Windows Communication Foundation

Windows Communication
Foundation
Bartłomiej Zass
ISV Developer Evangelist
Microsoft

Od obiektów do usług
Polimorfizm
Hermetyzacja
Dziedziczenie
Komunikat
Schemat + kontrakt + polisa
Szeroka współpraca
Położenie dowolne
Ścisły związek
Metadane w czasie działania
Obiektowe UsługiKomponentowe
1980 20001990

Zadania serwera aplikacyjnego
• „Pojemnik” na obiekty realizujące daną funkcjonalnośd
– Jak pisad logikę obiektów?
• Infrastruktura: transakcje, sesje, stan…
• Mechanizmy komunikacji
• Skalowalnośd: platforma + „opcje dla programisty”
• Administrator:
– Nadzór nad działaniem „platformowym”
• Zużycie pamięci, procesora, wątki itp.
– Monitorowanie działania „biznesowego”
• O ile będzie rejestrowane w zrozumiały sposób…
Serwer aplikacyjny to urządzenie które dostarcza aplikację do
urządzeo klienckich (za Wikipedia).
Komputer dedykowany do wykonania określonych
programów/zadao.
+ architektura

MTS
Komponenty
Runtime aplikacji
Deklaratywne transakcje
i bezpieczeostwo
Autoryzacja oparta o
role
COM+
Luźno powiązane zdarzenia
Komponentyu kolejkowane
„przepustnica” – nie więcej niż
x komponentów
Enterprise Services
Model programowania w kodzie
zarządzalnym
Oparty o atrybuty, deklaratywny,
konfiguracja w XML
Windows Communication
Foundation
• Komunikaty oparte o XML
• Dowolny transport
• Zorientowane na usługi
• Bezpieczeostwo: Federacja,
CardSpace (dowody tożsamości)
• Hosting - gdziekolwiek
Ewolucja usług aplikacyjnych

-2002 2002-2006 2006-
Problem – komunikacja…

4 podstawowe doktryny SOA
Wyraźne granice
Usługi są
autonomiczne
Usługi dzielą kontrakt
nie klasę
Kompatybilność
określana przez policy

WCF: Adres, Binding, Kontrakt
Klient Usługa
KomunikatABC A B C
A B C
Adres Binding Kontrakt
(Gdzie) (Jak) (Co)
Endpoint
Endpoint
Endpoint
Encoder
Transport
BasicHttp, WSHttp,
WSDualHttp,
WSFederation
…Context…
NetTcp,
NetNamedPipe,
NetPeerTcp
NetMsmq,
MsmqIntegration

WCF – standardowe bindingi
Binding Interop Bezp. Sesja Trans. Duplex
BasicHttpBinding BP 1.1 N, T N N n/a
WSHttpBinding WS M, T, X N, T, RS N, Tak n/a
WSDualHttpBinding WS M RS N, Tak Tak
WSFederationBinding Federacja M N, RS N, Tak Nie
NetTcpBinding .NET T, M T ,RS N, Tak Tak
NetNamedPipeBinding .NET T T, N N, Tak Tak
NetPeerTcpBinding Peer T N N Tak
NetMsmqBinding .NET T, M, X N N, Tak Nie
MsmqIntegrationBinding MSMQ T N N, Tak n/a
N = Brak | T = Transport | M = Wiadomośd | B = Oba | RS = Pewna sesja

WCF – podstawy (wyjaśnienie)
• Separacja kontraktu i implementacji
• Wzorce komunikacyjne
– Komunikacja jednokierunkowa (IsOneWay)
– Zwracanie wartości
– Sesja,
– Kontrakt „zwrotny” (po stronie klienta)
– Kontekst
• Separacja szczegółów komunikacyjnych
• Hosting: Jakkolwiek

WCF na jednym slajdzie
Definicja „koocówki”
Adres + Binding +
Kontrakt
Definicja kontraktu
Implementacja usługi
[ServiceContract]
public interface IMyInterface {
[OperationContract]
void MyMethod();
[ServiceBehavior(
InstanceContextMode=Single]
public class MyService: IMyInterface {
[OperationBehavior(Impersonation =
ImpersonationOption.Required)]
public void MyMethod() { … }
<service name="MyService">
<endpoint
address=“net.tcp://localhost:1234/MySvc"
binding="netTcpBinding"
contract="IMyInterface" />o

Kontrakt
• Definiują funkcjonalnośd usługi.
• Atrybuty kontraktu:
– ServiceContract
• OperationContract
– DataContract
– FaultContract
– MessageContract
• MessageBody
• MessageHeader
• Zachowania kontraktu
– Sesja, transakcje, sposób inicjacji…

Kontrakt
• Możliwośd implementacji wielu kontraktów
• Publiczny konstruktor
• [ServiceContract(Namespace = „”)+
– Domyślnie – tempuri.org
– Intranet – np. nazwa aplikacji
– Intenet – URL
• Nazwa metody usługi – domyślnie z klasy
– [OperationContract(Name = „…”)+

Host
• IIS + WAS (Vista+, Windows Server 2008+)
– Zarządzanie, skalowalnośd, itp.
• IIS 5/6 – tylko HTTP
– Web.config – eksponowane usługi
• Self-hosting
– InProc – szczególny przypadek (klient i serwer w
tym samym procesie)
– Między procesami
– Między maszynami

ServiceHost
public static void Main( )
{
Uri baseAddress1 = new Uri("net. tcp: //localhost: 8001/");
ServiceHost host1 = new ServiceHost(typeof(MyService),
baseAddress1) ;
ServiceHost host = new ServiceHost(typeof(MyService));
host.Open( );
//Możliwe blokujące wywołania
Application.Run(new MyForm( ));
host.Close( );
}
// WcfSvcHost

