หนังสือที่ผมรวบรวมไว้

1. พุทธทานาย
เกี่ยวกับคําทํานายด้ านภัยพิบติโลก มีบนทึกอยู่ใน
ั ั
ตําราและหนังสือของหลายๆชาติหลายๆภาษา
กระผมจึงทําหน้ าที่รวบรวมสิ่งที่พระพุทธองค์ได้
ทรงทํานายอนาคตไว้ เพื่อให้ ญาติ สนิท มิตร
สหาย ได้ อ่านไว้ เพื่อเตือนสติ ให้ หมันทําคุณงาม
่
ความดี ไม่ประมาท เพราะไม่มีใครรู้อนาคตได้ แค่
เตรี ยมตัวเตรี ยมใจ ไม่ตื่นตระหนกเมื่อเกิดปั ญหา
ขึ ้น ผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ โอกาสนี ้นะ
ครับ เนื่องจากเป็ นการรวบรวมมาจากหลายแหล่ง
บางสิ่งบางอย่างผมมีการปรับเปลี่ยนตามความ
เหมาะสม และสอดแทรกความเห็นส่วนตัวไปบ้ าง
นะครับ
By Aunkrublive

2. พุ ท ธ ทำ น ำ ย จ ำ ก ห นั ง สื อ ต่ ำ ง ๆ
เดก

3. หนังสือใบลานสี ได้ ถกค้ นพบในวัดแห่งหนึง ในจังหวัดอัตตะปื อ (ประเทศลาว) พระอาจารย์ผ้ ทรงศีล
ู ่ ุ
องค์หนึงเผยแผ่ ข้ าพเจ้ าคิดว่าพอมีประโยชน์ สําหรับชาวพุทธ และชาวโลกได้ บ้างเลย คัดลอก
่
บทความโดยย่อให้ ได้ อานเพื่อเป็ นกุศล และเพื่อการพิจารณาญาณด้ วยตนเองถึงเหตุการณ์ มหันตภัย
่
ของโลกมนุษย์ ซึงจะบังเกิดขึ ้นตามพุทะทํานายไว้ ดังนี ้
่
โลชังชม โทโพโส อินโตกรุ ณา พระอินทร์ พรหม ยมราช ได้ สงไว้ วา ถ้ าบุคคลใด ได้ ร้ ูแล้ ว จงรี บ
ั้ ่
บอกให้ คนอื่นฟั งหรื อพิมพ์แจกตามกําลังศรัทธา จะเกิดมหากุศลช่วยให้ ท่านได้ หลุดพ้ นจากมหันตภัย
พิบตทงปวง ถ้ าบุคคลใดจะลงมาเกิดพร้ อมทังหนังสือใบลานฉบับบนี ้ ถ้ าใครไม่มีไว้ ในบ้ านเรื่ อนจะมี
ั ิ ั้ ้
ภุตผีปีศาจเข้ ามาทําลายอย่างแน่แท้
ในปี จอ ถึงปี กุน เมื่อเดือนหงายจะมีงพิษอยูบนศรี ษะฉกกัดให้ ถึงตาย และผู้คนทังหลาย จะเกิดความ
ู ่ ้
เดือดร้ อนหลายประการ
page 4 of 35

4. ทุกข์ยากฮ้ อน ย้ อนศึกสงครามบ่แล้ ว
ทุกข์ยากฮ้ อน ย้ อนนํ ้าและไฟ
ทุกข์ยากฮ้ อน ย้ อนบ่มีไผสิเบิงไผ
ทุกข์ยากฮ้ อน ย้ อนอึดข้ าวปลาอาหาร
ทุกข์ยากฮ้ อน ย้ อนผัว บ่เห็นหน้ ากัน
ทุกข์ยากฮ้ อน ย้ อนมีคนตายตามทุงนา ่
ทุกข์ยากฮ้ อน ย้ อนบ่มีผ้ เู ฒ่า
ทุกข์ยากฮ้ อน ย้ อนไปต่างประเทศบ่สะดวก
ทุกข์ยากฮ้ อน ย้ อนนอนบ่หลับ
ในปี จอนี ้ ในเมืองจันทร์ จะมีฤาษีองค์หนึงทองคําลาสิกขาลาเพศออกมาเป็ นพ่อค้ าในปี จอขึ ้น
่
๘ คํ่า ห้ ามบ่ให้ ตกนํ ้าอาบ นํ ้ากิน ตามห้ วยหนองคลองบึงหลังพระอาทิตย์ตกดิน (ก่อนคํ่า) พระยายม
ั
ราชจะนําเอายาพิษพ่นใส่โลกมนุษย์
ในปี จอ เมืองกรุงเทพจะแตกพังทลายตอนเวลาไก่ขน พระแก้ วมรกต หัวเชียงเมี ้ยง ข้ าวเม็ด
ั
ใหญ่จะกลับสูเ่ วียงจันทร์ นี ้คือ พระคาถาขององค์อินทร์ พรหม ยมราช ได้ เขียนไว้ ในใบลาน จงเก็บ
รักษาไว้ ให้ ดีเพื่อช่วยหลุดพ้ นจากภัยพิบตได้ ในยามเกิดเหตุการณ์มหันตภัย พระคาถาเขียนไว้ วา
ัิ ่
ปะโต เมตัง ประระชีมนัง สุคะโต จุติ จิตตะ เมตตะ นินะมัง สุคะโต จุติ
ิ
พระคาถาบทนี ้เขียนลงใบลาน แผ่นทองหรื อแผ่นผ้ าก็ดี ติดไว้ ที่ประตูบ้านหรื อในรถ หรื อโพกศรี ษะ
ยามเกิดเหตุการ์ จะช่วยให้ หลุดพ้ นจากภัยอันตราย
ในกาลเวลานี ้ เทพเจ้ าเหล่าเทวดาผุ้รักษาคุ้มครองโลกได้ กราบทูลต่อพระอินทร์ วามนุษย์โลก ทําบุญ
่
เพียง ๓ ส่วน และทําบาปกรรมถึง ๗ ส่วน เมื่อเป็ นเช่นนี ้องค์อินทร์ จะสังลงโทษมนุษย์ผ้ ใจบาปถึง ๙
่ ู
ข้ อ นับตังแต่ ปี จอ ถึงปี กุน ดังนี ้
้
๑. จะให้ เกิดพายุลมแรง แผ่นดินไหว
๒. จะให้ เกิดอัคคีภยั
๓. จะให้ เกิดอุทกภัย
๔. จะให้ เกิดฟาผ่า
้
๕. จะเกิดร้ อนเกินไป หนาวเกินไป
page 5 of 35

5. ๖. จะเกิดสารพิษต่าง ๆ
๗. จะเกิดกาฬโรคต่าง ๆ
๘. จะเกิดข้ าวยากหมากแพง
๙. จะเกิดฆาตพยาบาทเบียดเบียนกันเอง
มหันตภัย ๙ อย่างนี ้ จะหลุดพ้ นได้ โดยเฉพาะผู้ที่มีบญคนที่ปฎิบติตามคําสังสอนของสัมมาสัมพุทธเจ้ า
ุ ั ้
เท่านัน รู้แล้ วจงบอกต่อกันไปให้ รีบทําความดีมากๆ ถ้ าเลยปี จอ ปี กุน ไปแล้ ว ทุกคนพร้ อมทังลูกหลาน
้ ้
จะได้ รับ ความสุขกายสบายใจทุกคน ให้ ทกคนเคร่งครัดในศีล ๕
ุ
นอกจากนี ้ หนังสืออินตก ที่ได้ กล่าวมาแล้ วยังมีพระผู้ทรงศีลอีกองค์หนึง ได้ พบเห็นคําสอนที่
่
จารึกไว้ ในแผ่นศิลาที่พงพบในภูเขาแห่งหนึงที่พระพุทธเจ้ าได้ เดินธุดงค์วิปัสสนากรรมฐานผ่านไป พระ
ึ่ ่
ผู้ทรงศีลกล่าวว่า พี่น้องทังหลาย ถ้ าไม่เชื่อก็สดแล้ วแต่ดวงจิต เพราะถึงเวลาแล้ วที่สวรรค์จะไม่มี
้ ุ
ความลับ ถ้ าท่านเชื่อก็เป็ นกุศล รู้เพียงเท่านี ้ ข้ าพเจ้ าจึงขอบอกกล่าวเล่าสูทานฟั งตามคํากล่าวของพระ
่ ่
ผู้ทรงศีลรูปนี ้ ว่า ในแผ่นสิลาได้ เขียนไว้ โดยพระมหากัสสะปะว่า ในปี ระกา ปี จอ ปี กุน เดือน ๗-๘ จะ
เกิดเหตุร้ายตามถนนหนทาง ในเดือน ๙- ๑๐ คนใจบาปจะถูกล้ างผลาญให้ หมดไป มีบ้านแต่ไม่มีคน
อยู่ มีข้าวแต่ไม่มีคนกิน มีทางแต่ไม่มีคนเดิน
สุดท้ าย พระผู้ทรงศีลได้ กล่าวยํ ้าถึงความศักดิสิทธิ์ของหนังสือ “อินทร์ ตก” “อินทร์ ต่ ืน”
์
ถ้ าท่านผู้ใดเชื่อ ศรัทธา บูชา เคารพกราบไหว้ หรื อบนบาน ว่าจะบอกเล่าต่อผู้อื่นหรื อลงพิมพ์แจกให้
สาธุชน คนทังหลายรับรู้ด้วยแล้ ว ท่านจะปรารถนาสิ่งใดจะได้ ดงใจนึก พยาธิร้ายที่เบียดเบียนกายก็จะ
้ ั่
หายขาด
page 6 of 35

