Een nieuw gehoormodel, Pim Heerens, beter horen, wetenschap, KNO.

1. plus
Slechthorend - .nl
Een andere kijk op
HOREN
Horen wij soms anders dan de
gehoordeskundigen nu denken ?
Willem Chr. Heerens

2. plus
Slechthorend - .nl
JAZEKER
zeg ik dan volmondig
Op basis van de fysica zou ons
gehoor heel anders kunnen
werken.

3. plus
Slechthorend - .nl
Mag ik mij even voorstellen
 Willem Chr. Heerens Pim [1940]
 Natuurkundig ingenieur [1967]
 Gepromoveerd in de technische wetenschappen [1979]
 Vervroegd gepensioneerd UHD TU-Delft [1999]
 Gehoor publicaties: http://www.een-andere-kijk-op-horen.nl/
[2003]
3

4. plus
Slechthorend - .nl
Relevant voor mijn inbreng in “gehoorzaken”:
Technische en wiskundige expertise, in het bijzonder:
 Mechanica : Membraan- & plaatuitwijkingen.
 Vacuümtechniek & drukmeettechniek.
 Fysische transportverschijnselen & stromingsleer.
 Elektriciteit & magnetisme.
 Sensor technologie & elektrische meettechnieken.
 Fourier analyse & bijzondere functie theorie.
 Differentiaal- & integraalrekening.
 Complexe functietheorie.
4

5. plus
Slechthorend - .nl
Gehoorexpertise:
 Sinds 1985 Ménière patiënt en daardoor “Ervaringsdeskundige”.
 Jarenlang vele “rechtstreekse” waarnemingen gedaan van vele
gehoorfenomenen en effecten.
 Sinds 2001 op eigen kracht theoretisch gehooronderzoeker.
 Geestelijk vader van een revolutionair en alternatief
gehoormodel
gebaseerd op strenge toepassing van wetten en regels van de fysica.
 Wat kan leiden tot een omwenteling in denken over horen, een
paradigmawisseling
5

6. plus
Slechthorend - .nl
Vandaar die intrigerende titel:
Op basis van de fysica zou ons
gehoor heel anders kunnen
werken
6

7. plus
Slechthorend - .nl
Punten van kritiek op de huidige modellen:
 Leveren slechts gedeeltelijk antwoorden voor problemen op.
 Teveel gehoorfenomenen blijven volledig onverklaard.
 Onverklaarbare eigenschappen worden vaak zonder onderbouwing
toegeschreven aan hersenwerking.
 Moderne onderzoek methodes leveren in toenemende mate resultaten
op die afwijkend of strijdig zijn en met de huidige gehoormodellen.
 Op zich respect afdwingend onderzoek gaat vaak mank aan plausibele
logische verklaringen.
Maar bovenal:
 Diverse tot gehoortheorie verheven hypotheses zijn in strijd met
fundamentele fysische wetten.
7

8. plus
Slechthorend - .nl
Het gehoor schematisch weergegeven:
 Oorschelp  Trommelvlies spiertje
 Uitwendige gehoorgang  Slakkenhuis
 Trommelvlies  Gehoorzenuw
 Gehoorbeen keten.
8

9. plus
Slechthorend - .nl
Het slakkenhuis in detail:
stijgbeuge helicotrema
l ovale venster
scala vestibuli
orgaan
van Corti
scala
media
ronde venster scala tympani
9

10. plus
Slechthorend - .nl
Scala media in detail:
scala vestibuli
tectoriaal
Reissner membraan
membraan
binnenste
haarcel buitenste
haarcelle
n
scala
media
gezamenlijke
verbinding naar
hersenen
basilair membraan
gehoorzenuw
scala tympani
10

11. plus
Slechthorend - .nl
Een opmerkelijk experiment uit 1950:
Ernest Glen Wever en Merle Lawrence:
The acoustic pathways to the cochlea
JASA 1950 July, 22: 460-467
Experiment:
 Bij een kat verwijderden ze trommelvlies + gehoorbeen keten.
 Brachten een koker aan rond het ronde venster.
 Stimuleerden met zuivere tonen als volgt:
alleen op ovale venster.
alleen op ronde venster.
op beide vensters onderling verschillend in fases
variërend van 0o – 180o.
 Registreerden de “cochlear microphonics”,
het signaal dat rechtstreeks in verband wordt gebracht met het signaal
via de gehoorzenuw naar de hersenen.
11

