in goed vertrouwen gegaan.”
Strakke deadline
De verbouwing is in twee fases verlopen. De
verbouwing van het woonhuis is als eerste
gedaan, omdat die in het voorjaar kon begin-
nen. De exploitatie van De Rode Hoed leed
“Vooral tijdens de 6 weken in de zomer waarin we open bleven,
moest de coördinatie echt scherp zijn,
zodat men elkaar niet in de weg ging lopen”

4. SCHARNIERVanSchaikBouwnieuwsNummer8,November2010
4
Perspectief
Marc a Campo ziet niets in ‘Jurassic Park’ architectuur
“Bij renovatie gaat het om de
dialoog tussen heden en verleden”
Marc a Campo werkt al ruim 30 jaar als architect, waarvan het grootste gedeelte bij ADP
architecten in Amsterdam. Een veelzijdig architectenbureau, met een breed scala aan opdrach­
ten. Hoewel renovatie- en restauratieprojecten slechts een klein deel van zijn werk vormen,
vindt hij het bijzonder boeiend om te doen. Maar wel met een link vanuit het verleden naar het
heden en het liefst met zoveel mogelijk hergebruik van oude materialen.
Binnen ADP houdt hij zich voornamelijk bezig
met het ontwerpen van woningen, hotels, kan-
toren, fabrieken en stadshuizen. Aan projecten
zoals de renovatie en restauratie van het Victoria
Hotel, De Appel of De Rode Hoed, werkt hij met
veel plezier: "Voor ons werk geldt, hoe gecompli-
ceerder de context waarbinnen gewerkt wordt,
hoe boeiender het project. En een oude stad
heeft vaak een zeer gecompliceerde context,
waarbij veel beperkingen vanuit de omgeving
worden opgelegd. Daarbij gaat het niet alleen
om de gebouwen maar ook om de mensen die
er werken of wonen. Hoe meer die zich laten
horen, hoe interessanter het wordt.”
Thuis in werkomgeving
De meeste mensen brengen een groot deel van
hun leven door in een werkomgeving. “Ik moet
dan toch altijd aan ‘Jiskefet’ denken”, vertelt a
Campo lachend. “Hoe kom je daar vanaf, van
dat gedoe in die kantoorgebouwen en hoe
maak je daar nu een omgeving van die geest-
verruimend is, in plaats van geestdodend. Mijn
uitdaging is de werkomgeving dichter bij de
eigen woonomgeving aan te laten sluiten. Dat
het zelfs nog méér wordt dan thuis, met mooi-
ere toiletten, mooiere kranen en betere koffie.
Of dat je bijvoorbeeld in de lounge van een
hotel zit, om je heen kijkt en denkt ‘Hier zou ik
best een weekje willen zitten’.“
Modern met klassieke materialen
Marc a Campo zou zijn ontwerpstijl willen
omschrijven als ‘romantisch pragmatisme’. Hij
vindt romantiek heel belangrijk, maar heeft een
pragmatisch beroep. In feite moet de inrichting
zoveel mogelijk aansluiten bij de uitstraling en
de functie van het pand. Ook vindt hij moder-
nisme binnen oude panden belangrijk, maar
dan met de nadruk op esthetiek. ”Bijvoorbeeld
het ontwerpen van nieuwe meubels die er
modern uit zien, terwijl ze gemaakt zijn van
oerklassieke materialen zoals hout en echt
zink”, legt hij uit. “Die combinatie, die dialoog
met het verleden, dat legt een verband tussen
het heden en verleden. En je hoopt natuurlijk
dat mensen dat herkennen.”
Duurzaam renoveren
Het interessante van renovatie en restauratie
is, dat de context van het gebouw er al is en
je er niet alles aan kunt veranderen wat je zou
willen, zeker niet bij een monument. Ook is de
mogelijkheid om materialen opnieuw te gebrui-
ken een groot voordeel boven nieuwbouw, zowel
qua kosten als voor het milieu. “Nieuwbouw
is een zwaardere belasting voor het milieu.
Het produceren van materialen als bakstenen,
beton, betonstaal en aluminium is enorm ener-
gieverslindend”, licht a Campo toe. ”Dus iedere
bestaande structuur, vloerlaag of muur die je
kunt hergebruiken, scheelt enorm in belasting.
Los daarvan zien steeds meer opdrachtgevers
het belang van het inhuren van een goede
architect. “Dan is de kans namelijk groot dat
het weer een klassiek monument wordt, dat
over 20 jaar niet zo gemakkelijk afgebroken
zal worden”, bevestigt hij. “Hoe langer zo’n
gebouw daarna weer meekan, hoe beter. Dat is
een heel belangrijke tendens.”