6. ศิลาจารึกในมหาวิหารชรเจตมหาเชตะวัน
ณ สวนมฤคทายวัน ประเทศอินเดีย
โดยคณะทูตไทยที่ไปอันเชิญพระบรมสารี ริกธาตุ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๘๕ ตามคําแปลเป็ น
ภาษาไทย ว่าดังนี ้
สาธุ อะระหังตา สัมาสัมพุทธเจ้ า ทรงพระเมตตากรุณาสรรพสัตว์ทวโลก ที่เกิดมาแล้ วแต่ลําบาก
ั่
ทัวหน้ า ทุกชาติ ทุกศาสนาตามธรรมชาติ “เมื่ออาตมาเข้ านิพพานไปแล้ วครบบห้ าพันปี เป็ นที่สด โลก
่ ุ
จะหมุนไปใกล้ จะถึงจํานวนที่ตถาคตทํานายไว้ สองพันห้ าร้ อยปี มนุษย์และสัตว์จะได้ รับภัยพิบตเิ สีย
ั
ครังหนึงในระยะเวลา ๓๐ ปี สิ่งที่สาธุชนไม่เคยเจอะจะได้ เห็น ไม่เคยพบจะได้ พบ ยักษ์ หินที่ถกสาป
้ ่ ู
ให้ หลับกลับตื่นขึ ้นมาอาละวาดยิ่งนัก”
ใกล้ กับ พ.ศ. ๒๕๕๐ ยิ่งทวีกนใหญ่ขึ ้นทุกทิวาราตรี มนุษย์นอกพระศาสนาจะรบราฆ่าฟั นกันจนถึง
ั ่
เลือดนองเต็มพื ้นดิน พื ้นนํ ้า จะลุกลามเผามนุษย์ไม่ขาดระยะ ต่างฝ่ ายต่าทําลายเหมือนยักษ์
กระหายเลือด แผ่นดินจะเป็ นเปลวไฟจะตายไปอย่างละครึ่งหนึงจึงจะเลิกล้ ม ต่างฝ่ ายต่างหมดกําลัง
่
ด้ วยกันตามวิสยยักษ์ร้ายนอกศาสนาซึงถือกําเนิดจากป่ า อํามหิต ส่วนพุทธศาสนิกชนผู้ทําแต่บญ
ั ่ ุ
เดินตามทางตถาคตสามารถระงับร้ อนไม่รุนแรง
บ้ านใดได้ บชาพระโพธิสตว์ผ้ากาสาวพัตร์ ก็จะรับภัยพิบติเบาบางแต่หนีภยธรรมชาติไม่พ้น ไฟจะ
ู ั ั ั
ลุกลามมาทางทิศตะวันออก ไหว้ วดวาอารามสมณะชีพราหมณ์ จะอดอยากยากเข็น ลูกไฟจะตก
ั
จากฟา เหล็กกล้ าจะผุดจากนํ ้า สงครามจะเกิดทัวทิศ พระยานาคจะพ่นพิษเป็ นเพลิง ทหารจะเป็ น
้ ่
page 7 of 35

7. เจ้ า ข้ าวสารจะขาดแคลน ทุกแคว้ นจะอดอยาก พลูหมากจะหมดเปลือง สีเหลืองจะชนะ พระยังอยู่คู่
เมืองอีกต่อไป สีขาวจะแพ้ ภยในที่สด ครุฑจะบินกลับฐาน คนจะกลับบํารุงพระพุทธเจ้ าว่าดังนี ้
ั ุ
ชา ตะ มะ สะ ละ วา พระพุทธชินลิตนีท่านให้ เขียนใส่ กระดาษ หรื อผ้ าขาวติดไว้ หน้ าบ้ าน
้
หรือหัวนอน ดังนีจะมีอายุยืนยาว จะทันผู้มีบญชื่อ พระยาธรรมิกราชา เมื่อแรกสถิตอยูเ่ ขต
้ ุ
อยุธยา บัดนี ้ท่านเสด็จอยูลานช้ าง ( ภาคอีสานในปั จจุบน ) พระยาธรรมิกราชา เข้ ามาปี กุน เดือน
่ ั
๑๑ เป็ นเที่ยงแท้ หนักหนาท่านเสด็จมาในปี ระกา แรม ๕ คํ่า มหากษัตริย์มาทางทิศตะวันตก สมณะชี
พราหมณ์ตามมาพอประมาณได้ ๗๖,๔๐๐ รูป ทัวอาณาจักรสมเด็จพระบรมนักปราชญ์ได้ ประกาศ
่
คาถาว่า ดังนี ้
นะสัจจัง ทะ คะยังมะสาคาปั ง คอยดูในปี มะโรง คนจะเดินโก่งโค คลาน ผู้ใดอยากพบผู้มีบญ
ุ
ชื่อพระยาธรรมิกราชให้ ภาวนา ให้ หมันรักษาศีล สดับรับฟั งพระธรรมเทศนา คอยดูปีมะเส็งตลิ่งจะ
่
พัง มหาสมุทรจะชอกชํ ้า อย่าเที่ยวไปกลางแจ้ ง ท่านเข้ ามาปี กุน เดือน ๘ เป็ นเที่ยงแท้ ผู้ใดไม่เชื่อจะ
รับอันตราย คอยดูในปี จอ คนจะพ้ น ภัย
สะโรนะกา โททายะโม พุทธะตะยะ ภาวนาทุกเช้ าคํ่า ผู้นนจะมีอายุยืนนานจะได้ เห็นพระธรรม
ั้
มิกราช (พระโพธิสตว์ศรี อริยเมตไนย) ในปี กุน ท่านจะเข้ ามาอีก ถ้ าไม่เห็นหนังสือบ้ านใดผู้นนจะ
ั ั้
ได้ รับอันตรายรู้แล้ วให้ บอกต่อกันด้ วย
page 8 of 35

