1. O
TAMAÑO
DO
UN MAR DE EMOCIÓNS María Carballo Tubío CEIP: VIRXE DO ROCÍO 2011-2012
2. Ola, amigos:
Esta historia que vos vou contar,
é terrorífica, pero vaivos encantar!!
Fala de bechos, pantasmas e tronos,
raios, pesadelos e dragóns con
cornos.
Se escoitas a miña historia
hasme entender,
porque non existen nenos,
sen medo de cando vez!!!
Sentistes algunha vez medo????
UN MAR DE EMOCIÓNS María Carballo Tubío CEIP: VIRXE DO ROCÍO 2011-2012
3. Un día de verán, mentres lía
tranquilamente un libro na nosa
biblioteca apareceu ela. Silenciosa e
perigosa.
Sen saber como entrara descubrina
enriba dunha chea de libros. Alí
estaba!! Mirándome sen moverse…
Sabedes o que lle daba medo a picolindo???
UN MAR DE EMOCIÓNS María Carballo Tubío CEIP: VIRXE DO ROCÍO 2011-2012
4. Sentíame moi …….
ASUSTAD@,
MEDORENT@… e
Como sabemos cando temos
medo?
o meu corpo non deixaba de
TREMER, as mans
SUÁBANME, o meu
corazón LATEXABA
FORTE, o pelo POÑÍASEME
DE PUNTA e a boca
QUEDOU SECA E GRITEI
Como era o tamaño do seu
medo?
UN MAR DE EMOCIÓNS María Carballo Tubío CEIP: VIRXE DO ROCÍO 2011-2012
5. De súpeto, todo quedou ás escuras.
Non podía ver nada, nin a ?????
que me asustou. Entón que fixo
Picolindo? BERRAR,
AGARRARSE A ALGÚN
OBXECTO, TREMER….
Saín correndo e agocheime nun
sitio seguro. dentro dun baúl
pequeno onde ninguén podería
atoparme.
Como era o tamaño do seu medo?
UN MAR DE EMOCIÓNS María Carballo Tubío CEIP: VIRXE DO ROCÍO 2011-2012
6. E alí, escoitei o ruído… Levei un gran
SUSTO!!!
Que sería ese ruído? PANTASMAS,
ESQUELETOS, ZOMBIS, RAIOS E
TRONOS, BECHOS…
Cando todo está ás escuras síntome
INSEGURO e ás veces penso que as
pantasmas existen…he,he… Que parvada!!
Despois dun tempo quedo fun
tranquilizando e conseguín transformar
o medo en AFOUTEZA.
Como era o tamaño do seu medo?
Levantei un pouco a tapa do baúl e mirei
cos meus ollos ben abertos….
Que sería o que viu picolindo?
UN MAR DE EMOCIÓNS María Carballo Tubío CEIP: VIRXE DO ROCÍO 2011-2012
7. O seu amigo Troy decidira
facerlle unha visita!! Que
sorpresa!! Sentiuse moi
ALIVIADO, CONTENTO.
Saíu do baúl e deulle un grande
abrazo. Troy traía unha
lanterna. A luz marchara en
toda a rúa por culpa daquela
treboada de verán.
Agora que xa non estaba só, xa
non sentía o mesmo MEDO.
Decateime de que o medo é
unha emoción que sempre pasa
e termina marchando.
8. Troy mais eu fomos coa lanterna en busca da ...?.
Ela seguía alí tan tranquila!! Parece que só eu
tiven medo!!
Collemos un tarro de cristal e metémola con
moitísimo coidado dentro del. Logo saímos á
rúa e alí deixámola en liberdade.
Cando volvemos entrar xa non me sentía
ASUSTADO.
Conteille ao meu amigo Troy todos os medos que
tiña. O meu medo ás arañas, á escuridade, ás
pantasmas. ….
Pero tamén lle contei outros, como o meu medo a
non ter amigos ou a non ser quen de facer as
cousas ben…
Vós tamén tedes estes medos?
UN MAR DE EMOCIÓNS María Carballo Tubío CEIP: VIRXE DO ROCÍO 2011-2012
9. Troy díxome que sentir
medo non é malo porque
en moitas situacións
pode axudarme a evitar
perigos.
Falar con Troy das cousas
que me meten medo
axudoume a caer na
conta de que en
realidade non teñen
porque asustarme porque
ata o sentimento máis
aterrador acabará
esvaecendo!!
UN MAR DE EMOCIÓNS María Carballo Tubío CEIP: VIRXE DO ROCÍO 2011-2012
10. Antes de marchar,
Troy aprendeume Fai que marche!
unha cantiga Non chames á túa
para cantar curmá!
sempre que teña Marchará
medo: se aprendes a rimar:
Se algo te ocorre, Medo, inimigo,
e se achega o medo, rimas con embigo!
xoga a espantalo Se vés asustarme…
con moito esmero. Impórtame un figo!
Pecha os teus ollos,
Como se fai?
Repítea,
Eu cho direi! cando os abras…
Con este conxuro sorpresa terás:
vai esvaecer. O MEDO XA NON
Non leva allo, ESTÁ!
tampouco canela.
ZAHIDA
Esta apócema RODRIGUEZ
Non se fai na (Adaptación)
panela.
UN MAR DE EMOCIÓNS María Carballo Tubío CEIP: VIRXE DO ROCÍO 2011-2012