Meegaan met de tijd
Als er een monumentaal pand wordt afgebro-
ken, omdat restauratie vanwege een te slechte
conditie teveel risico’s met zich meebrengt,
kan het mooi zijn om ongeveer in dezelfde
stijl te herbouwen. Volgens Marc a Campo zijn
daar wel grenzen aan verbonden: “Ik houd er
niet van om ‘Jurassic Park’ architectuur toe te
passen, alsof je een wereld na wilt bouwen
die er helemaal niet meer is en gebouwen die
fossielen zijn geworden weer tot leven wilt
wekken. Je moet in de 21ste eeuw niet doen
alsof je in de 18de eeuw leeft, vind ik. Dus echt
nieuw oud bouwen daar ben ik niet zo voor.
Als ontwerper zoek je een plek in de tijd waarin
je leeft, met de geschiedenis daar vlak voor,
het heden en wat er in de toekomst nog gaat
komen.”
Monumentale voorgevel van het nieuwe art'otel
(uitbreiding Victoria Hotel).
Exterieur van het nieuwe Kunstencentrum De Appel.

5. 5
SCHARNIERVanSchaikBouwnieuwsNummer8,November2010Mensenwerk
Bij mutatieonderhoud voor woningbouwver-
enigingen is het de kunst om binnen de vast-
gestelde kaders voor planning en kosten te
werken, terwijl vooraf nog niet precies bekend
is hoeveel er gedaan moet worden. “Omdat
wij met eenheidsprijzen werken, kunnen we
een goede inschatting van de kosten maken”,
legt Jan uit. “Ook al verschilt het per situatie
hoeveel we moeten doen, toch kunnen wij
dankzij onze aanpak de projecten met goed
resultaat opleveren. Onze kracht is dat we
goed plannen, goed voorbereiden en het tijds-
pad nauwkeurig volgen.”
Vertellen wat je gaat doen
Omdat bij verbouwingswerkzaamheden snel
overlast veroorzaakt wordt voor omwonenden,
doet Bouwbedrijf van Schaik er alles aan om
dat tot een minimum te beperken. Jan van
Schaik licht toe: “Woningbouwverenigingen
hebben twee belangrijke zorgen, namelijk
overlast voor buurtbewoners en het budget. Wij
houden daar vanaf het begin rekening mee en
zorgen ervoor dat alles binnen de bestaande
kaders geregeld wordt. Wat daarbij heel
onderaannemers vanaf het begin meenemen in
het proces, weten alle betrokkenen meteen wat
er van ze verwacht wordt. Regelmatig overleg,
transparantie en flexibiliteit zijn de elementen
die ervoor zorgen dat we heel efficiënt kunnen
werken. Onze eenheid is ideaal: er is geen ruis
en geen verspilling. Zo lukt het ons om onze
doelstellingen bereiken”, vertelt Jan.
“Een voordeel van deze gedetailleerde project-
plannen is dat de uitrol herhaalbaar en kopi-
eerbaar is naar andere nieuwe klanten.”
Jan van Schaik over de gedegen aanpak van mutatieonderhoud
“Onze eenheid is ideaal:
geen ruis en geen verspilling”
Sinds 5 jaar werkt Jan van Schaik met veel plezier als projectleider bij Bouwbedrijf van
Schaik. De projecten die hij begeleidt zijn mutatiewerkzaamheden voor woningbouwvereni­
gingen. “Als je een project goed voorbereidt en alle betrokkenen vanaf het begin meeneemt in
het proces, lever je de kwaliteit die je nastreeft. En bij ons staat kwaliteit nog steeds voorop.”
belangrijk is, is communicatie naar de woning-
bouwvereniging maar ook naar de bewoners.
Zo weten ze wanneer we wat gaan doen zodat
ze zich er van tevoren op in kunnen stellen.
Ook gaan we niet om 7.00 uur ’s ochtends met
veel lawaai beginnen maar doen eerst andere,
stillere klussen.” Verder staat in het projectplan
een gedragscode omschreven voor alle betrok-
ken medewerkers. Ze zijn netjes gekleed, stellen
zich voor en leggen uit wat ze gaan doen. Ook
dekken ze spullen van bewoners goed af om
beschadiging te voorkomen, helpen mee om
dingen te verplaatsen en ruimen hun werkplek
op. “Wij werken zo geruisloos mogelijk”, voegt
Jan eraan toe. “Vaak hebben de mensen niet
eens door dat we weer weg zijn.”