8. คาทานายสมเด็จพระพุทธาจารย์ (โต พรหมรั งสี)
รัชกาลที่ ๑ ทํานายว่า มหากาฬ (ทําลายเพื่อน-พี่น้อง)
รัชกาลที่ ๒ ทํานายว่า ฌานยักษ์ (ชํานาญเวทย์มนต์)
รัชกาลที่ ๓ ทํานายว่า รักมิตร (มีการค้ าขายกับต่างชาติมากมาย)
รัชกาลที่ ๔ ทํานายว่า สนิทคา (ออกบวช)
รัชกาลที่ ๕ ทํานายว่า จาแขนขาด (คือ ต้ องยอมเสียดินแดนฝั่ งซ้ ายแม่นํ ้าโขงและเขมร เพื่อปองกัน
้
อธิปไตย)
รัชกาลที่ ๖ ทํานายว่า ราชโจร (เกิดสงครามโลกครังที่ 1 เกิดกลุมโจรมากมาย มีการก่อตังกอง
้ ่ ้
ลูกเสือป่ าครังแรกของไทย)
้
รัชกาลที่ ๗ ทํานายว่า ชนร้ องทุกข์ (เกิดการเดินขบวนเพื่อเรี ยกร้ องประชาธิปไตย)
รัชกาลที่ ๘ ทํานายว่า ยุคทมิฬ (พระเจ้ าแผ่นดินถูกลอบปลงพระชนม์)
รัชกาลที่ ๙ ทํานายว่า ถิ่นกาขาว (มีฝรั่งเข้ ามามากมาย นําเงินมาซื ้อประเทศ เกิดวิกฤตการเงิน)
รัชกาลที่ ๑๐ ทํานายว่า ชาวศิวิไลซ์ (จะเหลือเฉพาะผู้มีบญเท่านัน ที่รอคอยเป็ นยุคของพระศรี อาริย
ุ ้
เมตไตย)
page 9 of 35

9. พุทธทานาย ๑๖ ข้ อ
พุทธทํานายในที่นี ้ จะกล่าวถึงเรื่ องที่พระพุทธเจ้ าทรงทํานายพระสุบน (ความฝั น) ของพระ
ิ
เจ้ าปเสนทิโกศล จํานวน ๑๖ ข้ อ ซึงพระพุทธเจ้ าทรงทํานายว่า เหตุการณ์เหล่านันจะเกิดขึ ้น ในยุคสมัย
่ ้
ที่ศาสนาได้ เสื่อมลง ซึงหลายอย่างได้ เกิดขึ ้นแล้ วในปั จจุบน เนื ้อความดังกล่าวปรากฏใน อรรถกถา
่ ั
พระไตรปิ ฎก มหาสุบนชาดก เอกนิบาตชาดก ขุททกนิกาย มีเนื ้อความดังต่อไปนี ้
ิ
วันหนึงพระเจ้ าโกศลมหาราช เสด็จเข้ าสูนิทรารมย์ในราตรี กาล ในปั จฉิมยามทอดพระเนตร
่ ่
เห็น พระสุบนนิมิตรอันใหญ่หลวง ๑๖ ประการ ทรงตระหนกพระทัยตื่นพระบรรทม ทรงพระดําริวา
ิ ่
เพราะเราเห็นสุบนนิมิตรเหล่านี ้ จักมีอะไรแก่เราบ้ างหนอ เป็ นผู้อนความสะดุ้งต่อมรณภัย คุกคามแล้ ว
ิ ั
page 10 of 35

10. ทรงประทับเหนือพระแท่นที่ไสยาสน์นนแล จนล่วงราตรี กาล
ั้
ครันรุ่งเช้ า พวกพราหมณ์ปโรหิตเข้ าเฝากราบทูลถามว่า ข้ าแต่พระมหาราชเจ้ า พระองค์บรรทม
้ ุ ้
เป็ นสุขหรื อพระเจ้ าข้ า? รับสังตอบว่า ท่านอาจารย์ทงหลาย เราจักมีความสุข ได้ อย่างไร เมื่อคืนนี ้เวลา
่ ั้
ใกล้ รุ่ง เราเห็นสุบนนิมิตร ๑๖ ข้ อ ตังแต่เห็นสุบนนิมิตรเหล่านันแล้ ว เราถึงความหวาดกลัวเป็ นกําลัง
ิ ้ ิ ้
เมื่อพวกปุโรหิตกราบทูลว่า ข้ าแต่มหาราชเจ้ า โปรดตรัสเล่าเถิดพระเจ้ าข้ า พวกข้ าพระองค์สดับแล้ ว
จักทํานายถวายได้ จึงตรัสเล่าพระสุบน ที่ทรงเห็นแล้ วให้ พวกพราหมณ์ฟัง แล้ วตรัสว่า เพราะเหตุเห็น
ิ
สุบนเหล่านี ้ จักมีอะไรแก่เราบ้ าง? พวกพราหมณ์พากันสลัดมือ. เมื่อรับสังถามว่า เพราะเหตุไรพวก
ิ ่
ท่านจึงพากันสลัดมือเล่า? พวกพราหมณ์จงพากันกราบทูลว่า ข้ าแต่พระมหาราชเจ้ า พระสุบน
ึ ิ
ทังหลายร้ ายกาจนัก รับสังถามว่า พระสุบนเหล่านันจักมีผลเป็ นประการใด? พวกพราหมณ์จงพากัน
้ ่ ิ ้ ึ
กราบทูลว่า จักมีอนตรายใน ๓ อย่างเหล่านี ้ คือ อันตรายแก่ราชสมบัติ ๑ อันตราย คือโรคจะ
ั
เบียดเบียน ๑ อันตรายแก่พระชนม์ ๑ อย่างใดอย่างหนึง. รับสังถามว่า พอจะแก้ ไขได้ หรื อแก้ ไขไม่ได้
่ ่
พราหมณ์ทงหลายกราบทูลว่า ขอเดชะ พระสุบนเหล่านี ้ หมดทางแก้ ไขเป็ นแน่แท้ เพราะร้ ายแรงยิ่งนัก
ั้ ิ
แต่พวกข้ าพระองค์ทงหลาย จักกระทําให้ พอแก้ ไขได้ เมื่อพวกหม่อมฉันไม่สามารถเพื่อจะแก้ ไขพระ
ั้
สุบนเหล่านี ้ได้ แล้ ว ขึ ้นชื่อว่าความเป็ นผู้สําเร็จการศึกษา จักอํานวยประโยชน์อะไร? รับสังถามว่า ท่าน
ิ ่
อาจารย์ทงหลาย จักกระทําอย่างไรเล่า ถึงจักให้ คืนคลายได้ พวกพราหมณ์พากันกราบทูลว่า ข้ าแต่
ั้
มหาราชเจ้ า พวกข้ าพระองค์ต้องบูชายัญด้ วยวัตถุอย่างละ ๔ ทุกอย่างพระเจ้ าข้ า พระราชาทรงสะดุ้ง
พระทัย ตรัสว่า ท่านอาจารย์ทงหลาย ถ้ าเช่นนัน เราขอมอบชีวิตไว้ ในมือของพวกท่านเถิด พวกท่านรี บ
ั้ ้
กระทําความสวัสดีแก่เราเร็วๆ เถิด พวกพราหมณ์พากันร่าเริงยินดี ว่าพวกเราต้ องได้ ทรัพย์มาก จักต้ อง
ได้ ของเคี ้ยวกินมามากๆ แล้ วพากันกราบทูลปลอบพระราชาว่า ข้ าแต่มหาราชเจ้ า อย่าได้ ทรงวิตกเลย
พระเจ้ าข้ า แล้ วพากันออกจากราชนิเวศน์ จัดทําหลุมบูชายัญที่นอกพระนคร จับฝูงสัตว์ ๔ เท้ า มาก
เหล่ามัดเข้ าไว้ ที่หลักยัญ รวบรวมฝูงนกเข้ าไว้ เสร็จแล้ ว เที่ยวกันขวักไขว่ไปมา กล่าวว่า เราควรจะได้ สิ่ง
นี ้ๆ.
ครังนันแล พระนางมัลลิกาเทวีทรงทราบเหตุนน ก็เข้ าเฝาพระราชากราบทูลถามว่า ข้ าแต่
้ ้ ั้ ้
มหาราชเจ้ า พวกพราหมณ์พากันเที่ยวขวักไขว่ไปมา มีเรื่ องอะไรหรื อเพคะ? พระราชาตรัสว่า แน่ะนาง
ผู้เจริญ เธอมัวแต่สขสบาย จึงไม่ร้ ูวาอสรพิษมันสัญจรอยูใกล้ ๆ หูของพวกเรา. พระนางทูลถามว่า ข้ า
ุ ่ ่
แต่มหาราช เรื่ องนันคืออะไรเพคะ? พระราชารับสังว่า เราฝั นร้ ายถึงปานนี ้ พวกพราหมณ์พากันทํานาย
้ ่
page 11 of 35