WAS
• Nie ograniczony do HTTP
– Dowolny transport, port, kolejka
• Zalety vs self-hosting
– Application pooling, recycling, zarządzanie idle-
time, izolacja
– Zalecane, kiedy dostępne Windows Server 2008
• Interakcja z procesem hosta
<%@ ServiceHost
Language = "C#"
Debug = "true"
CodeBehind = "~/App_Code/MyService. cs"
Service = "MyService"
Factory = "MyServiceFactory" %>

Service Factory
class MyServiceFactory : ServiceHostFactory
{
protected override ServiceHost CreateServiceHost(Type
serviceType, Uri[] baseAddresses)
{
ServiceHost host = new ServiceHost(serviceType,
baseAddresses);
// Dodatkowe kroki – np. logowanie
return host;
}
}

Bindingi
• Protokół (HTTP, TCP, IPC, MSMQ)
• Enkodowanie (plain text, MTOM)
• Bezpieczeostwo (transport, komunikat)
• …

Inne popularne bindingi
• NetPeerTcpBinding
• WSFederationHttpBinding
• WS2007FederationHttpBinding
• MsmqIntegrationBinding
• WebHttpBinding
• WS2007HttpBinding

Endpoint
• „Koocówka”, z którą możemy się
komunikowad
– Przynajmniej jeden dla każdej usługi
• Dokładnie jeden kontrakt

Endpointy - konfiguracja
<system.serviceModel = "">
<services>
<service name = "MyNamespace.MyService">
<endpoint
address = "http://localhost:8000/MyService"
binding = "wsHttpBinding"
contract = "MyNamespace.IMyContract„
bindingConfiguration = "TransactionalTCP
/>
</service>
</services>
<!–-
<bindings>
<netTcpBinding>
<binding name = "TransactionalTCP"
transactionFlow = "true" />
</netTcpBinding>
</bindings>
-->
</system.serviceModel>

Metadane
• Domyślnie – nie publikowane (nie przeszkadza w działaniu)
• Dedykowany endpoint (MEX)
– Eksponowany w dowolny sposób (HTTP, TCP, IPC)
<endpoint
address = "http: //localhost: 8000/MEX"
binding = "mexHttpBinding"
contract = "IMetadataExchange"
/>
• HTTP-GET (nie ma gwarancji interop)
<behaviors>
<serviceBehaviors>
<behavior name = "MEXGET">
<serviceMetadata httpGetEnabled = "true"/>
</behavior>
</serviceBehaviors>
</behaviors>

Po stronie klienta
• Add service reference – automatycznie
• SvcUtil
SvcUtil http://localhost:8000/MEX /out:Proxy.cs
• WcfTestClient. exe http: //localhost:9000/
• Ręcznie - kod
public abstract class ClientBase<T> : ICommunicationObject, IDisposable
{
protected ClientBase(string endpointName);
protected ClientBase(Binding binding, EndpointAddress remoteAddress);
public void Open();
public void Close();
protected T Channel
{ get; }
//...
}

[ServiceContract(Namespace = "MyNamespace")]
interface IMyContract
{
[OperationContract]
void MyMethod();
}
partial class MyContractClient : ClientBase<IMyContract>, IMyContract
{
public MyContractClient()
{ }
public MyContractClient(string endpointName)
: base(endpointName)
{ }
public MyContractClient(Binding binding, EndpointAddress remoteAddress) :
base(binding, remoteAddress)
{ }
/* Dodatkowe konstruktory */
public void MyMethod()
{
Channel.MyMethod();
}
}

Wywoływanie usługi
MyContractClient proxy = new
MyContractClient("MyEndpoint");
proxy.MyMethod( );
proxy.Close( );
// Można również using…

Bez generacji kodu - ChannelFactory
Binding binding = new NetTcpBinding( );
EndpointAddress address =
new EndpointAddress("net.tcp://localhost:8000");
IMyContract proxy =
ChannelFactory<IMyContract>.CreateChannel(binding, address) ;
using(proxy as IDisposable)
{
proxy.MyMethod( );
}

Transport session
• Niektóre bindingi (np. basic – nie)
• Mapowanie komunikatu na konkretny kontekst wywołujący
operacje usługi
• Reliability
– Transport reliability – pakiety, itp.
– Message reliability – kolejnośd (domyślnie) i informowanie kiedy nie
dostarczono (ponawianie, itp.)
<binding name = "ReliableTCP">
<reliableSession enabled = "true"/>
</binding>

Kolejnośd komunikatów
• Nie powinniśmy wymagad konkretnego bindingu, ale czasem
istotna jest kolejnośd.
[DeliveryRequirements(TargetContract = typeof(IMyContract),
RequireOrderedDelivery = true) ]
class MyService : IMyContract, IMyOtherContract
{ ... }
[ServiceContract]
[DeliveryRequirements(RequireOrderedDelivery = true) ]
interface IMyContract { ... }

Overloading
// Błąd!
[ServiceContract]
interface ICalculator
{
[OperationContract]
int Add(int arg1, int arg2);
[OperationContract]
double Add(double arg1, double arg2);
}
// Rozwiązanie:
// [OperationContract(Name = „AddInt”)]
// Proxy: AddInt -> również możliwa ręczna zmiana
// nazw i OperationContract

Dziedziczenie
• Możliwe, ale *ServiceContract] nie jest dziedziczony
[ServiceContract]
interface ISimpleCalculator
{
[OperationContract]
int Add(int arg1, int arg2);
}
[ServiceContract]
interface IScientificCalculator : ISimpleCalculator
{
[OperationContract]
int Multiply(int arg1, int arg2);
}
// „Spłaszczane” po stronie klienta
// Możliwe ręczne przywrócenie hierarchii po stronie klienta i usunięcie atrybutów
// [OperationContract]
[OperationContract(Action = "... /ISimpleCalculator/Add",
ReplyAction = "... /ISimpleCalculator/AddResponse")]
int Add(int arg1, int arg2) ;
[OperationContract(Action = "... /IScientificCalculator/Multiply",
ReplyAction = "... /IScientificCalculator/MultiplyResponse")]
int Multiply(int arg1, int arg2) ;