Als een geoliede machine
Voor een succesvol resultaat is een gedegen
projectplan onmisbaar. Hierin worden alle
data, acties en verantwoordelijke personen bij
aanvraag, werkvoorbereiding, uitvoering en
oplevering nauwkeurig weergegeven. “Omdat
wij met deze projectplannen werken en ook alle
Onze kracht is dat we goed
plannen, goed voorbereiden en
het tijdspad nauwkeurig volgen.”

6. 6
In de volgende nieuwsbrief besteden we aandacht aan: Duurzaam bouwen,
er is meer dan het stapelen van stenen.
V o o r u i t b l i k
COLOFON
Scharnier is een uitgave van Bouwbedrijf
van Schaik en wordt verspreid onder
relaties in een oplage van 500 exemplaren.
Redactie: Corina Blommendaal
Productie en vormgeving:
Vermaas & Koning, Driebergen
Druk: Leerdam Druk BV, Leerdam
Bouwbedrijf van Schaik, Poeldijk 1,
3621 CZ Breukelen, Tel. (0346)262344
SCHARNIERVanSchaikBouwnieuwsNummer8,November2010
Productinbeeld
Tussen de Oudezijds Voorburgwal en de Oudezijds Achterburgwal worden meerdere panden
aaneengeschakeld tot één pand met vijf appartementen, kantoorruimte en een restaurant. Een
uitdagende klus, omdat er praktisch geen werkruimte is en je al snel overlast bij de buren ver­
oorzaakt. Een goed voorbeeld van werken op een zogenaamde ‘postzegellocatie’.
Bouwbedrijf Van Schaik heeft al vaak bewezen
er goed in te zijn: het uitvoeren van restauratie
en funderingsherstel op bijna onmogelijke
plaatsen. Uitdagende projecten, waarbij het
belangrijk is dat je ze kunt doorzien en weet
hoe het resultaat gaat worden. Bij Mata Hari
is de complexiteit groot, omdat onder de
bestaande kelder nog een kelder moest worden
gemaakt in verband met installatieruimtes.
Verder is het middentrappenhuis afgebroken,
waarvoor stutconstructies zijn gemaakt. Het
werken met veel stutconstructies, zoals bij dit
project, betekent echt stap voor stap afbreken
en weer opbouwen.
Uitwijken naar de gracht
Bij de start van dit project
is eerst vastgesteld waar de
bouwplaats moest komen.
Voor en achter deze panden
was geen ruimte en kon
hooguit een kleine container
op de stoep staan. Dus werd
het een bouwschuit in de
gracht en een bouwplaats
in het pand, namelijk het
gedeelte waar in een later
stadium het restaurant
gebouwd wordt. Met kleine
graafmachines, kruiwagens en kleine contai-
ners kunnen de medewerkers prima uit de
voeten. Zodra de ruwbouw klaar is, is de bouw-
plaats niet meer nodig en kan gestart worden
aan de bestemming van die ruimte.
Een gestructureerde mierenhoop
Gedurende het hele traject wordt alles nauwkeu-
rig gepland. Omdat er zo weinig ruimte is, staat
de stukadoor aan de ene kant van het pand te
werken, terwijl aan de andere kant nog gebouwd
wordt. Er zijn 15 mensen tegelijk bezig, wat om
een nauwkeurige onderlinge afstemming vraagt
maar ook om flexibiliteit. De werkvolgorde moet
goed afgestemd worden en materialen die
nodig zijn worden per onderdeel precies op tijd
geleverd. Als er een keer een bouwkraan op de
gracht staat, moet de gracht worden afgesloten
en daar een vergunning voor zijn.
Een goede buur is goud waard
Als die bouwkraan er dan staat en de buur-
man vraagt of zijn heistelling ook even over
zijn pand heen getild kan worden, wordt dat
gelijk meegenomen. Zo kom je de buren een
beetje tegemoet in de overlast die de bouw
veroorzaakt, want dat is onvermijdelijk. Omdat
het voor de opdrachtgever erg belangrijk is
om een goede band met de omwonenden te
houden, is daar veel aandacht voor. Zoals bij
de buurvrouw, die last had van mensen die
rondhingen aan de rand van de bouwplaats en
voor haar voordeur gingen zitten. Dus maakte
de timmerman daar een houten bordes met
hekwerk, waardoor niemand meer voor die deur
kon gaan zitten. Het is duidelijk dat de werk-
nemers van Bouwbedrijf van Schaik inmiddels
wel weten hoe het logistiek in elkaar zit in het
Amsterdamse en nergens meer van opkijken.
Voor hen geldt: hoe complexer, hoe uitdagen-
der. Dit project loopt sinds begin dit jaar en zal
naar verwachting volgend voorjaar af zijn.
Omgeven door grachten en toeristen
Mata Hari is het toppunt van
complexe bouw