12. plus
Slechthorend - .nl
Resultaten:
 Beide vensters afzonderlijk met hetzelfde signaal:
gelijke veranderingen
van de “cochlear microphonics” [CM].
 Gelijktijdig stimuleren van beide vensters in dezelfde richting leverde
op:
CM = 0
 Stimuleren van beide vensters in tegengestelde richting leverde op:
CM = maximaal
 Maximum was 6 dB hoger dan elk van beide stimuli apart.
12

13. plus
Slechthorend - .nl
Latere verificatie door:
S.E. Voss, J.J. Rosowski, W.T Peake:
Is the pressure difference between the oval and round
windows the stimulus for cochlear responses?
JASA(1996) Sep.,100(3): 1602-16.
leverde op:
 Bevestiging van de resultaten van Wever &
Lawrence.
13

14. plus
Slechthorend - .nl
Conclusies:
Wever & Lawrence:
 Elk van beide wegen levert hetzelfde resultaat op de gehoorzenuw.
 Over verreweg het grootste deel van het frequentiebereik:
Minimum in respons als beide trillingen in fase op het ovale en ronde venster
vallen.
Maximum in respons als beide trillingen in tegengestelde fase op ovale en
ronde venster vallen
Voss, Rosowski, Peake:
 Het drukverschil tussen het ovale en het ronde venster is, bij goede
benadering, de effectieve akoestische stimulus voor het slakkenhuis.
14

15. plus
Slechthorend - .nl
Mijn conclusies:
 Er wordt pas een signaal naar de hersenen opgewekt als er sprake is
van een beweging van de perilymfe in het slakkenhuis kanaal.
 Bij maximale samenwerking tussen de twee gelijke stimuli
[tegengesteld bewegend] is de totale beweging 2 keer zo groot.
 Maar: De verandering in het elektrische signaal niet 2 keer
maar 4 keer zo groot.
Immers: 10 × 10log 4 = 6 dB
 Het opgewekte elektrische signaal is evenredig met het
kwadraat van de perilymfe snelheid.
15

16. plus
Slechthorend - .nl
Ons gehoor
differentieert en kwadrateert
Maar dan komt direct de vraag op:
Bestaat er in de fysica een dergelijk
werkingsmechanisme?
En het antwoord luidt: ja dat is reeds lang bekend:
De wet van Bernoulli
gepubliceerd in 1738.
16

17. plus
Slechthorend - .nl
En die wet van Bernoulli luidt formeel:
In een stromende vloeistof is de som
van de statische en dynamische
druk constant.
Statische druk = druk uitgeoefend op de wand.
Dynamische druk = druk die deeltjes door te stromen op
elkaar uitoefenen.
Dynamische druk is evenredig met het kwadraat van de
vloeistofsnelheid v en de dichtheid ρ van de vloeistof.
17

18. plus
Slechthorend - .nl
De wet van Bernoulli in formulevorm
en toegepast op het slakkenhuiskanaal:
Druk opgewekt op de wand van scala tympani, dus ook op
het basilair membraan:
∆p = - ½ ρ v 2
∆p : drukverandering [Pa]
ρ : dichtheid perilymfe [kg/m3]
v : snelheid perilymfe [m/s]
18

19. plus
Slechthorend - .nl
Wat levert dit voor een enkelvoudige toon
met frequentie f op ?
 De geluidsgolf veroorzaakt voor het trommelvlies
opeenvolgende stijgingen en dalingen van druk:
∆P = ∆P0 sin[2πf t]
 Uitwijking trommelvlies is daarmee evenredig.
 Via een reductie [door gehoorbeen keten] geldt dat
ook voor de stijgbeugel en perilymfe beweging.
19

20. plus
Slechthorend - .nl
 Uitwijking of verplaatsing van de perilymfe:
A = A0 sin[2πf t]
 Levert na differentiëren een perilymfe snelheid op:
v = A0 2πf cos[2πf t]
Snelheid =
afgeleide naar de
tijd van de
uitwijking of
verplaatsing =
differentiëren
naar de tijd
20

21. plus
Slechthorend - .nl
Van perilymfe snelheid naar membraandruk in
figuurvorm:
21

22. plus
Slechthorend - .nl
Dat druksignaal op het basilair membraan
bestaat uit twee delen:
Niet hoorbaar constant druksignaal: - ½ ∆p0
Evenredig met de gemiddelde geluidsintensiteit.
Hoorbaar wisselend druksignaal: - ½ ∆p0 cos[4πf t]
Evenredig met de momentane geluidsintensiteit.
22

23. plus
Slechthorend - .nl
En wat gebeurt er bij twee tonen met frequenties
f1 en f2 ?
 Geluidsgolf  stijgingen en dalingen van druk:
∆P = ∆P1 sin[2πf1t] + ∆P2 sin[2πf2t]
 En verder zijn alle stappen hetzelfde tot en met de perilymfe
snelheid.
 Maar het kwadrateren van die perilymfe snelheid moet
volgens de algebra regel:
(a + b)2 = a2 + 2ab + b2
23

24. plus
Slechthorend - .nl
Die mengterm kan als volgt worden aangepakt:
 Goniometrie regel voor producten van sinus en cosinus:
2 cos a cos b = cos (a - b) + cos (a + b)
toepassen levert uiteindelijk voor de bijdragen van de
mengterm op het basilair membraan op:
 De verschilfrequentie bijdrage:
- ½ ∆p0m cos[2π(f1 - f2) t]
 De somfrequentie bijdrage:
- ½ ∆p0m cos[2π (f1 + f2) t]
24

25. plus
Slechthorend - .nl
Dit levert uiteindelijk als resultaat:
Elke twee aangeboden zuivere tonen f1 en f2 leveren
samen in totaal vijf signalen op het basilair membraan op, te
weten:
 Een constante bijdrage evenredig met de totale gemiddelde
geluidsintensiteit.
 Voor elke toon een signaal met frequentie één octaaf hoger
dan de aangeboden frequentie
2f1 respectievelijk 2f2
 Een somfrequentie f1 + f2
 Een verschilfrequentie f1 - f2 = pitch of grondtoon.
25

26. plus
Slechthorend - .nl
In figuurvorm:
26

27. plus
Slechthorend - .nl
U moet zich nu wel het volgende realiseren:
 In ons gehoororgaan wordt volgens de fysica de
ontbrekende grondtoon of pitch gegenereerd.
Niet in onze hersenen.
En wat het totale zenuwsignaal betreft:
 1 toon  1 frequentie + 1 constant signaal
2 tonen  4 frequenties + 1 constant signaal
100 tonen  10.000 frequenties + 1 constant signaal
Wat een “ENIGMATISCHE CODE” oplevert.
27

28. plus
Slechthorend - .nl
De consequenties:
 Georg Von Békésy’s “mystery of the missing pitch”
is geen mysterie meer.
 Vioolvirtuoos Tartini kon daarom zijn viool als een cello
laten klinken.
 Op kleinere kerkorgels ontbreekt de 32 – voets pijp. Maar
als de organist in de juiste amplitude verhouding
gelijktijdig de 16 – voets en 10 2/3 – voetspijp laat
klinken, horen zijn toehoorders toch die zeer lage bastoon
van die grote pijp.
Alleen hun maag trilt niet mee. Dat gebeurt pas als hij de
echte pijp kan laten klinken.
 De boeken over “virtual pitch” in geluidsperceptie zijn
waardeloos geworden.
28

29. plus
Slechthorend -
Maar er is meer: .nl
 Is een kind op jonge leeftijd al muzikaal te noemen?
 Al die extra frequenties zijn niet om aan te horen in een
kwadraterend gehoor. Gewoon de bouw en niet muzikaal.
29

30. plus
Slechthorend - .nl
En de door alle gehoordeskundigen gezochte
“Cochleaire Versterker” ?
 Het aanspannen van het trommelvlies spiertje levert een
verandering in signaal van ruim 30 keer op.
 Het stijgbeugel spiertje is ook goed voor ruim 30 keer.
 Samen een effect van 1.000 keer op de beweging van het
ovale venster.
 Door het kwadrateren wordt dit 1.000.000 oftewel 60 dB.
 En het stuursignaal daarvoor?
Het druksignaal op het basilair membraan
evenredig met de geluidsenergie kan hiervoor
dienst doen.
30