Zgodnośd z kontraktem
// Dynamiczna weryfikacja zgodności na podstawie WSDL
bool contractSupported = false;
Uri mexAddress = new Uri("...?WSDL") ;
ServiceEndpointCollection endpoints =
MetadataResolver. Resolve(typeof(ISimpleCalculator) ,
exAddress, MetadataExchangeClientMode. HttpGet) ;
if(endpoints. Count > 0)
{
contractSupported = true;
}

Wymiana danych
• Infoset – obsługiwane typy parametrów, …
• Serializacja w .NET
– [Serializable], [NonSerialized]
– BinaryFormatter, SoapFormatter – wymaga .NET i
konkretnego typu
– WCF – DataContractSerializer – nie udostępnia
informacji o typie; tylko kontrakt danych
• Wyłącznie serializowalne typy
– Klasa musi byd dostępna także po stronie klienta

Atrybuty kontraktu danych
• Samo [Serializable] – zbyt ścisłe powiązanie
• [DataContract]
– Publikowane w MEX
[DataContract]
struct Contact
{
[DataMember]
public string FirstName;
[DataMember]
public string LastName;
}
// *Dla uproszczenia bez właściwości
// Właściwości mogą być private, koniecznie get i set

Zdarzenia serializacji
• Np. inicjalizacja
• [OnSerializing], [OnSerialized]
[OnDeserializing], [OnDeserialized]
[DataContract]
class MyDataContract
{
[OnSerializing]
void OnSerializing(StreamingContext context) {. . .}
}

Inne
• Współdzielenie kontraktu
– Problem: ten sam typ w 2 serwisach (przestrzenie nazw)
– „Reuse types in reference assemblies”
• Dziedziczenie
– [KnownType], [ServiceKnownType]
// Customer : Contact
Contact contact = new Customer( );
ContactManagerClient proxy = new ContactManagerClient( );
// Błąd w czasie działania
proxy.AddContact(contact) ;
proxy.Close( );
// ------------------------
[DataContract]
[KnownType(typeof(Customer))]
class Contact { ... }
[DataContract]
class Customer : Contact { ... }

Współdzielenie kontraktu
• Zgodnośd z infoset - np. wersjonowanie
• Dostosowanie klasy właściwością Name
[DataContract(Name = "Contact")]
struct Person
{
[DataMember(Name = "FirstName")]
public string Name;
[DataMember(Name = "LastName")]
public string Surname;
}

Współdzielenie a serializacja (1)
• Od najbardziej ogólnej do najbardziej
szczegółowej
• Pola – alfabetycznie
[DataContract]
class Contact
{
[DataMember]
[DataMember]
}
[DataContract]
class Customer : Contact
{
[DataMember]
public int CustomerNumber;
}
// Infoset: Firstname, Lastname, CustomerNumber

Współdzielenie a serializacja (2)
[DataContract(Name = "Customer")]
public class Person
{
[DataMember(Name = "FirstName")]
public string Name;
[DataMember(Name = "LastName")]
[DataMember]
}
// Kolejność: CustomerNumber, Firstname, Lastname
[DataContract(Name = "Customer")]
public class Person
{
[DataMember(Name = "FirstName", Order = 1)]
public string Name;
[DataMember(Name = "LastName", Order = 1)]
[DataMember(Order = 2)]
}
// Kolejność zgodna z infoset: Firstname, Lastname, CustomerNumber

Wersjonowanie kontraktu
• Dodawanie nowych pól
– Nadmiarowośd jest dozwolona i kompatybilna
• Brakujące pola
– Wartości domyślne (null, itp.)
– [OnDeserializing]
– [DataMember(IsRequired = true)] – wyjątek
– Problem z przekazywaniem dalej – utracona
informacja

Wersjonowanie c.d.
[DataContract]
class Contact : IExtensibleDataObject
{
ExtensionDataObject IExtensibleDataObject.ExtensionData
{ get; set; }
[DataMember]
[DataMember]
}
// Nie tracimy nadmiarowej informacji
// Umożliwia to interakcję z serwisem spodziewającym się innego
// kontraktu. Dlatego można wykluczyć taki scenariusz:
[ServiceBehavior(IgnoreExtensionDataObject = true)]
class ContactManager : IContactManager { ... }
// Najlepsza praktyka: zawsze obsługa IExtensibleDataObject
// unikać IgnoreExtensionDataObject

Zarządzanie kontekstem
• Tryby instancjonowania kontekstów
• Per Call
• Per Session
• Singleton

Per Call
• Bezstanowośd, skalowalnośd
– Konieczna inicjalizacja i zapis stanu
[ServiceBehavior(InstanceContextMode = InstanceContextMode.PerCall)]
class MyService : IMyContract
{ ... }

[ServiceContract]
{
[OperationContract]
void MyMethod( );
}
[ServiceBehavior(InstanceContextMode = InstanceContextMode.PerCall) ]
class MyService : IMyContract, IDisposable
{
int m_Counter = 0;
MyService( )
{
Trace. WriteLine("MyService. MyService( )");
}
public void MyMethod( )
{
m_Counter++;
Trace. WriteLine("Counter = " + m_Counter) ;
}
public void Dispose( )
{
Trace. WriteLine("MyService. Dispose( )");
}
}
///////////////////////// Client Code /////////////////////
MyContractClient proxy = new MyContractClient( );
proxy.MyMethod( );
proxy.MyMethod( );
proxy.Close( );
// Wyjście:
MyService.MyService( )
Counter = 1
MyService.Dispose( )
MyService.MyService( )
Counter = 1
MyService.Dispose( )

Per Call i sesja komunikacyjna
• Jeśli serwis ma tryb single-threaded i
włączone transport session, żądania
przetwarzane jeden po drugim
– Bez sesji – możliwa losowa kolejnośd na wyjściu
• Uwaga: Load Balancer i sesja
– Sticky Sessions

