4. Zupa z suszonych śliwek i gruszek
Kluski z makiem i rodzynkami
5. Wróżby i wierzenia :
„kto ilu potraw wigilijnych nie zje,
tyle go radości w roku następnym
ominie”.
Na Kujawach ważną zasadą było, by
gospodyni pod żadnym pozorem nie
odeszła od stołu podczas wieczerzy,
bowiem „kury mogły przestać nieść
jaja”.
6. Na kujawach często , obok choinki stawiano siano.
Gospodarze po wieczerzy wyciągali kłosy ze
snopów ustawionych pod ścianą i rzucali je pod
powałę, by odsłonić tajemnicę przyszłych plonów:
dobre będą, czy złe.
9. Boże Narodzenie przypadające w niedzielę
to według kujawskiej przepowiedni rok
słoneczny i pogodny, w środę - rok
robaczywy, w czwartek - urodzajny w
pszenicę, piątek - smutny i mglisty.
11. W czasie bożonarodzeniowego
kolędowania, które kończyło się wraz ze
świętem Matki Boskiej Gromnicznej (2 II),
przypadał też na Kujawach noworoczny
zwyczaj, polegający na odwiedzaniu
gospodarskich zagród przez grupy
parobków „pękających” z długich batów,
zakończonych tzw. „pękawką” ze skóry
węgorza. Podchodząc pod domostwa, na
komendę trzaskali z batów, składając
życzenia noworoczne na „obfity urodzaj”.
12.
13. Gospodarz czuł się zobowiązany do
odwzajemnienia życzeń, z reguły był
to poczęstunek gorzałką.
14. Kujawskie Boże Narodzenie
ma swoją własną, piękną,
niepowtarzalną,
charakterystyczną tylko dla
Kujaw, obrzędowość.
Dziękuję za uwagę !