11. ว่า อันตรายใน ๓ อย่าง ไม่อย่างใดอย่างหนึงก็จกปรากฏ เพื่อบําบัดอันตรายเหล่านันต้ องบูชายัญ จึง
่ ั ้
ต้ องสัญจรไปมาอยู่บอยๆ พระนางมัลลิกากราบทูลถามว่า ข้ าแต่มหาราชเจ้ า ก็ผ้ ที่เป็ นยอดพราหมณ์
่ ู
ในโลกพร้ อมทังเทวโลก ทูลกระหม่อมได้ ทลถาม ถึงการแก้ ไขพระสุบนแล้ วหรื อเพคะ? ทรงรับสังถามว่า
้ ู ิ ่
นางผู้เจริญ พระผู้เป็ นยอดพราหมณ์ในโลก พร้ อมทังเทวโลกนัน เป็ นใครกันเล่า ? พระนางกราบทูลว่า
้ ้
ทูลกระหม่อมไม่ทรงรู้จกมหาพราหมณ์ โคดมผู้ตถาคต หมดกิเลสบริ สทธิ์แล้ ว เป็ นสัพพัญํู เป็ นบุคคล
ั ุ
ผู้เลิศในโลกพร้ อมทังเทวโลก ดอกหรื อเพคะ พระผู้มีพระภาคเจ้ าพระองค์นน คงทรงทราบเหตุในพระ
้ ั้
สุบนแน่นอน ขอเชิญทูลกระหม่อมเสด็จพระราชดําเนินไปกราบทูลถามเถิดเพคะ. พระราชาทรงรับสัง
ิ ่
ว่า ดีละเทวี แล้ วเสด็จไปยังพระวิหาร ถวายบังคมพระบรมศาสดาแล้ วประทับนังอยู่ พระศาสดาทรง
่
เปล่งพระสุรเสียงอันไพเราะ ตรัสถามว่า มหาบพิตร เหตุไรเล่าบพิตรจึงเสด็จมา ดุจมีราชกิจด่วน.
พระราชากราบทูลว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ เมื่อใกล้ รุ่งหม่อมฉันเห็นมหาสุบน ๑๖ ข้ อ สะดุ้ง
ิ
กลัว บอกเล่าแก่พวกพราหมณ์ พวกพราหมณ์ทํานายว่า ข้ าแต่มหาราชเจ้ า พระสุบินร้ ายแรงนัก เพื่อ
ระงับสุบนเหล่านันต้ องบูชายัญ ด้ วยยัญญวัตถุอย่างละ ๔ ครบทุกอย่าง แล้ วพากันเตรี ยมบูชายัญ ฝูง
ิ ้
สัตว์เป็ นอันมากถูกมรณภัยคุกคาม ข้ าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้ า พระองค์เป็ นบุคคลผู้เลิศในโลกทังเท ้
วโลก เญยยธรรมที่เข้ าไปกําหนดอดีต อนาคต ปั จจุบน ที่ยงมาไม่ถึงซึงคัลลองในญาณมุขของพระองค์
ั ั ่
นันมิได้ มีเลย ข้ าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้ า ขอพระองค์ได้ ทรงพระกรุณาโปรดทํานายผลแห่งสุบนของ
้ ิ
หม่อมฉันเหล่านันเถิด พระเจ้ าข้ า. พระศาสดาตรัสว่า ขอถวายพระพร เป็ นเช่นนันทีเดียวมหาบพิตร ใน
้ ้
โลกทังเทวโลก เว้ นตถาคตเสียแล้ ว ผู้อื่นที่จะได้ ชื่อว่าสามารถรู้เหตุ หรื อผลของสุบนเหล่านี ้ไม่มีเลย
้ ิ
ตถาคตจักทํานายให้ มหาบพิตร ก็แต่ว่ามหาบพิตรจงตรัสบอกพระสุบน ตามทํานองที่ทรงเห็นนันเถิด
ิ ้
พระราชาทรงรับพระพุทธดํารัสว่า ดีละ พระพุทธเจ้ าข้ า เริ่ มกราบทูลพระสุบิน ตามทํานองที่ทรงเห็น
อย่างถี่ถ้วน โดยทรงวางหัวข้ อไว้ ดงนี ้ว่า
ั
"โคอุสุภราชทังหลาย ๑ ต้ นไม้ ทงหลาย ๑ แม่ โคทังหลาย ๑ โคทังหลาย ๑ ม้ า ๑ ถาดทอง ๑
้ ั้ ้ ้
สุนัขจิงจอก ๑ หม้ อนา ๑ สระโบกขรณี ๑ ข้ าวไม่ สุก ๑ แก่ นจันทน์ ๑ นาเต้ าจม ๑ ศิลาลอย ๑
้ ้ ้
เขียดขยอกงู ๑ หงส์ ทองล้ อมกา ๑ เสือกลัวแพะ ๑”
page 12 of 35

12. สําหรับรายละเอียดของพระสุบน รวมทังพุทธทํานายแต่ละข้ อนัน จะขอแยกกล่าวเป็ นเรื่ องๆ ต่อไป
ิ ้ ้
พระบรมศาสดา ครันทรงนําพระธรรมเทศนานี ้มาแล้ ว ตรัสให้ พระเจ้ าปเสนทิโกศล เลิกบูชา
้
ยัญ ด้ วยพระพุทธดํารัสว่า เพราะพระสุบนเป็ นปั จจัย ภัยยังไม่มีแก่มหาบพิตรดอก มหาบพิตรจงสังให้
ิ ่
เลิกยัญเสียเถิด พระราชทานชีวิตทานแก่มหาชน .........
พุทธทานายข้ อที่ ๑ โคอุสภราชทังหลาย ้
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ หม่อมฉัน
ิ
เห็นสุบนข้ อ ๑ อย่างนี ้ก่อนว่า โคผู้สีเหมือนดอกอัญชัน ๔ ตัว ต่างคิดว่าจักชนกัน พากันวิ่งมาสูท้อง
ิ ่
พระลานหลวงจากทิศทัง้ ๔ เมื่อมหาชนประชุมกันคิดว่า พวกเราจักดูโคชนกัน ต่างแสดงท่าทางจะชน
กัน บรรลือเสียงคํารามลัน แล้ วไม่ชนกัน ต่างถอยออกไป หม่อมฉันเห็นสุบนนี ้เป็ นปฐม อะไรเป็ นผล
่ ิ
ของสุบนนี ้ พระเจ้ าข้ า?
ิ
มหาบพิตร ผลของสุบินข้ อนี ้ จักไม่มีในชัวรัชกาลของมหาบพิตร ในชัวศาสนาของตถาคต แต่ใน
่ ่
อนาคต เมื่อโลกหมุนไปถึงจุดเสื่อม ในรัชกาลของพระราชาผู้กําพร้ า ผู้มิได้ ครองราชย์โดยธรรม และใน
กาลของหมูมนุษย์ผ้ ไม่ตงอยู่ในธรรม เมื่อกุศลธรรมลดน้ อยถอยลง อกุศลธรรมหนาแน่นขึ ้น ในกาลที่
่ ู ั้
โลกเสื่อม ฝนจักแล้ ง และตีนเมฆจักขาด ข้ าวกล้ าจักแห้ ง ทุพภิกขภัยจักเกิด เมฆทังหลายตังขึ ้นจากทิศ
้ ้
ทัง้ 4เหมือนจะย้ อยเม็ด พอพวกผู้หญิงรี บเก็บข้ าวเปลือก เป็ นต้ น ที่เอาออกผึงแดดไว้ เข้ าภายในร่ม
่
เพราะกลัวจะเปี ยก เมื่อพวกผู้ชายต่างถือจอบถือตะกร้ าพากันออกไป เพื่อจะก่อคันกันนํ ้า ก็ตงเค้ าจะ
้ ั้
ตก ครางกระหึม ฟาแลบ แล้ วก็ไม่ตกเลย ลอยหายไป เหมือนโคตังท่าจะชนกัน แล้ วไม่ชนกันฉะนัน
่ ้ ้ ้
นี ้เป็ นผลของสุบนนัน แต่ไม่มีอนตรายไรๆ แก่มหาบพิตร เพราะเรื่ องนันเป็ นปั จจัย มหาบพิตรเห็น
ิ ้ ั ้
สุบนนี ้ ปรารภอนาคต ฝ่ ายพวกพราหมณ์อาศัยการเลี ้ยงชีวิตของตน จึงทํานายดังนี .้
ิ
page 13 of 35