Per Session
• Domyślny tryb
• Instancja utrzymywana w pamięci
– Skalowalnośd
[ServiceBehavior(InstanceContextMode = InstanceContextMode.PerSession)]
class MyService : IMyContract { ... }
• Wymagane transport session
– Zalecane wymuszenie na poziomie kontraktu
public enum SessionMode
{
Allowed,
Required,
NotAllowed
}
[ServiceContract(SessionMode = SessionMode.Allowed)]
interface IMyContract {. . . }

Singleton
• Tworzony wraz ze startem procesu hosta
• Sesja nie wymagana
– Po zakooczeniu, nadal instancja w pamięci
[ServiceBehavior(InstanceContextMode = InstanceContextMode.PerSession)]
class MyService : IMyContract { ... }
• Możliwe przekazanie zainicjalizowanej
instancji klasy do konstruktora hosta

Sesja a kontrakt
• Atrybuty gwarantujące prawidłową kolejnośd
wywołao
[ServiceContract(SessionMode = SessionMode.Required)]
{
[OperationContract]
void StartSession();
[OperationContract(IsInitiating = false)]
void CannotStart();
[OperationContract(IsTerminating = true)]
void EndSession();
[OperationContract(IsInitiating = false, IsTerminating = true)]
void CannotStartCanEndSession();
}

Zwalnianie kontekstu
• ReleaseInstanceMode.BeforeCall
• ReleaseInstanceMode.AfterCall
• ReleaseInstanceMode.BeforeAndAfterCall

Durable services
• Długotrwałe procesy
– Wywołanie – długi czas oczekiwania - wywołanie
• Trwałe zapisywane stanu (np. baza danych)
– Serializacja – deserializacja
– Provider (domyślny lub własny)
• ID instancji
– Komunikaty aktywacyjne (jeśli brak ID)
– Komunikaty kooczące (usunięcie instancji)
<behaviors>
<serviceBehaviors>
<behavior name = "DurableService">
<persistenceProvider
type = "... type ... , ... assembly ... "

/>
</behavior>
</serviceBehaviors>
</behaviors>

[Serializable]
[DurableService]
class MyCalculator : ICalculator
{
double Memory
{ get; set; }
[DurableOperation(CanCreateInstance = true)]
public double Add(double number1, double number2)
{
return number1 + number2;
}
public void MemoryStore(double number)
{
Memory = number;
}
[DurableOperation(CompletesInstance = true)]
public void MemoryClear()
{
Memory = 0;
}
//Rest of the implementation
}

Throttling
• Tymczasowe piki w obciążeniu
– Kolejkowanie, spłaszczenie piku
• Nie działa w przypadku stałego zwiększenia obciążenia
• Możliwe do konfiguracji: maxConcurrentCalls,
maxConcurrentSessions, maxConcurrentInstances

One-way
• [OperationContract(IsOneWay = true)]
– Przed metodą usługi
– Domyślnie – false
– Metoda musi zwracad void (inaczej błąd)
• Wyjątki usługi nie dotrą do klienta
• Błędy komunikacyjne nadal się pojawiają
• Jeśli reliablesession (transport session) – wtedy jest
przerywana
• Najlepsza praktyka: tylko PerCall i Singleton

Operacje duplex
• Niektóre bindingi
– WSDualHttpBinding, NetTcpBinding, NetNamedPipeBinding
– Nie jest standardem
• Odpowiedź wywoływana przez serwis na klasie klienta
– WSDualHttpBinfing - domyślnie port 80 (możliwa zmiana)
• Wywołanie natychmiastowe lub referencja na poźniej
IMyContractCallback callback =
OperationContext.Current.GetCallbackChannel<IMyContractCallback>( );
interface ISomeCallbackContract
{
[OperationContract]
void OnCallback();
}
[ServiceContract(CallbackContract = typeof(ISomeCallbackContract))]
{
[OperationContract]
void DoSomething();
}

Po stronie klienta
class MyCallback : IMyContractCallback
{
public void OnCallback( )
{ ... }
}
IMyContractCallback callback = new MyCallback();
InstanceContext context = new InstanceContext(callback);
MyContractClient proxy = new MyContractClient(context) ;
proxy.DoSomething();

Callback
• Wywoływanie callbacku w operacji usługi
– Domyślnie 1 wątek ma dostęp do metod
– W trakcie wywoływanej operacji lock na instancję
kontekstu
– Po wywołaniu callback – odpowiedź do serwera na
ten sam (zablokowany) kanał
• ConcurrencyMode
– Single
– Multiple – ok, kłopoty z synchronizacją
– Reentrant – ok
• Lub: metody OneWay (brak odpowiedzi)

Streaming
• Klasyczne wywołania – buforowane po stronie
serwera
– Blokowanie do czasu zakooczenia przesyłania
komunikatu
• Streaming (wyłącznie klasa Stream)
– Niektóre bindingi (TCP, IPC, Basic HTTP)
– Niemożliwy do wykorzystania z message-level
security
<bindings>
<basicHttpBinding>
<binding name = "StreamedHTTP"
transferMode = "Streamed„
maxReceivedMessageSize = "120000"/>
</basicHttpBinding>
</bindings>

Streaming c.d.
[ ServiceContract]
{
[OperationContract]
Stream StreamReply1( );
[OperationContract]
void StreamReply2(out Stream stream) ;
[OperationContract]
void StreamRequest(Stream stream) ;
[OperationContract(IsOneWay = true)]
void OneWayStream(Stream stream);
}

Podstawy
• Błędy komunikacyjne i kanałów
• Błędy po stronie serwisu
– Izolacja błędów od klienta!
• Jeśli jest sesja – automatycznie stan kanału
CommunicationState.Faulted
// w klasycznym .NET ok – tu CommunicationObjectFaultedException
// uwaga na using!- po dispose nowa instancja proxy
IMyContract obj = new MyClass( );
try
{
obj.MyMethod( );
}
catch
{}
obj.MyMethod( );

