Recomendados
Mais conteúdo relacionado
Mais procurados
Mais procurados (14)
Destaque
Destaque (20)
Semelhante a Bestfriends
Último
Último (20)
Bestfriends
- 2. Isinulat ni Blessie Marie Gomez
- 4. Siya yung palaging tutulong sa iyo, palaging poprotekta sa iyo at palaging kasama mo sa problema…
- 5. Pero paano kung siya rin pala ang taong minamahal mo?...
- 6. Kaya mo bang isakripisyo ang pagkakaibigan niyo para sa pag-ibig na pinapanagarap mo?
- 7. …
- 9. Ako si Kristine. 16 years old, 4th year high school student.
- 11. Ang pangalan niya ay Nathan.
- 12. Nagkakilala kami noong ako ay 5 years old.
- 13. Malapit na magkaibigan din ang aming mga magulang.
- 14. Kaya naman palagi kaming magkasabay sa tuwing papasok at uuwi sa school.
- 15. Palagi din kaming magkasama pagdating sa kalokohan.
- 16. Nagsasabihan din kami ng mga sekreto, kaya naman malaki ang tiwala namin sa isa’t isa.
- 17. Pero, may sekreto akong hindi ko kayang sabihin sakanya…
- 18. Yun ay ang sabihin sakanya na mahal ko siya, higit pa sa kaibigan.
- 19. …
- 20. Isang araw, sa eskwelahan. habang papunta ako sa canteen ay may narinig ako.
- 21. “Nathan, girlfriend mo ba si Kristine? Napansin kasi namin na palagi kayong magkasama sa tuwing uuwi at papasok sa school.”
- 23. Ni Nathan at ng mga kaibigan niya.
- 24. Pero nacucurious ako sa tanong ng kaibigan ni Nathan…
- 25. Gusto ko rin malaman ang isasagot niya, kaya naman pumunta ako sa isang gilid at pinagpatuloy ang pakikinig sa kanila.
- 26. “A-anu bang sinasabi mo? magkababata lang kami nun. Haha”
- 27. …
- 28. Nasaktan ako sa sinabi niya…
- 29. Pero, tama nga naman siya, Kababata niya lang ako.
- 30. At siguro, haggang dun lang talaga ako para sakanya...
- 31. …
- 34. Tanggap ko na iyon.
- 35. …
- 36. Uwian na nang biglang umulan.
- 37. Naiisip ko na umuwi ng mag isa ngayon dahil kapag nakita ko si nathan, ay baka maalala ko lamang ang mga sinabi niya…
- 38. Binuksan ko na ang payong ko, at hahakbang na sana ako ng biglang may tumawag sa akin.
- 40. Si Nathan. Tumatakbo papalapit sa akin.
- 41. Tumalikod ako at pumikit ng sandali.
- 42. Pagmulat ko ay nasa harap ko na si Nathan.
- 43. Hingal na hingal siya. Mukang napagod siya sa pagtakbo.
- 44. “Kristine! Akala ko ba sabay tayo palagi? Bakit hindi mo ako hinintay?”
- 45. Napayuko ako at napahigpit ang kapit ko sa bag ko.
- 46. “…s-sorry, nakalimutan ko eh”
- 47. “Huh? Nakalimutan mo? Parang imposible naman yun.”
- 48. “…sorry talaga”
- 49. “Okay, apology accepted! Tara na.”
- 50. Sa totoo lang, gusto ko na sanang tumakbo nun, pero, naisip ko na hindi na ituloy…
- 51. Dahil ayos lang sa akin kung hindi niya ako kayang mahalin ng higit pa sa kaibigan…
- 52. Basta makasama ko lang siya ay masaya na ako.
- 53. …
- 55. Hinatid ako ni Nathan hanggang sa aming bahay.
- 56. Nang mga oras na yun ay nagdesisyon na ako sumuko sakanya…
- 57. Nang biglang…
- 58. Niyakap ako ni Nathan.
- 59. “N-nathan?! Bakit? Anung problema?!”
- 60. “Sorry, pero pwede bang mayakap ka kahit sandali lang?”
- 61. “…s-sige”
- 62. Napaka higpit ng yakap niya sa akin.
- 63. “Kristine… may sasabihin ako sa iyo…”
- 64. Bigla akong kinabahan sa sinabi niya.
- 65. “…Kristine, maaaring hindi na magtatagal ang buhay ko…”
- 66. Nagulat ako.
- 67. “A-anung sinasabi mo?! A-anung hindi kana magtatagal?! Anu bang joke to?!”
- 68. “Matagal kong sinekreto ang sakit ko sa iyo, mayroon na akong sakit simula pa noong 5 years old ako. Sana mapatawad mo ako.”
- 69. Napatulo ang luha ko ng mga oras na yon. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Nakatingin lang ako sakanya.
- 70. “…Kristine, ito na rin ang huli nating beses na magkakasama tayo…”
- 71. “Huh? ”
- 72. “Pupunta kaming states para doon ako ipagamot,kaya naman, mamaya, pumunta ka sa park kung saan tayo madalas maglaro noon. Hihintayin kita doon.”
- 74. Nginitian niya ako at pagkatapos ay umalis na siya.
- 75. …
- 77. Pumunta ako sa lugar na pinag usapan.