31. plus
Slechthorend - .nl
Consequenties van die hypothese?
Een statisch onderdruk effect op het basilair membraan door
een andere oorzaak dan geluid levert als symptoom
gehoorvermindering. Vergezeld van een drukkend gevoel in
het oor.
 De onaangename gehoor gewaarwordingen tijdens stijgen en dalen van
een vliegtuig.
 Toenemende, soms tijdelijke slechthorendheid bij oplopende
endolymfatische hydrops bij Ménière patiënten.
 Plotsdoofheid die zich spontaan weer kan herstellen.
 Gehoorvermindering voor luchtgeleiding bij het PET syndroom door
drukfluctuaties in de middenoor holte op het ritme van de eigen
ademhaling.
31

32. plus
Slechthorend - .nl
En het andere uiterste?
 Als delen van het orgaan van Corti niet goed meer werken,
wordt ook het statisch druksignaal verminderd doorgegeven,
een verlies van dynamiek:
Recruitment
 Een trauma of een ander fenomeen veroorzaakt verminderde
of zelfs verdwenen werking van die twee spiertjes: Een
uitzonderlijk luid horen van wat hardere geluiden. Een vorm
van:
Hyperacusis
Maar voor dit fenomeen zijn nog meer oorzaken te geven.
32

33. plus
Slechthorend - .nl
Hoe past het fenomeen OAE in dit model?
Stelling:
 Als een Spontane Oto Akoestische Emissie [SOAE] een
reactie is op eerder gehoorde signalen en door trommelvlies
spiertje / stijgbeugel spiertje wordt gegenereerd, dan moet
het SOAE frequentiespectrum duidelijk de sporen vertonen
van door kwadrateren opgewekte tooncombinaties.
 Die tooncombinaties moeten dan opgebouwd zijn uit:
Twee frequenties met daar midden tussenin een derde
frequentie. Het zogenaamde “triplet”
Een singuliere frequentie gelijk aan de afstand tussen de
frequenties in het triplet. De “pitch” horend bij het triplet.
33

34. plus
Slechthorend - .nl
Analyse van zo’n willekeurig SOAE spectrum:
Uit Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde September 2001
Emile de Kleine: “Oorgeluiden op het kantelbed”
34

35. plus
Slechthorend - .nl
Opgemeten spectrum:
Tabel 1. Gemeten frequentie pieken in OAE - spectrum
Nr Freq. Piek Nr Freq. Piek Nr Freq. Piek
1 816 Z 14 1741 Z 27 3532 ZZ
2 870 M 15 1947 M 28 3668 ZZ
ZZ zeer zwak 3 966 M 16 2033 Z 29 3795 Z
Z zwak 4 1000 ZZ 17 2097 S 30 3847 Z
5 1056 S 18 2160 ZZ 31 3987 S
M matig
6 1172 M 19 2297 S 32 4180 M
S sterk 7 1240 ZZ 20 2564 ZZ 33 4288 ZZ
8 1286 S 21 2650 Z 34 4452 Z
9 1300 ZZ 22 2746 Z 35 4572 Z
10 1310 ZZ 23 2830 S 36 4660 S
11 1368 S 24 3138 Z 37 4750 ZZ
12 1608 ZZ 25 3202 S 38 4840 ZZ
13 1674 S 26 3374 M 39 4898 Z
35

36. plus
Slechthorend - .nl
Resultaat:
 3 tripletten met bijbehorende pitch.
 6 tripletten zonder pitch.
Pitch was lager dan de ondergrens van 800 Hz.
Voorbeeld triplet + pitch:
 Pitch Piek: 6 f : 1172 Hz
 Triplet Pieken: 13 - 23 - 31 f : 1674 - 2830 - 3987 Hz.
Triplet afstanden: 1156 respectievelijk 1157 Hz.
Nauwkeurigheid doorgaans binnen 1 % v.d. pitch afstand.
Dit kan geen toeval meer zijn !
36