Propagacja błędów
• Ustandaryzowane – SOAP fault
• FaultException<T>
class Calculator : ICalculator
{
public double Divide(double number1, double number2)
{
if (number2 == 0)
{
DivideByZeroException exception = new DivideByZeroException();
throw new FaultException<DivideByZeroException>(exception);
}
return number1 / number2;
}
}

Kontrakty błędów
• Każdy błąd dociera do klienta jako FaultException
– Także FaultException<T> (dziedziczy po FaultException)
– Wszystko co jest wymieniane musi byd w kontrakcie
• [FaultContract]
– Musi byd dokładnie klasa błędu
– Nie może byd to nawet klasa dziedzicząca!
– Może byd kilka – dla kilku typów
– Nie można aplikowad dla operacji OneWay (błąd)
– Nie zamyka kanału komunikacji (każdy dziedziczący po FaultException)
• Kontrakt publikowany w metadanych
– Klasy błędów importowane podczas generacji proxy
• IErrorHandler
[OperationContract]
[FaultContract(typeof(DivideByZeroException))]
double Divide(double number1, double number2) { ... }
// jeśli typeof(Exception) -może być tylko throw Exception!

Debugowanie - ExceptionDetail
[ServiceBehavior(IncludeExceptionDetailInFaults = true)]
{
public void MethodWithError()
{
throw new InvalidOperationException("Some error");
}
}
// ---------------------------------------
try
{
proxy.MethodWithError( );
}
catch(FaultException<ExceptionDetail> exception)
{
Debug.Assert(exception.Detail.Type ==
typeof(InvalidOperationException).ToString( ));
Debug.Assert(exception.Message == "Some error") ;
}
// Może byd ustawiane ręcznie / w konfiguracji hosta (debugowanie istniejącego serwisu!)
// Uwaga przy deployment!

Transakcje
• Wymagane zasoby transakcyjne
– WCF Resource Managers
– Np. baza danych czy kolejka MSMQ, Volatile Resource Managers
– http://msdn.microsoft.com/en-us/magazine/cc163688.aspx#S8
• Transakcje rozproszone
– Two-phase commit i transaction manager
– 1 faza: voting, 2 faza: faktyczny commit
• Protokoły (wybór automatyczny)
– Lightweight – app domain
– OleTX – intranet
– WS-Atomic Trnsaction (WSAT) - internet

Propagacja transakcji
• Obsługują wybrane bindingi
– TCP, IPC, WS http
• Domyślnie – wyłączone
– Konieczne włączenie po stronie klienta i serwera
• Sesja – nie wymagana, ale zalecana
<bindings>
<netTcpBinding>
<binding name = "TransactionalTCP"
transactionFlow = "true"
/>
</netTcpBinding>
</bindings>

Propagacja transakcji c.d.
• Nie wszystkie operacje muszą obsługiwad
transakcje
• [TransactionFlow]
– Allowed
– NotAllowed
– Mandatory
• Operacje OneWay – błąd
[ServiceContract]
{
[OperationContract]
[TransactionFlow(TransactionFlowOption.Allowed)]
void MyMethod();
}

Transaction Manager
• Nadzoruje transakcję
• Lightweight Transaction Manager (LTM)
– AppDomain, SQL 2005/2008
• Kernel Transaction Manager (KTM)
– Vista / Windows Server 2008
– KRM: Transactional file system (TxF), Transaction registry (TxR)
– Tylko jeden serwis
• Distributed Transaction Coordinator (DTC)
– Wykorzystywany w transakcjach rozproszonych
– OleTX / WSAT
• Każda transakcja najpierw zarządzana przez LTM
– Jeśli więcej usług / zasobów – promocja do DTC
– Jeśli zasób KRM – promocja do KTM

Ambient transaction
• Transakcje wewnątrz thread local storage (TLS)
– Transaction t = Transaction.Current;
• Automatyczne przenoszenie transakcji na stronę
usługi
• Transaction Scope
{
[OperationBehavior(TransactionScopeRequired = true)]
public void MyMethod()
{
Transaction transaction = Transaction.Current;
Debug.Assert(transaction != null);
}
}

Głosowanie (commit)
• Deklaratywnie
– Zalecane
– domyślnie TransactionAutoComplete = true
– Jeśli mamy strukturę try-catch, wyrzucid wyjątek
dalej
[OperationBehavior(TransactionScopeRequired = true,
TransactionAutoComplete = true)]
{ ... }
{ ... }

Głosowanie (kod)
• Zatwierdzenie powinno byd ostatnim wywołaniem w
metodzie
[OperationBehavior(TransactionScopeRequired = true,
TransactionAutoComplete = false) ]
{
try
{
/* Na koniec: */
OperationContext.Current.SetTransactionComplete( );
}
catch
{
/* np. logowanie, następnie: */
throw;
}
}

Izolacja transakcji
• Domyślnie – Unspecified
– Wykorzystywany poziom transakcji klienta
• Jeśli inny – klient musi mied zadeklarowany
poziom transakcji taki sam (inaczej błąd)
{ ... }
[ServiceBehavior(TransactionIsolationLevel =
IsolationLevel.Unspecified)]
{ ... }

Klient
using (TransactionScope scope = new TransactionScope())
{
MyContractClient proxy1 = new MyContractClient( );
proxy1.MyMethod( );
proxy1.Close( );
MyOtherContractClient proxy2 = new MyOtherContractClient( );
proxy2.MyOtherMethod( );
proxy2.Close( );
scope.Complete( );
}

Instancjonowanie PerCall
using(TransactionScope scope = new TransactionScope( ))
{
proxy.MyMethod( ... ) ;
proxy.MyMethod( ... ) ;
scope.Complete( );
}
proxy.Close( );

Instancjonowanie PerSession
• Domyślnie – podobnie jak PerCall
– Po scope.Complete – instancja usuwana
– ReleaseServiceInstanceOnTransactionComplete
– ConcurrencyMode musi byd Single
[ServiceBehavior(ReleaseServiceInstanceOnTransactionComplete = true)]
{
{ ... }
[OperationBehavior( ... )]
public void MyOtherMethod( )
{ ... }
}

