Mira no teu xardín

MIRA no teu xardín as rosas entreabertas, e nunca os pétalos caídos...

OBSERVA no teu camiño a distancia vencida e nunca o que falta aínda...

GARDA do teu ollar os brillos de alegría e nunca as néboas de tristezas...

RETÉN da túa voz gargalladas e cancións e nunca os xemidos dolorosos...

CONSERVA nos teus oídos as palabras de amor e nunca as de odio...

GRAVA nas túas pupilas o amencer das alboradas e nunca os solpores deplorables...

CONSERVA no teu rostro as liñas dos sonrisos e nunca os sucos do teu pranto...

CONTA aos homes o azul das túas primaveras e nunca as tempestades do verán...

GARDA nas túas meixelas só os aloumiños gozados, esquece as labazadas recibidas...

CONSERVA dos teus pés os pasos rectos e puros, esquece os camiños equivocados...

RECORDA con pracer as túas escaladas, esquece as desilusións do descenso...

RECORDA os días en que fuches auga limpa, esquece as horas en que te sentiches empantanado...

CONTA e amosa as medallas das túas vitorias, esquece as cicatrices das derrotas...

MIRA de fronte o Sol que existe na túa vida, ignora a sombra que queda atrás...

A flor que se abre é máis importante que mil pétalos caídos, e só un ollar amoroso pode levar consigo calor para quentar moitos invernos...

Na profundidade das noites sen lúa é onde brillan moito máis as estrelas! SÉ OPTIMISTA, e non te esquezas de que...

Que a túa vida sexa un jardín florido !!!

Recomendados