5. 1) Maksud dialek.
Mengikut kamus dewan bahasa dan pustaka edisi ke-4
mukasurat 369, ‘dialek’ bermaksud satu bentuk bahasa yang
digunakan dalam sesuatu daerah atau sesuatu kelas sosial,
berbeza daripada bahasa standard dan loghat.
Dialek ialah kelainan bahasa yang berbeza dari segi sebutan ,
kosa kata dan tatabahasa daripada bahasa baku. Dialek
digunakan dalam situasi tidak rasmi dalam perhubungan
kekeluargaan dan perhubungan harian.
6. 2) Maksud geografi.
Mengikut kamus dewan bahasa dan pustaka edisi ke-4
mukasurat 486, ‘geografi’ bermaksud sains tentang fitur-
fitur semula jadi permukaan bumi, topografi, iklim, tanah,
tumbuh-tumbuhan dan gerak balas manusia terhadapnya.
3) Maksud sosial.
Mengikut kamus dewan bahasa dan pustaka edisi ke-4
mukasurat 1442, ‘sosial’ bermaksud segala hal yang
berkaitan dengan masyarakat dan kemasyarakatan.
Berkaitan dengan persahabatan, pergaulan dan aktiviti masa
lapang. Suka bergaul dan bercampur dengan masyarakat.
7.
8. Mengikut Nik Safiah Karim dalam bukunya
yang berjudul Sosiolinguistik Bahasa Melayu
dan Pengajaran mukasurat 5, ‘dialek geografi’
bermaksud sesuatu bahasa mungkin
mempunyai banyak variasi, bergantung
kepada sejarah perkembangannya, jumlah
penduduk dan luas daerah penyebarannya.
9. Variasi bahasa yang terhasil akibat ruang
geografi yang berbeza.
Perbezaan sebutan dialek geografi merujuk
kepada perbezaan tempat asal pengguna
tersebut.
Variasi bahasa wujud akibat faktor pengguna.
10. Mengikut Asmah Haji Omar dalam bukunya yang berjudul
Susur Galur Bahasa Melayu mukasurat 109, ‘dialek geografi’
juga bermaksud memberi keterangan kepada kejadian-
kejadian atau peristiwa-peristiwa yang berlaku dalam
sejarah bahasa yang berkenaan yang menurunkan dialek-
dialeknya atau perkembangan-perkembangan yang berlaku
dalam masing-masing dialek itu secara tersendiri atau secara
berkaitan dengan dialek-dialek lain.
Dialek geografi (pengguna) orang yang menggunakan
bahasa ; didapati bahawa bahasa boleh dibezakan dari segi
orang yang menggunakannya (Halliday, 1968).
11.
12. Matthews, P.H (1997: 344)
“ Bentuk pertuturan yang dikaitkan dengan kelas
sosial atau kumpulan yang sama dalam sesebuah
masyarakat, berbeza dengan dialek yang biasa yang
dikaitkan dengan kawasan atau daerah geografi”.
Holmes (1992: 140)
“ Dialek sosial dibezakan menerusi ciri lafaz, kosa
kata dan tatabahasa mengikut kumpulan sosial
penutur”.
13. Mengikut kamus dewan bahasa dan pustaka edisi ke-4
mukasurat 369, ‘dialek sosial’ bermaksud variasi bahasa
yang dituturkan oleh sesuatu kumpulan sosial atau lapisan
masyarakat bahasa, misalnya bahasa istana.
Variasi bahasa yang terhasil berdasarkan aspek penggunaan
telah menghasilkan dialek sosial.
Dialek sosial (penggunaan) kesesuaian jenis bahasa yang
digunakan dengan keadaan sewaktu penggunaan bahasa itu
(Halliday, 1968).
14.
15. • Dialek Georafi
Sebutan
Perkataan air akan menjadi ayaq/ayo
Gaya Lagu Bahasa
Dialek Perak biasanya mempunyai sebutan yang lebih laju daripada
Negeri Sembilan
Tatabahasa
Penggunaan imbuhan per- & -kan
perbesar (dialek kedah) dan besarkan (dialek johor)
Kosa Kata
Perkataan bewoh-dialek Kelantan bermaksud kenduri
Kata Ganti Diri
Perkataan demo-dialek Kelantan bermaksud awak
Pekataan hang-dialek utara bermaksud awak
16.
17.
18. • Penggunaan bahasa dialek yang sama
CONTOH
• Penghubung komunikasi
Menjadi bahasa pertuturan masyarakat di
sesebuah tempat mengikut dialek di
sesebuah tempat tersebut
JOHOR KELANTAN
Saing Saing
19. • Penggunaan bahasa baku untuk tujuan
perhubungan umum
Dalam tujuan formal, menggunakan
bahasa baku seperti dalam penulisan
surat rasmi, syarahan dan
sebagainya.
• Digunakan secara lisan atau tulisan
Secara lisan melalui pertuturan
manakala secara tulisan melalui
penulisan tidak formal seperti SMS
20. Secara kesimpulannya, dialek
merupakan variasi bahasa yang berbeza
dari segi kosa kata dan sebutan.
Sesuatu bahasa mempunyai beberapa
jenis dialek dan salah satu daripada
jenis dialek menjadi variasi bahasa.
Sebagai contohnya Bahasa Melayu
sendiri mempunyai variasi bahasa
seperti bahasa baku, dialek geografi
dan dialek sosial.