„Prawdziwe” PerSession
• ReleaseServiceInstanceOnTransactionComplete = false
• Zapisywanie stanu
– Resource Manager – jako klucz identyfikator sesji
OperationContext.Current.SessionId
– Volatile Resource Managers – pola obiektu instancji

PerSession – c.d.
• Możliwe zrównanie czasu trwania sesji z czasem
trwania transakcji
– ReleaseServiceInstanceOnTransactionComplete = false
– TransactionAutoComplete = false
– Uwaga na timeout
• Nie zalecane
[ ServiceBehavior(TransactionAutoCompleteOnSessionClose = true) ]
class MyService : IMyContract {. . . }

Durable Services
• Stan zapisywany w bazie
– Transakcja może niechcący przed tym
powstrzymad
• Domyślnie – zapisywanie stanu nie jest
częścią transakcji
• [SaveStateInOperationTransaction]
– Domyślnie – false
– True – aby stan był zarządzany transakcją

Singleton
• Domyślnie – PerCall
– ReleaseServiceInstanceOnTransactionComplete
• Stan w Volatile Resource Managers

Tryby
• [ServiceBehavior(ConcurrencyMode=…)+
– Single
– Reentrant
– Multiple
• Single
– Domyślny
– Tylko jeden wątek na raz
• Multiple
– Konieczne synchronizowanie dostępu
• lock { }
• [MethodImpl(MethodImplOptions.Synchronized)]
• W takim wypadku – niewielki zysk
– Limitowane przez throttle – domyślnie 16 połączeo
• Reentrant

Wątek UI
• WPF, Silverlight – Dispatcher
partial class MyForm : Form
{
Label m_CounterLabel;
public SynchronizationContext MySynchronizationContext
{ get; set; }
public MyForm()
{
InitializeComponent();
MySynchronizationContext = SynchronizationContext.Current;
}
void InitializeComponent()
{
. . .
m_CounterLabel = new Label( );
. . .
}
public int Counter
{
get
{
return Convert.ToInt32(m_CounterLabel.Text);
}
set
{
m_CounterLabel.Text = value.ToString();
}
}
}

Synchronization Context – c.d.
[ServiceContract]
interface IFormManager
{
[OperationContract]
void IncrementLabel();
}
class MyService : IFormManager
{
public void IncrementLabel()
{
MyForm form = Application.OpenForms[0] as MyForm;
Debug. Assert(form ! = null) ;
SendOrPostCallback callback = delegate
{
form.Counter++;
};
form.MySynchronizationContext.Send(callback, null);
}
}
static class Program
{
static void Main()
{
ServiceHost host = new ServiceHost(typeof(MyService));
host.Open();
Application.Run(new MyForm());
host.Close();
}
}

Wątek UI
[ServiceBehavior(UseSynchronizationContext = true)]
class MyService : IMyContract {. . . }
• Jeśli wątek uruchamiający usługę ma Synchronization
Context, automatycznie kontekst przechodzi do usługi
• Form jako usługa (i tak ścisłe powiązanie)
– Form jako callback – ok
• Inne rozszerzenia
– Np. Ustawianie priorytetów dla wywołao
http://msdn.microsoft.com/en-us/magazine/cc163321.aspx

Operacje asynchroniczne
• Specjalne pole checkbox podczas dodawania
referencji
• Klasycznie jak w .NET
– Begin<operacja>, End<operacja>
– End – blokuje
– Callback
– Polling – IsCompleted
– Wiele wywołao – WaitAll() i
IAsyncResult.WaitHandle

Serwisy kolejkowane
• Dostępnośd usługi
• Load leveling – skolejkowanie „piku”
• Kolejkowanie niezależnych operacji
biznesowych
• Kompensacja (druga kolejka z wynikami)
• Kolejkowanie w WCF
– NetMsmqBinding
– Opakowanie komunikatu SOAP w komunikat
MSMQ

Architektura
• Klient wywołuje proxy
• Proxy zapisuje komunikat do kolejki
• Usługa netMsmqBinding instaluje Channel Listener
• Channel listener powiadamia o komunikacie –
komunikat zdejmowany i przetwarzany

Kolejkowanie w WCF
• Tylko operacje OneWay
– Nie mogą zwracad wartości
– Nie mogą zwracad błędów
• Kolejki MSMQ
– Public – pomiędzy serwerami w domenie
– Private – lokalne, nie wymagają DC
– Jeden endpoint = jedna kolejka
• Hosting WAS – nazwa kolejki = nazwa pliku svc
– address = "net. msmq: //localhost/private/WASService. svc"
<endpoint
address = "net.msmq: //localhost/private/MyServiceQueue"
binding = "netMsmqBinding"
... />

Transakcje
• MSMQ uczestniczy w transakcjach (opcja)
– Jeśli włączone – komunikaty zapisywane na dysk
– Transakcje playback – nasz kod
• Publiczna kolejka i reliable messeging
– Kolejka proxy
– Automatyczne ponawianie wysłania komunikatu

Sesja i MSMQ
• SessionMode.Allowed lub
SessionMode.NotAllowed – brak sesji
– Każdy komunikat pojedynczo
• SessionMode.Required
– Sessiongram – pakowanie komunikatów w
„paczkę”
– Zachowana kolejnośd doręczenia

Instancjonowanie PerCall
//Klient
{
proxy.MyMethod( ); //Komunikat wysłany
proxy.MyMethod( ); //Komunikat wysłany
proxy.Close( );
scope.Complete( );
} // Zatwierdzane
• Brak przejścia transakcji na stronę usługi
• Każde wywołanie osobno, osobne instancje

{
proxy.MyMethod();
proxy.MyMethod();
proxy.Close( ); //Skomponowano komunikat, zapis.
scope.Complete( ); //Musi być za proxy.Close!!
} //Pojedynczy komunikat zapisany

• Nie mogą mied trwającej sesji
– Podobnie do PerCall
• Ale - wszystkie komunikaty do tej samej
instancji