37. plus
Slechthorend - .nl
De nu geldende hypothese voor OAE’s ?
Die luidt heel anders:
 Die tonen worden opgewekt door gezamenlijke inspanning van buitenste
haarcellen, die een terugwaarts lopende golf in het slakkenhuis richting
ovale venster produceren, welke vervolgens via de gehoorbeen keten het
trommelvlies in trilling brengt.
 Wat in overeenstemming is met de gangbare hypothese van lopende
golven in het slakkenhuis.
Dus volgens Georg von Békésy’s
“Traveling wave theory”
37

38. plus
Slechthorend - .nl
Maar in 2004 verscheen de volgende publicatie:
Tianying Ren
Reverse propagation of sound in the gerbil cochlea
Nature Neuroscience 7, pp 333 - 334 (2004) Brief Communications
Onderwerp van vele discussies Pro en Contra.
Experiment:
 Uiterst nauwkeurige meting van basilair membraan bewegingen.
 Gelijktijdige registratie van stijgbeugelbewegingen.
 Bij stimuli, die DPOAE’s [Distorsion Product OAE’s] opwekken.
Meetresultaten:
 Er worden geen in tegengestelde richting lopende golven gevonden.
 Wel een voorwaarts golvende beweging van ronde venster richting
helicotrema loopt, gelijk aan die bij gewoon inkomend geluid.
 De stijgbeugel beweegt een fractie eerder dan het basilair membraan.
38

39. plus
Slechthorend - .nl
Eén van Ren’s ongewilde aanvallen
op Von Békésy’s “Traveling Wave Theory”
De eerdere publicatie van Ren was ook al spraakmakend:
Longitudinal pattern of basilar membrane vibration in the
sensitive cochlea
Proceedings of the National Academy of Sciences - pnas.org
PNAS | December 24, 2002 | vol. 99 | no. 26 | 17101-17106.
Experiment:
 Uiterst nauwkeurige meting van basilair membraan bewegingen.
 In het 13,3 – 19 kHz gebied bij een gerbil.
Resultaten:
 De beweging van het basilair membraan, vanaf ronde venster richting
helicotrema, beperkte zich tot 300 µm aan weerskanten van het punt van
maximale activiteit.
 De bewegingsvorm was exact symmetrisch rond dit punt.
39

40. plus
Slechthorend - .nl
Hoe moet men die golfbeweging dan interpreteren ?
Daarbij moeten we de volgende fysische feiten meenemen:
 In een medium [gas, vloeistof, vaste stof] bestaat er een vaste relatie tussen de
voortplantingssnelheid v van geluid of trilling, de frequentie f en de
golflengte λ van de geluids- of trillingsgolf :
v=f×λ
 v is het laagst in gassen In lucht 330 m/s
 v in water maar ook in perilymfe 1500 m/s
 v is het hoogst in vaste stoffen tot ca. 8000 m/s
Samen met de laagste en hoogste geluidsfrequenties die wij kunnen horen,
varieert de golflengte in de perilymfe van 75 meter bij 20 Hz tot 7,5 cm bij
20.000 Hz.
Altijd veel groter dan de afmetingen van het slakkenhuis.
40

41. plus
Slechthorend - .nl
Consequenties:
 In dat veel te korte perilymfe kanaal kan geen geluidsgolf lopen.
 De perilymfe tussen ovale en ronde venster beweegt wel heen en weer.
 Weefsel rond het perilymfe kanaal gedraagt zich eerder als vaste stof dan
als vloeistof.
 Dat heeft dus nog grotere afmetingen nodig voor een lopende golf.
Conclusie:
Er kan geen lopende golf in het
slakkenhuis optreden.
41

42. plus
Maar wat voor golfbeweging Slechthorend - .nl
wordt er dan waargenomen ?
Daarvoor moeten we eerst het bewegingsgedrag van een
enkelvoudige resonator beschouwen.
 Een resonator bestaat uit een massa verbonden met een veer en bezit in
de praktijk ook een demping.
 Als de massa, tegen de veerwerking in, een uitwijking wordt gegeven en
losgelaten, slingert die massa met afnemende uitwijking om een
evenwichtspunt. De frequentie daarbij heet resonantiefrequentie fr
 Wordt de resonator onder uitwendige dwang in trillende / slingerende
beweging gebracht, dan ontstaan er, afhankelijk van de aangeboden
trillingsfrequentie f t.o.v. fr drie verschillende situaties:
daarbij fasehoek:
f < fr beperkt gelijk meebewegen 0
f = fr opslingering maar ook achterblijven in beweging ½π
f > fr sterk verminderde en tegengestelde beweging π
42

