2. Հիմարը տալիս է, խելոքն էլ
առնում

3. Կար -չկար մի Սև- սպիտակ քաղաք կար: Էս քաղաքում մի
հարուստ առևտրական էր ապրում: Սրան ոչ երեխաներ ուներ,
ոչ կին և ոչ էլ հարազատներ:Էս առևտրականը միշտ կարծում էր,
որ կինն ու երեխաները ավելորդ ծախս են իր համար: Համ էլ
կարող է շատ ուտեն, ու ինքը դրանից կսնանկանա: Այս Սև -
սպիտակ քաղաքում մի շատ ճարպիկ աղքատ տղա է լինում: Էս
տղան մի օր որոշում է, հարուստի հախից գալ:Գնում է սրա տուն
ու ասում.
-Այ հարուստ վաճառական , բա գիտես մեր քաղաք մի շատ
գեղեցիկ աղջիկ է եկել, ուզում է ամուսնանալ, բայց շատ թանկ
արժե:Նա այնքան գեղեցիկ է,որ աշխարհի բոլոր գանձերը
անգամ քիչ են, որ նրան տաս:Մի քնքուշ ծաղիկ է, քչակեր,
քչախոս, նիհարիկ:Ես էլ իսկույն մտածեցի, որ իսկը քեզ համար
է;Արի ամուսնացիր , համ էլ ամբողջ քաղաքը քեզ կնախանձի :
Հարուստը,սկսում է մտածել, ու ասում է .
-Լավ, ինչ արժե քո էդ գեղեցկուհին:

4. Տղան ասում է, աղջիկը իր գինը գնահատել է մի
սափոր ոսկի: Հարուստը
Էլի մի-քիչ երկար է մտածում, ու իվերջո փողը տալիս է
ես աղքատին, որ սա գնա գեղեցկուհուն իր տուն
բերի:Մի քիչ հետո հարուստի տան դուռը թակում են,
սա գնում է, որ բացի դուռը, մեկ էլ տեսնում է ինչ, այդ
նույն սափորի մեջ մի գեղեցիկ վարդ դրված է տան
շեմին: