1. Boletín do Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística
CEIP de Randufe Nº 24 febreiro de 2011
Se alguén se dirixe a min en castelán, podo conti-
nuar a conversa en galego?, é de mala educación?
Claro que podemos seguir a conversa en galego, e con
certeza: non é mala educación. Esta idea de que debemos
cambiar nós de lingua por educación forma parte dunha se-
rie de prexuízos instalados na nosa sociedade para xustifi-
car os nosos complexos e perda de autoestima coa nosa
propia lingua e coa cultura de noso.
O tópico de cambiar de lingua por “cortesía” provén dun
código de conduta imposta mediante un proceso de cambio
lingüístico. Por imitación e sen cuestionarnos perpetuáronse.
Deste xeito, vese como natural e como hábito aceptado e
difícil de erradicar. Pero, o dito, ese xeito de actuar campou
entre nós como costume mais cómprenos un esforzo e en
pouco tempo poderemos asimilar un novo hábito: o de man-
ter a nosa lingua.
Hai quen chega ao extremo de xustificar esta perda de
autoestima recorrendo a argumentos ficticios e carentes de
sentido, como poden ser: a lingua só é un instrumento de
comunicación; co galego non imos a ningures; o galego é
unha lingua pobre...
Con argumentacións coma estas o único que facemos
é discriminarnos a nós mesmos e a quen nos fala privándoo/
a de acceder ao noso ámbito cultural, erguendo entre el e
nós a barreira máis radical para que alguén deixe de ser
persoa estranxeira na nosa casa: a lingua.
Da revista Lingua Viva nº 51 (Boletín de Normalización Lingüística do
Concello de Vigo)

2. BO DÍA e ADEUS
Non se trata de acurtar tanto o contido deste boletín que ao tempo de saudar xa queiramos dalo por remata-
do, senón de falarmos das formas máis habituais de saudación.
Resulta moi habitual que, mesmo falando galego, as formas de saúdo e despedida costumen facerse en cas-
telán ou facendo copia del. Cando no noso idioma hai formas propias e tradicionais que debemos usar.
BO DÍA, BOA TARDE ou BOA NOITE son formas galegas de saudación ao igual que ADEUS, ATÉ BREVE,
ATÉ LOGO ou ATA LOGO , QUE VAIA BEN, ATA SEMPRE son, entre outras, formas propias á hora de mar-
charmos ou darmos por finalizada unha conversa.
BUENO?
Non ten nada de bo o uso de bueno, xa que esa palabra non pertence ao galego. Non se debe usar nin co-
mo adxectivo, nin como marcador discursivo, onde podemos empregar BON, BEN, ou expresións equivalentes
como VAIA, E LOGO, VAITES, etc. segundo os contextos.
Vaites María! Por
máis que corramos non -Adeus
pillamos o autobús. amigos.
-Até lo-
go, que es-
taremos de
Bo día Brais. volta para
Ben, espero que te- che dicir
ñas unha boa expli- boa noite .
cación para chegares
outra vez tarde.