1. “ Rianxo” a sua forma de vida Un pouco de historia Interes turistico Mapas Himno de Rianxo Escritores de Rianxo Lendas

2. "Rianxo" a sua forma de vida Rianxo é unha localidade e municipio español, situado ao sur da provincia da Coruña na comunidade autonoma de Galiza.e na comarca do Barbanza A nosa principal actividade económica é a da explotación do mar, sendo unha importante base para os barcos dedicados ao cultivo do mexillón na ría de Arousa, nas denominadas Bateas. Outra actividade importante é seméntaa e recolección, xa sexa por terra ou desde barcas, de ameixa e berberecho que son destinados á industria conserveira local e periférica, sobre todo o Berberecho. Aparte do Marisqueo, a vila tamén conta con Estaleiros de Ribeira para a construción e reparación da flota.

3. O termo municipal é rico en achados prehistóricos, algúns de excepcional interese, como pode ser o casco ou cuenco de ouro, do século VII a. de C., que se expón no Museo Arqueolóxico Provincial, e que é un exemplar único no noroeste peninsular. Como todas as poboacións da zona, pertenceu durante séculos á Mitra Compostelá. Durante o Século XX, Rianxo foi berce de notables escritores: Manuel Antonio, Rafael Dieste e, sobre todo, Alfonso Daniel Rodriguez Castelao, o Pai da Patria Galega. Nun paseo pola zona antiga podemos contemplar estampas pintorescas da vida desta vila polas prazas de Castelao, Rafael Dieste e a alameda de Manuel Antonio. Podemos degustar variadas tapas nas tascas situadas no porto. As súas xentes dedícanse na súa maioría ao sector primario, sendo as súas principais ocupacións a pesca de baixura, o cultivo do mexillón e a agricultura e gandaría.

4. Interes turistico P r a i a s F e s t a s M o n u m e n t o s R u t a s

5. A praia de Taragoña situada na marxe interior da ensenada de Rianxo é a maior do municipio. Moi próxima á vila está a praia de Tanxil, con bos servizos e rodeada dun excelente paseo marítimo no que destaca unha figura da Guadalupe. Ademais destas dúas, na parroquia de Brión existen varias calas. Praia da Torre Praia con boa contorna, augas tranquilas e bastante frecuentada por xente da zona. Praia de Pazo Praia con areal moi degradado como consecuencia de industrias conserveiras e estaleiros nas súas inmediacións. Praia de Quenxo ou Paredón Carece de servizos de ningún tipo e presenta un baixo grao de ocupación. Praia de Tanxil Moi próxima á vila está a praia de Tanxil, con bos servizos e rodeada dun excelente paseo marítimo no que destaca unha figura da Guadalupe. Praia de Tronco Pequena praia de cen metros de lonxitude, area branca, augas tranquilas e carente de servizos. Praia das Cunchas Esta praia ofrece a posibilidade da práctica de deportes naúticos e esta ben equipada. Praia de Tres Cruces é unha praia virxe sen ningún tipo de contaminación debido ao baixo índice de ocupación e ausencia de vivendas ou industrias que deterioren a súa contorna, resultando atractiva paisajísticamente e estando a vexetación integrada no seu areal.

6. Festa da Virxe do Carme (16-07) Festa da Virxe da Guadalupe (08-09/15-09) A festa máis importante de Rianxo é a Festa da Guadalupe entre o 8 e o 15 de setembro. O primeiro domingo despois do 8, os veciños sacan á Virxe en procesión marítima. ás 12 da noite, apáganse todas as luces do pobo e miles de persoas cantan ao unísono A Rianxeira, tema popular galego dedicado a Nosa Señora de Guadalupe . Festa de S.Juan (23-06) Romeria de San Pedro

7. Ruta por la Villa de Rianxo Rianxo es una pequeña villa situada en el interior de la Ría de Arosa llena de historia y que ha sido cuna de notables escritores. Su bello puerto y la cercana playa de Tanxil ofrecen un refrescante descanso. Dejaremos el coche en las inmediaciones del puerto para comenzar un paseo por la zona antigua donde podemos contemplar estampas pintorescas de la vida de esta villa por las plazas de Castelao, Rafael Dieste y la alameda de Manuel Antonio. En la Rúa de Abaixo, muy cercana al puerto, estan casi pegadas las casas de estos tres escritores. Esta ruta por el centro de Rianxo se puede rematar en cualquiera de las tascas de su pequeño puerto pesquero donde se sirve el mejor vino local acompañado de buenas tapas a precios económicos. Recomendamos el pulpo y los calamares .