13. หมายเหตุ จะเห็นได้ วาเรื่ องการที่ฝนไม่ตกต้ องตามฤดูกาล ทําท่าว่าจะตกแล้ วไม่ตกนัน ก็เริ่มมีให้ เห็น
่ ้
แล้ วในปั จจุบน
ั
พุทธทานายข้ อที่ ๒ ต้ นไม่ ทงหลาย
ั้
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ
ิ
หม่อมฉันได้ เห็นสุบนข้ อที่ ๒ อย่างนี ้ว่า ต้ นไม้ เล็กๆ และกอไผ่ แทรกแผ่นดินพอถึงคืบหนึงบ้ าง ศอก
ิ ่
หนึงบ้ าง เพียงแค่นี ้ก็ผลิดอกออกผลไปตามๆ กัน นี ้เป็ นสุบนข้ อที่ ๒ ที่หม่อมฉันได้ เห็น อะไรเป็ นผลของ
่ ิ
สุบนนี ้ พระเจ้ าข้ า?
ิ
มหาบพิตร ผลแม้ ของสุบนข้ อนี ้ ก็จกมีในกาลที่โลกเสื่อม เวลามนุษย์มีอายุน้อย ด้ วยว่าสัตว์
ิ ั
ทังหลายในอนาคตจักมีราคะกล้ า กุมารี มีวยยังไม่สมบูรณ์ จักสมสูกะบุรุษอื่น เป็ นหญิงมีระดู มีครรภ์
้ ั ่
พากันจําเริญด้ วยบุตรและธิดา ความที่กมารี เหล่านันมีระดู เปรี ยบเหมือนต้ นไม้ เล็กๆ มีดอก กุมารี
ุ ้
เหล่านันจําเริญด้ วยบุตรและธิดา ก็เหมือนต้ นไม้ เล็กๆ มีผล ภัยแม้ มีนิมิตรนี ้เป็ นเหตุ ไม่มีแก่มหาบพิตร
้
ดอก.
พุทธทานายข้ อที่ ๓ แม่ โคทังหลาย
้
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ
ิ
หม่อมฉันได้ เห็นแม่โคใหญ่ๆ พากันดื่มนมของฝูงลูกโคที่เพิ่งเกิดในวันนัน นี ้เป็ นสุบินข้ อที่ ๓ ของหม่อม
้
ฉัน อะไรเป็ นผลแห่งสุบนนัน พระเจ้ าข้ า?
ิ ้
page 14 of 35

14. มหาบพิตร แม้ ผลของสุบนนี ้ ก็จกมีในอนาคตเหมือนกัน จักมีผลในเวลาที่มนุษย์ทงหลาย พา
ิ ั ั้
กันละทิ ้งเชษฐาปจายิกกรรม คือความเป็ นผู้ประพฤติออนน้ อมต่อผู้ใหญ่ เพราะในอนาคต ฝูงสัตว์จก
่ ั
มิได้ ตงไว้ ซงความยําเกรงในมารดาบิดา หรื อในแม่ยายพ่อตา ต่างแสวงหาทรัพย์สินด้ วยตนเองทังนัน
ั ้ ึ่ ้ ้
เมื่อปรารถนาจะให้ ของกินของใช้ แก่คนแก่ๆ ก็ให้ ไม่ปรารถนาจะให้ ก็ไม่ให้ คนแก่ๆ พากันหมดที่พง หา ึ่
เลี ้ยงตนเองก็ไม่ได้ ต้ องง้ อพวกเด็กๆ เลี ้ยงชีพ เป็ นเหมือนแม่โคใหญ่ๆ พากันดื่มนมลูกโคที่เกิดในวันนัน้
แม้ ภยมีสบนนี ้เป็ นเหตุ ก็ไม่มีแก่มหาบพิตร.
ั ุ ิ
พุทธทานายข้ อที่ ๔ โคทังหลาย
้
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ
ิ
หม่อมฉันเห็นฝูงชนไม่เทียมโคใหญ่ๆ ที่เคยพาแอกไป ซึงสมบูรณ์ด้วยร่างกายและเรี่ ยวแรง เข้ าใน
่
ระเบียบแห่งแอก กลับไปเทียมโครุ่นๆ ที่กําลังฝึ กเข้ าในแอก โครุ่นๆ เหล่านันไม่อาจพาแอกไปได้ ก็พา
้
กันสลัดแอกยืนเฉยเสีย เกวียนทังหลายก็ไปไม่ได้ นี ้เป็ นสุบนข้ อที่ ๔ ของหม่อมฉัน อะไรเป็ นผลของ
้ ิ
สุบนนี ้ พระเจ้ าข้ า?
ิ
มหาบพิตร ผลของสุบนแม้ ข้อนี ้ ก็จกมีในรัชสมัยของพระราชาผู้ไม่ตงอยูในธรรม ในอนาคต
ิ ั ั้ ่
เหมือนกัน ด้ วยว่าในภายหน้ า พระราชาผู้มีบญน้ อย มิได้ ดํารงในธรรม จักไม่พระราชทานยศแก่มหา
ุ
อํามาตย์ผ้ เู ป็ นบัณฑิต ฉลาดในประเพณี สามารถที่จะยังสรรพกิจให้ ลลวงไปได้ จักไม่ทรงแต่งตัง้
ุ่
อํามาตย์ผ้ ใหญ่ ผู้เป็ นบัณฑิต ฉลาดในโวหารไว้ ในที่วินิจฉัยคดีในโรงศาล แต่พระราชทานยศแก่คน
ู
หนุมๆ ตรงกันข้ ามกับที่กล่าวแล้ วนัน แต่งตังบุคคลเช่นนันไว้ ในตําแหน่งผู้วินิจฉัยอรรถคดี คนหนุมพวก
่ ้ ้ ้ ่
นัน ไม่ร้ ูทวถึงราชกิจ และการอันควรไม่ควร ไม่อาจดํารงยศนันไว้ ได้ ทังไม่อาจจัดทําราชกิจให้ ลลวงไป
้ ั่ ้ ้ ุ่
ได้ เมื่อไม่อาจก็จกพากันทอดทิ ้งธุระการงานเสีย ฝ่ ายอํามาตย์ที่เป็ นบัณฑิตเป็ นผู้ใหญ่ เมื่อไม่ได้ ย ศ ถึง
ั
จะสามารถที่จะให้ กิจทังหลายลุลวงไป ก็จกพากันกล่าวว่า พวกเราต้ องการอะไรด้ วยเรื่ องเหล่านี ้ พวก
้ ่ ั
เรากลายเป็ นคนภายนอกไปแล้ ว พวกเด็กหนุมเขาเป็ นพวกอยูวงใน เขาคงรู้ดี แล้ วไม่รักษาการงานที่
่ ่
page 15 of 35

15. เกิดขึ ้น เมื่อเป็ นเช่นนี ้ ความเสื่อมเท่านันจักมีแก่พระราชาเหล่านัน ด้ วยประการทังปวง เป็ นเสมือน
้ ้ ้
เวลาที่คนจับโครุ่นๆ กําลังฝึ ก ยังไม่สามารถจะพาแอกไปได้ เทียมไว้ ในแอก และเป็ นเวลาที่ไม่จบเอาโคั
ใหญ่ๆ ผู้เคยพาแอกไปได้ มาเทียมแอกฉะนัน แม้ ภยมีสบินนี ้เป็ นเหตุ ก็ยอมไม่มีแก่มหาบพิตร.
้ ั ุ ่
พุทธทานายข้ อที่ ๕ ม้ า
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ
ิ
หม่อมฉันได้ เห็นม้ าตัวหนึง มีปากสองข้ าง ฝูงชนพากันให้ หญ้ าที่ปากทังสองข้ างของมัน มันเคี ้ยวกิน
่ ้
ด้ วยปากทังสองข้ าง นี ้เป็ นสุบนที่ ๕ ของหม่อมฉัน อะไรเป็ นผลของสุบนนี ้ พระเจ้ าข้ า?
้ ิ ิ
มหาบพิตร ผลของสุบินแม้ นี ้ ก็จกมีในรัชกาลของพระราชาผู้ไม่ดํารงในธรรม ในอนาคต
ั
เหมือนกัน ด้ วยว่าในกาลภายหน้ า พวกพระราชาโง่เขลา ไม่ดํารงธรรม จักทรงแต่งตังมนุษย์โลเล ไม่
้
ประกอบด้ วยธรรม ไว้ ในตําแหน่งวินิจฉัยคดี คนเหล่านันเป็ นพาล ไม่เอื ้อเฟื อในบาปบุญ พากันนังใน
้ ้ ่
โรงศาล เมื่อให้ คําตัดสิน ก็จกรับสินบนจากมือของคูคดีทงสองฝ่ ายมากิน เป็ นเหมือนม้ ากินหญ้ าด้ วย
ั ่ ั้
ปากทังสองฉะนัน ภัยแม้ มีสบนนี ้เป็ นเหตุก็ยอมไม่มีแก่มหาบพิตรดอก.
้ ้ ุ ิ ่
page 16 of 35

