5. NARRADOR
OMNISCIENTE:
Está fóra da historia.
Conta en 3ª persoa
todo o que lles sucede
aos personaxes; sabe
todo deles, ata os más
íntimos pensamentos.
6. NARRADOR
En 2ª persoa, cando o
narrador se dirixe a
un “ti” ou a un “vós”.
Técnica epistolar.
8. O ESPAZO
É o marco onde se
desenvolve a
acción. Pode ser
moi importante e
marcar o rumbo
dos
acontecementos.
Mesmo hai espazos
simbólicos.
9. O TEMPO
É a sucesión dos acontecementos na historia.
TEMPO EXTERNO
TEMPO INTERNO
Época na que se sitúa a
historia narrada. E a
referencia a horas,
días, anos…
Tempo do discurso:
é a organización
narrativa da cronoloxía dos
sucesos. Pode haber:
Analepses.
Prolepses.
Elipses.
Resumos.
10. ESTRUTURA
Clásica:
Introdución- nó- desenlace, na orde cronolóxica.
In media res: Non segue a orde cronolóxica
porque se inicia o relato cuns feitos para despois
narrar o anterior e o posterior.
Flash-back (analepse ou salto atrás): coménzase
co desenlace da acción e a continuación retómanse
os feitos desde o comenzo ata ese desenlace.
11. MODOS DO DISCURSO
Narración: modo discursivo que representa
sucesos e accións nos que está presente a
temporalidade.
A descrición: enumera e representa espazos,
obxectos, personaxes, emocións…. Pode ser
obxectiva ou subxectiva.
O diálogo:
representa as palabras que
enuncian os personaxes. Pódese usar o estilo
directo ou indirecto.