43. plus
Slechthorend - .nl
Dat gekoppeld aan de mechanische bouw
van het basilair membraan [BM]:
Dit BM bestaat uit een aaneenschakeling van smalle
resonatoren, die vanaf het ronde venster naar het helicotrema
toe geleidelijk in resonantie frequentie afnemen.
En dan gebeurt er bij een overal gelijke stimulus over het
volledige BM het volgende:
 Alle delen van het BM met fr > f bewegen in fase met de stimulus.
 Die beweging wordt groter naarmate fr dichter f nadert en gaat
langzaam aan in fase achterlopen. Bij resonantie ontstaat sterke
opslingering en gaat de response 90o = ½ π in fase achterlopen.
 Alle delen van het BM met fr < f bewegen meer en meer in tegenfase
met de stimulus. En doen dat met steeds mindere uitwijkingen.
43

44. plus
Slechthorend - .nl
En waar kunnen we dit mee vergelijken?
De “wave” in het stadion!
En afhankelijk van de resonantie kwaliteit wordt het
meebewegende gebied smaller, maar wordt de maximale
uitwijking ook groter.
 Geen wonder dat die golvende beweging van het BM altijd vanaf het
ronde venster richting helicotrema verloopt.
 Het is een lokaal gebonden reactiegedrag op een universeel aanwezige
stimulus.
 M.b.v. de materiaal specificaties is dit gedrag uitstekend uit te rekenen.
44

45. plus
Slechthorend - .nl
En als je dat berekent en als een filmpje
afdraait, gaat het er zo uitzien:
 Ronde venster Helicotrema 
Basilair
membraan
f / fr = 0,1 Resonantie punt f = fr f / fr = 10
 Hoge frequenties Lage frequenties 
45

46. plus
Slechthorend - .nl
Maar toen was het gehoormodel nog niet
compleet.
Het fenomeen “Beengeleiding” ontbrak nog
Uit eigen waarnemingen constateerde ik:
 Beengeleiding verschilt niet echt van luchtgeleiding. Dus moet daar net
zo goed kwadrateren optreden.
 Het beengeleiding signaal is bij mij zeer sterk als het wordt ingeleid op
de plaatsen waar de schedelbeenderen relatief dun zijn.
 De constructie van het slakkenhuis in het hardste bot van ons lichaam
maakt trillingsoverdracht via vervorming ervan nagenoeg onmogelijk.
46

47. plus
Slechthorend - .nl
En bij de anatomie van het oor vond ik nog:
 Tussen de schedelholte en het slakkenhuis bestaat, naast het
mij reeds bekende endolymfe kanaal tussen scala media en
saccus endolymfaticus, ook nog het rechtstreekse
verbindingskanaal, het cochleair aqueduct.
 Het cochlear aqueduct mondt relatief dicht bij het ronde
venster uit in de scala tympani en wisselt perilymfe uit
tussen schedelholte en slakkenhuis.
47

48. plus
Slechthorend - .nl
En dat bracht mij op het volgende idee:
 Beengeleiding signalen worden helemaal niet opgewekt door
trillingen via de bot omhulling van het slakkenhuis, zoals
algemeen wordt verondersteld.
 Het “beengeleiding” signaal ontstaat door stuwing van
perilymfe via het cochleair aqueduct. En dit op het ritme van
de aanwezige trilling.
 Elke plek met grote elasticiteit en flexibiliteit, grenzend aan
die cerebro-spinale ruimte, komt als plaats in aanmerking
voor het inleiden van beengeleiding signalen.
48

