3. A violencia de xénero é un tipo de violencia física ou
psicolóxica exercida contra calquer persoa sobre a base
do seu sexo ou xénero que impacta de forma negativa na
súa identidade e benestar social, físico ou psicolóxico.
4. A violencia de xénero presenta diversas
características diferentes a outros tipos de
violencia interpersoal, e normalmente
asóciase á violencia contra a mujer, aínda que
non son sinónimos debido á amplitude que
abarcan as distintas formas de violencia.
5. Non toda a violencia contra a muller pode identificarse
como violencia de xénero, xa que o termo fai referencia
a aquel tipo de violencia que ten as súas raíces nas
relacións de xénero dominantes existentes nunha
sociedade, polo que é habitual que exista certa
confusión ao respecto.
6. Violencia física, inclúe calquer acto de forza
contra o corpo da muller, co risco de producir
lesións físicas ou dano, exercida por quen sexa
ou fose a súa parella ou alguén ligado a ela por
relación de afectividade, aínda sen
convivencia.
7. Violencia psicolóxica, inclúe toda conduta,
verbal ou non, que produza na muller
sufrimento, a través de ameazas ou
humillacións, sumisión, insultos, aislamento,
culpabilización ou limitacións do seu ámbito
de liberdade, exercida por quen esté ou estivo
ligado a ela por relación de afectividade, aínda
sen convivencia.
8. Violencia económica, inclúe a privación
intencionada, e non xustificada, de recursos
para o benestar físico e psicolóxico da muller e
dos seus fillos ou a discriminación na
disposición dos recursos compartidos no
ámbito da parella.
9. Violencia sexual, inclúen calquer acto de
natureza sexual forzada polo agresor ou non
consentida pola muller, abarcando a
imposición, mediante a forza e a intimidación,
de relacións sexuais non consentidas, e o
abuso sexual, con independencia de que o
agresor garde relación coa vítima, de parella,
afectiva ou de parentesco.
10.
11. É un feito coñecido desde a antigüidade e
recoñecido como un problema social. Os actos de
violencia prodúcense na familia, na comunidade e
no Estado. Estes actos presentan numerosas facetas
que van desde a discriminación e o menosprezo ata
a agresión física ou psicolóxica e incluso o asasinato.
12. A violencia contra o home é unha expresión utilizada por
investigadores para aglutinar diversos fenómenos de violencia
contra este grupo de persoas en varios contextos, entre os que
se atopan: a violencia intrafamiliar, violencia no noviazgo,
violencia de xénero, violencia infantil, entre outras.
13. Algúns investigadores consideran que a violencia
contra o home é un problema moi serio, porque aínda
que préstase maior atención á violencia contra as
mulleres, sería posible argumentar que a violencia
contra os homes en varios contextos é un problema
social, un fenómeno distinto á violencia contra a muller
e debe analizarse como tal, debido a que a súa
natureza, causas e consecuencias serían distintas, así
como os espacios nos que se manifesta.
14. Dentro das razóns polas que se considera un tabú a
violencia contra os homes estarían a contradición
que a súa existencia ten co rol de xénero que ve aos
homes como o sexo forte, polo que é despreciada e
de poucos países coñécense estudos sobre a
violencia de mulleres contra homes, aínda que sí
existen.
15. A violencia nas relacións de noviazgo defínense
como todo ataque intencional de tipo sexual, físico
ou psicolóxico, dun membro da parella contra o
outro nunha relación de noviazgo co obxeto de
controlar á persoa. Unha relación con estas
características soe denominarse noviazgo violento.
16. Neste tipo de relacións cáese en círculos viciosos
dos cales é moi difícil saír, posto que o agresor tende
a estar arrepentido do acto cometido. Este é o
motivo polo cal soe pedir disculpas, compórtase de
maneira cariñosa tratando de enmendar o erro,
alegando que non volverá a pasar ou que ela/el o
provocou e non quería. Aínda que tempo despois,
volva a cometer o mismo acto violento.