Teksten en liederen die geprojecteerd werden tijdens de 23ste zondag door het jaar (A) (in der minne) op Ten Bos (Sint Amanduskerk Erembodegem)
De teksten van onze vieringen zijn te vinden op de website: http://www.kerkembodegem.be/tenbos/liturgie/vieringen.html
Roeping. Instapviering voor de Eerste Communicanten (Ten Bos 2024)
In der minne (23ste zondag A)
1.
2. Volk van God zijn wij hier samen, heel de wereld in ons hart. Gij roept ons bij onze namen. God, onze vreugde, onze kracht.
3. Woord zult Gij spreken, brood zult Gij delen, op dit uur zult Gij bij ons zijn: mensen bevrijden, mensen verblijden. Drink met ons samen de vreugdewijn.
4. Volk van God zijn wij hier samen, heel de wereld in ons hart. Gij roept ons bij onze namen. God, onze vreugde, onze kracht.
5. God in den hoge, licht voor onz' ogen, feest voor ons hart dat nu sneller slaat. Gij hebt ons leven een zin gegeven. Gij zijt de Leidsman die met ons gaat.
6. Volk van God zijn wij hier samen, heel de wereld in ons hart. Gij roept ons bij onze namen. God, onze vreugde, onze kracht. (SchollaertPaul)
7.
8. Jouw hand helpt mij op te staan, jouw voet helpt mij verder gaan en in jou klopt het hart van mijn bestaan. (Hofland Jan / van de Velde Jan-Willem)
9. Diep in ons hart weerklinkt er een stem die zingt: 'Eer aan God de Vader. Gloria!' Zoon van de mensen, door Uw groot lijden zijn wij dichter bij U. Gloria! Geest van hoop en liefde, Geest van licht en leven, Geest van echte vrede. Gloria! (Wyllin José)
10.
11. Wij scholen samen rond de schriften: de weg wordt vóór ons uitgelegd. Woorden doorbreken onze driften; mens Gods, uit duister opgedregd. Vermenigvuldig dan de vreugde waarmee gij rijk gezegend zijt om in de wereld te getuigen van liefde en goedgunstigheid.
12. Als wij in machteloze woede vertwijfeld vragen waar God blijft, komen soms mensen als geroepen om stem of hand van God te zijn. De geest wil in de harten wonen, van jong tot oud, van laag tot hoog, wij spelen in op wat gaat komen als vredespijlen op Gods boog. (Abma Henk / Biesbrouck Peter)
13.
14. 238 Geloofsbelevenis [Pr] Ik geloof in de mensen van deze gemeenschap die bekommerd zijn om elkaar, die samen op weg gaan en mekaar niet loslaten.
15. 238 [Al] Ik geloof dat God hier in ons midden aanwezig is als wij de anderen recht doen, het positieve in elkaar zien, als wij niemand uitsluiten, maar iedereen aanvaarden zoals hij of zij is.
16. 238 [Pr] Ik geloof dat we voor elkaar een stukje hemel kunnen zijn, een stukje Rijk Gods.
17. 238 [Al] Ik geloof dat God van ons vraagt dat we ons samen zouden inzetten om anderen hoop en uitzicht te bieden.
18. 238 [Pr] Ik geloof dat Hij ons vraagt realistische, maar blije mensen te zijn, die willen bouwen aan de toekomst.
19. 238 [Al] Ik geloof dat wij als gemeenschap daaraan moeten werken en dat God ons daarbij zal helpen. Amen.
23. Zolang het graan van moeder aarde geen voedsel is voor al wat leeft, zolang roept Hij ons aan de tafel te doen wat Hij bevolen heeft.
24. Zolang de vruchten van de wijnstok alleen de sterken vreugde biedt, zolang gaat Hij ons voor in delen, zal klinken het: “vergeet me niet!”
25. Zolang wij mensen brood en beker niet delen zoals Hij het deed, zolang zal vrede in de wereld niet overwinnen alle leed.