16. พุทธทานายข้ อที่ ๖ ถาดทอง
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ
ิ
หม่อมฉันเห็นมหาชนขัดถูถาดทองราคาตังแสนกระษาปณ์ แล้ วพากันนําไปให้ หมาจิ ้งจอกแก่ตวหนึง
้ ั ่
ด้ วยคําว่า เชิญท่านเยี่ยวใส่ในถาดทองนี ้เถิด หมาจิ ้งจอกแก่นนก็ถ่ายปั สสาวะใส่ในถาดทองนัน นี ้เป็ น
ั้ ้
สุบนข้ อที่ ๖ ของหม่อมฉัน อะไรเป็ นผลแห่งสุบนข้ อนี ้ พระเจ้ าข้ า?
ิ ิ
มหาบพิตร ผลของสุบนนี ้ก็จกมีในอนาคตเหมือนกัน ด้ วยว่า ในกาลภายหน้ า พวกพระราชาผู้
ิ ั
ไม่ตงอยูในธรรม ทรงรังเกียจกุลบุตรผู้สมบูรณ์ด้วยชาติเสีย แล้ วไม่พระราชทานยศให้ จักพระราชทาน
ั้ ่
ให้ แก่คนที่ไม่มีสกุลเท่านัน เมื่อเป็ นเช่นนี ้ สกุลใหญ่ๆ จักพากันตกยาก สกุลเลวๆ จักพากันเป็ นใหญ่ ก็
้
เมื่อพวกมีสกุลเหล่านัน ไม่อาจเลี ้ยงชีวิตอยูได้ จักคิดว่า เราต้ องอาศัยพวกเหล่านี ้เลี ้ยงชีวิตสืบไป แล้ ว
้ ่
ก็พากันยกธิดาให้ แก่ผ้ ไม่มีสกุล การอยูร่วมกับคนพวกไม่มีสกุลของกุลธิดาเหล่านัน ก็จกเป็ น
ู ่ ้ ั
เช่นเดียวกับถาดทองรองเยี่ยวหมาจิ ้งจอก ภัยแม้ มีสบนนี ้เป็ นเหตุ ก็ย่อมไม่มีแก่มหาบพิตร.
ุ ิ
พุทธทานายข้ อที่ ๗ สุนัขจิงจอก ้
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ
ิ
หม่อมฉันได้ เห็นอย่างนี ้ บุรุษผู้หนึงฟั่ นเชือก แล้ วหย่อนไปที่ใกล้ เท้ า แม่หมาจิ ้งจอกโซตัวหนึง นอนอยู่
่ ่
ใต้ ตงที่บรุษนัง กัดกินเชือกนัน เขาไม่ได้ ร้ ูเลยทีเดียว นี ้เป็ นสุบนข้ อที่ ๗ ของหม่อมฉัน อะไรเป็ นผลแห่ง
ั่ ุ ่ ้ ิ
สุบนข้ อนี ้ พระเจ้ าข้ า?
ิ
page 17 of 35

17. มหาบพิตร ผลแม้ ของสุบนข้ อนี ้ ก็จกมีในอนาคตเหมือนกัน ด้ วยว่าในกาลภายหน้ า หมูสตรี จก
ิ ั ่ ั
พากันเหลาะแหละโลเลในบุรุษ ลุมหลงในสุรา เอาแต่แต่งตัว ชอบเที่ยวเตร่ตามถนนหนทาง เห็นแก่
่
อามิส เป็ นหญิงทุศีล มีความประพฤติชวช้ า พวกนางจักกลุ้มรุมกันแย่งเอาทรัพย์ที่สามีทํางาน มีกสิ
ั่
กรรม และโครักขกรรมเป็ นต้ น สังสมไว้ ด้วยยาก ลําบากลําเค็ญ เอาไปซื ้อสุราดื่มกับชายชู้ ซื ้อดอกไม้
่
ของหอมและเครื่ องลูบไล้ มาแต่งตน คอยสอดส่องมองหาชู้ โดยส่วนบนของบ้ านที่มิดชิดบ้ าง โดยที่ซง ึ่
ลับตาบ้ าง แม้ ข้าวเปลือกที่เตรี ยมไว้ สําหรับหว่านในวันรุ่งขึ ้น ก็เอาไปซ้ อม จัดทําเป็ นข้ าวต้ ม ข้ าวสวย
และของเคี ้ยวเป็ นต้ น มากินกัน เป็ นเหมือนนางหมาจิ ้งจอกโซ ที่นอนใต้ ตง คอยกัดกินเชือกที่เขาฟั่ น
ั่
แล้ ว หย่อนลงไว้ ใกล้ ๆ เท้ าฉะนัน ภัยแม้ มีสบนนี ้เป็ นเหตุ ก็ยงไม่มีแก่มหาบพิตร.
้ ุ ิ ั
พุทธทานายข้ อที่ ๘ หม้ อนา ้
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ
ิ
หม่อมฉันได้ เห็นตุมนํ ้าเต็มเปี่ ยมลูกใหญ่ใบหนึง ตังอยูที่ประตูวง ล้ อมด้ วยตุมเป็ นอันมาก วรรณะ
่ ่ ้ ่ ั ่
ทัง้ ๔ เอาหม้ อตักนํ ้ามาจากทิศทัง้ ๔ และทิศน้ อยทังหลาย เอามาใส่ลงตุมที่เต็มแล้ วนันแหละ นํ ้าก็เต็ม
้ ่ ่
แล้ วเต็มอีก จนไหลล้ นไป แม้ คนเหล่านันก็ยงเทนํ ้าลงในตุมนันอยูเ่ รื่ อยๆ แต่ไม่มีผ้ ที่จะเหลียวแลดูตมที่
้ ั ่ ้ ู ุ่
ว่างๆ เลย นี ้เป็ นสุบินข้ อที่ ๘ ของหม่อมฉัน อะไรเป็ นผลของสุบนนี ้ พระเจ้ าข้ า?
ิ
มหาบพิตร ผลแห่งสุบินนี ้จักมีในอนาคตเหมือนกัน ด้ วยว่าในกาลภายหน้ า โลกจักเสื่อม แว่น
แคว้ นจักหมดความหมาย พระราชาทังหลายจักตกยาก เป็ นกําพร้ า องค์ใดเป็ นใหญ่ องค์นนจักมีพระ
้ ั้
ราชทรัพย์เพียงแสนกระษาปณ์ในท้ องพระคลัง พระราชาเหล่านันตกยากถึงอย่างนี ้ จักเกณฑ์ให้ ชาว
้
ชนบททุกคน ทําการเพาะปลูกให้ แก่ตน พวกมนุษย์ถกเบียดเบียน ต้ องละทิ ้งการงานของตน พากัน
ู
page 18 of 35