- 78. Naroon na si Nathan ng makarating ako.
- 79. Tinawag ko siya.
- 80. “Nathan!”
- 81. Napalingon siya at lumakad papalapit sa akin.
- 82. Naisip ko na aminin na ang tunay kong nararamdaman para sakanya.
- 83. “Nathan, bago ka magsalita ay may gusto muna akong ipagtapat sa’yo…”
- 85. “Huh?”
- 86. “Pasensya na, pero, pwede bang makinig ka muna sa akin?…”
- 87. “…s-sige”
- 88. “… may gusto akong ibigay sa iyo.”
- 89. Mayroon siyang nilabas na maliit na kahon.
- 91. Ang nilalaaman ay isang napakagandang kuwintas.
- 92. “Kristine, gusto ko sanang tanggapin mo ang kuwintas na ito. Ito lang ang magiging remembrance mo sa akin kapag umalis na ako.”
- 93. Tinanggap ko ang kuwintas.
- 94. Isinuot niya ito sa akin.
- 95. Habang sinusuot niya sa akin ang kuwintas ay hindi ko mapigilang lumuha.
- 96. “Nathan, mahal na mahal kita…”
- 97. Napangiti si nathan sa sinabi ko.
- 98. “…ako rin, mahal na mahal kita Kristine.”
- 99. Niyakap niya muli ako ng mahigpit.
- 100. Habang yakap niya ako ay mayroon akong naisip…
- 101. “Nathan, magpromise ka na babalik ka dito, na gagaling ka. Hinhintayin kita kahit gaano pa katagal”
- 102. “… Ok. Promise…”
- 103. …
- 104. Pagkatapos noon ay umalis na siya.
- 105. At yoon na ang huli naming pagkikita.
- 106. …
- 108. Isang taon ang lumipas…
- 109. Simula nang siya ay umalis ay wala na akong narinig na balita tungkol sakanya.
- 110. Kahit isang sulat o tawag ay walang dumating.
- 111. “Kumusta na kaya siya?”
- 112. “Gusto ko siya makita…”
- 113. …
- 114. Kinabukasan, pag kauwi ko galing sa school ay may inabot sa akin na sobre ang aking nanay.
- 115. “Ma, ano po ito?”
- 116. “Basahin mo at nang malaman mo.”
- 118. Dahan-dahan kong binuksan ang sobre.
- 119. Napaluha ako…
- 120. Kay Nathan nanggaling ang sulat.
- 121. At ang nakasulat ay…
- 122. “Dear Kristine, Kakarating lang namin dito sa states. Nag iisnow ngayon dito. Sana ay nandito ka para makapaglaro tayo sa snow. Namimiss na kita… Ipagnalangin mo na sana ay gumaling na ako para magkasama na tayo. Gustong gusto ko na talaga bumalik diyan. May aaminin pa pala ako. Simula pa noong umpisa ay minahal na kita. Sorry ah kung ngayon ko lang sinabi sayo, kung kelan na huli na. Mahal na mahal na mahal na mahal kita Kristine. Nagmamahal, Nathan”
- 123. Lumuluha ako habang binabasa ko iyon.
- 124. Ang petsa ng sulat ay dalawang araw simula ng umalis si nathan dito.
- 125. Ngayon lang daw ito nakarating dahil nawala ang sulat.
- 126. Mayamaya ay may inabot pa na sulat si mama.
- 127. “Mayroon pa?”
- 128. “Ang sulat na yan ay pinadala kahapon ng mama ni Nathan.”
- 129. Sinimulan ko na basahin ang sulat…
- 130. …
- 131. Nagimbal ako sa nabasa ko.
- 132. Patay na daw sa Nathan…
- 133. Hindi niya daw kinaya ang ginawang operasyon….
- 134. Matapos ko mabasa yoon ay nagsimula na ako umiyak ng umiyak.
- 135. “Bakit?! Bakit ba kasi kailangan niyang mamatay? Kung kelan na mahal na namin ang isa’t isa ng higit pa sa kaibigan..”
- 136. “Nangako siya sa akin na babalik siya dito! Ngayon imposible na mangyare iyon!”
- 137. Hinayaan lang ako ng mama ko na umiyak ng umiyak ng mga oras na iyon.
- 138. Hanggang sa gumaan ang pakiramdam ko, nasa tabi ko ang mama ko.
- 139. Kinausap niya ako…
- 140. “Anak, hindi porket wala na si Nathan ay hindi kana iibig. May makikilala ka pa na aalagan ka at hndi ka iiwan. Sigurado ako na gusto din yoon ni Nathan para sa iyo. Kasi gusto ka niya maging masaya.”
- 141. Napaisip ako sa sinabi ni mama…
- 142. “Tama ka po ma, gugustuhin din yoon ni Nathan para sa akin.”
- 143. …
- 144. 5 taon ang lumipas…
- 145. Ngayon ay may pamilya na ako.
- 146. Mayroon akong butihing asawa at dalawang anak.
- 147. Minsan ay kinukwento ko pa sa mga anak ko ang tungkol kay Nathan…
- 148. Kung paano niya ako napasaya, napalungkot at napaibig…
- 149. At kung paano ko siya naging Bestfriend.
- 150. …
- 151. The End