49. plus
Slechthorend - .nl
Consequenties daarvan zijn:
 Net als de luchtgeleiding stimuli wekken beengeleiding
stimuli veranderende snelheden in het perilymfe kanaal op.
 De beengeleiding snelheden zijn tegengesteld gericht aan die
van de luchtgeleiding door de plaats van inleiding ervan in
het slakkenhuis.
 De stuwing via het cochleair aqueduct wordt wel verdeeld
tussen meer stroming rechtstreeks richting ronde venster en
minder stroming langs het basilair membraan via
helicotrema naar het ovale venster toe.
 Maar door het kwadraterend effect wordt ook van de
beengeleiding signalen de geluidsintensiteit geregistreerd.
49

50. plus
Slechthorend - .nl
En wat betekent dat voor de KNO-praktijk?
 Bij een kind met middenoorontsteking wordt door vochtophoping in dat
oor de uitwijkingsmogelijkheid van het ronde venster belemmerd,
waardoor het beengeleiding signaal de weg van de minste weerstand zal
volgen.
Langs het basilair membraan via helicotrema, ovale venster, de
gehoorbeen keten en het trommelvlies richting de omgevingslucht. Het
beengeleiding signaal wekt een verhoogde snelheid op van de perilymfe
langs het basilair membraan in het ontstoken oor. Dus daar een sterker
signaal.
 De KNO-arts plaatst een trillende stemvork midden op het voorhoofd
van het kind en vraagt: “In welk oor hoor je de toon het hardst?”
 Het kind wijst naar het ontstoken oor en de KNO-arts zegt dan:
“Weber lateraliseert naar het ontstoken oor.”
50

51. plus
Slechthorend - .nl
Of een wat meer complex geval:
 Bij het PET syndroom blijft de buis van Eustachius
permanent geopend, zodat de spraak van de patiënt ook in de
middenoor holte een variërende druk opwekt.
Het trommelvlies zal dan door die drukvariaties gaan
bewegen en zal dan via de gehoorbeen keten ook de
perilymfe in het slakkenhuis in die beweging meeslepen.
Maar wel met dezelfde fase als de stuwing van het normale
“beengeleidingsignaal”, waardoor die twee signalen elkaar
juist versterken.
 Gelijktijdig met het eerder vermelde slechter horen van het
luchtgeleidingssignaal hoort de patiënt zijn eigen stem veel
luider en gaat daarom zachter spreken.
51

52. plus
Slechthorend - .nl
Een uitermate trieste geschiedenis:
 Eind 1993 kreeg een toen 29-jarige vrouw een enorme klap vol op haar
linkeroor. Daardoor ontwikkelde zich bij haar in dat linkeroor, maar ook
in het rechteroor in wat mindere mate, een intens sterke
overgevoeligheid voor wat hardere geluiden.
Niemand geloofde haar, waardoor ze 6 jaar lang behandeld werd als
psychiatrisch patiënte. In een roddelblad las ze in 1999 dat haar
aandoening een naam heeft: Hyperacusis.
Nu alweer 6 jaar later en na diverse consulten bij gehoordeskundigen
wordt zij nog altijd met veel scepsis bejegend en is er geen adequate
hulp voor haar. Men gelooft haar eigenlijk nog steeds niet. En men
beschouwt haar meer als neurotisch persoon dan als iemand met een
ernstig gehoorprobleem.
 Met die perilymfe stuwing volgens mijn gehoormodel is hyperacusis niet
iets extravagants, maar kan ontstaan door overrekken van de
membranen. De perilymfe bewegingen kunnen sterk vergroot worden,
waardoor na kwadrateren een uitermate sterk signaal in het slakkenhuis
kan worden opgewekt. Een volkomen normaal fenomeen.
52

53. plus
Slechthorend - .nl
Op de website:
www.slechthorend-plus.nl
is inmiddels een lijst van gehoor fenomenen te
vinden welke, net als de nu besproken gevallen door
gebruik te maken van het door mij ontwikkelde
gehoormodel, fysisch correct verklaard kunnen
worden.
En deze lijst groeit nog steeds.
53

54. plus
Slechthorend - .nl
Finale conclusie:
Wordt bij serieus onderzoek dat gehoormodel van
mij als correct bevestigd, dan ben ik ervan
overtuigd dat ik hiermee een kijkje heb gegund
In de heilige graal van ons
gehoororgaan
Zo niet dan kan ik gaan genieten van mijn pensioen.
Ik dank u voor uw aandacht.
54