18. เพาะปลูกปุพพันพืช(อาหาร มีข้าวสาลี เป็ นต้ น) แลอปรันพืช (ของว่างหลังอาหาร มีถว งา เป็ น
ั่
ต้ น) ให้ แก่พระราชาทังหลายเท่านัน ต้ องช่วยกันเฝา ช่วยกันเก็บเกี่ยว ช่วยกันนวด ช่วยกันขน ช่วยกัน
้ ้ ้
เคี่ยวนํ ้าอ้ อย เป็ นต้ น และช่วยกันทําสวนดอกไม้ สวนผลไม้ พากันขนปุพพันพืช เป็ นต้ น ที่เสร็จแล้ ว ใน
ที่นนๆ มาบรรจุไว้ ในยุ้งฉางของพระราชาเท่านัน แม้ ผ้ ที่จะมองดูย้ งฉางเปล่าๆ ในเรื อนทังหลายของตน
ั้ ้ ู ุ ้
จักไม่มีเลย จักเป็ นเช่นกับการเติมนํ ้าใส่ตมที่เต็มแล้ ว ไม่เหลียวแลตุมเปล่าๆ บ้ างเลยนันแล ภัยแม้ มี
ุ่ ่ ่
สุบนนี ้เป็ นเหตุ จะยังไม่มีแก่มหาบพิตร.
ิ
พุทธทานายข้ อที่ ๙ สระโบกขรณี
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ
ิ
หม่อมฉันได้ เห็นโบกขรณีสระหนึง ดารดาดไปด้ วยปทุม ๕ สี ลึก มีทาขึ ้นลงรอบด้ าน ฝูงสัตว์ สองเท้ า สี่
่ ่
เท้ า พากันลงดื่มนํ ้าในสระนันโดยรอบ นํ ้าที่อยู่ในที่ลกกลางสระนันขุนมัว ในที่ซงสัตว์ สองเท้ า สี่เท้ า
้ ึ ้ ่ ึ่
พากันยํ่าเหยียบ กลับใสสะอาดไม่ขนมัว หม่อมฉันได้ เห็นอย่างนี ้ นี ้เป็ นสุบนข้ อที่ ๙ ของหม่อมฉัน
ุ่ ิ
อะไรเป็ นผลของสุบนนี ้ พระเจ้ าข้ า?
ิ
มหาบพิตร ผลแห่งสุบนนี ้จักมีในอนาคตเหมือนกัน ด้ วยว่าในกาลภายหน้ า พระราชาทังหลาย
ิ ้
จักไม่ตงอยูในธรรม ลุอคติ (มีความลําเอียง ) ด้ วยอํานาจความพอใจเป็ นต้ น เสวยราชสมบัติ จักไม่
ั้ ่
ประทานการวินิจฉัยอรรถคดีโดยธรรม มีพระหฤทัยมุงแต่สินบน โลเลในทรัพย์ ขึ ้นชื่อว่าคุณธรรมคือ
่
ความอดทน ความเมตตา และความเอ็นดูของพระราชาเหล่านัน จักไม่มีในหมูชาวแว่นแคว้ น จักเป็ นผู้
้ ่
กักขฬะ หยาบคาย คอยแต่เบียดเบียนหมู่มนุษย์ เหมือนหีบอ้ อยด้ วยหีบยนต์ จักกําหนดให้ สวยต่างๆ
่
บังเกิดขึ ้น เก็บเอาทรัพย์ พวกมนุษย์ถกรี ดส่วยอากรหนักเข้ า ไม่สามารถจะให้ อะไรๆ ได้ พากันทิ ้งคาม
ู
นิคมเป็ นต้ นเสีย อพยพไปสู่ปลายแดน ตังหลักฐาน ณ ที่นน ชนบทศูนย์กลางจักว่างเปล่า ชนบท
้ ั้
ชายแดนจักเป็ นปึ กแผ่นแน่นหนา เหมือนนํ ้ากลางสระโบกขรณีขน นํ ้าที่ฝั่งรอบๆ ใส ฉันใด ก็ฉนนัน ภัย
ุ่ ั ้
แม้ มีสบนนี ้เป็ นเหตุ ก็ย่อมไม่มีแก่มหาบพิตร.
ุ ิ
page 19 of 35

19. พุทธทานายข้ อที่ ๑๐ ข้ าวไม่ สุก
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ ข้ า
ิ
พระองค์ได้ เห็นข้ าวสุก ที่คนหุงในหม้ อใบเดียวกันแท้ ๆ แต่หาสุกทัวกันไม่ เป็ นเหมือนผู้หงตรวจดูแล้ วว่า
่ ุ
ไม่สก เลยแยกกันไว้ เป็ น ๓ อย่าง คือ ข้ าวหนึงแฉะ ข้ าวหนึงดิบ ข้ าวหนึงสุกดี นี ้เป็ นสุบนที่ ๑๐ ของ
ุ ่ ่ ่ ิ
หม่อมฉัน อะไรเป็ นผลแห่งสุบนข้ อนี ้ พระเจ้ าข้ า?
ิ
มหาบพิตร ผลแม้ ของสุบนข้ อนี ้ จักมีในอนาคตเหมือนกัน ด้ วยว่าในกาลภายหน้ า พระราชา
ิ
ทังหลายจักไม่ดํารงในธรรม เมื่อพระราชาเหล่านันไม่ดํารงในธรรมแล้ ว ข้ าราชการก็ดี พราหมณ์และ
้ ้
คฤหบดีก็ดี ชาวนิคม ชาวชนบทก็ดี รวมถึงมนุษย์ทงหมด นับแต่สมณะและพราหมณ์ จักพากันไม่
ั้
ตังอยูในธรรม แม้ เทวดาทังหลายก็จกไม่ทรงธรรม ในรัชกาลแห่งอธัมมิกราชทังหลาย ลมทังหลายจัก
้ ่ ้ ั ้ ้
พัดไม่สมํ่าเสมอ พัดแรงจัด ทําให้ วิมานในอากาศของเทวดาสันสะเทือน เมื่อวิมานเหล่านันถูกลมพัด
่ ้
สันสะเทือน ฝูงเทวดาก็พากันโกรธ แล้ วจักไม่ให้ ฝนตก ถึงจะตกก็จะไม่ตกกระหนํ่าทัวแว่นแคว้ น
่ ่
มิฉะนัน จักไม่ตกให้ เป็ นอุปการะแก่การใด การหว่านในที่ทงปวงจักไม่ตกกระหนํ่าทัวถึง แม้ ในชนบท
้ ั้ ่
แม้ ในบ้ าน แม้ ในตระพังแห่งหนึง แม้ ในสระลูกหนึง เหมือนกันกับในแคว้ นฉะนัน เมื่อตกตอนเหนือของ
่ ่ ้
ตระพัง ก็จกไม่ตกในตอนใต้ เมื่อตกในตอนใต้ จักไม่ตกในตอนเหนือ ข้ าวกล้ าในตอนหนึงจักเสียเพราะ
ั ่
ฝนชุก เมื่อฝนไม่ตกในส่วนหนึง ข้ าวกล้ าจักเหี่ยวแห้ ง เมื่อฝนตกดีในส่วนหนึง ข้ าวกล้ าจักสมบูรณ์ ข้ าว
่ ่
กล้ าที่หว่านแล้ วในขอบขัณฑสีมาของพระราชาพระองค์เดียวกัน จักเป็ น ๓ สถาน ด้ วยประการฉะนี ้
เหมือนข้ าวสุกในหม้ อเดียวมีผลเป็ น ๓ อย่างฉะนัน ภัยแม้ มีสบนนี ้เป็ นเหตุ จะยังไม่มีแก่มหาบพิตร.
้ ุ ิ
พุทธทานายข้ อที่ ๑๑ แก่ นจันทร์
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ
ิ
หม่อมฉันได้ เห็นคนทังหลายเอาแก่นจันทน์ มีราคาตังแสนกษาปณ์ ขายแลกกับเปรี ยงเน่า นี ้เป็ นสุบน
้ ้ ิ
ข้ อที่ ๑๑ ของหม่อมฉัน อะไรเป็ นผลแห่งสุบนนี ้เล่า พระเจ้ าข้ า?
ิ
page 20 of 35