26. Heer, leer ons breken, leer ons delen het brood en ook de beker wijn. Heer, laat ons in uw naam verzameld elkanders broers en zusters zijn. (onbekend / Guillaume Franc )
27.
28. 238 [pr] Met hart en ziel danken wij Jou, God, die onze geest voortdurend vernieuwt opdat wij de wereld mensvriendelijker zouden maken.
29. 238 [allen]Jouw Geest stimuleert ons om te geloven in Jezus en Hem voor alle mensen ‘Gods gezicht op aarde’ te noemen, de hoop van onze wereld.
30. [pr] Laat ons nooit vergeten, Vader, dat Jezus, onze verlosser echt mens is geworden. Zo werd Jij ten volle: Emmanuel, dat is: God-met-ons.
31. 238 [Al] Laat ons nooit vergeten dat Hij de wereld heeft gezien met onze ogen, dat Hij onze woorden gesproken heeft, dat Hij onze vreugde en onze nood heeft gekend, dat Hij het werk van een mens heeft verricht en dat Hij ons brood gegeten heeft.
32. 238 [pr] Laat ons nooit vergeten dat Hij de Mensenzoon blijft - mens onder de mensen - die meer heeft gehoopt en bemind dan wij ooit kunnen.
33. 238 [allen]Laat ons nooit vergeten dat ons geloof, dwars door alle leed, dat onze hoop over de dood heen, dat onze liefde tegen alle machten in, ons doen gelijken op Hem die ‘Gods gelijke’ genoemd mocht worden.
34. [pr] Laat ons nooit vergeten dat ook Hij weerloos heeft moeten buigen voor het geweld en de macht.
35. 238 [Al] Laat ons nooit vergetendat de machtigen Hem geslagen hebbentot de dood toeomdat Hij leerde dat Jij onze vader bent.Toch is er meer hoop dan ooit tevoren,toen bleek dat Jouw liefde geen grenzen kent. [rechtstaan]
36. 238 [Pr]Laat ons nooit vergetendat Hij op de vooravondvan dat lijden en die dood, … Zijn dood gedenken wij,zijn opstanding belijden wij,zijn toekomst verwachten wij.
37. 238 [allen] Wij zijn hier bijeen in zijn naam,omdat wij mensen willen worden zoals Hij,mensen die geloven in elkaaren vertrouwen op Jou.Wij hopen dat Je Jouw belofte,van een gelukkig leven zonder einde,waar zult maken aan ieder van onsen aan alle mensen van wie wij houden,zelf over de dood heen.
38. 238 [pr] Wij willen het brood brekenen wij zullen het eten,wij zullen de beker rondreikenen drinken in zijn naamom de herinnering aan hem levend te houdenen om niet te vergetendat wij Jouw kinderen zijn
39. 238 [allen]Geef ons daarom Zijn Geest van opstand en liefde tegelijk; die wil strijden en strelen,recht doen en barmhartig zijn.Zijn Geest die wil gedenken en tegelijk de toekomst plannen,hier rond deze tafel,vandaag en alle dagen van ons leven.
40. Vader die in de hemel zijt, verhaast in ons uw koninkrijk, dat recht en vrede komen. Maak ons vandaag nog bondgenoot tot vriend van hen die zijn in nood, wie alles is ontnomen. Verlos ons heden van het kwaad, van waanzin die voor brood doorgaat, dat wij ons voor U schamen, en nieuwe wegen leren gaan die leiden tot een nieuw bestaan van recht en vrede. Amen.
45. Nu gaan de schriften langzaam dicht maar in ons hart schijnt nog het licht, Gods Woord dat met ons mee zal gaan in wat ons hier is voorgedaan.
46. Straks is er weer het dag’lijks brood, is de bekoring levensgroot, geef dat Jouw Geest dan bij ons blijft Jouw woord in onze daden schrijft.
47. De warmte van dit samenzijn, gaat mee als troost en als refrein dat niet meer loslaat, vurig brandt tot diep in onze binnenkant. (Peter Biesbrouck)