24. Het onderzoeksproject werd geleid door de toonaangevende kinderpsycholoog dr. Peter Neubauer, in samenwerking met een New Yorks adoptiebureau. De meisjes wisten niets van elkaars bestaan af en zelfs de adoptie-ouders vermoedden niet dat hun kleintje deel van een tweeling was. Pas vier jaar geleden kwam Elyse achter de waarheid toen ze aan het adoptiebureau om inlichtingen vroeg over haar geboorte. In de antwoordbrief stond koudweg: “U bent geboren op 9 oktober 1968, als jongste van een meisjestweeling.” Het adoptie-agentschap ging op zoek naar het andere zusje, Paula, en vond haar. De twee jonge vrouwen organiseerden een ontmoeting in een café in New York. Paula zag Elyse daar voor het eerst en was opgetogen: “We zien er dan wel erg gelijkend uit, maar elk van ons blijkt toch uniek...” Elyse was juist teruggekeerd van Parijs, waar ze werkte. Paula: “Ze zag er heel ‘Europees’ uit, droeg een zonnebril en rookte een sigaret. Extra ‘cool’, als een alternatieve versie van mezelf. Ik ben blij dat we geen ‘doorslagjes’ zijn van elkaar, we hebben een uitgesproken eigen stijl.” Laboratoriumratjes Om de één of andere onverklaarbare reden bleken ze wel één favoriet boek en film gemeenschappelijk te hebben: ‘Wings of Desire’. De wetenschapper die het experiment aan de gang had gezet, was eerst niet erg scheutig om hen te woord te staan, maar stemde schoorvoetend in met een ontmoeting. Paula: “Het was zo surrealistisch voor ons, ‘twee laboratoriumratjes’ terug op bezoek bij de grote dokter.” Op sommige van hun vragen kregen de twee vrouwen het gewenste antwoord. Zo leerden ze bijvoorbeeld dat hun moeder een groot deel van haar leven doorgebracht heeft in een psychiatrische instelling. Elyse: “Véél kwamen we van de dokter niet te weten, ook niet wat nu het meest doorweegt, de natuur of de leefomgeving. In zijn ogen waren we blijkbaar maar alleen nuttig om zijn afgebroken studie te voltooien. Zijn bevindingen blijven overigens verzegeld tot het jaar 2066. Wij hoopten ook dat hij zich verantwoordelijk zou voelen voor wat hij zo lang geleden in gang had gezet, maar daartoe bleek hij niet bereid. Wij kunnen hoe dan ook de 35 verloren jaren niet meer inhalen. Toch is er iets positiefs aan deze hele, pijnlijke ervaring: ooit waren we tweelingen, met een biologische band. Wij werden verschillende personen door de verwijdering en ineens zijn we weer een echte tweeling. In zekere zin hebben we elkaar geadopteerd, zijn we familie geworden door onze bewuste keuze.” LR - Elyse Schein en Paula Bernstein zijn allebei 35 jaar. Zopas hebben ze elkaar leren kennen na 35 jaar scheiding, al die tijd niet wetend dat ze tweelingzusjes waren. Vlak na hun geboorte kwamen ze in verschillende adoptiegezinnen terecht, als deel van een Amerikaans experiment om na te gaan hoe identieke tweelingen reageren als ze in een verschillende familie-omgeving opgroeien. Titel : Tweeling ziet elkaar weer na experiment van 35 jaar Datum : 03/01/2008
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40. Ontwikkeling van het hersenvolume Courchesne E, et al. JAMA 2003; 290(3), 337-44