Throttling
• Po włączeniu usługi – wszystkie komunikaty
na raz
– Duża liczba instancji kontekstu – obciążenie
• Umożliwia stopniowe przetwarzanie

Kiedy pojawią się problemy
• Błędy
– Komunikacja
– Bezpieczeostwo
– Quota
– …
• Dead-letter queue (DLQ)
– Problem z doręczeniem
– Nieudany commit transakcji playback
– Przetwarzanie kolejki jak zwykły serwis (kontrakt musi byd
ten sam / dziedziczący)

<! -- Client side -->
<system. serviceModel>
<client>
<endpoint
address = "net. msmq: //localhost/private/MyServiceQueue"
bindingConfiguration = "MyCustomDLQ"
contract = "IMyContract"
/>
</client>
<bindings>
<netMsmqBinding>
<binding name = "MyCustomDLQ"
deadLetterQueue = "Custom"
customDeadLetterQueue = "net.msmq: //localhost/private/MyCustomDLQ">
</binding>
</netMsmqBinding>
</bindings>
</system. serviceModel>
<! -- DLQ service side -->
<system. serviceModel>
<services>
<service name = "MyDLQService">
<endpoint
address = "net.msmq://localhost/private/MyCustomDLQ"
contract = "IMyContract"
/>
</service>
</services>
</system. serviceModel>

Komunikaty Poison
• Komunikaty Poison
– Nieustanne próby doręczenia
– Zawsze błąd
– Również usługa z polimorficznym kontraktem
• Możliwe akcje
– Drop – odrzucenie i potwierdzenie, że dostarczono
– Reject – odrzucenie i NACK
– Move – przeniesienie do odpowiedniej kolejki

Popularne wzorce
• Response service
– Komunikaty mogą byd jednokierunkowe
– Można zapisywad odpowiedzi w innej kolejce
• HTTP Bridge
– Kolejki – raczej intranet
– Nie interoperacyjne
– Mostek WS-HTTP

Tryby
• Transport
– Negocjacja (protokół), zależy od protokołu
– Weryfikacja integralności treści komunikatu
– Akcelerowane przez karty sieciowe
• Message
– Treśd komunikatu szyfrowana
• Mieszane
– Mix - transport do integralności i szyfrowanie
hasła
– Oba – uwaga na wydajnośd

Bindingi i tryby bezpieczeostwa

Intranet
• Bindingi
– NetTcpBinding
– NetNamedPipeBinding
– NetMsmqBinding
• Transport security
– None
– Signed – tożsamośd nadawcy i integralnośd komunikatu
– Encrypted and signed – dodatkowo szyfrowanie
• Najczęściej – uwierzytelnienie Windows (domain / username / password)
• Autoryzacja – grupy Windows
<bindings>
<netTcpBinding>
<binding name = "TCPWindowsSecurity">
<security mode = "Transport">
<transport
clientCredentialType = "Windows"
protectionLevel = "EncryptAndSign"
/>
</security>
</binding>
</netTcpBinding>
</bindings>

Intranet – c.d.
• ServiceSercurityContext.Current
– IsAnonymous
– PrimaryIdentity
– WindowsIdentity
• Thread.CurrentPrincipal : IPrincipal
• PrincipalPermissionMode
– UseWindowsGroups
– UseAspNetRoles
– None, Custom
• Deklaratywne wymuszanie
– [PrincipalPermission(SecurityAction.Demand, Role = „Manager”)+
• Impersonacja
– Możliwa, ale niezalecana

Internet
• Bindingi
– WSHttpBinding
– WSDualHttpBinding
• Message security
– Szyfrowanie certyfikatem X509
• Certyfikat
– Plik konfiguracyjny (więcej kłopotu ze zmianami)
– Trusted People – zalecane
• Tryb walidacji certyfikatu (certificateValidation)
– PeerTrust – TrustedPeople
– ChainTrust – zaufane root authority: Verisign / Thwart / …
– PeerOrChainTrust
<behavior name = "Internet">
<serviceCredentials>
<serviceCertificate
findValue = "MyServiceCert"
storeLocation = "LocalMachine"
storeName = "My"
x509FindType = "FindBySubjectName"
/>
</serviceCredentials>
</behavior>

Uwierzytelnienie
// Hasło (klasycznie)
proxy.ClientCredentials.UserName.UserName = "MyUsername";
proxy.ClientCredentials.UserName.Password = "MyPassword";
proxy.MyMethod( );
proxy.Close( );
// Windows (raczej nie stosowane w Internet, chociaż możliwe)
<behavior name = "UsernameWindows">
<serviceCredentials>
<userNameAuthentication userNamePasswordValidationMode = "Windows"/>
<serviceCertificate
. . .
/>
</serviceCredentials>
</behavior>

Autoryzacja
• Najprościej – Role Provider
– Model znany z ASP.NET
– Dowolne źródło danych (własna lub generowana
baza)
• Duplex
– Odradzane, w prosty sposób autoryzacja
niedostępna

B2B
• Nie współdzielą kont
– Przedstawianie się certyfikatem X509 (klient)
– Dozwoleni klienci instalowani w Trusted People
• Szyfrowanie certyfikatem serwera
• Najczęściej nie potrzebna autoryzacja
– Niewielka liczba lub jeden klient
– Możliwe wykorzystanie Role Providera –
identyfikator certyfikatu jako username

Programowanie Web w
WCF
REST, Get, Post, Delete,RSS (i HTTP)

Terminologia
• RSS – prosty format XML dla zestawu danych
• ATOM – jak RSS, ale bardziej ustrukturalizowany
• Syndykacja (Syndication) – nadzbiór RSS, ATOM, inne
• AJAX – DHTML + JavaScript + asynchroniczne
przetwarzanie
• JSON – Format danych (tablicy) w JavaScript
• REST – …
• POX – plain old XML (bez koperty SOAP)