20. มหาบพิตร แม้ ผลแห่งสุบนนี ้ก็จกมีในอนาคต ในเมื่อศาสนาของตถาคตเสื่อมโทรมนันแล ด้ วยว่า
ิ ั ่
ในกาลภายหน้ า พวกภิกษุอลัชชีเห็นแก่ปัจจัย จักมีมาก พวกเหล่านัน จักพากันแสดงธรรมเทศนา ที่
้
ตถาคตกล่าวติเตียนความลโมภในปั จจัยไว้ แก่ชนเหล่าอื่น เพราะเหตุแห่งปั จจัย ๔ มีจีวรเป็ นต้ น จักไม่
สามารถแสดงให้ พ้นจากปั จจัยทังหลาย แล้ วตังอยูในฝ่ ายธรรมนําสัตว์ให้ พ้นจากทุกข์ มุงตรงสูพระ
้ ้ ่ ่ ่
นิพพาน (ภิกษุจะแสดงธรรมเพราะความอยากได้ ลาภจากผู้ฟัง แทนที่จะแสดงธรรมเพราะปรารถนา
ให้ ผ้ ฟังได้ รับประโยชน์อย่างแท้ จริง คือความพ้ นทุกข์ บรรลุมรรคผลนิพพาน และธรรมที่แสดงนัน ก็จะ
ู ้
เป็ นธรรมขันพื ้นฐาน เช่น ความมักน้ อย สันโดษ การให้ ทาน เป็ นต้ น ไม่ใช่ธรรมขันสูงที่จะทําให้ บรรลุ
้ ้
มรรคผลนิพพาน) ชนทังหลายก็จะฟั งความสมบูรณ์แห่งบทและพยัญชนะ และสําเนียงอันไพเราะอย่าง
้
เดียวเท่านัน แล้ วจักถวายเอง และยังชนเหล่าอื่นให้ ถวายซึงปั จจัยทังหลาย มีจีวรเป็ นต้ น อันมีคามาก
้ ่ ้ ่
ภิกษุทงหลายอีกบางพวก จักพากันนังในที่ตางๆ มีท้องถนน สี่แยก และประตูวงเป็ นต้ น แล้ วแสดง
ั้ ่ ่ ั
ธรรมแลกรูปิยะ มีเหรี ยญกษาปณ์ ครึ่งกษาปณ์ เหรี ยญบาท เหรี ยญมาสก เป็ นต้ น โดยประการฉะนี ้ ก็
เป็ นเอาธรรมที่ตถาคตแสดงไว้ มีมลค่าควรแก่พระนิพพาน ไปแสดงแลกปั จจัย ๔ และรูปิยะ มีเหรี ยญ
ู
กษาปณ์และเหรี ยญครึ่งกษาปณ์เป็ นต้ น จักเป็ นเหมือนฝูงคนเอาแก่นจันทน์มีราคาตังแสน ไปขายแลก
้
เปรี ยงเน่าฉะนัน ภัยแม้ มีสบินนี ้เป็ นเหตุ ก็ยงไม่มีแก่มหาบพิตร.
้ ุ ั
พุทธทานายข้ อที่ ๑๒ นาเต้ าจม
้
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ
ิ
หม่อมฉันได้ เห็นกระโหลกนํ ้าเต้ าจมนํ ้าได้ อะไรเป็ นผลแห่งสุบนนี ้ พระเจ้ าข้ า?
ิ
มหาบพิตร ผลแห่งสุบินนี ้ก็จกมีในอนาคตกาล เมื่อโลกหมุนไปถึงจุดเสื่อม ในรัชกาลของ
ั
พระราชาผู้ไม่ตงอยูในธรรม ด้ วยว่าในครังนันพระราชาทังหลาย จักไม่พระราชทานยศแก่กลบุตรผู้
ั้ ่ ้ ้ ้ ุ
สมบูรณ์ด้วยชาติ จักพระราชทานแก่ผ้ ไม่มีสกุลเท่านัน พวกนันจักเป็ นใหญ่ อีกฝ่ ายหนึ่งจักยากจน
ู ้ ้
ถ้ อยคําของพวกไม่มีสกุล ดุจกระโหลกนํ ้าเต้ า ดูประหนึงหยังรากลงแน่นในที่เฉพาะพระภักตร์ พระราชา
่ ่
ก็ดี ที่ประตูวงก็ดี ที่ประชุมอํามาตย์ก็ดี ที่โรงศาลก็ดี จักเป็ นคําไม่โยกโคลง มีหลักฐานแน่นหนาดี แม้
ั
page 21 of 35

21. ในสังฆสันนิบาต (ที่ประชุมสงฆ์) เล่า ในกิจกรรมที่สงฆ์พงทําและคณะพึงทําก็ดี ทังในสถานที่ดําเนิน
ึ ้
อธิกรณ์เกี่ยวกับบาตร จีวร และบริเวณเป็ นต้ นก็ดี ถ้ อยคําของคนชัวทุศีลเท่านัน จักเป็ นคํานําสัตว์ออก
่ ้
จากทุกข์ได้ มิใช่ถ้อยคําของภิกษุผ้ ลชชี (ผู้ มีความละอายที่จะทําชัว คือผู้ไม่กล้ าทําชัวเพราะมีความ
ู ั ่ ่
ละอายใจ ที่จะทําเช่นนัน คือภิกษุที่ดีนนเอง) เมื่อเป็ นเช่นนี ้ ก็จกเป็ นเหมือนกาลเป็ นที่จมลงแห่ง
้ ั่ ั
กระโหลกนํ ้าเต้ า แม้ ด้วยประการทังปวง ภัยแม้ มีสบนนี ้เป็ นเหตุ ก็ยงไม่มีแก่มหาบพิตร. สรุปง่ายๆ ก็
้ ุ ิ ั
คือ ถ้ อยคําของผู้ที่ไม่มีคณสมบัตที่ควรจะได้ รับความเชื่อถือ (ซึงถ้ อยคําเหล่านันควรมีนํ ้าหนักเบา
ุ ิ ่ ้
ประดุจผลนํ ้าเต้ า ซึงควรจะเบาจนลอยนํ ้าได้ ) กลับได้ รับการยอมรับจากผู้เป็ นใหญ่ ประดุจว่าเป็ น
่
ถ้ อยคําที่มีนํ ้าหนักมากน่าเชื่อถือ เหมือนผลนํ ้าเต้ าที่ควรจะลอยนํ ้า แต่กลับถูกมองเหมือนกับว่ามี
นํ ้าหนักมากจนจมนํ ้าได้
พุทธทานายข้ อที่ ๑๓ ศิลาลอย
พระเจ้ าปเสนทิโกศลกราบทูลพระสุบนถวายพระพุทธเจ้ าต่อไปอีกว่า ข้ าแต่พระองค์ผ้ เู จริญ
ิ
หม่อมฉันได้ เห็นศิลาแท่งทึบใหญ่ขนาดเรื อนยอด ลอยนํ ้าเหมือนดังเรื อ อะไรเป็ นผลแห่งสุบนนี ้ พระเจ้ า
ิ
ข้ า?
มหาบพิตร ผลแห่งสุบินแม้ นี ้ ก็จกมีในกาลเช่นนันเหมือนกัน ด้ วยว่าในครังนัน พระราชาผู้ไม่
ั ้ ้ ้
ตังอยูในธรรมทังหลาย จักพระราชทานยศแก่คนไม่มีสกุล พวกนันจักเป็ นใหญ่ พวกมีสกุลจักตกยาก
้ ่ ้ ้
ใครๆ จักไม่ทําความเคารพในพวกมีสกุลนัน จักกระทําความเคารพในพวกที่เป็ นใหญ่ฝ่ายเดียว ถ้ อยคํา
้
ของกุลบุตรผู้ฉลาดในการวินิจฉัย ผู้หนักแน่น เช่นกับศิลาทึบ จักไม่หยังลงดํารงมันในที่เฉพาะ
่ ่
พระภักตร์ ของพระราชา หรื อในที่ประชุมอํามาตย์ หรื อในโรงศาล เมื่อพวกนันกําลังกล่าว พวกนอกนี ้
้
จักคอยเยาะเย้ ยว่า พวกนี ้พูดทําไม แม้ ในที่ประชุมภิกษุ พวกภิกษุก็จกไม่เห็นภิกษุผ้ มีศีลเป็ นที่รัก ผู้
ั ู
ควรทําความเคารพว่าเป็ นสําคัญ ในฐานะต่างๆ ดังกล่าวมาแล้ ว ทังถ้ อยคําของภิกษุผ้ มีศีลเป็ นที่รัก
้ ู
เหล่านัน ก็จกไม่หนักแน่นมันคง จักเป็ นเหมือนเวลาเป็ นที่เลื่อนลอยแห่งศิลาทังหลายฉะนัน ภัยแม้ มี
้ ั ่ ้ ้
page 22 of 35