8. MONUMENTOS Capela da Virxen de Guadalupe A Capela de Nosa Señora de Guadalupe foi construída no Século S XII sobre os restos dunha antiga capela, garda no seu interior á venerada imaxe da Virxe de Guadalupe. Esta talla foi realizada en 1773 polo escultor José de Santiago a semellanza da existente en Guadalupe (Caceres). Nun principio, a talla estivo na ermida de San José de Floresta, gozando de gran popularidade, visitándoa xentes de moitos lugares. Hórreo de Araño Como en moitos pobos da xeografía galega, a igrexa sempre percibiu unha parte das colleitas que se producían cada ano e que era almacenada nos típicos hórreos. Este poder do clero queda reflectido no Hórreo de Araño, o de maiores dimensións de Galicia. Construído a mediados do Século XVII ten 37 metros de longo. Xunto á casa reitoral construída na mesma época, forman un conxunto arquitectónico de gran beleza. Muíños de Araño Na parroquia de Araño podemos atopar gran número de muíños de auga. Podemos visitar algún deles rehabilitado para o turismo rural. Pazo de Martelo Este pazo do Século XVIII, declarado monumento histórico-artístico, foi construído sobre unha antiga torre. No ano 1973 foi comprado polo Concello, procedéndose á súa restauración. Na actualidade alberga a biblioteca municipal. Na súa fachada destaca lla balconada que a percorre e os numerosos escudos heráldicos, algúns dos cales foron utilizados por Castelao na revista Nós.

9. ESCRITORES DE RIANXO Rianxo, berce de ilustres escritores e artistas galegos, entre os que é posible citar a nomes como Paco Gómez Charino, Castelao, Rafael Dieste e Manuel Antonio.

10. A Rianxeira A virxe de Guadalupe cando vai pola riveira, descalciña pola area parece unha rianxeira. (bis) Ondiñas veñen ondiñas veñen e van non te embarques rianxeira que te vás a marear. (bis) A virxe de Guadalupe cando veu para Rianxo, a barquiña que atrouxo era de pau de laranxo. (bis) A virxe de Guadalupe quen a fixo moreniña, foi un raiño de sol que entrou pola ventaniña. (bis) Himno de Rianxo

11. Mapa

12. Siglos de medo nunha aldea de Rianxo Moi poucos saben, mesmo boa parte dos rianxeiros, que o municipio arousán esconde un tesouro. Está no lugar de Abuín, na parroquia de Leiro, desde hai séculos, pero nunca ninguén chegou a desenterrarlo, e ningún dos que coñecen o misterioso lugar recomendaría a outra persoa que se aventurase a buscar as riquezas ocultas entre as pedras e a maleza. Porque está maldito, ou iso di a lenda. O seu feitizo levou a toda unha aldea a desaparecer. A historia da aldea maldita cabalga entre o mítico e o real cunha única certeza: que foi abandonada polos seus habitantes despois da morte de boa parte deles. Hoxe, o aspecto dese antigo núcleo achégase bastante ao que a imaxinación de calquera pode atribuír a un lugar maldito. Para chegar ao lugar hai que deixar o coche e achegarse a pé, penetrándose no monte, onde a altitude das árbores apenas deixa pasar a luz do día. Non hai que camiñar moito para ver os primeiros vestixios. Entre hiedras, árbores, silvas e maleza continúan en pé os muros de tres vivendas, e restos polos que se adiviña a existencia doutras casas, e mesmo camiños polos que os habitantes da aldea dirixíanse aos seus traballos no campo. Que ocorreu con esa xente? A lenda di que caeu sobre eles unha maldición, aínda que hai distintas versións sobre a orixe do meigallo que acabou coa vida no lugar. O saqueo do mosteiro de Armenteira, un tesouro oculto por unha familia, un cáliz arroxado por un cura que fará recaer unha maldición sobre quen o recolla ou un botín enterrado polos pobos nórdicos son algunhas das explicacións que ofrece a sabedoría popular. Mesmo hai contos que din que todas as demais lendas inventáronse. Máis aló das distintas versións que explican a procedencia da maldición, no que si hai coincidencia é nas consecuencias que aquel mal agüero tivo para os habitantes da aldea. Pragas que acabaron coa vida de canto atoparon ao seu paso están detrás de que os catro muros que quedan en pé en Abuín sexan coñecidos na zona como a aldea maldita