REST
• Protokół HTTP został zaprojektowany z 8 słowami
• Low REST – API bazujące na GET & POST
– Też tak działa przeglądarka
• High REST sugeruje stosowanie 4 głównych słow
– GET/PUT/DELETE/POST
– CRUD dla Web
• Wywoływanie usługi bez warstwy „komunikatu” czy „koperty”
– …sam HTTP
• Oparte na
– URI do definowania endpoint (zasób)
• Spacje & URITemplates
– Polecenia HTTP definiują operacje
• GET/PUT/DELETE/POST
– Typy zawartości
• XML , JSON, <mikroformaty>

Aplikacje REST - atrybuty
• WebGet: Atrybut do oznaczania operacji które są
wołane przez HTTP GET
• webHttpBinding: Binding dla usług REST
• webServiceHost: Klasa do hostowania usług REST
• webServiceHostFactory: Klasa do hostowania usług
REST które nie wymagają pliku konfiguracyjnego
[OperationContract]
[WebGet(UriTemplate=“/WeatherMap/{country}/{zipcode}”)]
Stream GetWeatherMap(String country, String zipcode);

Developing REST Applications
WCF & URI Spaces: URITemplate
• QueryString syntax still available
• URITemplate: formalism for binding URI structure to
method parameters
[OperationContract]
[WebGet(UriTemplate=“/WeatherMap/{country}/{zipcode}”)]
Stream GetWeatherMap(String country, String zipcode);
http://myserver/WeatherMap/USA/98052
http://myserver/GetWeatherMap?country=USA&zipcode=98052

Developing REST Applications
WCF & Transfer: HTTP verbs support
• WebInvoke: new attribute for making a method accept
any non-GET verb
– PUT, DELETE, POST...
[OperationContract]
[WebInvoke(METHOD=“PUT”)]
WeatherReport UploadWeatherReport(WeatherReport theReport);

Ręczne modelowanie URI
• Pomoc: System.UriTemplate
Uri address = new Uri(“http://localhost:2000”);
UriTemplate template =
new UriTemplate(“{artist}/{album}”);
Uri boundUri =
template.BindByPosition(address,
“Northwind”, “Overdone”);
UriTemplateMatch match = template.Match(address,
boundUri);
String bandName = match.BoundVariables[“artist”];

URI w kontrakcie WCF
• Składnia QueryString nadal dostępna
• Typ UriTemplate mapuje na parametry
– Jako atrybut albo jako oddzielny typ
[OperationContract]
[WebGet(UriTemplate=“/Image/{bandName}/{album}”)]
Stream GetAlbumImage(String bandName, String album);
[OperationContract]
[WebGet(UriTemplate=“/Image?name={bandName})]
Stream GetMainImage(String bandName);

Kontrakt typu zobacz / zrób
[OperationContract]
[WebGet(UriTemplate=“/Image/{bandName}/{album}”)]
Stream GetAlbumImage(String bandName, String album);
[OperationContract]
[WebInvoke(METHOD=“PUT”)] // {PUT, POST, DELETE}
void AddAlbum(AlbumInfo albumInfo);

REST – zwracanie wartości
• Typ zawartości zależy od:
– Zachowanie enableWebScript (JSON) albo ustawione w
klasie hostującej
– Atrybutu Response.Format
– Ręcznie:
• WebOperationContext.Current.OutgoingResponse.Conte
ntType
[OperationContract]
[WebGet(UriTemplate =
"WeatherReport/{country}/{zipcode}/JSON",
ResponseFormat=WebMessageFormat.Json)]
WeatherReport GetWeatherReportWithTemplateJSON(string
country, string zipcode);

JSON – co to jest?
• JavaScript Object Notation
• Format do łączenia JavaScript i obiektów
– Łatwiejsze niż XML
• Użycie
– ASP.NET AJAX
– Skrypty JS
– Dynamiczny kod…
var data = {“temp” : 59, “descr” : “cloudy”};
document.write (“The weather is “ + data.descr);

Konwencje związane z danymi
[OperationContract(Name=“TestOp”)]
[WebInvoke(METHOD=“PUT”)] // {PUT, POST, DELETE}
String[] AddAlbum(AlbumInfo albumInfo);
PUT /albumservice/AddAlbum HTTP 1.1
HOST: contoso.com
<albumInfo>
<Name>Hysteria</Name>
<RelDate>8/3/1987</RelDate>
...
</albumInfo>
•XML Namespace
pochodzi z kontraktu
•Nazwy parametrów z
sygnatury operacji

Zwrócenie rysunku w WCF
Stream GetAlbumImage(String bandName, String album){
Stream stream;
// obraz „skądś”
// ustawiamy ContentType i zwracamy strumień
WebOperationContext.Current.OutgoingResponse.ContentType =
“image/jpeg”;
return stream;
}

WCF i syndykacja
Syndykacja: Gromadzenie danych z różnych źródeł w
jednym miejscu (blogi, artykuły itp.)
SyndicationFeed: pojęcie „feedu” niezależne od
formatu
SyndicationFeedFormatter<>
[ServiceKnownType(typeof(Atom10FeedFormatter))]
[ServiceKnownType(typeof(Rss20FeedFormatter))]
[ServiceContract]
interface IPictureSyndication {
[OperationContract]
[WebGet(UriTemplate=“Images/{format}")]
SyndicationFeedFormatter<SyndicationFeed>
GetImage(String format);
}

Kontekst bez protokołu WS=*
• Konwersacja bazująca na kanale komunikacyjnym -
problem
• Konwencja wywołania
– W tle
• Binding:
basicHttpContextBinding
NetTcpContextBinding
BasicHttpContextBinding
• Behavior:
– <persistenceProvider>
• Ten sam co w WF 
• Uwaga! Klient musi też byd świadomy kontekstu
– WCF Service Host nie jest…

Windows Communication Foundation

Recomendados

Recomendados

Mais conteúdo relacionado

Semelhante a Windows Communication Foundation

Semelhante a Windows Communication Foundation (20)

Windows Communication Foundation